Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "S.O.S." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Are Foreigners’ Human Rights Protected if Foreigners are Employed under the Polish Facilitated Access to Labor Market Scheme?
    Czy uproszczony system zatrudniania cudzoziemców w Polsce należycie chroni prawa cudzoziemców?
    Autorzy:
    Sadowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348320.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the employer’s declaration on entrusting work to a foreigner on the territory of the Republic of Poland
    visa
    employment contract
    civil law contracts
    employee’s rights
    oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
    wiza
    umowa o pracę
    umowy cywilne
    prawo polskie
    Opis:
    Civil-law non-employment contracts are abused when employing Polish citizens and foreigners. Contrary to Poles, non-Polish citizens are exposed to linguistic difficulties (the law does not specify a standard of a translation of their contracts), and an application for Polish short-term simplified immigration employment system (a declaration on entrusting work to a foreigner in the territory of the Republic of Poland) does not contain information about differences between civil law and employment contracts. Based on a synthetic theoretical-conceptual analysis the author claims that Polish law exposes foreigners to a higher risk of discrimination. The article aims to prove that mismatch between excessively long court proceedings and short validity of residence permits, as well as linking validity of a visa with employment in a specific employer deprive foreigners from a possibility to effectively personally participate in court proceeding in their employment case. Previous analysis related to seasonal works performed by foreigners had not focused on the nature of the contracts. This article is, therefore, innovative research. It verifies if Polish law discourages employers from abusing civil contracts with such foreigners, if it is in line with the ILO Recommendation No. 198, and if it meets Polish constitutional standard regarding legal clarity. The innovativeness of the research theme can also be derived from the fact that although declarations are the most popular foreigner’s employment scheme in Poland and in the European Union, previous research have not focused on human rights of beneficiaries of the declaration scheme.
    Niepracownicze stosunki zatrudnienia cywilnoprawnego są nadużywane podczas zatrudniania obywateli polskich i cudzoziemców. W przeciwieństwie do Polaków obywatele państw pozaunijnych eksponowani są na trudności językowe (prawo nie określa standardu tłumaczenia ich umów), a wniosek o zezwolenie na pobyt w ramach polskiego krótkoterminowego uproszczonego systemu zatrudnienia cudzoziemców (oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) nie zawiera informacji o różnicach między umowami cywilnymi i umowami o pracę. Opierając się na wynikach syntetycznej analizy teoretyczno-koncepcyjnej, autor stwierdza, że polskie prawo naraża cudzoziemców na podwyższone ryzyko dyskryminacji. Celem artykułu jest wykazanie, że różnica między długotrwałymi postępowaniami sądowymi i krótką ważnością zezwoleń na pobyt, a także powiązanie ważności wizy z zatrudnieniem u konkretnego pracodawcy pozbawiają cudzoziemców możliwości skutecznego osobistego udziału w postępowaniu sądowym w sprawach pracowniczych. Dotychczas w analizach dotyczących prac sezonowych wykonywanych przez cudzoziemców nie skupiano się na badaniu charakteru umów zawieranych z cudzoziemcami. Nowatorskim celem badania jest ustalenie, czy prawo polskie zniechęca pracodawców do nadużywania umów cywilnoprawnych zawieranych z cudzoziemcami czy też jest zgodne z Zaleceniem Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 198, a także czy spełnia konstytucyjny standard dotyczący jasności prawa. Nowatorstwo poruszonej w artykule problematyki podkreśla fakt, że choć oświadczenia są najpopularniejszym mechanizmem zatrudniania cudzoziemców w Polsce i w Unii Europejskiej, to w dotychczasowych badaniach nie koncentrowano się na prawach człowieka beneficjentów tego systemu.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 1; 149-168
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Operation of Retraining Minor Offences into Misdemeanours in the People’s Poland
    Autorzy:
    Łysko, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912919.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    cases of minor offences
    misdemeanours law
    the Transfer Act
    the People’s Poland
    drobne czyny karalne
    prawo wykroczeń
    ustawa o przekazaniu
    Polska Ludowa
    Opis:
    In the period of the People’s Poland (1944–1989), ruled by the communists, Poland was in the sphere of influence of the Soviet Union. The Act on the Transfer of Certain Minor Offences as Offences to Criminal-Administrative Jurisdiction, passed in 1966, gave the status of a misdemeanour to a large group of existing offences against property and acts detrimental to consumer interests. The purpose of transferring these offences as misdemeanours to the jurisdiction of penal-administrative colleges was to relieve the courts of the burden of dealing with cases of minor offences. The transfer operation was accompanied by the introduction of a number of solutions in the field of criminal law, which created conditions for a more flexible criminal policy in cases of misdemeanours. The Transfer Act was fully incorporated into the Code of Misdemeanours adopted in 1971, the specific part of which includes another group of misdemeanours resulting from the transformation of existing offences. The Transfer Act finally placed the law on misdemeanours in the area of criminal law in its broadest sense, which resulted in a departure from the concept of the misdemeanours law, developed during the Stalinist period, as one of the branches of administrative law.
    W okresie Polski Ludowej (1944–1989) rządzona przez komunistów Polska znajdowała się w strefie wpływów Związku Radzieckiego. Uchwalona w 1966 r. ustawa o przekazaniu niektórych drobnych występków jako wykroczeń do orzecznictwa karno-administracyjnego nadawała rangę wykroczeń licznej grupie dotychczasowych występków przeciwko mieniu i czynów godzących w interesy konsumentów. Przekazanie tych występków jako wykroczeń do właściwości kolegiów karno-administracyjnych miało na celu odciążenie sądów od rozpatrywania spraw o drobne czyny karalne. Operacji przekazania towarzyszyło wprowadzenie do prawa wykroczeń szeregu rozwiązań z dziedziny prawa karnego, co stworzyło warunki dla prowadzenia bardziej elastycznej polityki karnej w sprawach o wykroczenia. Ustawa o przekazaniu została w całości uwzględniona w uchwalonym w 1971 r. Kodeksie wykroczeń, którego część szczególna zawiera kolejną grupę wykroczeń powstałych z przekształcenia dotychczasowych występków. Ustawa o przekazaniu ostatecznie uplasowała prawo wykroczeń w obszarze szeroko pojmowanego prawa karnego, co skutkowało odejściem od stworzonej w okresie stalinowskim koncepcji prawa wykroczeń jako jednej z gałęzi prawa administracyjnego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 197-214
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dbałość o dobro zakładu pracy jako źródło obowiązku lojalności pracownika wobec pracodawcy
    Autorzy:
    Kosut, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609224.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    employee
    employer
    the good of the workplace
    duty of care about the good of the workplace
    employee’s duty of loyalty
    pracownik
    pracodawca
    dobro zakładu pracy
    obowiązek dbałości o dobro zakładu pracy
    obowiązek lojalności pracowniczej
    Opis:
    The employee’s duty to exercise loyalty towards the employer is one of the employees’ obligations, even though not expressly defined in the Labour Code. The sources thereof should be traced back in the duty of care about the good of the workplace, set out in Article 100 § 2 Item 4 of the Labour Code. The care about the good of the workplace is manifested in various types of employee’s activities undertaken for the employer and in the employer’s interest, including by refraining from doing anything that would directly or indirectly pose a threat to employer’s interests. It is this type of behaviour in which the employee’s duty of loyalty is manifested the most. It should also be stressed that this duty is a consequence of the particular nature of the relationship of employment. It is not only about the exchange of mutual performances between the parties, but also a special bond of a personal nature which requires trust in the other party of this legal relationship.
    Obowiązek lojalności pracownika wobec pracodawcy, choć niewyrażony wprost w Kodeksie pracy, stanowi jedną z powinności pracowniczych. Jej źródła poszukiwać należy w obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy, przewidzianym przez art. 100 § 2 pkt 4 k.p. Dbałość o dobro zakładu pracy może być wyrażona przez różnego rodzaju zachowania pracownika, podejmowane na rzecz i w interesie pracodawcy, w tym poprzez powstrzymanie się od czynienia wszystkiego, co bezpośrednio lub pośrednio zagrażałoby jego interesom. To w szczególności w tego rodzaju zachowaniach wyraża się pracowniczy obowiązek lojalności. Należy podkreślić również to, że obowiązek ten jest konsekwencją szczególnego charakteru stosunku pracy. Jego treścią nie jest bowiem wyłącznie wymiana przez strony wzajemnych świadczeń, lecz także specyficzna więź o charakterze osobistym, zakładająca zaufanie do drugiej strony tego stosunku prawnego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Principle of Employee Privilege – a Few Comments on Ways of Defining the Principles of the Labour Law
    Autorzy:
    Perdeus, Wiesław Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618889.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    principles of the labour law
    principle of employee’s privilege
    constitution
    principle of labour protection
    non-employment contract
    contract of outwork
    zasady prawa pracy
    zasada uprzywilejowania pracownika
    konstytucja
    zasada ochrony pracy
    zatrudnienie niepracownicze
    umowa o pracę nakładczą
    Opis:
    A brief analysis of ways of understanding the principles of the labour law, discussed in the article, situates the principle of employee privilege in the normative group of principles. Its content creating the model of the relation between the provisions of the acts constituting the basis of employment and labour law provisions, is based on the fact that these provisions cannot be less favourable than those provisions which perform the protective function of the labour law. In the author’s opinion, the principle which has constitutional legitimation in the principle of work protection, fulfils the same roles beside those assigned to the principles of lower rank (out of constituent). According to the author, a change in the approach of understanding  certain constitutional terms referring to the work, does not change the position of the principle of preference as assigned strictly to the employment relationship. Due to these considerations, the author is sceptical about the possibility of extending the principle of employee privilege of employment to work under a non-employment contract, including employment under a contract of outwork.
    Krótka analiza sposobów rozumienia zasad prawa pracy sytuuje omawianą w artykule zasadę uprzywilejowania pracownika w grupie zasad o charakterze dyrektywalnym. Jej treść, kreująca model relacji między postanowieniami aktów stanowiących podstawę stosunku pracy a przepisami prawa pracy, polegający na tym, że postanowienia te nie mogą być mniej korzystne od wspomnianych przepisów, realizuje funkcję ochronną prawa pracy. Omawiana zasada, mając – w ocenie autora – umocowanie konstytucyjne w zasadzie ochrony pracy, pełni tym samym role wykraczające poza te przypisane zasadom niższej rangi (pozakonstytucyjnym). Zdaniem autora zmiana podejścia do rozumienia niektórych konstytucyjnych terminów odnoszących się do pracy nie zmienia usytuowania zasady uprzywilejowania jako przypisanej wyłącznie do stosunku pracy. W związku z tym autor odnosi się sceptycznie do możliwości rozszerzenia zasady uprzywilejowania pracownika na zatrudnienie niepracownicze, w tym na zatrudnienie na podstawie umowy o pracę nakładczą. 
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Krótkie długie życie” ks. Twardowskiego. O strategiach biografa
    Autorzy:
    Pogonowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607898.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the course of human life
    the biographical truth about a person
    biographer’s position and strategy the author/narrator relation–a protagonist
    reportage and biography
    bieg życia ludzkiego
    prawda o człowieku w biografii
    pozycja i strategia biografa
    relacja autor/narrator – bohater
    reportaż a biografia
    Opis:
    The paper reviews two biographies devoted to the late priest and poet Jan Twardowski, who died in 2006. The authors of both books adopt different strategies: they use biographical sources in different way and vary in the construction of fate of their protagonist. Grzebałkowska concentrates on reporting activities, attempting to discover the answer to the question of human fate. Smaszcza is interested in the priest-poet and thus draws the clear shape of the fate of the reverend and artist, avoiding sensitive and controversial issues.
    Artykuł traktuje o dwóch biografiach poświęconych zmarłemu w 2006 roku poecie księdzu Janowi Twardowskiemu. W obu książkach autorzy przyjmują inną strategię: inaczej wykorzystują materiał biograficzny i odmiennie konstruują los swego bohatera. Grzebałkowska skupia się na czynnościach reporterskich, próbując wyjaśnić zagadkę losu drugiego człowieka. Smaszcza interesuje kapłan-poeta, kreśli zatem klarowny kształt losu duchownego i twórcy zarazem, unikając spraw drażliwych i kontrowersyjnych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 1
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autorska szkoła ukraińskiego akademika Aleksandra Zacharenki
    Autorzy:
    Pobirchenko, Nataliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614619.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    O. A. Zakharenko
    “school on the Ros River”
    the author’s school
    triangle parents – a child – a teacher
    individual work with a child
    idea of creativity
    “pedagogy of specific purpose”
    A. Zacharenko
    „Szkoła nad Rosią”
    szkoła autorska
    trójkąt „rodzice-dziecko-nauczyciel”
    praca indywidualna z dzieckiem
    twórcze uczenie się
    „ pedagogika konkretnego celu”
    Opis:
    The article is devoted to a well-known in Ukraine and neighbouring countries The School on the Ros River and to its  founder Oleksandr Zakharenko with his unique system of education. Zakharenko is characterized not only as an outstanding educationalist, but also as a sincere and modest person.The history of foundation and development of the Zakharenko’s School has been given, and the role of the Author’s personal traits in this process has been explained.His pedagogical system, based on the triangle parents – a child – a teacher, has been described and the importance of each of its elements has been justified.The author shows the structure of the School and gives a description for each of five main educational centres: the Centre for Junior School, the Centre of Health, the Centre of Labour, the Centre of Culture and Education, and the Centre for Senior Students.The place of labour in the student’s personality formation has also been described. The importance of the collective body has been mentioned as a means for solving the problem of a young person’s socialization, and as a way to establish responsibility and skills of self-organization. It has been stressed, that even the best collectivism cannot substitute an individual work with a child. The Individual approach based on assisting the child’s work has been characterized.The author draws attention to the system of assessment and encouragement. The latter is connected with providing successful students with grants, prizes and diplomas. The special place has been given to the system of moral incentives, consisting in telling the student’s story on TV or in the newspaper.It has been marked that the idea of creativity necessary during the learning occurs was the most important in O. Zakharenko’s education system.The author emphasizes and justifies that Zacharchenko’s school meets all main demands of “school for self-realization” paradigm.
    Artykuł poświęcony jest dobrze znanej na całej Ukrainie i krajach sąsiednich "Szkole nad Rosią" i jej założycielowi Aleksandrowi Zacharence z jego unikalnym systemem edukacji. Zacharchenkę określa się nie tylko jako wybitnego nauczyciela, ale też jako szczerego i skromnego człowieka.  W prezentowanej pracy przedstawiono historię założenia i rozwój jego szkoły autorskiej oraz wyjaśniono rolę cech osobowych A. Zacharenki w tym procesie. Artykuł opisuje system edukacyjny, który opiera się na trójkącie "rodzice - dziecko - nauczyciel" wraz z uzasadnieniem znaczenia każdego elementu i sposobu ich interakcji z innymi.Autor pokazuje strukturę szkoły i opisuje każdy z pięciu jej głównych ośrodków edukacyjnych: Centrum Szkoły Podstawowej, Centrum Zdrowia, Centrum Pracy, Centrum Kultury i Edukacji oraz Centrum dla Uczniów Starszych (liceum).Ponadto, artykuł opisuje rolę pracy w kształtowaniu osobowości ucznia. Przypomniano w nim także ważną rolę zespołu, jako narzędzia rozwiązania problemów adaptacji młodego człowieka w społeczeństwie, a także metody wpajania nawyków odpowiedzialności i samoorganizacji. Jednak zauważono, że nawet najlepiej zorganizowany kolektywizm nie zastąpi indywidualnej pracy z dzieckiem. Podano zatem charakterystykę koncepcji pracy indywidualnej, która opiera się na pomocy dziecku w samookreśleniu się w konkretnej sytuacji.Zwrócono tu również uwagę na system ocen i zachęt. Ten ostatni przewiduje stypendia dla najlepszych oraz nagrody za sukces w nauce. Szczególną uwagę poświęcono systemowi zachęt moralnych, który znajduje odzwierciedlenie w opowiadaniu o uczniu w telewizji lub w gazecie.Wskazuje się, że decydującą w systemie edukacji A. Zacharenki zawsze była idea kreatywności i twórczego uczenia się, która przeczyła edukacji pod przymusem.Autor uzasadnia też swój pogląd, że autorska Szkoła Zacharenki spełnia podstawowe wymagania technologii paradygmatu "szkoły samorealizacji".
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 2
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Confiscation or Sequestration of Monastic Properties in the Kingdom of Poland in 1864?
    Autorzy:
    Uruszczak, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618315.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kingdom of Poland (Congress Poland)
    the January Uprising of 1863
    the Church in Poland in the 19th century
    the dissolution of the monasteries
    Tsar Alexander II’s ukase of October 27 November 8
    1864 on the dissolution of the monasteries
    Królestwo Polskie kongresowe
    powstanie styczniowe 1863 r.
    Kościół w Polsce w XIX w.
    kasata klasztorów
    ukaz cara Aleksandra II z dnia 27 października/8 listopada 1864 r. o kasacie klasztorów
    Opis:
    After the fall of the January Uprising (1863/1864), the Tsarist government abolished the last elements of political and administrative autonomy of the Kingdom of Poland, transforming it into the Vistula Land. Insurgents and their families as well as the Catholic Church, as a major mainstay of Polishness, were most affected by the Tsarist repressions. One of the major points of these anti-Church repressions conducted by the Tsarist government was the dissolution and reorganization of monasteries carried out under the ukase issued by Tsar Alexander II on October 27/November 8, 1864. The dissolution of the monastery entailed the occupation of the whole monastic property. The monastery church was turned over to the nearest parish administration as a parish or rectorial church. Land and other properties were transferred to the management of the State Treasury. In historical literature, the question of secularization of the properties which belonged to the abolished and closed monasteries in 1864 is neither clear-cut nor free from doubts. Was it really about taking over monastic goods by the State Treasury?In the article, the author proves that the Tsar’s ukase of 1864 did not claim the state-owned property towards the occupied monastic land. The land remained the property of the Church, staying under indefinite State Treasury management (the so-called sequestration). The question arises, however, as to which ecclesiastical legal person that property belonged to, since the current holder of property law, namely the monastery was disbanded. The answer to this question can be found in the Ukase which states that the property is under “diocesan sovereignty”, namely the bishop or archbishop relevant for the particular monastery’s location. It also remained in line with the regulations of canon law of the Catholic Church. The principle of canon law has been and still is that in case of the liquidation of an ecclesiastical moral (legal) person, its assets automatically, by virtue of law, become the property of the legal (directly superior) person. This principle was established by a canon 1501 of the Code of Canon Law of 1917, whose regulation was a repetition of the principles of the Corpus Juris Canonici which was used in the 19th century. Tsar of Russia and his officials were obliged to respect the norms of canon law of the Catholic Church in the Kingdom of Poland (Congress Poland) under the Concordat of August 3, 1847 concluded between Tsar Nicholas I and Pope Pius IX. In case of the liquidation of the monastery under the Ukase of 1864 with simultaneous taking over the monastic properties by the State management, they did not become no one’s property. Under canon law, this property was automatically transferred to the ecclesiastical, legal (directly superior) person.
    Po pokonaniu zrywu niepodległościowego Polaków, jakim było powstanie styczniowe 1863/1864 r., rząd carski zlikwidował pozostałości odrębności ustrojowo-administracyjnej Królestwa Polskiego, przekształcając je w rosyjski Kraj Przywiślański. Represje dotknęły w największym stopniu uczestników powstania i ich rodziny oraz Kościół katolicki jako główną ostoję polskości. Jednym z ważniejszych punktów tych antykościelnych represji podjętych przez rząd carski była kasata i reorganizacja klasztorów dokonana na mocy ukazu wydanego przez cara Aleksandra II w dniu 27 października/8 listopada 1864 r. Kasata klasztoru pociągała za sobą zajęcie całego mienia klasztornego. Kościół klasztorny oddawano do administracji najbliższej parafii jako kościół parafialny lub rektoralny. Grunty i nieruchomości innego rodzaju przekazano w zarząd i zawiadywanie Skarbu Państwa. Sprawa sekularyzacji nieruchomości należących do zniesionych i zamkniętych klasztorów w 1864 r. nie jest przedstawiona w literaturze historycznej w sposób jednoznaczny i wolny od wątpliwości. Czy rzeczywiście chodziło tutaj o przejęcie dóbr klasztornych na własność Skarbu Państwa?W artykule autor dowodzi, że ukaz carski z 1864 r. nie ustanawiał własności Skarbu Państwa w stosunku do zajętych gruntów klasztornych. Grunt ten pozostawał własnością kościelną, pozostając w bezterminowym zarządzie (tzw. sekwestrze) Skarbu Państwa. Rodzi się jednak pytanie, do jakiej kościelnej osoby prawnej należała ta własność, skoro dotychczasowy podmiot prawa własności (czyli klasztor) został skasowany. Odpowiedź na to udziela sam ukaz, z którego treści wynika implicite, że własność ta przypadła „zwierzchności diecezjalnej”, czyli biskupowi lub arcybiskupowi właściwemu ze względu na położenie danego klasztoru. Pozostawało to także w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Zasadą prawa kanonicznego było i jest w dalszym ciągu, że w przypadku likwidacji kościelnej osoby moralnej (prawnej) jej majątek automatycznie z mocy prawa przechodzi na własność osoby prawnej bezpośrednio wyższej. Regułę tę stanowił kanon 1501 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., którego przepis stanowił powtórzenie zasad zawartych w obowiązującym w XIX w. Corpus Iuris Canonici. Do respektowania przepisów prawa kanonicznego Kościoła katolickiego na terenie Królestwa Polskiego (kongresowego) zobowiązywał cara Rosji i jego urzędników konkordat z dnia 3 sierpnia 1847 r. zawarty przez cara Mikołaja I z papieżem Piusem IX. W przypadku likwidacji klasztoru na mocy ukazu z 1864 r., z jednoczesnym objęciem w zarząd państwowy należących do niego nieruchomości, nie stawały się one własnością niczyją. Na mocy prawa kanonicznego własność ta automatycznie przechodziła na rzecz kościelnej osoby prawnej bezpośrednio wyższej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie średniowieczne tradycje lubelskie oraz ich wpływ na poczucie tożsamości lokalnej wspólnoty (XIII? – początek XVII w.)
    Autorzy:
    Michalski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607565.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    medieval local traditions
    Lublin – history, 13th–14th century
    Lublin community, 13th–16th century – sense of identity
    Lublin community – historical consciousness
    traditions about Tatar siege of Lublin castle in the winter of 1340/134
    1 St. Michael’s p
    Lublin – średniowieczne tradycje lokalne
    Lublin – historia, XIII–XIV w.
    Lublina – świadomość historyczna
    społeczność Lublina, XIII–XVII w. – poczucie tożsamości
    tradycje o oblężeniu zamku lubelskiego przez Tatarów zimą 1340/1341 r.
    Fara św. Michała w.
    Opis:
    The article presents the medieval accounts of the two short stories about the past of Lublin, concerning the siege of its castle by Tatars in the winter of 1340/1341 and the apparition of St. Michael to prince Leszek Czarny and the ruler’s subsequent victory over pagan Jatvings (1282). Following the traces of the familiarity of these narratives in the town up to the turn of the 16th century, it is argued that they were well recognized local traditions. They conveyed ideas of particular importance and attractiveness to theLublin community and provided a distinct way of perceiving of the important elements of townscape. Thus the stories about legendary history ofLublin influenced the sense of identity of theLublin community in several significant ways.
    Artykuł przedstawia średniowieczne wersje dwóch opowieści o przeszłości Lublina, dotyczące oblężenia miejscowego zamku przez Tatarów na przełomie 1340 i 1341 r. oraz ukazania się świętego Michała księciu Leszkowi Czarnemu i zwycięstwa władcy nad Jaćwingami w 1282 r. Przyglądając się śladom znajomości tych narracji w mieście nad Bystrzycą do początku XVII w., autor dowodzi, że były to wówczas dobrze znane tradycje lokalne. Wyrażały one idee szczególnie ważne i atrakcyjne dla społeczności Lublina. Za ich sprawą członkowie miejscowej wspólnoty postrzegali ważne elementy miejskiej przestrzeni w swoisty dla swej grupy sposób. Można zatem dostrzec, że opowieści z kręgu legendarnych dziejów Lublina oddziaływały na poczucie tożsamości członków społeczności Lublina w kilku ważnych aspektach.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2017, 72
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies