Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Judea" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rada Jesza jako przykład instytucjonalizacji ruchu osadniczego w Izraelu
Autorzy:
Pokrzywiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647872.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the West Bank, Judea and Samaria, the Yesha Council, Israel, Palestine, Jewish settlement
Zachodni Brzeg, Judea i Samaria, Rada Jesza, Izrael, Palestyna, osadnictwo żydowskie
Opis:
The aim of the article is to show an activity of the Yesha Council which, after three decades, became a fully shaped and institutionalized organization. Nowadays the Yesha is representation of all the Jewish settlers in the West Bank. The organization created wide networks of connections and actions to promote settlement in the State of Israel and to legitimize Jewish presence in the Judea and Samaria. The author used the new idea of institutionalism to describe the Yesha Council actions. Special emphasis was put on the networking and rational choice institutionalism. Also, the quantitative method was helpful in describing the development of the settler movement. In addition, the article briefly describes the history of the Yesha and the way it functions.
Celem artykułu jest przedstawienie działalności Rady Jesza, która po ponad trzech dekadach może zostać uznana za w pełni ukształtowaną i zinstytucjonalizowaną organizację reprezentującą żydowskich osadników na Zachodnim Brzegu. Wytworzyła ona szerokie sieci powiązań i wachlarz działań promujących osadnictwo w kraju i za granicą oraz dąży do uznania żydowskiej obecności na tym obszarze. Autor uznał, że w analizie pomocny będzie nowy instytucjonalizm z naciskiem na sieciowość i racjonalność wyboru. W ukazaniu rozwoju ruchu osadniczego wykorzystano także metodę ilościową. W tekście przedstawiono krótki rys historyczny Rady Jesza, sposoby działania organizacji oraz rozwój żydowskich osiedli w Judei i Samarii. Hipotezę niniejszego artykułu oparto na stwierdzeniu, że Rada Jesza, pomimo iż z początku była związana z radykalną ideologią narodowo-religijną, to stała się ona na przestrzeni lat swojego funkcjonowania zinstytucjonalizowaną organizacją, która rości sobie przez to prawo reprezentacji wszystkich osadników. Przeprowadzona analiza Rady Jesza pozwala stwierdzić, że jest to w pełni zinstytucjonalizowana organizacja, mająca wypracowany szeroki zakres działań i narzędzi pozwalających na realizację celów wewnątrz państwa i poza jego granicami.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2020, 27, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wives of Felix, the Procurator of Judaea
Żony Feliksa, prokuratora Judei
Autorzy:
Deiksler, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Judea
Jews
Roman provinces in the 1st century
Roman governors
Roman administration
Prefects and procurators of Judea
Drusilla of Mauretania
Żydzi
rzymskie prowincje w I w. po Chr.
namiestnicy rzymscy
administracja rzymska
prefekci i prokuratorzy w Judei
Opis:
W artykule podjęta została próba przedstawienia żon Feliksa – prokuratora Judei w latach 52–58/60 po Chr. Namiestnik miał związać się z trzema kobietami, z których dwie znane są bliżej. Autor podejmuje się rozwiązania problemu pokrewieństwa pierwszej z nich – Druzylli Mauretańskiej z Kleopatrą VII, o czym wspomina Tacyt. Niektórzy badacze podważyli jednak stwierdzenie historyka rzymskiego, jakoby Druzylla miała być wnuczką królowej egipskiej. Zostało to pozytywnie przyjęte przez większą część historyków i powtarzane w kolejnych pracach, w których pojawia się Druzylla Mauretańska. Ponowna analiza problemu wykazuje, że Tacyt miał jednak rację i Druzylla była wnuczką Kleopatry. W drugiej części artykułu zaprezentowana została druga żona Feliksa, która była córką Agryppy I i miała związać się z prokuratorem Judei podczas jego pobytu w prowincji.
The article attempts at presenting the wives of Felix – a procurator of Judaea from 52 to 58/60 A.D. The governor is supposed to have had relationships with three women, two of whom are better known than the third. The author strives for solving the problem of kinship between the first wife – Drusilla of Mauretania – and Cleopatra VII, which is mentioned by Tacitus. Some researchers, however, have discredited the statement of the Roman historian that Drusilla would have been the granddaughter of the Egyptian queen. It was accepted by most historians and has been repeated in the following studies concerning Drusilla of Mauretania. Nevertheless, the renewed analysis of the matter indicates that it was Tacitus who was right and that Drusilla was the granddaughter of Cleopatra indeed. The second part of the article presents the second wife of Felix, who was the daughter of Agrippa I and is supposed to have started her relationship with the procurator of Judaea during his stay in the province.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 31-40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies