Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia mówiona" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Językoznawca wobec tekstów historii mówionej. Zmiany w rozumieniu terminu i możliwości badawcze
    Autorzy:
    Gocół, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630567.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    oral history
    linguistics
    orality
    historia mówiona
    językoznawstwo
    ustność
    Opis:
    In the article, the author discusses the problem of defining oral history and analyzing oral relations from the perspective of linguists. He presents different approaches to this research trend, which is currently dominating in different sciences. He shows the transformation of the understanding of oral history from the 40s of the twentieth century to today. The author indicates a specific correlation between the research trend and linguistics as well as points to the similarities and differences between it and ethnolinguistics, folklore and dialectology. The article concludes with an overview of the research areas that could be of interest for a linguist dealing with the texts of oral history.
    Autor porusza w artykule problematykę definiowania historii mówionej i analizowania relacji ustnych z perspektywy językoznawcy. Prezentuje różne podejścia do tego prądu badawczego, które obecnie dominują w różnych naukach. Następnie ukazuje przekształcenia, jakim ulegało rozumienie historii mówionej od lat czterdziestych XX wieku do dziś. Wskazuje na specyficzne korelacje między historią mówioną a językoznawstwem oraz podobieństwa i różnice między nią a etnolingwistyką, folklorystyką i dialektologią. Artykuł kończy przegląd możliwych pól badawczych, które mogą interesować językoznawcę w tekstach historii mówionej.
    Źródło:
    Acta Humana; 2016, 7
    2082-4459
    Pojawia się w:
    Acta Humana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak pamiętamy 4 czerwca 1989 roku – wizerunki przeszłości w wypowiedziach umieszczanych w Internecie
    Autorzy:
    Gałczyńska, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041242.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    oral history
    memory
    elektions 1989
    memories
    historia mówiona
    pamięć
    wybory 1989
    wspomnienia
    Opis:
    The manner of speaking/writing about the past, interpreting facts, reflects the author's value system, his (established in the language) image of the world. In the article, I analyze the memories of an important date for Poles – June 4, 1989. The texts comprise the comments posted on Facebook (mainly on the anniversary of the June elections, a few days before or after 4 June2016 and 4 June 2017) and materials sent to the web portal tvn24.pl as a response to the campaign ‘Album on 4 June 1989’ conducted in the year 2009. I treat said texts as examples of Oral History, which is a collection of human emotions and experiences. The texts are an act of witnesses' memory, direct participants of events, the act that contains/may contain many exaggeration, over-interpretation, and frequent mistakes and inaccuracies.The discussed texts show that for many people the elections of 1989 were a really important event, the most important, ‘one of the happiest days in the life’, they were accompanied by strong positive emotions – joy, happiness, hope. They were like that or they are remembered like that.
    Sposób mówienia/ pisania o przeszłości, interpretowania faktów, odzwierciedla system wartości autora, jego (utrwalony w języku) obraz świata. W artykule analizuję wspomnienia dotyczące ważnej dla Polaków daty – 4.06.1989. Wypowiedzi zamieszczane na Facebooku (głównie w rocznicę czerwcowych wyborów, kilka dni przed lub po 4.06.2016 i 4.06.2017r.) oraz materiały przysyłane do portalu tvn24.pl w odzewie na ogłoszoną w roku 2009 akcję Album o 4 czerwca 1989. Teksty te traktuję jako przykłady historii mówionej, będącej zbiorem ludzkich emocji i doświadczeń. Jest to akt pamięci świadków, bezpośrednich uczestników wydarzeń, akt, który zawiera/ może zawierać wiele przerysowań, nadinterpretacji, często też błędów i nieścisłości.Omawiane teksty pokazują, że dla wielu ludzi wybory z 1989 roku były wydarzeniem naprawdę ważnym, najważniejszym, „jednym z najszczęśliwszych dni w życiu”, wiązały się z nimi silne, pozytywne emocje – radość, szczęście, nadzieja.  Takie były, albo – tak są pamiętane.
    Źródło:
    Res Historica; 2020, 49; 545-564
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Between Monuments of Winners and Graves in Rural Cemeteries’.1 Poland – Belarus. Reflections on Historiosophy
    „Między pomnikami zwycięzców a grobami na wiejskich cmentarzach”. Polska – Białoruś. Rozważania o historiozofii
    Autorzy:
    Bugajska-Więcławska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1837723.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Polska
    Belarus
    historiosophy
    oral history
    borderland
    Polska
    Białoruś
    historiozofia
    historia mówiona
    pogranicze
    Польшча
    Беларусь
    гістарыяграфія
    вусная гісторыя
    памежжа
    Opis:
    The purpose of the study was to portray the ideological, political, and methodological interpretation determinants in the historiography of Poland and Belarus. As the research example, the author chose interpretations pertaining to the events from September 1939 at the borderland of the Second Polish Republic and the Soviet Union and subjected them to a comparative analysis. Belarusians contest the veracity of data from the national censuses of the Second Polish Republic (the national composition of these lands in September 1939) and interpret the acts of the Jewish and especially the Belarusian community as an element of social justice. Poles adopt the criterion of historical borders whilst claiming the continuity of statehood in a given area in line with international law. They draw attention to the absence of precise determination, in the Belarusian historiography, of the territorial area known as ‘Western Belarus’. A claim is also raised about the generalisation of the area of provinces: Vilnius, Białystok and Navahrudak. Polish common understanding of the entire ‘Eastern Borderlands’ is, in turn, a generalisation of the areas of ethnic Belarus, Lithuania, Ukraine and south-eastern Latvia. As a result of recapitulation, determinants of historiosophic dispute were pinpointed. Interpretations of Polish historiosophy rely on pro-state arguments: Polish and simultaneously anti-Soviet, whereas the Belarusian narrative results from the national and ethnic context supported by the Soviet/post-Soviet ideology. The methodological evolution (use of oral history in studies) in the Republic of Belarus is described. Eventually, further extension of the methodological field in historical studies is proposed regarding borderland theories. It was also decided that such a disciplinary opening could allow for bilateral mitigation of the dispute, leading to more compatibility in the Polish and Belarusian studies.
    Celem badań jest ukazanie ideowo-politycznych i metodologicznych uwarunkowań interpretacyjnych w historiografiach Polski i Białorusi. Za przykład badawczy obrano interpretacje dotyczące wydarzeń z września 1939 r. na pograniczu II Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związku Radzieckiego i poddano je analizie porównawczej. Białorusini podważają prawdziwość danych ze spisów powszechnych ludności II RP (składu narodowościowego tych ziem we wrześniu 1939 r.), interpretują wystąpienia ludności żydowskiej a zwłaszcza białoruskiej jako element sprawiedliwości społecznej. Polacy przyjmują kryterium granic historycznych dowodząc ciągłości państwowości na danym obszarze zgodnie z prawem międzynarodowym. Zwracają uwagę na brak ostrego określenia w historiografii białoruskiej obszaru terytorialnego nazywanego „Białorusią Zachodnią”. Pada też zarzut o generalizowanie obszaru województw: wileńskiego, białostockiego i nowogródzkiego. Polskie powszechne rozumienie całych „Kresów Wschodnich” to z kolei generalizacja obszarów etnicznej Białorusi, Litwy, Ukrainy i południowo-wschodniej Łotwy. W wyniku podsumowań określono wyznaczniki sporu historiozoficznego. Interpretacje historiografii polskiej opierają się na argumentacji propaństwowej: polskiej i jednocześnie anty-radzieckiej, podczas gdy narracja strony białoruskiej wynika z kontekstu narodowo-etnicznego wspartego ideologią sowiecką/postsowiecką. Opisano ewolucję metodologiczną (wykorzystywanie w badaniach historii mówionej) w Republice Białoruś. Na koniec zaproponowano dalsze poszerzanie pola metodologicznego w badaniach historycznych o teorie z dziedziny pogranicza. Uznano, że takie otwarcie dyscyplinarne pozwoli dwustronnie złagodzić spór a badania polsko-białoruskie zyskają kompatybilność.
    Мэтай даследавання з’яўляюцца ідэйна-палітычныя і метадалагічныя інтэрпрэтацыйныя абумоўленасці ў гістарыяграфіях Польшчы і Беларусі. Інтэрпрэтацыя вераснёўскіх падзей 1939 г. на мяжы Другой Рэчы Паспалітай і Савецкага Саюза была абрана ў якасці прадмета даследавання, зроблены параўнальны аналіз іх асвятлення ў абедзвюх краінах. Беларусы ставяць пад сумненне праўдзівасць дадзеных перапісу насельніцтва Другой Рэчы Паспалітай (нацыянальны склад гэтых зямель у верасні 1939 г.), трактуюць наяўнасць яўрэйскага, а асабліва беларускага насельніцтва, як элемент сацыяльнай справядлівасці. Палякі прытрымліваюцца крытэрыя гістарычных межаў, даказваючы пераемнасць дзяржаўнасці на дадзенай тэрыторыі ў адпаведнасці з міжнародным правам. Звяртаюць увагу на адсутнасць у беларускай гістарыяграфіі дакладнага азначэння тэрыторыі, якая называецца ‘Заходняя Беларусь’. Папракаюць беларусаў за абагульненні тэрыторыяў віленскага, беластоцкага і навагрудскага ваяводстваў. Агульнапрынятае польскае разуменне „Усходніх крэсаў’, у сваю чаргу, зʼяўляецца, абагульненнем этнічных тэрыторый Беларусі, Літвы, Украіны і паўднёва-ўсходняй Латвіі. Пры падвядзенні вынікаў былі вызначаны дэтэрмінанты гістарыясофскай спрэчкі. Інтэрпрэтацыя польскай гістарыяграфіі грунтуецца на прадзяржаўных аргументах: польскіх і, адначасова, антысавецкіх, у той час як наратыў беларускага боку вынікае з нацыянальна-этнічнага кантэксту, які склаўся на базе савецкай / постсавецкай ідэалогіі. Падкрэслена метадалагічная эвалюцыя ў Рэспубліцы Беларусь (у даследаваннях выкарыстоўваецца вусная гісторыя). У заключэнні прапануецца пашырыць метадалагічнае поле гістарычных даследаванняў, уключыўшы тэорыі ў галіне памежжа. Трэба меркаваць, што такая дысцыплінарная адкрытасць абодвух бакоў дазволіць злагодзіць спрэчку, а польска-беларускія даследаванні стануць кампатыбільнымі.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 71-86
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żołnierze niemieccy w okresie okupacji hitlerowskiej we wspomnieniach mieszkańców białoruskich wsi
    Autorzy:
    Lobach, Uladzimir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624824.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Belarus, World War II, oral history, enemy image, German soldiers
    Białoruś, II wojna światowa, historia mówiona, wizerunek wroga, żołnierze niemieccy
    Беларусь, Другая сусветная вайна, вусная гісторыя, вобраз ворага, нямецкія салдаты
    Opis:
    The evaluation of German soldiers by the Belarusian population during World War II has practically not been studied in Belarusian historiography. This led to the need for further study of this problem. The aim of the study is to identify the real picture of the attitude of the Belarusians to German soldiers. The principles of oral history are used as the most important methodological apparatus. The author of the article examines the attitude of the rural population of Northern Belarus to the Nazi occupiers in 1941-1944. Additional research has shown that the estimates of the autochthons are characterised by opposite values from ‘the inhuman enemy” to ‘the good stranger’.  This depended on the specific circumstances of the contacts of the Wehrmacht soldiers with the local population. The collective perception of the occupiers was characterised by uncertainty, anxiety and fear. Against the background of mass terror, the attitude of individual Wehrmacht soldiers to the local population was distinguished by humanism. However, such cases were considered by the Belarusians as an exception to the rule.
    W białoruskiej historiografii kwestia postaw ludności zamieszkującej tereny Białorusi wobec niemieckiej okupacji w czasie II wojny światowej nie została dotąd wystarczająco zbadana, co zadecydowało o wyborze tematu niniejszego artykułu. Celem publikacji był opis stosunku Białorusinów wobec żołnierzy hitlerowskich w latach 1941–1944 na podstawie relacji ustnych mieszkańców wybranych wsi północnej Białorusi. Badanie wykazało, że w analizowanym okresie indywidualne oceny autochtonów były zróżnicowane i – w zależności od sytuacji – obejmowały zarówno charakterystyki negatywne („nieludzki wróg”), jak i pozytywne („dobry nieznajomy”). Z kolei w świadomości zbiorowej utrwalił się negatywny wizerunek okupanta, wywołujący w miejscowej ludności poczucie niepewności, lęku i strachu. Wobec powszechnego terroru stosunek żołnierzy Wermachtu do lokalnej ludności jedynie sporadycznie oceniany był jako humanitarny.
    Ацэнка нямецкіх салдат беларускім насельніцтвам падчас Другой сусветнай вайны ў беларускай гістарыяграфіі практычна не вывучалася. Гэта абумовіла неабходнасць даследавання дадзенай праблемы. Мэтай публікацыі з’яўляецца выяўленне рэальнай карціны адносінаў беларусаў да нямецкіх салдат. У якасці прыярытэтнага метадалагічнага апарата выкарыстаны прынцыпы вуснай гісторыі. Аўтар артыкула разглядае адносіны сельскага насельніцтва Паўночнай Беларусі да нацысцкіх акупантаў у 1941–1944 гг. Даследаванне паказала, што ацэнкі аўтахтонаў характарызуюцца супрацьлеглымі азначэннямі: ад «бесчалавечнага ворага» да «добрага чужынца». Гэта залежала ад канкрэтных абставінаў, у якіх салдат вермахта сутыкаўся з мясцовым насельніцтвам. Калектыўнае ўспрыманне акупантаў характарызавалася няпэўнасцю, трывогай і страхам. На фоне масавага тэрору стаўленне асобных салдат вермахта да мясцовых жыхароў ўспрымалася як гуманнае. Аднак, такія выпадкі разглядаліся беларусамі як выключэнне з правіла.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobiety w ATO: ukraińskie doświadczenie nowoczesnej wojny
    Autorzy:
    Лапан, Тетяна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647432.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    oral history
    women’s history
    volunteers
    combat actions
    post-traumatic syndrome
    biographical interview
    historia mówiona
    historia kobiet
    wolontariusze
    działania bojowe
    zespół pourazowy
    wywiad biograficzny
    устная история
    женская история
    добровольцы
    боевые действия
    посттравматический синдром
    биографическое интервью
    Opis:
    In the article there are described preliminary conclusions based on the project “In Memory of Lesya Kyzyk Research Project in Oral History: Ukrainian Women in the Military Conflict in Eastern Ukraine (2014–2016)”. The emphasis is on women’s participation in the war in eastern Ukraine. The project was implemented as part of the study of women’s oral history.
    W artykule omówiono wstępne wnioski z projektu badawczego „In Memory of Lesya Kyzyk Research Project in Oral History: Ukrainian Women in the Military Conflict in Eastern Ukraine (2014–2016)”. Uwaga koncentruje się na uczestnictwie kobiet w wojnie na wschodzie Ukrainy. Projekt został zrealizowany w ramach studiów historii mówionej kobiet.
    В статье рассмотрены предварительные выводы на основе проекта «In Memory of Lesya Kyzyk Research Project in Oral History: Ukrainian Women in the Military Conflict in Eastern Ukraine (2014–2016)». Внимание акцентировано на женском участии в войне на Востоке Украины. Проект был осуществлен в рамках женских устноисторических студий.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2018, 43, 1
    2300-7540
    0137-2025
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Антрапалогія калабарацыі: вобраз дапаможнай паліцыі ва ўспамінах вяскоўцаў паўночнай Беларусі пра нацысцкую акупацыю 1941–1944 гг.
    Antropologia kolaboracji: obraz policji pomocniczej w pamięci mieszkańców wsi północnej Białorusi o okupacji nazistowskiej w latach 1941–1944
    Autorzy:
    Lobach, Uladzimir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222734.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nazi occupation
    police
    villagers
    northern Belarus
    oral history
    anthropology of war
    okupacja nazistowska
    policja
    mieszkańcy wsi
    północna Białoruś
    historia mówiona
    antropologia wojny
    нацысцкая акупацыя
    паліцыя
    вяскоўцы
    паўночная Беларусь
    вусная гісторыя
    антрапалогія вайны
    Opis:
    The article is devoted to the analysis of the oral history materials which reflect the attitude of the villagers of northern Belarus to the local police during the Nazi occupation. The research shows local people’s interpretation of the motives and reasons for joining the police, evaluation of the activities of collaborators and opinions about their methods of punishment. With the generally negative attitude of the villagers towards the police, the main emphasis within the local rural communities was placed on the specific actions and behaviour of the police towards the local community. Those collaborators who took part in punitive actions and robberies left in the memory features categorically negative ("worse than the Germans"). In anthropological terms, such a harsh assessment is based on the absolute rejection of the person, who was "theirs", but went to the side of "others", for violence against fellow residents, neighbours, and even relatives. The research methodology is interdisciplinary and is based on the theoretical and practical approaches to field ethnography, oral history, anthropology of war and microhistory.
    Artykuł jest poświęcony analizie materiałów historii mówionej, które odzwierciedlają stosunek mieszkańców wsi północnej Białorusi do funkcjonariuszy policji spośród miejscowej ludności w okresie okupacji nazistowskiej. Badanie prezentuje ludową interpretację motywów wstępowania w szeregi policji, ocena działań kolaborantów oraz opinię na temat ich karania. Przy generalnie negatywnym nastawieniu mieszkańców wsi do policjantów, w lokalnych społecznościach wiejskich główny nacisk położono na konkretne działania i zachowania policjantów w stosunku do lokalnej społeczności. Tych kolaborantów, którzy brali udział w akcjach karnych i rabunkach, charakteryzowano we wspomnieniach zdecydowanie negatywnie („gorsi niż Niemcy”). W wymiarze antropologicznym taka surowa ocena opiera się na absolutnym odrzuceniu osoby, która była „swoją”, ale przeszła na stronę „obcych”, stosując przemoc wobec współmieszkańców, sąsiadów, a nawet krewnych. Metodologia badań ma charakter interdyscyplinarny i opiera się na teoretycznych i praktycznych podejściach etnografii terenowej, antropologii wojny, historii mówionej i mikrohistorii.
    Артыкул прысвечаны аналізу матэрыялаў вуснай гісторыі, якія адлюстроўваюць стаўленне вяскоўцаў паўночнай Беларусі да паліцэйскіх з ліку мясцовага насельніцтва ў часе нацысцкай акупацыі. Даследванне паказвае народную інтэрпрэтацыю матываў і прычын уступлення асобных людзей у шэрагі паліцыі, ацэнку дзейнасці калабарантаў і меркаванне адносна іх пакарання. Пры агульна негатыўным стаўленні вясковых жыхароў да паліцэйскіх, у межах лакальных вясковых супольнасцяў асноўны акцэнт рабіўся на канкрэтных учынках і паводзінах паліцэйскіх у дачыненні да мясцовай грамады. Катэгарычна адмоўную характарыстыку ва ўспамінах („горш за немцаў”) маюць тыя калабаранты, якія ўдзельнічалі ў карных акцыях і рабунках. У антрапалагічным вымярэнні такая жорсткая ацэнка грунтуецца на абсалютным непрыняцці чалавека, які быў „сваім”, але перайшоў на бок „чужых” дзеля гвалту над аднавяскоўцамі, суседзямі і нават сваякамі. Метадалогія даследвання мае міждысцыплінарны характар і грунтуецца на тэарэтычных і практычных падыходах палявой этнаграфіі, вуснай гісторыі, ваенна-гістарычнай антрапалогіі і мікрагісторыі.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 11-26
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeszłość oczami mieszkańców białorusko-litewsko-polskiego pogranicza (na przykładzie wybranych wsi rejonu miadzielskiego i wołożyńskiego)
    Autorzy:
    Żebrowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624924.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Valozhyn district, Miadziel district, oral history, memories, communicative memory, Polish-Belarusian-Lithuanian borderland
    rejon wołożyński, rejon miadzielski, historia mówiona, wspomnienia, pamięć komunikatywna, pogranicze polsko-białorusko-litewskie
    Валожынскі райн, Мядзельскі раён, вусная гісторыя, успаміны, ка- мунікатыўная памяць, польска-беларуска-літоўскае памежжа
    Opis:
    The article is devoted to oral memories of the residents of the Polish–Belarusian-Lithuanian borderland of the Central and Western Belarus (Valozhyn and Miadziel districts), where the author has been conducting her research since 2010. The focus of the analysis is brought to the memories of representatives of the generation born in the 1920s and 1930s and living in the area since then. The oral history of the people native to these regions goes back several historical periods. This includes the inter-war period, the Second World War and the post-war years, all reconstructed on the basis of selected fragments of biographical narratives. The research shows that, in the communicative memory of the inhabitants of the area, the pre-war period evokes positive images associated with the Second Polish Republic, whereas negative memories are related to the advent of the Soviet government. The accounts from the period of the Second World War depict both the German soldiers and the partisans, and their interactions with the local population. Another difficult experience were the post-war years, which brought about exile, forced collectivization, repression of religious beliefs and the destruction of Polish documents. The analysis of the material gathered allows for a deeper understanding of the reality of life in conditions marked by shifting borders and state changes, and allows us to reconstruct the traditional world of the inhabitants of these villages. The preserved memories of the living witnesses constitute valuable research material, which often contradicts well-established historical facts.
    Artykuł poświęcony jest ustnym wspomnieniom mieszkańców pogranicza polsko-białorusko- litewskiego (rejon wołożyński, rejon miadzielski w Centralnej Białorusi), gdzie od 2010 r. autorka prowadzi badania terenowe. Przedmiotem rozważań jest pamięć pokolenia urodzonego w latach 20.–30. XX w., od dawna mieszkającego na wymienionym obszarze. Historie mówione autochtonów dotyczą kilku okresów historycznych. To przede wszystkim okres międzywojenny, czasy II wojny światowej i lata powojenne, które zostały zrekonstruowane na podstawie fragmentów narracji biograficznych. Z badań wynika, że czas przedwojenny w świadomości społecznej mieszkańców wiąże się z pozytywnymi wspomnieniami II Rzeczpospolitej i negatywnymi dotyczącymi obcowania z władzą sowiecką. Obrazy z II wojny światowej przedstawiają żołnierzy niemieckich i partyzantów oraz ich relacje z miejscową ludnością. Lata powojenne, które przyniosły mieszkańcom przymusową kolektywizację, zesłania, prześladowanie wiary i niszczenie polskich dokumentów, zapisały się w pamięci badanych jako kolejne trudne doświadczenie. Analiza zgromadzonego materiału daje możliwość zrozumienia autochtonicznej ludności w warunkach przesunięcia granic, zmian politycznych oraz pozwala zrekonstruować tradycyjny świat mieszkańców badanych wsi. Wspomnienia wciąż żyjących świadków historii stanowią ważne źródło informacji, które niejednokrotnie wchodzi w konfrontację z uznanymi faktami historycznymi.
    Артыкул прысвечаны вусным успамінам жыхароў польска-беларуска-літоўскага пагранічча (валожынскі і Мядзельскі раёны ў Цэнтральнай Беларусі), дзе з 2010 г. намі праводзяцца палявыя даследаванні. Развагі засяроджаны на памяці найстарэйшага па- калення, народжанага ў 20–30-я гг. ХХ ст., якое з дзеда-прадзеда жыве на даследава- най тэрыторыі. Вусная гісторыя старажылаў ахопліваe некалькі гістарычных перыядаў. Гэта, перш за ўсё, вобразы міжваеннага перыяду, часоў другой сусветнай вайны і пас- ляваенных гадоў, якія прадстаўляюцца ў артыкуле пры дапамозе выбаркі фрагментаў біяграфічных нарацый. Даваенны час у калектыўнай памяці аўтахтоннага насельніцтва характарызуецца станоўчымі ўспамінамі пра жыццё ў ІІ Рэчы Паспалітай, і адмоўнымі, звязанымі з прыходам саветаў. Карціны другой сусветнай вайны вагаюцца паміж апі- саннямі нямецкага войска і партызанаў, а таксама іх узаемаадносінамі з мясцовым на- сельніцтвам. Пасляваенныя гады прынеслі аўтахтонам чарговае выпрабаванне, напр. прымусовая калектывізацыя, ссылкі, забарона веры і канфіскацыя польскіх дакумен- таў. Аналіз матэрыялу дае магчымасць лепш зразумець вясковых жыхароў ва ўмовах тэрытарыяльных, палітычных і сацыяльных пераменаў, а таксама дапамагаюць зазір- нуць у іх традыцыйны свет. Захаваныя ўспаміны жывых сведкаў гісторыі – гэта багаты матэрыял, які часта ўступае ў канфрантацыю з прызнанымі гістарычнымі фактамі.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies