- Tytuł:
-
Using a Directive as a “Shield” Rather Than a “Sword” in Horizontal Relations: Does This Concept Make Sense in the Light of the Judgment of the Court of Justice of 18 January 2022 C-261/20 Thelen Technopark Berlin GmbH v MN?
Wykorzystanie dyrektywy jako „tarczy”, a nie jako „miecza” w relacjach horyzontalnych. Czy w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 stycznia 2022 r. w sprawie C-261/20 Thelen Technopark Berlin GmbH v MN ta koncepcja w ogóle ma sens? - Autorzy:
- Całka, Edyta
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31348178.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
EU law
direct effect of directives
effect of directives in horizontal relations
subjective and objective direct effect
application of national provisions contravening a directive
prawo Unii Europejskiej
bezpośredni skutek dyrektywy
skutek działania dyrektywy w relacjach horyzontalnych
subiektywny i obiektywny skutek bezpośredni
stosowanie przepisów krajowych sprzecznych z dyrektywą - Opis:
-
This study of a scientific and research nature concerns one of the general principles of EU law, namely the principle of direct applicability. The publication contributes to a long-standing discussion on the direct effect of directives as secondary EU legislation. The main objective of the paper is to present the application of directives in the context of horizontal relations. This problem is of fundamental importance for explaining the mechanisms of direct application of the directives that have not been properly implemented in the national legal orders. Although in previous case law the Court of Justice had essentially opted against the concept of direct horizontal effect of directives, the issue in question, for its complexity, was again examined in one of the most recent preliminary rulings, case C-261/20 Thelen Technopark. Referring to that judgment, the author analyses the possibility of using a directive as a “shield” in the judicial application of law with an aim to eliminate a national law provision inconsistent with the directive from the rationale of the judicial decision. In particular, it concerns the possibility for directives to act in horizontal relations in such a manner that boils down to excluding the application of a provision of national law which is incompatible with it. The question of the possible use of directives as a “shield” is also examined from a slightly different perspective, namely from the point of view of the individual and the possibility to invoke a directive by the individual in the main proceedings where another individual wishes to cause an obligation be imposed on the former under the national law inconsistent with the directive. This problem, as can be argued, is ultimately resolved by the Court of Justice in case C-261/20 Thelen Technopark, which states that a national court hearing a dispute between individuals over a claim based on a national provision contrary to a directive is not required to disapply that provision solely on the basis of EU law.
Niniejsze opracowanie o charakterze naukowo-badawczym dotyczy jednej z ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej, jaką jest reguła bezpośredniego skutku. Publikacja stanowi wkład do trwającej od dawna dyskusji na temat bezpośredniego skutku dyrektyw jako aktów prawa wtórnego Unii Europejskiej. Głównym celem artykułu jest przybliżenie problematyki stosowania przepisów dyrektyw w kontekście stosunków horyzontalnych. Problematyka ta ma fundamentalne znaczenie dla wyjaśnienienia mechanizmów bezpośredniego stosowania dyrektyw, które nie zostały prawidłowo implmentowane do krajowego porządku prawnego. Mimo że we wcześniejszym orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości zasadniczo opowiedział się za odrzuceniem koncepcji bezpośredniego skutku dyrektyw w płaszczyźnie horyzontalnej, przedmiotowe zagadnienie – ze względu na jego złożoność – ponownie było rozpatrywane w jednym z najnowszych postępowań toczących się w trybie prejudycjalnym – sprawie C‑261/20 Thelen Technopark. Odnosząc się do tego wyroku, autorka poddaje analizie możliwość wykorzystania dyrektywy jako „tarczy” w procesie sądowego stosowania prawa w celu eliminacji z podstawy rozstrzygnięcia przepisu prawa krajowego sprzecznego z dyrektywą. W szczególności chodzi o możliwość takiego działania dyrektywy w relacjach horyzontalnych, które sprowadza się do wyłączenia stosowania niezgodnego z nią przepisu prawa krajowego. Problematyka ewentualnego wykorzystania dyrektywy jako „tarczy” jest rozpatrywana również z nieco innej perspektywy, mianowicie z punktu widzenia jednostki i możliwości powołania się przez nią na dyrektywę w postępowaniu krajowym w sytuacji, gdy inna jednostka chce doprowadzić do nałożenia na nią obowiązku przewidzianego przepisami prawa krajowego sprzecznymi z dyrektywą. Problem ten, jak można argumentować, ostatecznie rozstrzyga Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C‑261/20 Thelen Technopark, orzekając, że sąd krajowy rozpoznający spór między jednostkami o roszczenie wywiedzione z przepisu krajowego sprzecznego z dyrektywą nie jest zobowiązany odstąpić od stosowania tego przepisu wyłącznie na podstawie prawa Unii Europejskiej. - Źródło:
-
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 4; 75-99
1731-6375 - Pojawia się w:
- Studia Iuridica Lublinensia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł