Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal attempt" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2017 r. (IV KK 438/16)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609299.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal attempt
directness
danger
usiłowanie
bezpośredniość
niebezpieczeństwo
Opis:
The commentary concerns the assessment of the directness of going to the commission as the sign of the criminal attempt. The author criticizes the view of the Supreme Court, according to which the endeavor of the criminal attempt is to pose a direct danger to the interest protected by the law.
Glosa dotyczy oceny bezpośredniości zmierzania do dokonania przy usiłowaniu. Autor krytykuje pogląd Sądu Najwyższego, zgodnie z którym cechą usiłowania jest spowodowanie bezpośredniego zagrożenia dla dobra prawnego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku SA w Lublinie z dnia 30 listopada 2016 r., II AKa 242/16, LEX nr 2188879
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609260.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
commentary
verdict
subjective side of a crime
attempt
prawo karne
wyrok
glosa
strona podmiotowa
zamiar bezpośredni
zamiar ewentualny
usiłowanie
czynny żal
Opis:
The verdict deals with a kind of subjective side of a crime. The author criticizes the thesis that a court can settle it only because of a level of wrongdoers’ consciousness. It also demands a certain knowledge of volitional sphere. The verdict also deals with a possibility of using the institution of the so-called active remorse; the Court mistakenly associates it with the degree of an attempt development (unfinished attempt – finished attempt).
Wyrok sądu dotyczy ustalenia postaci strony podmiotowej. Autorka glosy krytycznie odnosi się do tezy, że wystarczy tu samo ustalenie stanu świadomości oskarżonego. Przypisanie sprawcy zamiaru wymaga również poczynienia odpowiednich stwierdzeń co do sfery wolicjonalnej. Wyrok odnosi się także do możliwości skorzystania z tzw. instytucji czynnego żalu, błędnie uzależniając ją od stopnia zaawansowania usiłowania (usiłowanie ukończone – usiłowanie nieukończone).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Gloss to the Judgement of the Constitutional Court from 17th July 2013 (SK 35/12), OTK-A 2014, No. 7, Issue 74
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618903.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
incitement
abetment
attempt
the rule of law
individual freedom rule
prawo karne
podżeganie
pomocnictwo
usiłowanie
zasada państwa prawnego
zasada wolności jednostki
Opis:
The commentary addresses the problem of amenability to punishment so called chain of incitement and abettment (incitement or abettment to incitement and abettment). The author shares the view of the Constitutional Court that prosecution of these forms of complicity is permissible and is not opposed to the principle of the rule of law. The author expands and complements the argument CT. In addition, the author moves close to the analyzed issue of the offenses performed in the various forms of complicity by a minor criminally responsible according  to art. 10 § 2 K.K.
Glosa dotyczy problemu dopuszczalności karalności usiłowania tzw. łańcuszkowego podżegania i pomocnictwa (podżegania i pomocnictwa do podżegania i pomocnictwa). Autor podziela pogląd Trybunału Konstytucyjnego, że karalność tych form zjawiskowych popełnienia czynu zabronionego jest dopuszczalna i nie sprzeciwia się zasadzie państwa prawnego. Rozbudowuje i uzupełnia też argumentację TK. Ponadto porusza zbliżone do analizowanego zagadnienie karalności czynów pełnionych w różnych formach współdziałania przestępnego przez nieletniego odpowiadającego karnie na podstawie art. 10 § 2 k.k.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Court from 5th March 2014, IV KK 316/13, OS-NKW 2014, No. 11, Item 82
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618939.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
deliberate intent
domestic violence
suicide attempt
death
subjective side
prawo karne
zamiar
znęcanie się
targnięcie się na własne życie
śmierć
strona podmiotowa
Opis:
The commentary deals with the deliberate intent a victim of an art. 207 § 3 C.C. crime, who attempts to commit suicide. Such victim’s decision as a consequence of domestic violence (art. 207 § 3 C.C.) suggests at least consciousness of a death possibility as a result of victim’s own behavior and acceptance of the death. Supreme Court thesis, that the art. 207 § 3 C.C. claims, that victim’s subjective side has a form of deliberate intent, is a very strict one. In many cases a victim’s behavior, that objectively is “a suicide attempt” with death result, victim’s consent cannot be positively proved. Better solution would be to proclaim a specific presumption, that there is always a connection between a suicide attempt and violence.
Glosa dotyczy ustalenia zamiaru pokrzywdzonego przestępstwem z art. 207 § 3 k.k., który dokonuje targnięcia się na własne życie. Decyzja samobójcza pokrzywdzonego, której wyrazem jest targnięcie się na własne życie jako następstwo znęcania się (art. 207 § 3 k.k.), oznacza co najmniej świadomość możliwości odebrania sobie życia wskutek określonego zachowania i godzenie się na własną śmierć. Przyjęcie przez Sąd Najwyższy, że w art. 207 § 3 k.k. chodzi wyłącznie o nastawienie pokrzywdzonego odpowiadające wyłącznie umyślności, jest niezwykle restrykcyjne i wydaje się, że w wielu przypadkach, gdy mielibyśmy do czynienia z zachowaniem obiektywnie odpowiadającym „targnięciu się” na własne życie przez pokrzywdzonego, w wyniku którego poniósł on śmierć, ustalenie istnienia tej zgody w sposób pewny byłoby niemożliwe. Właściwsze w takiej sytuacji jest zastosowanie swego rodzaju domniemania istnienia związku targnięcia się z uprzednim znoszeniem znęcania oraz intencjonalności owego targnięcia się (opartego na obiektywnym przypisaniu z uprzedniego zachowania sprawcy).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies