Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "System partyjny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Trzy nowe partie w brytyjskim systemie partyjnym – trzy wcielenia brytyjskiego eurosceptycyzmu. Referendum Party, UKIP, Brexit Party
    Three New Parties in the British Party System – Three Variations of Euroscepticism. Referendum Party, UKIP, Brexit Party
    Autorzy:
    Sobolewska-Myślik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056239.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    new parties
    British party system
    Euroscepticism
    partie nowe
    brytyjski system partyjny
    eurosceptycyzm
    Opis:
    W artykule analizowane są trzy nowe partie brytyjskie o profilu eurosceptycznym: Referendum Party, UKIP i B rexit Party. Przedstawiono ich genezę, programy, poparcie wyborcze, zmiany lojalności wyborczych, jakie wiązały się z ich aktywnością. Postawiono pytanie, w jakim stopniu pojawianie się partii eurosceptycznych może być interpretowane jako ważna zmiana w brytyjskim systemie partyjnym. Analiza pokazała, że ważniejszy niż eurosceptycyzm jest w aktywności tych ugrupowań nurt populistyczny, który może być bardziej trwały i stać się podstawą do powstania innych nowych partii.
    In the article, three new British Eurosceptic parties are analysed, Referendum Party, UKIP and Brexit Party: their origin, programmes, electoral support and voters’ realignment, caused by their activity. The question was asked about the importance of their Eurosceptic profile for the change in the British party system. Analysis shows that more important than Euroscepticism was their populist profile, which has the potential to outlive those particular parties and cause the emergence of new ones.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2021, 28, 1; 87-101
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formowanie się sceny politycznej Republiki Macedonii
    Autorzy:
    Wojnicki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687396.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    party system, democratisation, political parties, election, transformation
    system partyjny, demokratyzacja, partie polityczne, wybory, transformacja
    Opis:
    In the formation of the party system in Macedonia one may distinguish some phases. The first phase lasted from 1990 to 1992 and the characteristic of it was the re-formation of the political arena. The next phase lasted to 1998 and it could be described as the period of dominance of social democrats. VMRO boycotted the second poll to the Assembly in October 1994. The candidate of VMRO was defeated in the presidential election. The period of 1998–2001 was the time of sustainable multiparty pluralism with two major parties – central-left-wing SDSM and central-right-wing VMRO. The next phase started after finishing the Alban conflict (July 2001) when the new Alban party was formed – DUI. The period of 2004–2005 led to divisions of two major parties on Macedonian political arena. There were divisions in SDSM (The party of New Social Democrats emerged) and in VMRO (New National Party emerged – VMRO). Still, they did not weaken Macedonian parties during the election to the Assembly in September 2006. After the election in 2008 the regress in the competition between main parties – SDSM and VMRO was visible. The win-lose game started in the Macedonian political arena and international organisations alarmed on the dangers of functioning democratic institutions.
    W kształtowaniu się systemu partyjnego w Macedonii można wyróżnić kilka faz. Pierwsza faza trwała od 1990 do 1992 roku i charakteryzowała się kształtowaniem sceny politycznej na nowo. Następna faza trwała do 1998 roku i opisać ją można jako okres dominacji obozu socjaldemokratycznego. VMRO zbojkotowała drugą turę wyborów do Zgromadzenia w październiku 1994, jej kandydat przegrał powszechne wybory prezydenckie. Okres lat 1998 i 2001 to zrównoważony pluralizm wielopartyjny, z dwoma głównymi ugrupowaniami: centrolewicowym – SDSM oraz centroprawicowym – VMRO. Kolejny etap rozpoczął się po zakończeniu konfliktu albańskiego (lipiec 2001 roku), gdy uformowało się nowe ugrupowanie albańskie – DUI. Okres lat 2004/2005 zaowocował fragmentaryzacją dwóch głównych ugrupowań macedońskiej sceny politycznej. Nastąpiły wówczas rozłamy w SDSM (powstała Nowa Socjaldemokracja) oraz w VMRO (powstała Partia Narodowa – VMRO). Nie osłabiły one jednak znacząco dwóch wspomnianych partii macedońskich podczas wyborów do Zgromadzenia we wrześniu 2006 roku. Po kolejnej elekcji w 2008 roku można zaobserwować swoisty regres w rywalizacji między głównymi ugrupowaniami – SDSM i VMRO, przybrał on postać swoistej „gry o sumie zerowej”, a organizacje międzynarodowe alarmowały o zagrożeniach dla funkcjonowania instytucji demokratycznych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
    2450-6354
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wyborów prezydenckich na zmiany układu sił w systemie partyjnym w Polsce
    Autorzy:
    Jagielski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111976.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    presidential election
    party system
    President of the Republic of Poland
    wybory prezydenckie
    system partyjny
    prezydent RP
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wyborów prezydenckich na kształtowanie się układu sił w ramach systemu partyjnego w Polsce. Niniejsza analiza próbuje uwidocznić oddziaływanie elekcji prezydenckich na scenę partyjną przy jednoczesnym podkreśleniu rangi wyborów prezydenta RP. Celowość udziału partii politycznych w wyborach głowy państwa nie sprowadza się tylko do odniesienia zwycięstwa. Wybory te pełnią dla nich również wiele innych funkcji, na czele z mobilizacją elektoratu i własnych struktur partyjnych. Autor przedstawia specyfikę wpływu wyborów prezydenckich na system partyjny w takich obszarach, jak: oddziaływanie systemowe, rywalizacja międzypartyjna, a także kształtowanie się sytuacji wewnętrznej ugrupowania. Niniejszy artykuł swoim zasięgiem nie obejmuje wyborów prezydenckich 1990 r. Brak ich uwzględnienia wynika głównie z niewykrystalizowanego zaangażowania partii politycznych w elekcję prezydencką. Z tego powodu analizę ograniczono do wyborów prezydenckich od 1995 r.
    The aim of the article is to present the impact of presidential elections on the formation of the power structure within the party system in Poland. This analysis tries to highlight the impact of presidential elections on the party scene while emphasizing the rank of the presidential elections. The expediency of the participation of political parties in the election of the head of state does not boil down to achieving victory. These elections also fulfil a number of other functions for them, leading with the mobilization of the electorate and their own party structures. The author presents the specifics of the impact of presidential elections on the party system in such areas as: systemic influence, inter-party rivalry, as well as the formation of the internal situation of the party. The scope of this article does not cover the 1990 presidential elections. This is mainly due to the non-crystallised involvement of political parties in the presidential election. For this reason, the analysis has been limited to the presidential elections since 1995.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 1; 73-88
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System medialny Ukrainy. Ujęcie politologiczne
    Autorzy:
    Hajduk, Jurij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687022.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    political system, party system, media system, media, political parties, oligarchy
    system polityczny, system partyjny, system medialny, media, partie polityczne, oligarchia
    политическая система, партийная система, медиасистема, СМИ, политические партии, олигархия
    Opis:
    The media system in Ukraine is one of the most significant elements of the whole structure of the public relations, especially in the political sphere. In spite of the two great social uprisings in Ukraine, the influence of oligarchs on the policy was not successfully optimized. They exploit the media as the tool of their political game. Main hypothesis of the article: the media system is dominated by the interests of oligarchs who practically control the whole of it.
    System medialny Ukrainy jest jednym z istotnych elementów całego układu relacji publicznych, szczególnie w sferze politycznej. Pomimo dwóch wielkich zrywów społecznych na Ukrainie nie udało się zoptymalizować wpływu oligarchów na politykę. Wykorzystują oni media jako narzędzie prowadzonej przez nich gry politycznej. Hipoteza główna artykułu brzmi: system mediów jest zdominowany przez interesy oligarchów, którzy praktycznie w całości kontrolują system medialny.
    Аннотация: Медиасистема Украины является одним из важнейших элементов всей системы общественных отношений, особенно в политической сфере. Несмотря на два больших высту-пления общества, в Украине не удалось оптимизировать влияния олигархов на политику. Они используют СМИ как инструмент своей политической игры. Основная гипотеза статьи: в медиасистеме преобладают интересы олигархов, которые практически полностью контролируют медиасистему.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki warunkujące stabilność polityczną: wyjaśnienie procesu zmian instytucjonalnych w krajach postkomunistycznych (1990-2020)
    Autorzy:
    Lebediuk, Vitalii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053909.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-communist countries
    democratization
    political system
    electoral system
    party system
    political stability
    kraje postkomunistyczne
    demokratyzacja
    system polityczny
    system wyborczy
    system partyjny
    stabilność polityczna
    посткоммунистические страны
    демократизация
    политическая система
    избирательная система
    партийная система
    политическая стабильность
    Opis:
    Ten artykuł analizuje zmiany instytucjonalne w 22 państwach postkomunistycznych w latach 1990-2020. Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektóre kraje osiągnęły demokrację, podczas gdy inne nie zdołały stworzyć lub wzmocnić instytucji demokratycznych oraz jakie czynniki wpłynęły na stabilność polityczną państw postkomunistycznych. W trakcie badania zebrano i opracowano dostępne informacje statystyczne na temat funkcjonowania głównych instytucji. Analiza pokazuje, że najbardziej znaczące zmiany instytucjonalne zaobserwowano w państwach niedemokratycznych oraz tych, które zaliczały się do kategorii hybrydowych reżimów politycznych. Korekta początkowo wybranej formy ustroju jest dowodem na rzecz teorii zmian endogenicznych, wskazującym na “zależność od ścieżki” (path-dependency). Wpływ czynników endogenicznych determinuje jakość przemian demokratycznych i poziom stabilności politycznej w państwach postkomunistycznych. Przemiany demokratyczne w państwach Europy Środkowo-Wschodniej wiązały się z zaangażowaniem w szybkie reformy na wczesnym etapie, a integracja euroatlantycka jedynie wspierała demokratyczną jakość instytucji. Struktura instytucjonalna państw, które wkroczyły na drogę integracji europejskiej, była w analizowanym okresie względnie stabilna i nie dotyczyła zmian w systemie podziału władzy. Z kolei państwa byłego Związku Radzieckiego najczęściej uciekały się do zmian w ustawie zasadniczej państwa, a zmiany te dotyczyły redystrybucji kompetencji między gałęziami władzy oraz wydłużenia kadencji prezydenta. Obok ogólnego poziomu demokratyzacji państw, największy wpływ na stabilność polityczną ma poziom wartości emancypacyjnych oraz waga władzy prezydenckiej.
    This article examines the institutional changes in 22 post-communist countries during the 1990-2020 period. The objective of the study was to find out why some countries achieved democracy while others failed to establish or strengthen democratic institutions, and what factors influenced the political stability of post-communist countries. During the study, available statistical information on the functioning of the main institutions was collected and processed. The analysis shows that the most significant institutional changes were observed among the non-democratic countries and those that fell into the category of hybrid political regimes. The correction of the initially chosen form of government is evidence in support of the theory of endogenous change, indicating “path-dependency”. The influence of endogenous factors determines the quality of democratic change and the level of political stability in post-communist countries. Democratic changes in the countries of Central and Eastern Europe were associated with a commitment to rapid reform in the early stages, and Euro-Atlantic integration only supported the democratic quality of the institutions. The institutional framework of the countries, that embarked on the path of European integration, was relatively stable during the period under the study, and did not deal with changes in the system of power distribution. While the countries of the former Soviet Union most often resorted to changes in the primary law of the country, and these changes were related to the redistribution of powers between the branches of power and the extension of the time in the office of the President. In addition to the overall level of democratization of the country, the level of emancipatory values and the weight of presidential power have the greatest impact on political stability.
    В статье рассматриваются институциональные изменения в 22 посткоммунистических странах в течение 1990-2020 годов. Целью исследования было выяснить, почему одни страны достигли демократии, а другие не смогли создать или укрепить демократические институты и какие факторы влияли на политическую стабильность посткоммунистических стран. Во время исследования была собрана и обработана доступная статистическая информация о функционировании основных институтов. Анализ показывает, что наиболее существенные институциональные изменения наблюдались среди недемократических стран и тех, которые попали в категорию гибридных политических режимов. Коррекция исходно выбранной формы правления свидетельствует в пользу теории эндогенных изменений, указывающих на «зависимость от выбранного пути» (path-dependency). Влияние эндогенных факторов определяет качество демократических изменений и уровень политической стабильности в посткоммунистических странах. Демократические изменения в странах Центрально-Восточной Европы были связаны с приверженностью к быстрому проведению реформ на ранних этапах, а евроатлантическая интеграция лишь поддерживала демократическое качество институтов. Институциональная основа стран, которые стали на путь европейской интеграции, была относительно стабильной в течение исследуемого периода и не касалась изменений системы распределения власти. В то же время страны бывшего Советского Союза чаще всего прибегали к изменениям основного закона страны и эти изменения касались перераспределения полномочий между ветвями власти и продления срока пребывания президента у власти. Кроме общего уровня демократизации страны, наибольшее влияние на политическую стабильность имеет уровень эмансипативных ценностей и вес президентской власти.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 13-43
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies