Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "impuls" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Pochodzenie wiedzy jako psychologicznego początku epistemologii kantowskiej w ujęciu Ramóna Turro
Autorzy:
Cano de Pablo, Juan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647351.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
knowledge
trophic impulse
sensitivity
reality
existence
conocimiento
impulso trófico
sensibilidad
realidad
existencia
wiedza
umiejętności
impuls troficzny
wrażliwość
rzeczywistość
istnienie
Opis:
The article begins by presenting the texts of Ramón Turró on the trophic origin of knowledge. After the introduction, these ideas of Turró are conceived as a complementary theory to the epistemology of Kant, exposed mainly in the Critique of the Pure Reason. Turró’s theories, thus understood, would explain how knowledge begins in experience, while the epistemology of Kant would refer to the rational mechanisms that give universality and necessity to scientific knowledge. That is to say, Kant realizes an epistemological theory, whereas Turró carries out a psychological theory of the genesis of the knowledge. From this perspective, and based on some texts by Miguel de Unamuno, the article briefly analyzes concepts as fundamental as reality, existence, space, knowledge, instinct or behavior. In the final part, a brief reflection on the concepts of animal phronesis and nutrition in Aristotle is included, in which the Stagirite is postulated as a precursor of the ideas of Turró.
El artículo comienza presentando los textos de Ramón Turró sobre el origen trófico del conocimiento. Tras la introducción, estas ideas de Turró se conciben como una teoría complementaria a la epistemología de Kant, expuesta principalmente en la Crítica de la razón Pura. Las teorías de Turró, así entendidas, explicarían cómo comienza el conocimiento en la experiencia; mientras que la epistemología de Kant, haría referencia a los mecanismos racionales que dotan de universalidad y necesidad al conocimiento científico. Es decir, Kant realiza una teoría epistemológica, mientras que Turró lleva a cabo una teoría psicológica de la génesis del conocimiento. Desde esa perspectiva, y apoyándonos en algunos textos de Miguel de Unamuno, el artículo analiza, sucintamente, conceptos tan fundamentales como el de realidad, existencia, espacio, conocimiento, instinto o conducta. En la parte final se incluye una breve reflexión acerca de los conceptos de phrónesis animal y nutrición en Aristóteles, en la que se postula al Estagirita como precursor de las ideas turronianas.
Artykuł rozpoczyna się od przedstawienia tekstów Ramóna Turró na temat troficznego pochodzenia wiedzy. Po wprowadzeniu autor niniejszego opracowania wskazuje, że idee Turró są pomyślane jako uzupełniająca teoria epistemologii Kanta, ujawniona głównie w Krytyce czystego rozumu. Rozumiane w ten sposób teorie Turró mogą wyjaśniać, w jaki sposób wiedza zaczyna się w doświadczeniu, podczas gdy w epistemologii Kanta odnoszą się do racjonalnych mechanizmów, które dają uniwersalność i konieczność wiedzy naukowej. Kant realizuje bowiem teorię epistemologiczną, natomiast Turró przeprowadza psychologiczną teorię genezy wiedzy. Z tej perspektywy, oraz w oparciu o teksty Miguela de Unamuno, autor artykułu pokrótce analizuje pojęcia tak fundamentalne, jak: rzeczywistość, istnienie, przestrzeń, wiedza, instynkt czy zachowanie. W końcowej części znajduje się krótka refleksja nad Arystotelesowskimi koncepcjami zwierzęcej phronesis i żywienia, w których Stagiryta może być uznany za prekursora idei Turró.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2017, 42, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фемінатыўныя варыянты як марфалагічныя інавацыі ў гаворках паўночна-ўсходняй Польшчы (на прыкладзе ізаморфы kłomel f.)
Feminatywne warianty jako innowacje morfologiczne w gwarach północno-wschodniej Polski (na przykładzie izomorfy kłomel f.)
Autorzy:
Snigiriova, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222657.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
area
contact zone
language influence
stimulus
expansion
innovation
areał
strefa kontaktu
wpływ językowy
impuls
ekspansja
innowacja
арэал
кантактная зона
моўны ўплыў
стымул
экспансія
інавацыя
Opis:
Gwarowe osobliwości w funkcjonowaniu gramatycznej kategorii rodzaju charakterystyczne dla północno-wschodnich dialektów języka polskiego mogą być skorelowane geograficznie i typologicznie z odpowiadającymi im zjawiskami zlokalizowanymi głównie w północno- i południowo-zachodnich dialektach białoruskich – areały poszczególnych rzeczowników rodzaju żeńskiego są kontynuowane na wschodzie polskiego kontinuum językowego.Zakładając, że centrum irradiacji lub bodziec, który spowodował pojawienie się morfologicznej innowacji kłomel (f.) odnotowanej w północno-wschodniej Polsce hipotetycznie jest zlokalizowany na Białorusi, w obszarze rozpowszechniania się gwar poleskich autorka przedstawia wyniki analizy porównawczej danych dotyczących zmiennej kategorii rodzaju w języku polskim, białoruskim i niektórych innych językach słowiańskich i niesłowiańskich, a także dane językowo-geograficzne, strukturalno-semantyczne, etymologiczne dotyczące tej arealnej innowacji z dostępnym materiałem słowiańskim i niesłowiańskim, co pozwala zbliżyć się do rozwiązania jej genezy i przyczyn pojawienia się w gwarach północno-wschodniej Polski, gdzie leksem kłomel (f.) jest formalnie związany przede wszystkim ze strukturą wyrazów rodzaju męskiego i jest używany obok znanego odpowiednika rodzaju żeńskiego kłomla.Badania przeprowadzono metodami: porównawczą, porównawczo-historyczną, opisowo-analityczną oraz arealno-typologiczną. Ich kompleksowe zastosowanie prowadzi do wniosku, że zachodniopolesko-poniemońskie słowo klomla należy interpretować jako zjawisko stymulujące powstawanie morfologicznej innowacji kłomel (f.) w północno-wschodnich gwarach języka polskiego. Ekspansję femininum można w tym przypadku uznać za wynik redystrybucji form żeńskich i męskich w międzysłowiańskiej i bałtycko-słowiańskiej strefie kontaktowej, co z kolei spowodowało zmiany w morfologii i odpowiednie mutacje w rozpatrywanym leksemie.
Dialectal peculiarities in the functioning of the grammatical category of gender, characteristic of the north-eastern dialects of the Polish language, can be geographically and typologically correlated with the corresponding phenomena localized mainly in the north- and south-western Belarusian dialects – the areas of the individual feminine nouns continue in the East of the Polish language continuum.Assuming that the centre of irradiation or the stimulus that caused the appearance of the morphological innovation kłomel (f.), noted in the North-East of Poland, is hypothetically located in Belarus, in the area of expansion of the Polesie dialects, the author presents some results of a comparative analysis of data regarding the variable category of gender in Polish, Belarusian and some other Slavic and non-Slavic languages, as well as linguistic-geographical, structural-semantic, etymological data regarding this areal innovation with available Slavic and non-Slavic material, which allows us to get closer to solving its origin and the reasons for its appearance in the north-eastern speeches of Poland,  where the lexeme kłomel (f.) is formally related primarily to the masculine word structure and is used alongside the well-known feminine equivalent kłomla.The research was conducted with the application of comparative, comparative-historical, descriptive-analytical and areal-typological methods. Their complex application leads to the conclusion that the Western Polesian-Panmonian word klomla should be interpreted as a stimulus phenomenon for the formation of the morphological innovation kłomel (f.) in the north-eastern dialects of the Polish language. The expansion of femininum in this case can be considered as the result of the redistribution of feminine and masculine forms in the inter-Slavic and Baltic-Slavic contact zone, which in turn caused changes in morphology and corresponding mutations in the considered lexeme.
Дыялектныя асаблівасці ў функцыянаванні граматычнай катэгорыі роду, характэрныя для паўночна-ўсходніх гаворак польскай мовы, арэальна і тыпалагічна могуць быць суаднесены з адпаведнымі з’явамі, лакалізаванымі пераважна ў паўночна- і паўднёва-заходніх беларускіх гаворках – арэалы асобных назоўнікаў femininum маюць працяг на ўсходзе польскага моўнага кантынуума.Мяркуючы, што цэнтр ірадыяцыі або стымул, які выклікаў узнікненне марфалагічнай інавацыі kłomel (f.), адзначанай на паўночным усходзе Польшчы, гіпатэтычна знаходзіцца на Беларусі, у зоне пашырэння палескіх гаворак, аўтар прадстаўляе некаторыя вынікі супастаўляльнага аналізу звестак адносна зменнай катэгорыі роду ў польскай, беларускай і некаторых іншых, славянскіх і неславянскіх, мовах, а таксама лінгвагеаграфічных, структурна-семантычных, этымалагічных дадзеных адносна гэтай арэальнай інавацыі з наяўным славянскім і неславянскім матэрыялам, што дазваляе наблізіцца да разгадкі яе паходжання і прычын з’яўлення ў паўночна-ўсходніх гаворках Польшчы, дзе лексема kłomel (f.) фармальна суадносіцца ў першую чаргу са структурай слоў мужчынскага роду і выкарыстоўваецца побач з агульнавядомым эквівалентам kłomla жаночага роду.Даследаванне праводзілася з ужываннем параўнальнага, параўнальна-гістарычнага, апісальна-аналітычнага і арэальна-тыпалагічнага метадаў. Іх комплекснае прымяненне прыводзіць да высноў аб тым, што заходнепалеска-панямонскае слова кломля варта трактаваць як з’яву-стымул для ўтварэння марфалагічнай інавацыі kłomel (f.) у паўночна-ўсходніх гаворках польскай мовы. Экспансія femininum у дадзеным выпадку можа разглядацца як вынік пераразмеркавання ў кантактнай міжславянскай і балта-славянскай зоне форм жаночага і мужчынскага роду, што ў сваю чаргу выклікала змены ў марфалогіі і адпаведныя мутацыі ў разгледжанай лексеме.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 221-235
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie utopijne w "Mad Max: Na drodze gniewu"
Autorzy:
Malec, Bogusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607874.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
darwinizm społeczny
feminizm
ideologia
impuls utopijny
"Mad Max: Na drodze gniewu"
mit
myślenie utopijne
postapokalipsa
psychoanaliza
socjologia
utopił
"Mad Max: Na drodze gniewu"' mit
utopia
Opis:
This article attempts to describe a sociological view of the post-apocalyptic world in Mad Max: Fury Road and characteristics of utopian thinking related to Furiosa’s rebellion. It reveals that in the post-apocalyptic worlds, social Darwinism grows into fundamental worldview, which is reflected in a feudal society of the Citadel. Afterwards, a feminist topic connected with Furiosa’s rebellion is analyzed. Subsequently, the article characterizes Maciej Czeremski’s and Jakub Sadowski’s structural understanding of the two terms – a utopia and a myth. Furiosa’s psychological motivation is interpreted by using them. They also facilitate to formulate a semantic relation between utopian thinking and an ideology, which is defined according to a psychoanalytic method. Afterwards, a Ernst Bloch’s phrase – a utopian impulse is used to analyze Max’s behavior. It ascertains that through relationship between Furiosa and Max a modernization project of the Citadel becomes feasible. A purpose of the article is to show that fictional post-apocalyptic worlds can be analyzed in a sociological perspective and be a part of socially engaged cinema.
W artykule przyjmuję socjologiczne widzenie świata postapokaliptycznego w filmie Mad Max: Na drodze gniewu i przedstawiam właściwości myślenia utopijnego Furiosy, bohaterki obrazu. Na podstawie feudalnych warunków społecznych w Cytadeli uzasadniam, że darwinizm społeczny stanowi w utworach post-apo naczelną orientację światopoglądową. Analizuję wątek feministyczny związany z buntem Furiosy. Prezentuję, za Maciejem Czeremskim i Jakubem Sadowskim, strukturalne widzenie mitu oraz utopii. Łączę to z ideologią przy użyciu psychoanalizy, aby wyjaśnić decyzję bohaterki o powrocie do Cytadeli. Stosuję pojęcie impuls utopijny Ernsta Blocha do wyjaśnienia zachowania Maxa. Stwierdzam, że dzięki wytworzonej relacji o seksualnym napięciu między Maxem a Furiosą realizuje się projekt modernizacyjny Cytadeli. Celem artykułu jest wykazanie, że fikcyjne światy postapokaliptyczne mogą być analizowane w socjologicznej perspektywie i stanowić kino zaangażowane.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies