Temat: antiquity, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: E-źródła dotyczące historii starożytnej
Autorzy:: Kowalski, Przemysław Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/681103.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Dokumenty elektroniczne
Historia
Starożytność
Electronic documents
History
Antiquity
Źródło:: Folia Bibliologica; 2009, 51; 131-138
2449-8246
1230-2376
Pojawia się w:: Folia Bibliologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Początki instytucjonalizacji współpracy międzynarodowej w starożytnej i średniowiecznej Europie
Autorzy:: Świstak, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/617330.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: international organizations
antiquity
Middle Ages
Hanza
organizacje międzynarodowe
starożytność
średniowiecze
Opis:: This article presents the first attempts of institutionalizing international cooperation in ancient and medieval Europe. Culture, tradition, religion and language were the most crucial factors in terms of creating the first international organizations. These factors united both the members of Greek Amphictyonic League and Symmachii as well as projects of European institutions carried out in the Middle Ages. Besides the Christian religion, empires, joining under their ruling different nations, had influence on arising of the sense of community. Organizational attempts were also taken by cities, among them the most well-known union was Hanza.
W artykule zostały przedstawione pierwsze próby instytucjonalizacji międzynarodowej współpracy w starożytnej i średniowiecznej Europie. Szczególne znaczenie dla tworzenia pierwszych organizacji międzynarodowych były wspólne dla ich członków kultura, tradycja, religia oraz język. Elementy te łączyły zarówno członków greckich amfiktionii i symmachii, jak i projekty europejskich organizacji opracowanych w średniowieczu. Wpływ na powstanie poczucia wspólnoty wśród państw średniowiecznej Europy, oprócz religii chrześcijańskiej, miały również imperia łączące pod jednym panowaniem różne ludy. Próby organizacyjne w tym okresie podjęły też miasta, których najsłynniejszym związkiem była Hanza.
Źródło:: Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 34
1506-8285
Pojawia się w:: Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Uczone kobiety w dobie przedchrześcijańskiej (poetki, filozofki, lekarki, alchemiczki)
Autorzy:: Zamorzanka, Anna Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/606945.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: antiquity
woman
poetry
philosophy
medicine
alchemy
starożytność
kobieta
poezja
filozofia
medycyna
alchemia
Opis:: The aim of the article is to present several women who lived in the pre-Christian era. They dealt with different branches of knowledge thus winning respect and fame. Among them you can find Sappho, Erinna, the poetesses philosophers Arethe and Hypathia as well as Anthiochis – a physician and Mary the Jewess – an alchemist. The author presents their lives and work and arrives at the conclusion that they managed very well in the world governed by men. She also hopes that their example will change, at least partly, the picture of women in the ancient times.
Celem artykułu jest prezentacja kilkunastu kobiet, które żyły w czasach przedchrześcijańskich. Bohaterki nasze zajmowały się z powodzeniem różnymi dziedzinami wiedzy, zdobywając już za życia uznanie i sławę. Są wśród nich poetki Safona i Erynna, filozofki Arete i Hypatia, lekarka Antiochis i alchemiczka Maria Żydówka. Autorka przedstawiając ich życie i omawiając ich twórczość, dochodzi do wniosku, iż bardzo dobrze radziły sobie w świecie, w którym prawa ustanawiali przede wszystkim mężczyźni. Ma też nadzieję, iż ich przykład przynajmniej częściowo zmieni wyobrażenia o kobietach żyjących w starożytności.
Źródło:: Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 1
0137-6136
Pojawia się w:: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Spartacus ipse in primo agmine fortissime dimicans quasi imperator occisus est. Uwagi dotyczące pracy: Spartacus. History and Tradition, red. D. Słapek, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2018, ss. 294 + il.
Autorzy:: Wolny, Miron
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040896.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ancient Rome
Spartacus
reception of antiquity
contemporary culture
starożytny Rzym
Spartakus
recepcja antyku
kultura współczesna
Opis:: Praca zbiorowa zatytułowana Spartacus – History and Tradition stanowi oś rozważań o historii trackiego bohatera i tradycji związanej z kształtowaniem się mitu Spartakusa. Monografia ma charakter interdyscyplinarny, cechujący się szerokim spojrzeniem na problem funkcjonowania bohatera niewolniczej rebelii zarówno w historii (i widzianym poprzez pryzmat badań historycznych), jak i w kulturze (od prezentacji literackich po wizualizacje ikonograficzne). Poza omówieniem treści i układu monografii w prezentowanym artykule dokonano uzupełnień i wyeksponowano komentarze dotyczące pojawiających się w artykułach partykularnych problemów związanych ze Spartakusem. Zwrócono szczególną uwagę na sekwencje tekstów i wewnętrzne zorganizowanie pracy, a także – odrębnie dla każdego przypadku – odniesiono się do treści merytorycznych, występujących w poszczególnych tekstach. Odniesiono się również do metodologii badań, a także poczyniono uzupełnienia dotyczące literatury przedmiotu, wskazując przy tym także na obszary deficytowe w pracy. Ostatecznie podkreślono wysoką wartość całej publikacji i wyrażono opinię, że idea interdyscyplinarnych badań nad Spartakusem będzie w przyszłości kontynuowana.
The aim of this study was to analyse the articles that comprise a monograph entitled Spartacus – History and Tradition. This paper discusses the contents and the layout of the monograph and provides some supplements with an emphasis on the comments on specific issues concerning Spartacus that appear in the articles. Particular attention was devoted to the sequence of texts and the internal organisation of the work. Moreover, the paper addresses the contents of each text and the study methodology. Supplements regarding the literature section were provided and some oversights in the monograph were identified.
Źródło:: Res Historica; 2021, 52; 663-680
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Reception of the Ancient Symbolism of Hannibal’s Dream Based on the Example of Jan Miel’s Painting ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’
Recepcja antycznej symboliki snu Hannibala na przykładzie dzieła malarskiego Jana Miela ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’
Autorzy:: Wolny, Miron
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374176.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Reception of Antiquity
paintings
Jan Miel
Hannibal’s dream
Sylius Italicus
ancient literature
recepcja antyku
malarstwo
sen Hannibala
Syliusz Italikus
literatura antyczna
Opis:: The submitted work is an attempt to interpret the combination of Hannibal’s dream symbolism derived from ancient literary sources with the image depicted in the painting ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’ by Jan Miel, placed in Sala del Consiglio of the Turin Palazzo Reale. These considerations are consistent with the problems of the reception of the ancient motif, creatively used by Christian tradition. The author of the article points out that the individual elements of the painting consist in a coherent entirety and aim at communicating a specific message to the recipient. The motto of the work, ‘Genius quo ducit eundum’, aimed at communicating the work of the divine will, serves this purpose in particular. The author of the article points out that an important role in distributing the story of Hannibal’s dream must have been played by the poem by Silius Italicus, depicting a mature composition of the motifs of ancient literature. The author also wonders for what reason Hannibal became the hero of the work, coming to the conclusion that the Carthaginian included in the Baroque painting is a clear symbol – an opponent of pagan Rome. A hero who opposed the corruption of Rome. Although Livy referred to Hannibal as an unfaithful man, he had never broken his oath to high gods – for he had never become a friend of the Romans. Thus Hannibal becomes a symbol of the lack of consent to acceptance of evil. His determination expressed in Jan Miel’s work appears as an inspiring and necessary component for Europe.
Zamierzeniem autora przedłożonej pracy jest zbadanie recepcji antycznego motywu snu Hannibala, zobrazowanego przez Jana Miela w pracy malarskiej ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’, umieszczonej w ‘Sala del Consiglio’ Turyńskiego Palazzo Reale. Wykorzystując przykład tej pracy plastycznej, autor przygląda się problemowi snów w świecie antycznym. Wskazując na ich profetyczne znaczenie, usiłuje powiązać atrakcyjność tego motywu z kulturowymi pryncypiami epoki nowożytnej. Zstąpienie boskiego posłańca, który komunikuje wolę boską budzącemu się Hannibalowi było ważnym elementem konceptualizacji dzieła malarskiego, mającego za zadanie przekazać konkretny komunikat odbiorcy. Celowi temu służyła podpowiedź w formie motta dzieła: ‘Genius quo ducit eundum’, mającego zakomunikować o działaniu woli boskiej. Autor artykułu zwraca uwagę, że istotną rolę w dystrybuowaniu wątku snu Hannibala musiał odegrać poemat Syliusza Italikusa, przedstawiający dojrzałą kompozycję motywów literatury antycznej. Autor zastanawia się również z jakiego powodu bohaterem pracy został Hannibal, dochodząc w efekcie do wniosku, że Kartagińczyk ujęty w barokowym dziele to pewien czytelny symbol – antagonista pogańskiego Rzymu, z chrześcijańskiej perspektywy, będącego substytutem zła. Pomimo, że Liwiusz określał Hannibala jako człowieka wiarołomnego, ten w istocie nigdy nie złamał danej swoim bogom przysięgi – nigdy bowiem nie stał się przyjacielem Rzymian. Tym samym Hannibal staje się symbolem braku przyzwolenia na akceptację zła. Jego determinacja wyrażona poprzez dzieło Jana Miela jawi się zatem jako czynnik inspirujący i potrzebny Europie.
Źródło:: Res Historica; 2020, 50; 11-33
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Terminy: piorun, błyskawica, grzmot a problemy translatorskie ze starożytnymi pismami łacińskimi, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii religijno-prawnych (wybrane przykłady)
Autorzy:: Lewartowicz, Anna Tatiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/763130.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: thunderbolt
lightning
thunder
Rome
antiquity
1st c. BC/1st c. AD
translations
piorun
błyskawica
grzmot
Rzym
starożytność
I w. p.n.e/I w.n.e.
przekłady
Opis:: Translators of the 1st century B.C. and 1st century A.D. Latin authors all the time are faced with difficulties in translation of the words: a thunderbolt (piorun), a lightning (błyskawica) and a thunder (grzmot). This is connected with a few things. First, there are the lack of accurate definitions in specialist literature and in dictionary of Polish language, etymological, synonymous and phraseological. There is also the lack of unambiguous translation in Latin and Polish dictionary. The difficulty is greater because of the word grom, which is the synonym of thunderbolt and thunder.The correct translation of aforementioned words is important because in ancient Rome these phenomena were connected with religion, precisely with divination, one of the oldest was auspicial ex caelo. Priests took into consideration what they heard and saw. The divination was connected with the political life. We have to remember, that oversight or ignoring of things related to cult had religious and legal consequences. According to Cicero, supreme principle during assemblies was: Iove tonante, fulgurante comitia populi nefas („Kiedy Jowisz grzmi i ciska pioruny (by Rykaczewski „błyska”), nie godzi się odbywać zgromadzeń ludowych” – in Kornatowski’s translation).The specialists in literature concentrated on discussion about these phenomena in various context (i.a.: T. Zieliński M. Jaczynowska, J. Linderski, H. Kowalski) but did not study terminology. The purpose of this article was reading three dictionaries (Plezia, Korpanty, Sondel) and finding Latin words that were translated into Polish language as: a thunderbolt, a lightning, a thunder and grom. Next, more than 70 words were collected. Morever, some fragments were analysed. The word grom is the biggest problem so if we need it during translation I think we should mention whether thunderbolt or thunder we have in mind. And it is important to take into consideration the scientific definition. In further consideration it will be worth to research these words in the Greek languages and also compare some fragments with other translations into modern languages such as: English, German and French.
Tłumacze autorów łacińskich z przełomu I w. p.n.e. i I w. mieli i nadal mogą mieć trudności w prawidłowym przekładzie terminów: piorun, błyskawica, grzmot. Może być to spowodowane zarówno brakiem jednoznacznej definicji w literaturze przedmiotu (S. Chromow, 1969, A. Woś 1996, T. Niedźwiedź 2003), w słownikach języka polskiego (M. S. Linde, W. Doroszewski, S. Dubiński), etymologicznych (W. Boryś, A. Brückner) oraz wyrazów bliskoznacznych (A. S.Krasiński, S. Skorupka) i frazeologicznym (S. Skorupka), jak i niebudzącej wątpliwości translacji tych wyrazów w słownikach łacińsko-polskich (M. Plezia, J. Korpanty, J. Sondel). Problem pogłębia słowo „grom”, które w różnych opracowaniach i słownikach może być synonimem pioruna lub grzmotu.Jednakże poprawny przekład tych trzech terminów meteorologicznych jest ważny kiedy zajmujemy się starożytnym Rzymem i jego recepcją. Gdyż w tym okresie piorun, błyskawica, grzmot często pojawiały się w utworach autorów łacińskich nie tylko przy opisie przyrody, ale również w kontekście religijnym. Odgrywały one bowiem ważną rolę we wróżbiarstwie, które było nieodłącznym elementem wierzeń. Brano także pod uwagę przede wszystkim to, co augurowie mogli zobaczyć, a nie tylko usłyszeć i dlatego uważa się, z tego właśnie powodu kapłani w czasie składania ofiar mieli zakryte głowy. Wróżby z kolei ściśle wiązały się również z szeroko rozumianym życiem politycznym. Należy pamiętać, że wszyscy byli zobowiązani do wykonywania ściśle określonych form kultu, niedopatrzenie czy zaniechanie miało swoje konsekwencje religijne oraz prawne. Nadrzędną zasadę przy komicjach podał Cyceron, brzmiała ona: „Iove tonante, fulgurante comitia populi nefas” („Kiedy Jowisz grzmi i ciska pioruny (a może jak chce Rykaczewski „błyska”), nie godzi się odbywać zgromadzeń ludowych” – w przekładzie Kornatowskiego). A jedną z najstarszym form wróżbiarstwa były auspicia ex caelo, które polegały na obserwacji takich zjawisk jak wyładowania atmosferyczne.Dotychczasowe publikacje z przedmiotu skupiały się głównie na omówieniu znaczenia tych zjawisk lub innych znaków wróżebnych w różnych kontekstach (m.in. T. Zieliński M. Jaczynowska, J. Linderski, H. Kowalski) jednak nie zajmowały się szczegółowo omawianym problemem. Zatem celem pracy było przeczytanie trzech słowników łacińsko-polskich i znalezienie wyrazów łacińskich tłumaczonych na język polski jako: piorun, błyskawica, grzmot i grom. Następnie zestawiono je i do większości z nich dołączono przykłady ze źródeł. Słów takich jest ponad 70. Ponadto poddano analizie również niektóre fragmenty z pism, które nastręczają trudności przy tłumaczeniu (m.in. z Cycerona, Lukrecjusza i Wergiliusza).Z rozważań nad problemem wysunięto następujące wnioski: jeżeli przekładany wyraz ma wiele znaczeń a zależy nam na zachowaniu rymów należałoby zrobić przypis jaki termin meteorologiczny mamy na myśli, szczególnie w przypadku kiedy użyjemy słowa „grom”. Ponadto wskazane jest wzięcie pod uwagę naukową definicję danego wyrazu.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2015, 70, 2
0137-1983
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Pourquoi les Athéniens ont-ils lamentablement échoué là où les Romains ont brillamment réussi?
Dlaczego Ateńczykom tak żałośnie nie powiodło się tam, gdzie tak błyskotliwie udało się Rzymianom?
Autorzy:: Pałuchowski, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33921238.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: imperialism
Near East
Sargon of Akkad
Assyrian Empire
Shalmaneser III
classical antiquity
Athenian Empire
Roman Empire
network theory
state formation
impérialisme
Proche-Orient
Sargon d’Akkad
empire assyrien
Salmanasar III
Antiquité classique
empire athénien
empire romain
théorie des réseaux
politogenèse
Opis:: L’enquête se veut comparative et se focalise, avant tout autre chose, sur l’Antiquité classique et ses deux centres majeurs qui sont, d’un côté, Athènes, cité-raison d’impérialisme chaotique et, de l’autre, Rome, cité-monde d’impérialisme pragmatique et pleinement assumé. D’abord est brièvement abordé, toujours dans la perspective comparative, le contexte proche-oriental, à entendre le micro-empire mis sur pied par Sargon d’Akkad et l’empire assyrien sous Salmanasar III. L’objectif premier est cependant d’apporter une réponse à la question de savoir pourquoi l’impérialisme athénien a essuyé un échec cuisant et ceci malgré l’évidence de la guerre du Péloponnèse perdue, à l’opposé de la réussite fulgurante de l’impérialisme romain. On aura recours à l’analyse d’une sélection de sources tant narratives qu’épigraphiques ainsi qu’à la théorie des réseaux.
The study is comparative and focuses, essentially, on classical antiquity, it means both its major centers that are, on the one hand, Athens, the city-reason of chaotic imperialism, and, on the other hand, Rome, the city-world of pragmatic and fully assumed imperialism. First of all, but still, from a comparative perspective, it begins with Near Eastern much older imperialist background, such as the micro-empire set up by Sargon of Akkad or the Assyrian empire during the reign of Shalmaneser III. However, the main aim is to answer the question about why Athenian imperialism fell, despite the obviousness of the lost Peloponnesian War and in contrast to the dazzling success of Roman imperialism. Narrative as well as epigraphic sources are comparatively analysed and one takes advantage of the network theory.
Źródło:: Res Historica; 2023, 56; 23-44
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "antiquity," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język