Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "disciplinary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Prerequisites for Disciplinary Liability of Military Court Judges
    Autorzy:
    Karpiuk, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618417.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    judge
    military court
    independence
    disciplinary liability
    disciplinary misdemeanour
    sędzia
    sąd wojskowy
    niezawisłość
    odpowiedzialność dyscyplinarna
    przewinienie dyscyplinarne
    Opis:
    In the Republic of Poland, military courts exercise judicial power and their judges are independent and subject only to the Constitution of Poland and legal acts. The judge of a military court is obliged to serve their country faithfully, uphold the law, perform entrusted duties conscientiously, decide impartially on the basis of legal regulations and be guided by the principles of dignity and integrity. Apart from technical competences, the judge should possess the appropriate traits of the character allowing for the dignified representation in the office. One of the responsibilities (being independent from the others) that is imposed on any judge of a military court is disciplinary liability. The prerequisite for such liability is committing an offense or a disciplinary misdemeanour. That is why, the disciplinary tort includes, among other things, the breach of judicial duties, the breach of dignity of the office, the violation of military discipline, and the breach of the principles of military honour and dignity. This may even result in discharging from the office along depriving the judge of their office rank.
    Sądy wojskowe sprawują w Rzeczypospolitej Polskiej wymiar sprawiedliwości, a sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji RP oraz ustawom. Sędzia sądu wojskowego został zobowiązany, aby służyć wiernie państwu, stać na straży prawa, a powierzone obowiązki wypełniać sumiennie, orzekać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie, zaś w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości. Obok stosownej wiedzy, niezbędnej z punktu widzenia zajmowanego urzędu, sędzia powinien posiadać również odpowiednie cechy charakteru, pozwalające na sprawowanie tego urzędu godnie. Jedną z odpowiedzialności, niezależną od innych, jaką ponosi sędzia sądu wojskowego, jest odpowiedzialność dyscyplinarna. Przesłanką takiej odpowiedzialności jest popełnienie wykroczenia bądź przewinienia dyscyplinarnego. W związku z tym za delikt dyscyplinarny należy uznać m.in.  naruszenie obowiązków sędziego, uchybienie powadze zajmowanego urzędu, naruszenie dyscypliny wojskowej, naruszenie zasad honoru i godności żołnierskiej. Jego popełnienie może skutkować nawet złożeniem sędziego sądu wojskowego z urzędu wraz z pozbawieniem ukaranego stopnia oficerskiego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Disciplinary Responsibility of Advocates in the Interwar Period – Vilnius casus of Stanisław Węsławski (1896–1942)
    Autorzy:
    Dąbrowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618435.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Stanisław Węsławski
    disciplinary liability
    interwar period
    Vilnius
    odpowiedzialność dyscyplinarna
    dwudziestolecie międzywojenne
    Wilno
    Opis:
    Stanisław Węsławski was a lawyer from the office. He was appointed by the court on appeal. Being aware of the “hopelessness” of the matter, failed to different deadlines. It was against him disciplinary action, which ultimately led to the imposition of the penalty warning.
    Stanisław Węsławski, na mocy ówcześnie obowiązujących przepisów, był pełnomocnikiem z urzędu. Został powołany przez sąd w postępowaniu odwoławczym. Mając świadomość „beznadziejności” sprawy, uchybił różnym terminom. Zostało przeciwko niemu wszczęte postępowanie dyscyplinarne, które ostatecznie zakończyło się wymierzeniem kary upomnienia.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tok postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonariuszom wymiaru sprawiedliwości II Rzeczypospolitej w świetle akt Komisji Dyscyplinarnej
    Autorzy:
    Małek, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632163.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Second Polish Republic
    Disciplinary Committee
    debt collector
    Lublin
    disciplinary proceedings
    law
    Rivne
    Court of Appeal
    magistrates’ court
    II Rzeczpospolita
    Komisja Dyscyplinarna
    komornik
    postępowanie dyscyplinarne
    prawo
    Równe
    Sąd Apelacyjny
    Sąd Grodzki
    Opis:
    One of the legal duties of courts of appeal in the years 1922-1939 was to maintain disciplinary committees, which dealt with infringement, transgression or offense of civil servants. The article addresses the legislative dimension based on the fragments of documents of Lublin Court of Appeal (unit 870 of State Archives in Lublin), presenting the practical aspect of how these assumptions were implemented. The debt collector was chosen as a representative of civil servants.
    Jednym z ustawowych obowiązków sądów apelacyjnych w latach 1922–1939 było funkcjonowanie przy nich komisji dyscyplinarnych, które zajmowały się przekroczeniami, uchybieniami czy przestępstwami urzędników państwowych. W artykule przedstawiono aspekt ustawodawczy oraz fragmenty dokumentacji Sądu Apelacyjnego w Lublinie (zespół 870 Archiwum Państwowego w Lublinie), prezentujące praktyczną stronę realizacji tych założeń. Jako przedstawiciela funkcjonariuszy państwowych wybrano komornika.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tok postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonariuszom wymiaru sprawiedliwości II Rzeczypospolitej w świetle akt Komisji Dyscyplinarnej
    Autorzy:
    Małek, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631951.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Second Polish Republic
    Disciplinary Committee
    debt collector
    Lublin
    disciplinary proceedings
    law
    Rivne
    Court of Appeal
    magistrates’ court
    II Rzeczpospolita
    Komisja Dyscyplinarna
    komornik
    postępowanie dyscyplinarne
    prawo
    Równe
    Sąd Apelacyjny
    Sąd Grodzki
    Opis:
    Jednym z ustawowych obowiązków sądów apelacyjnych w latach 1922–1939 było funkcjonowanie przy nich komisji dyscyplinarnych, które zajmowały się przekroczeniami, uchybieniami czy przestępstwami urzędników państwowych. W artykule przedstawiono aspekt ustawodawczy oraz fragmenty dokumentacji Sądu Apelacyjnego w Lublinie (zespół 870 Archiwum Państwowego w Lublinie), prezentujące praktyczną stronę realizacji tych założeń. Jako przedstawiciela funkcjonariuszy państwowych wybrano komornika.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mediation in Sports-Related Disputes
    Autorzy:
    Kosowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618855.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    mediation
    sports disputes
    sports law
    sports associations
    disciplinary proceedings
    mediacja
    spory sportowe
    prawo sportowe
    związki sportowe
    postępowanie dyscyplinarne
    Opis:
    The article analyzes the possibilities of conducting mediation in sports disputes. The author cites solutions relating to various types of disputes, including financial, disciplinary, strictly sports-related, administrative and inter-institutional. As part of the conclusions, the author lists practical and theoretical aspects of conducting mediation in disputes, in which the use of mediation is required or promoted by the procedural law, and in disputes, where the use of mediation results or may result from internal regulations of sports associations.
    W artykule dokonano analizy możliwości prowadzenia mediacji w sporach sportowych. Autor przytoczył rozwiązania odnoszące się do różnych rodzajów sporów, w tym majątkowych, dyscyplinarnych, stricte sportowych, administracyjnych i międzyinstytucjonalnych. W ramach wniosków wskazano na praktyczne i teoretyczne aspekty prowadzenia mediacji w sporach, w których stosowanie mediacji wynika z przepisów ustaw regulujących tryb postępowania oraz w sporach, gdzie stosowanie mediacji wynika lub może wynikać z regulacji wewnątrzzwiązkowych.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada sprawiedliwości proceduralnej w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej
    Autorzy:
    Ruczkowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609228.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    principle of procedural justice
    National Tax Administration
    customs and fiscal officers
    disciplinary procedures
    zasada sprawiedliwości proceduralnej
    Krajowa Administracja Skarbowa
    funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej
    postępowanie dyscyplinarne
    Opis:
    This article is devoted to the analysis of the procedural justice principle in disciplinary procedures against customs and fiscal officers. Procedural justice includes many procedural guarantees granted to officers so as to protect their freedoms and rights in the disciplinary procedures, in particular their right to defend themselves, their right to efficient and fast procedures, the right to appeal against disciplinary decisions issued in the first instance and their appeal to courts for judicial revision, the prohibition of reformatio in peius, the presumption of innocence and the principle of in dubio pro reo.
    Niniejszy artykuł jest poświęcony analizie zasady sprawiedliwości proceduralnej w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej. Na zasadę sprawiedliwości proceduralnej składa się szereg gwarancji procesowych przyznanych funkcjonariuszom w celu ochrony ich wolności i praw w postępowaniu dyscyplinarnym, w szczególności: prawo do obrony, zapewnienie szybkiego przebiegu postępowania, zagwarantowanie możliwości odwołania się od orzeczeń dyscyplinarnych wydanych w I instancji oraz ich zaskarżania do sądu, zakaz reformationis in peius, zasada domniemania niewinności, a także zasada in dubio pro reo.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 2
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kary zawieszenia i pozbawienia prawa wykonywania zawodu i ich wpływ na istnienie stosunku pracy osób wykonujących zawód medyczny
    Autorzy:
    Daniluk-Jarmoniuk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609130.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    professional liability
    disciplinary penalties
    a penalty of suspension of the right to practice
    a penalty of deprivation of the right to practice
    employment
    termination of the employment contract without notice
    expiry of the employment contract
    odpowiedzialność zawodowa
    kary zawodowe
    kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu
    kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu
    zatrudnienie
    rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia
    wygaśnięcie stosunku pracy
    Opis:
    The law regulations relating to the issue of professional liability of physicians and dental practitioners, nurses and midwives, pharmacists and laboratory diagnosticians are subjected to separate legal liability principles and proceedings. Some of the disciplinary penalties, such as a penalty of suspension of the right to practice and a penalty of deprivation of the right to practice, affect the employment relationship to which the punished person is a party. However, the legal solutions are not coherent and, hence, unjustifiably diversify the situation of the punished. In the case of physicians, dental practitioners, nurses and midwives, imposing one of the mentioned penalties provides a legal basis for the termination of the employment contract without the employer's notice, whereas, as far as pharmacists and laboratory diagnosticians are concerned, it results in the expiry of the employment contract by law. The author proposes a unification of this regulation in accordance with the current solutions adopted in the Acts referring to pharmacists and laboratory diagnosticians.
    Akty prawne regulujące zagadnienie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych ustanawiają odrębne zasady i procedury tego rodzaju odpowiedzialności. Niektóre z kar zawodowych – jak kara zawieszenia i kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu – wpływają również na stosunek pracy osób ukaranych. Rozwiązania te nie są jednak ze sobą spójne i w nieuzasadniony sposób różnicują sytuację osób ukaranych. W przypadku lekarzy, lekarzy dentystów oraz pielęgniarek i położnych ukaranie jedną z powyższych kar zawodowych stanowi podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a w przypadku farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych skutkuje wygaśnięciem stosunku pracy z mocy prawa. Autorka postuluje ujednolicenie tej regulacji na wzór obecnego rozwiązania przyjętego w ustawach dotyczących farmaceutów i diagnostów laboratoryjnych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2015, 62, 2
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
    Autorzy:
    Pilipiec, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    legal advisor
    disciplinary case
    self-governments of legal advisors
    the right to access the court
    the right to fair proceedings
    the right to court judgement
    the right to defence
    the right to be heard
    prawo do sądu
    radca prawny
    postępowanie dyscyplinarne
    odpowiedzialność dyscyplinarna
    sąd dyscyplinarny
    samorząd zawodowy
    dostęp do sądu
    rzetelność postępowania
    domniemanie niewinności
    prawo do obrony
    Opis:
    Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
    Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies