- Tytuł:
- Przekaz informacji na temat starcia pod Hodowem 11 czerwca 1694 r. Propaganda dworska Jana III?
- Autorzy:
- Hundert, Zbigniew
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2040840.pdf
- Data publikacji:
- 2021
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
„Polish Thermopylae”
Holy League
Polish-Ottoman War 1683–1699
Trenches of Holy Trinity
„Polskie Termopile”
Liga Święta
wojna polsko-turecka 1683–1699
Okopy św. Trójcy - Opis:
-
W maju 1694 r. do dworu polskiego, który rezydował w Żółkwi na Rusi Czerwonej, docierały informacje, że Tatarzy najadą na Rzeczpospolitą. W tym czasie główne siły tureckie oraz Tatarzy z Krymu szykowali się do podjęcia działań przeciw wojskom cesarskim. Do najazdu na Ruś przygotowano natomiast Tatarów nogajskich z Budziaku. Ich celem było dostarczenie zaopatrzenia do twierdzy kamienieckiej i dokonanie napadu dywersyjnego. W czerwcu król, elity oraz mieszkańcy Rusi wyraźnie obawiali się wrogich działań. Wojska Rzeczypospolitej nie były przygotowane, a siły najeźdźców obliczano aż na 30 tys. ludzi. Pochód ordy trwał zasadniczo 4 dni, od 8 do 11 czerwca. Strona polska po zakończeniu najazdu rozgłaszała, że dobre rozmieszczenie wojska koronnego i niepowodzenia Tatarów w uzyskaniu dużej liczby jeńców zmusiły ich do odwrotu. W trakcie wycofywania się pod Kamieniec straż przednia ordy została zaatakowana przez chorągwie jazdy z Okopów św. Trójcy i Szańca Panny Marii. W wyniku przewagi liczebnej przeciwnika, jazda dowodzona przez Konstantego Zahoroskiego wycofała się do wsi Hodów, gdzie przez kilka godzin odpierała tatarskie ataki. Przeciwnik, nie mogąc przełamać twardej obrony, zdecydował się odejść spod Hodowa i ruszył dalej w drogę powrotną. Na dworze królewskim uznano, że obrona ludzi Zahorowskiego miała kluczowe znaczenie dla odparcia najazdu wiosennego 1694 r., dlatego wykorzystano ją w akcji propagandowej przed sejmem 1695 r. Królowi nie udało się przekonać większej części społeczeństwa, aby uznała bój pod Hodowem za wielki sukces w wojnie z Portą. Dopiero współcześnie starcie pod Hodowem zyskało popularność wśród wielu ludzi, którzy zupełnie bezkrytycznie podchodzą do informacji, że 400 obrońców odparło atak aż 40 000 Tatarów.
In May 1694, Polish royal court, residing in Żółkiew in Red Ruthenia, received information about Tatars’ preparation for the attack on the Commonwealth. At this time, the main Ottoman army, supported by Crimean Tatars, was due to start operations against the Imperial forces. Because of this, the raid against Red Ruthenia was to be executed by Nogai Tatars from Budjak. The main aim of their operation was to deliver supplies to the fortress of Kamianets-Podilskyi and to proceed with a diversionary attack against Poles. By June both King Jan III Sobieski and the local population of Ruthenia were already aware and concerned with an incoming attack. Polish army wasn’t ready and the enemy forces were estimated at 30.000 men. The Horde’s attack took four days, and occurred between the 8th and the 11th of June. Later Poles claimed that their proper deployment of their forces and Tatars’ failure in obtaining large number of captives forced them to retreat. During their march towards Kamianets, Tatars’ vanguard was attacked by Polish cavalry from fortresses of Trenches of Holy Trinity (Okopy Świętej Trójcy) and Earthwork of Holy Mary (Szaniec Panny Marii). Outnumbered, Polish force led by Konstanty Zahorowski, retreated to Hodów village, where for a few hours it managed to defend themselves against Tatar attacks. Unable to break through the strong defence, Tatars ceased their attacks and called the retreat. The royal court decided that Zahorowski’s action was crucial in stopping the raid of 1694, therefore it was used as part of propaganda action before Sejm of 1695. King Jan III Sobieski was unable to convince a majority of his subjects, that Hodów was a great success, though. Only nowadays the battle of Hodów gained massive popularity, as many people are indiscriminate in reading information about 400 Polish defenders stopping attacks of 40.000 Tatars. - Źródło:
-
Res Historica; 2021, 52; 179-218
2082-6060 - Pojawia się w:
- Res Historica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł