Temat: Inny - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Idealizacja, hiperbolizacja, mitologizacja. Różne sposoby kreowania stereotypowych wizji japońskości w narracjach fanowskich i podróżniczych
Autorzy:: Kiejziewicz, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/630741.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Japan
stereotypes
travelers’ works
orientalism
the Other
Japonia
stereotypy
relacje podróżnicze
orientalizm
Inny
Opis:: The aim of the article is to depict different ways of creating Japan-related cultural stereotypes in the travelers’ and fans’ written works. Special attention was devoted to the publications available for the Polish readers. The author starts with analysing the reasons why the writers use stereotypes to describe their experiences. Furthermore, she briefly summarizes the origins of the mentioned stereotypes in the literature. In the next parts of the article, the author describes the phenomenon of the “comparison trap” – what can be observed in the stories illustrating meetings with the Other. As the main examples of works dealing with the problem of stereotypes about Japan, the author analyses Powrót niedoskonały [Imperfect return] by Marcin Bruczkowski and the publications of Joanna Bator.
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie różnorodności sposobów kreowania stereotypów japońskości w relacjach podróżniczych i fanowskich, ze szczególnym naciskiem na publikacje dostępne polskiemu czytelnikowi. Autorka wychodzi od przywołania powodów opierania wyżej wymienionych narracji na stereotypach kulturowych oraz zwięzłego przytoczenia genezy zjawiska w literaturze światowej. W kolejnych częściach artykułu opisuje zjawisko „pułapki porównań”, dającej się zaobserwować w relacjach podróżniczych traktujących o spotkaniu z Innym. Jako główne przykłady analizy autorka przywołuje fabularyzowaną narrację Powrót niedoskonały Marcina Bruczkowskiego oraz publikacje Joanny Bator.
Źródło:: Acta Humana; 2017, 8
2082-4459
Pojawia się w:: Acta Humana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Literatura jako „głos Innego” w przestrzeni edukacyjnej
Autorzy:: Morawska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/690390.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: literature
reading
education
dialogue
the “Other”
interaction
literatura
lektura
edukacja
dialog
Inny
interakcja
Opis:: The issue of the article refers to the research on literary and cultural-literary education, which emphasizes the values of dialogue and interaction in the process of educating reading skills. According to theoretical assumptions, the category of the “Other” plays a significant role in such a recognized reading model. Its application in reference to literature as a medium open to communication and motivating to show various forms of activity, is confirmed in many currents of contemporary humanities. The problematic issue is a source of inspiration for the examples and educational reflections on the topic of student support discussed in the text – with the participation of literary texts (and other cultural texts) – in acquiring cognitive, ethical, narrative, communication and information competences important to their development, etc.
Problematyka artykułu nawiązuje do badań nad literaturą i edukacją kulturowo-literacką, które eksponują walory dialogu i interakcji w procesie kształcenia umiejętności lekturowych. Zgodnie z teoretycznymi założeniami znaczącą rolę w tak ujmowanym modelu czytania odgrywa kategoria Innego. Jej stosowanie w odniesieniu do literatury, jako medium otwartego na komunikację i motywującego do wykazywania różnych form aktywności, znajduje potwierdzenie w wielu nurtach współczesnej humanistyki. Sygnalizowana problematyka stanowi źródło inspiracji dla omówionych w tekście przykładów i refleksji edukacyjnych na temat wspierania uczniów – przy udziale tekstów literackich (i innych tekstów kultury) – w zdobywaniu ważnych dla ich rozwoju kompetencji poznawczych, etycznych, narracyjnych, komunikacyjno-informacyjnych itd.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2018, 3
2451-0491
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Różnorodne aspekty Inności czarnego charakteru w cyklu powieści J.K. Rowling Harry Potter. Prolegomena
Autorzy:: Łukasiewicz, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/630765.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Otherness
the Other
variety
soul
magic
villain
Inność
Inny
różnorodność
dusza
magia
czarny charakter
Opis:: The paper portrays various aspects of Otherness included in the Harry Potter cycle by J.K. Rowling, focusing on the villain – Lord Voldermort. By Otherness of the character, the author of the report means the interference of the forces triggered by him that disturbs the established order in the presented world. The character’s predisposition, deeds and goals pose a threat to two planes which he contacts with: magical and non-magical ones. He combines features that are known and unknown to the others: he is and is not a human being at the same time. Additionally, the paper depicts the villain’s Otherness which has a dynamic nature. Over the course of the plot, the figure undergoes A metamorphosis and evolves in his Otherness which is built upon three basic spheres concerning the name, the body, and the soul. This is particularly noticeable in the aspect of his life and passing. In order to avoid death, which frightens him, he decides to split his soul into several parts (Horcruxes). This is meant to ensure his immortality. As a result, his soul as well as his material body is destroyed. However, he does not die ultimately. Although Voldermort remains in the world of the living, he is neither a human being nor a spirit. The conception of the villain’s soul indicates its independence from the flesh. After his downfall Voldermort enters other beings’ bodies to be his temporal Horcruxes. Using their obedience, he manipulates them to regain his lost power and body. All in all, it is character’s inability to love that ultimately proves his state of Otherness.
Artykuł przedstawia różnorodne aspekty Inności zawarte w cyklu powieści Harry Potter, skupiając się na czarnym charakterze – Lordzie Voldemorcie. Pisząc o Inności bohatera, autorka tekstu ma na myśli interferencję uruchomionych przez niego sił, które zakłócają ustalony w przedstawionym świecie porządek. Skłonności, czyny oraz cele postaci stanowią zagrożenie dla dwóch płaszczyzn, z którymi ma styczność – magiczną i nie-magiczną. Łączy w sobie cechy, które są znane i obce innym: jednocześnie jest i nie jest istotą ludzką. Ponadto artykuł przedstawia dynamiczną naturę Inności czarnego charakteru. Wraz z rozwojem wydarzeń postać przechodzi metamorfozę i ewoluuje w swojej Inności ukształtowanej w obrębie trzech podstawowych sfer dotyczących imienia, ciała i duszy. Jest to szczególnie dostrzegalne w aspekcie jego życia i umierania. By uniknąć przerażającej go śmierci, bohater decyduje się rozszczepić duszę na kilka części (Horkruksy). Zabieg ten ma na celu zapewnienie mu nieśmiertelności. W efekcie zarówno jego dusza, jak i ciało zostają zniszczone. Niemniej jednak, nie umiera on całkowicie. Mimo że Voldemort pozostaje obecny w świecie żywych, nie jest ani człowiekiem, ani duchem. Koncepcja duszy czarnego charakteru wskazuje na jej niezależność od ciała. Po swoim upadku Voldemort wstępuje w ciała innych osobników, które są jego przejściowymi Horkruksami. Wykorzystując ich posłuszeństwo, manipuluje nimi, by odzyskać swoją utraconą siłę i ciało. Ogólnie rzecz ujmując: to nieumiejętność kochania dowodzi jego Inności.
Źródło:: Acta Humana; 2017, 8
2082-4459
Pojawia się w:: Acta Humana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Historyczna zmienność kategorii: swój/inny/obcy/wróg w relacjach Białorusinów z Polakami w ciągu dwóch ostatnich stuleci
Autorzy:: Radzik, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/624814.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Belarusians, Poles, familiar, other, stranger, enemy
: Białorusini, Polacy, swój, inny, obcy, wróg
: беларусы, палякі, свой, іншы, чужы, вораг
Opis:: his paper is devoted to the evolution of the sense of strangeness in the Belarusian perception of Poles over the last two hundred years. It addresses issues which have now become valid for both nations, particularly since Belarus gained independence. The concepts underlying their mutual perception have an impact on relations between the two states and societies. The aim of this article is to identify the reasons for changes in the following categories: familiar (swój), other (inny), stranger (obcy) and enemy (wróg). The study is based on the assumption that the key factors underlying the Belarusian perception of Poles (considering the history of Belarus and the culture of her people) include religion (Russian Orthodoxy dominant among Belarusians vs Roman Catholicism), the asymmetry of social structure (Belarusians perceived as peasants vs Poles perceived as landlords) and Sovietness (dominating in the twentieth century). The relations in focus are analysed as a historical process and discussed with regard to three consecutive periods: the period of Partitions, the Soviet Union (and the Second Polish Republic) as well as independent Belarus. The study is based on the results of sociological surveys and a literature review including analytical studies of Belarusian folklore, descriptions of mutual relations as viewed by their participants and observers in the past and today. The analysis confirms the role of the factors mentioned above and reveals certain new elements, which are, however, of rather secondary importance. The class-driven image of the Pole as a ‘landlord’ has become weaker particularly since the 1970s, but it still persists in people’s mentality. At the same time, the last two decades saw the historically conditioned sense of proximity in gradual decline, particularly among the younger generation. The two societies are drifting further apart as a result of their decision to become associated with two different cultures: the Russian-dominated Community of Independent States and the European Union.
Artykuł dotyczy ewolucji poczucia obcości w stosunku Białorusinów z Polakami w ciągu prawie dwustu ostatnich lat. Podjęta w nim tematyka stała się aktualna i ważna dla obu narodów zwłaszcza po uzyskaniu niepodległości przez Białorusinów. Celem artykułu była odpowiedź na pytanie, jakie przyczyny wpływały na zmianę znaczenia kategorii: swój, inny, obcy, wróg. Przed przystąpieniem do badań autor uznał – odwołując się do historii Białorusi i kultury jej mieszkańców – że ważnymi wyznacznikami określającymi stosunekBiałorusinów do Polaków były: wyznanie (dominujące wśród Białorusinów prawosławie, w przeciwieństwie do katolicyzmu Polaków), niesymetryczność struktury społecznej (Białorusin widziany jako chłop, Polak jako pan) i dwudziestowieczna sowieckość. Badane relacje zostały omówione w ujęciu procesowym, historycznym, z uwzględnieniem trzech kolejnych okresów: zaborów, ZSRS (oraz II RP) i niepodległej Białorusi. W tekście odwołano się do literatury przedmiotu (zawierającej analizy folkloru białoruskiego, opisy wzajemnych relacji jako świadectwa ich uczestników, obserwatorów zarówno w odległej przeszłości, jak i obecnie) oraz ustaleń socjologicznych. W trakcie badań uwarunkowania te zostały potwierdzone i wzbogacone o elementy o charakterze raczej drugorzędnym. Wskazano, że zwłaszcza od lat 70. XX stulecia klasowy obraz „Polaka – pana” powoli zaczął się dezaktualizować, co nie znaczy, że zanikł. Ponadto w ciągu ostatniego ćwierćwiecza niegdysiejsze „swojskość” i „bliskość” – uwarunkowane historycznie – stopniowo zanikły, zwłaszcza na poziomie młodego pokolenia. Oba społeczeństwa oddalają się od siebie, co jest konsekwencją wybrania przynależności do odmiennych kręgów kulturowych (rosyjskiego i WNP oraz UE)
Артыкул прысвечаны эвалюцыі разумення паняцця чужога ў адносінах беларусаў і палякаў на працягу амаль двухсот апошніх гадоў. Разгледжаная ў ім праблематыка стала актуальнай і, на нашу думку, важнай для абодвух народаў асабліва пасля атрымання Беларуссю незалежнасці. Безумоўна, змест узаемных уяўленняў пра суседа ўплывае на адносіны паміж дзвюма дзяржавамі і іх народамі . Мэтай артыкула быў адказ на пытанне: якія былі прычыны зменаў у аналізаваным перыядзе даследаваных катэгорый свой, іншы, чужы, вораг. Перад тым, як распачаць даследаванне аўтар меркаваў,абапіраючыся на ведаы па гісторыі Беларусі і культуры яе жыхароў, што важнымі дэтэрмінантамі, якія ўплывалі на адносіны беларусаў да палякаў, былі веравызнанне (сярод беларусаў пераважае праваслаўе, сярод палякаў – каталіцызм), несіметрычнасць грамадскай структуры (беларус – селянін, паляк – пан) і частка савецкай гісторыі ў ХХ ст. Даследаваныя адносіны былі паслядоўна разгледжаныя ў працэсе гістарычнага развіцця на працягу трох перыядаў: падзелаў Рэчы Паспалітай, панавання СССР (і ІІ Рэчы Паспалітай) і існавання незалежнай Беларусі. У артыкуле выкарыстана існуючая літаратура па тэме, у якой аналізуюцца тэксты беларускага фальклору, апісваюцца узаемныя дачыненні ў сведчаннях іх удзельнікаў і назіральнікаў, як з часоў мінулых, так і нам сучасных, а таксама вынікі сацыялагічных даследаванняў. У ходзе даследавання нашы меркаванні пацвердзіліся, акрамя таго, былі выяўленыя новыя факты, якія маюць хутчэй другасны характар. Напрыклад, у 70-я гады ХХ ст., класавы вобраз “паляк–пан” ва ўяўленнях беларусаў траціць сваю актуальнасць, але не знікае цалкам. Адначасова, на працягу апошняй чвэрці стагоддзя колішняя “свойскасць” і “блізкасць”, абумоўленыя гістарычна, паступова знікаюць, асабліва сярод малодшага пакалення. Абобдва народы ўзаемна аддаляюцца ў выніку выбару сваёй прыналежнасці да розных культурных колаў (рускага і Садружнасці Незалежных Дзяржаў або Еўрапейскага Саюза.
Źródło:: Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
1898-0457
Pojawia się w:: Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Obraz obcego, innego i wroga w sztuce ludowej - analiza wybranych przykładów
The Image of the Different, the Other, and the Enemy in Folk Art. An Analysis of Selected Examples
Autorzy:: Kowalik, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31231913.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Volkskunst
der Andere
der Fremde
Stereotyp
Dämonologie
folk art
different
stranger
stereotype
demonology
sztuka ludowa
inny
obcy
stereotyp
demonologia
Opis:: W społeczności dawnej wsi wiele rzeczy z otaczającego ją świata było wielką niewiadomą. Rodzące się ze strachu przed nieznanym lęki, przenoszono często na siły nadprzyrodzone, osoby o specyficznych cechach fizycznych lub chorobach, a także na przybyszów spoza danej społeczności. Istotną kwestią dla badacza jest odpowiedź na pytanie jak tego rodzaju koncepcje były ukazywane w sztuce ludowej, a także w jakich jej dziedzinach. Na podstawie badań literatury przedmiotu oraz wiedzy praktycznej jako twórcy ludowego przedstawiana jest analiza (wraz ze studium wybranych przykładów) kwestii szeroko ujętej inności w polskiej sztuce ludowej, zarówno w wąskim rozumieniu odnoszącym się do innych ludzi, jak w szerszym – do istot demonicznych uosabiających pewne cechy ludzkie, lub siły przyrody. Mimo że sztuka ludowa w dużej mierze skupia się na funkcji zdobniczej, obrzędowej i religijnej, to możemy odnaleźć w niej i przykłady przedstawień np. diabła, czarownicy czy żydowskich sąsiadów, czyli różnych kategorii inności. Wraz z rozwojem wiedzy, wizerunki bazujące w dużej mierze na stereotypach powoli zanikały, stając się co najwyżej częścią lokalnego folkloru, traktowane jako relikt dawnych czasów lub nieszkodliwa tradycja. Skupienie uwagi na kwestiach inności w sztuce ludowej pozwala na lepsze zrozumienie kultury ludowej, która w różnych formach trwa do dzisiaj, a także na pokazanie, jak pewne schematy myślowe i społeczne są adaptowane i przetwarzane przez twórców ludowych.
In der Dorfgemeinschaft der Vergangenheit waren viele Dinge in der umgebenden Welt eine große Unbekannte. Die aus der Furcht vor dem Unbekannten geborenen Ängste wurden oft auf übernatürliche Kräfte, Menschen mit bestimmten körperlichen Merkmalen oder Krankheiten und Fremde außerhalb der Gemeinschaft übertragen. Für den Forscher ist es wichtig, die Frage zu beantworten, wie und in welchen Bereichen der Volkskunst solche Konzepte dargestellt wurden. Auf der Grundlage eines Studiums der Literatur zum Thema und praktischer Kenntnisse als Volkskünstler wird eine Analyse (zusammen mit einer Untersuchung ausgewählter Beispiele) des Themas der weit gefassten Andersartigkeit in der polnischen Volkskunst erstellt, sowohl im engeren Sinne, der sich auf andere Menschen bezieht, als auch auf dämonische Wesen, die bestimmte menschliche Eigenschaften oder Naturkräfte verkörpern. Obwohl sich die Volkskunst weitgehend auf dekorative, rituelle und religiöse Funktionen konzentriert, finden wir auch Beispiele für Darstellungen von z. B. dem Teufel, einer Hexe oder jüdischen Nachbarn, d. h. verschiedenen Kategorien von Andersartigkeit. Mit der Entwicklung des Wissens verschwanden allmählich die größtenteils auf Stereotypen basierenden Darstellungen und wurden allenfalls Teil der lokalen Folklore, die als Relikt aus alten Zeiten oder als harmlose Tradition behandelt wurde. Die Beschäftigung mit Fragen des Andersseins in der Volkskunst ermöglicht ein besseres Verständnis der Volkskultur, die in verschiedenen Formen bis heute fortbesteht, und der Art und Weise, wie bestimmte Denk- und Gesellschaftsmuster von Volkskünstlern angepasst und verarbeitet werden.
In the community of the former village, many things from the world around it were a great unknown. Fears born from the fear of the unknown were often transferred to supernatural forces, people with specific physical features or diseases, as well as to newcomers from outside a given community. An important issue for the researcher is how these types of concepts were presented in folk art, and in what areas. Based on the secondary literature and practical knowledge as a folk artist, an analysis (together with the study of selected examples) is offered of the issue of broadly understood otherness in Polish folk art, both in the narrow sense referring to other people and in the broad sense including demonic beings embodying certain human features or forces of nature. Although folk art largely focuses on decorative, ritual, and religious functions, we can also find representations of, for example, the devil, a witch, or Jewish neighbours, i.e. of various categories of otherness. With the development of knowledge, images based largely on stereotypes slowly disappeared, becoming at most a part of the local folklore, treated as a relic of old times or a harmless tradition. Focusing on the issues of otherness in folk art allows for a better understanding of folk culture, which in various forms persists to this day, as well as of how certain thought and social patterns are adapted and processed by folk artists.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2023, 36; 33-51
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Obcy czy po prostu Inny? Wybrane etyczne aspekty dehumanizacji
Autorzy:: Wincław, Dawid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644414.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Dehumanisierung
der Andere
der Fremde
Essenz
Infrahumanisierung
Dialog
Antagonismus
dehumanisation
the Other
stranger
essence
infrahumanisation
dialogue
antagonizm
dehumanizacja
Inny
Obcy
esencja
infrahumanizacja
dialog
Opis:: Der Artikel bildet den Versuch einer Antwort auf die Frage, ob die spezifische, durch Sozialpsychologie erforschte und beschriebene Wahrnehmungsweise des „Fremden“ ihre philosophische Entsprechung in den Moralwissenschaften hat und ob der Übergang von einer psychologischen zu einer ethischen Reflexion möglich ist. Der Verfasser erwägt auch den besonderen Charakter der drei Beziehungsarten „wir – sie“, „Eigene – Fremde“, „Ich – Du“. Bei der Feststellung von Unterschieden und Ähnlichkeiten zwischen der philosophischen und der psychologischen Reflexion wurde die Gliederung der Dehumanisierung aufgrund der von ihr angenommenen Formen verwendet, die von der italienischen Forscherin Chiara Volpato vorgeschlagen wurde. Infolge detaillierter Analysen kommt der Verfasser zum Schluss, dass ein gewisses Hilfsmittel gegen den kategorialen und essentialisierenden Charakter der Dehumanisierung die Wende zur Beziehung „Ich – Du“ bildet, die von der Philosophie des Dialogs beschrieben wird. Diese Wende könnte zur Vorbeugung schädlicher sozialer Antagonismen beitragen und lässt in dem „Anderen“ nicht ein feindliches und bedrohliches Individuum, sondern einen gleichwertigen Teilnehmer einer dialogischen Relation wahrnehmen.
The paper attempts to answer the question as to whether the specific way of perceiving “the Other”, as examined and described by social psychology, has its own philosophical equivalent in the science of morality and if it is therefore possible to pass from psychological to ethical reflection. The author also considers the specific character of three kinds of relationship: “I – thou”, “we – others”, and “own people – strangers”. In determining the differences and similarities between philosophical and psychological reflection, the dehumanisation division was used as a reference point, as proposed by the Italian researcher Chiara Volpato, due to the particular forms which it can take. As a result of detailed analysis, the author comes to the conclusion that certain remedies for the categorical and essentialising character of dehumanisation could be a turn towards the “I – thou” relationship, well described by the philosophy of dialogue. This, in turn, could contribute to the prevention of harmful social antagonisms and allow one to notice that “the Other” is not a hostile and threatening individual, but rather an equal partner in a dialogical relationship.
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie czy specyficzny sposób postrzegania „obcego”, zbadany i opisany przez psychologię społeczną, ma swój filozoficzny odpowiednik w naukach o moralności oraz czy możliwe jest przejście z refleksji psychologicznej do namysłu etycznego. Autor rozważa także szczególny charakter trzech rodzajów relacji „my – oni”, „swoi – obcy”, „ja – ty”. W ustaleniu różnic i podobieństw między refleksją filozoficzną a psychologiczną wykorzystany został podział dehumanizacji ze względu na formy, które może ona przybierać, zaproponowany przez włoską badaczkę, Chiarę Volpato. W wyniku szczegółowych analiz autor dochodzi do wniosku, że pewnym remedium na kategorialny i esencjalizujący charakter dehumanizacji jest zwrócenie się ku relacji „ja – ty”, opisywanej przez filozofię dialogu. Zwrot ten mógłby przyczynić się do zapobiegania szkodliwym antagonizmom społecznym i pozwala dostrzec w „Innym” nie wrogie i zagrażające indywiduum, lecz równorzędnego uczestnika dialogicznej relacji.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2016, 19
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Falschgeld und sein Surrogat im Schweizer Strafrecht
Counterfeit Money and Its Surrogate in Swiss Criminal Law
Autorzy:: Błotnicki, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31348325.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Fälschungen
Verfälschungen
Geld
andere Zahlungsmittel
Schweizer Strafrecht
forgery
counterfeiting
money
other means of payment
Swiss criminal law
podrobienie
przerobienie
pieniądz
inny środek płatniczy
szwajcarskie prawo karne
Opis:: Ziel der Studie ist es, den Leser in die Problematik des strafrechtlichen Schutzes von Geld in der schweizerischen Gesetzgebung gegen Angriffe auf seine Echtheit in Form von Fälschungen oder Verfälschungen einzuführen. Die im Text vorgestellten Lösungen, die sich – in gewissem Umfang – auf das Schweizerische Strafgesetz stützen, können einen Anhaltspunkt sowohl für die Durchführung gesonderter und detaillierter Analysen, die dem inländischen Falschgeldtyp gewidmet sind, als auch für die Formulierung ausgewogener Postulate de lege ferenda darstellen. Der Artikel enthält daher eine dogmatische Analyse der Bestimmungen, die im schweizerischen Strafrecht die Geldfälschung oder deren Surrogate typisieren. Zuvor werden die verschiedenen Kategorien von Straftaten zum Schutz des Umlaufs von Geld und anderen Zahlungsmitteln aufgezeigt. Darüber hinaus wird auf das im schweizerischen Recht vorgesehene gesetzliche Sanktionsrisiko und auf die spezifische Grundlage für die Einziehung verwiesen. Es sei darauf hingewiesen, dass die schweizerische Rechtsordnung in der polnischen Rechtslehre nicht gerade zu den begehrtesten Analysefeldern gehört. Diese Tatsache ist insofern überraschend, als das geltende schweizerische Strafrecht für die Verfasser des polnischen Strafgesetzbuches von 1932 eine wichtige Inspiration darstellte. Dies führt zu der Schlussfolgerung, dass eine genauere Analyse der schweizerischen Institutionen zum Schutz des Geldes vor Fälschung notwendig und beachtenswert ist.
The study aims to introduce the reader to the issue of criminal law protection of money in Swiss legislation against attacks on its authenticity in the form of forgery or counterfeiting. The solutions presented in the text, used on the basis of Swiss criminal law, to some extent, can provide a reference point both for undertaking separate and detailed analyses devoted to the domestic type of counterfeit money and for formulating balanced de lege ferenda postulates. Accordingly, the article contains a dogmatic analysis of the provisions typifying counterfeit money or its surrogates in Swiss criminal law. The argument was preceded by an indication of the distinguished categories of criminal acts aimed at protecting the circulation of money and other means of payment. Moreover, reference was made to the statutory threat of punishment provided for in Swiss law and to the specific basis for the confiscation decision. It is worth noting that the Swiss legal order is not one of the most desirable lines of analysis in the Polish legal doctrine. This fact is surprising insofar as the current criminal law of Switzerland was a significant inspiration for the drafters of the Polish Criminal Code of 1932. This leads to the conclusion that a closer analysis of Swiss institutions that protect money from counterfeiting is necessary and worth attention.
Celem opracowania jest wprowadzenie czytelnika w problematykę prawnokarnej ochrony pieniądza w szwajcarskim ustawodawstwie przed zamachami na jego autentyczność przyjmującymi postać podrobienia lub przerobienia. Zaprezentowane w tekście rozwiązania wykorzystane na gruncie szwajcarskiej ustawy karnej do pewnego stopnia mogą stanowić punkt odniesienia zarówno do podjęcia odrębnych i szczegółowych analiz poświęconych rodzimemu typowi fałszu pieniądza, jak i do formułowania wyważonych postulatów de lege ferenda. W związku z powyższym artykuł zawiera analizę dogmatyczną przepisów typizujących fałsz pieniądza lub jego surogatów w szwajcarskim prawie karnym. Wywód poprzedzono wskazaniem wyróżnionych kategorii czynów zabronionych ukierunkowanych na ochronę obrotu pieniędzmi i innymi środkami płatniczymi. Co więcej, odniesiono się do przewidzianego w szwajcarskim prawie ustawowego zagrożenia karą oraz do szczególnej podstawy orzeczenia konfiskaty. Warto zaznaczyć, że porządek prawny Szwajcarii nie należy do najbardziej pożądanych kierunków analiz w polskiej doktrynie prawa. Fakt ten dziwi o tyle, że obowiązująca ustawa karna Szwajcarii stanowiła istotną inspirację dla projektodawcy polskiego Kodeksu karnego z 1932 r. Prowadzi to do konkluzji, że bliższa analiza szwajcarskich instytucji ukierunkowanych na ochronę pieniądza przed fałszem jest potrzebna i warta uwagi.
Źródło:: Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 2; 73-89
1731-6375
Pojawia się w:: Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Kryzys kultury wg Georgea Steinera
Autorzy:: Barańska, Edyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643992.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kultur
Postkultur
Krise
Transzendenz
Text
der Andere
Konsum
Existenz
Sprache
culture
post-culture
crisis
transcendence
text
Other
consumerism
existence
language
kultura
postkultura
kryzys
transcendencja
tekst
Inny
konsumpcjonizm
egzystencja
język
Opis:: Der Artikel betrifft die Frage der Krise der gegenwärtigen Kultur. Die Verfasserin fragt, ob die Kultur heutzutage eine Krise erlebt, warum und was die Symptome der Krise sind. Sie sucht nach der Antwort im Kulturkonzept von Georg Steiner, der den Zerfall der gegenwärtigen Gesellschaft und den Zusammenbruch der traditionellen westlichen Werte feststellt. Seine Analysen betreffen hauptsächlich den Begriff der Postkultur, wie Steiner den Zustand gegenwärtigen Kultur bezeichnet. Im Artikel führt die Verfasserin unterschiedliche Formen dieser Krise vor und analysiert eingehend das Phänomen. Sie erläutert nach Steiner, dass sich der Zustand unserer Kultur vor allem in der Krise des Wortes äussert und das wir heutzutage unsere Herkunft vergessen, obwohl wir von der textuellen hellenisch-hebräischen Tradition gründlich geprägt wurden. Die Wissenschaft strebt heute eine Formalisierung der Geisteswissenschaften an und übergeht den wichtigsten Aspekt unserer Humanität ˗ das menschliche Bedürfnis nach Transzendenz, das gerade im Wort präsent ist.
The article deals with the crisis of contemporary culture. The author asks several important questions especially those that concern a condition of today's culture. Is it true that contemporary Western culture is in crisis, and if so, why? What are the symptoms of this crisis? The answer to these questions is sought in the concept of culture by George Steiner, whose research are an attempt to diagnose the disintegration of modern society and the collapse of traditional values of the West. According to Steiner, as the author of the text explains, this crisis manifests itself primarily in the crisis of “a word”. Although we have been “shaped” in the Hellenic-Hebrew tradition, which is, after all, textual, today we tend to forget about our origins. Moreover, the modern science seeks to formalize the humanities and omits the most important aspect of our humanity – the very human need for transcendence, which is present in a word. Today, deconstruction and adoration for emptiness prevails. That is why the condition of today's culture can be well defined by the concept of post-culture.
Artykuł dotyczy zagadnienia kryzysu kultury współczesnej. Autorka pyta, czy obecnie kultura znajduje się w kryzysie, a jeśli tak, to dlaczego. Jakie są symptomy tego kryzysu. Odpowiedzi szuka w koncepcji kultury George`a Steinera, który diagnozuje dziś rozpad współczesnego społeczeństwa i załamanie się tradycyjnych wartości Zachodu. Analizy dotyczą głównie pojęcia postkultury, ponieważ Steiner tak właśnie określa stan dzisiejszej kultury. W artykule autorka przybliża zatem i poddaje analizie różne formy tego kryzysu, tłumaczy, na czym polega ów fenomen. Wyjaśnia, za Steinerem, że stan naszej kultury objawia się przede wszystkim w kryzysie słowa, że choć zostaliśmy ukształtowani w na wskroś tekstowej tradycji helleńsko-hebrajskiej to dziś zapominamy o naszym pochodzeniu. Dzisiejsza nauka dąży do formalizacji humanistyki i pomija najważniejszy aspekt naszego człowieczeństwa – zapomina o ludzkiej potrzebie transcendencji, która to właśnie w słowie jest obecna.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2018, 26
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Stosunek „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej
Autorzy:: Omelchenko, Iryna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/690400.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: I
the Other
relation
consciousness
deliberated communicative activities
inter-subject
intra-subject
para-social communicative activities
reflection
„Ja-Inny”
stosunek
świadomość
uświadomiona działalność komunikacyjna
intersubiektywna i paraspołeczna działalność komunikacyjna
refleksja
Opis:: The article theoretically substantiates the phenomenology of the “I–the Other” (“I–the Other Self”) relation during formation of deliberated communicative activities. The theoretical and methodological approaches to interpret the communicative “I–the Other” relation as well as transformational potential of the Other for the deliberated communication genesis are defined. The article theoretically proves that any object of a person’s external or internal activities (another personified or impersonal person, an imaginary partner, the cultural Other) can become the Other in human interactions according to the inter-subjective psychological paradigm. The article reveals that this relation evolves into a more complex relationship during the said interactions and mutual penetration of I and objects: “I (the Other)–the Other (I)” and “I (the Other in me)–I (I in the Other)”. Moreover, the Other/Others are positioned not only as an ontological reality, but as epistemological and axiological determinacy.
W artykule teoretycznie uzasadniono fenomenologię stosunku „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) w kształtowaniu uświadomionej działalności komunikatywnej. Określono teoretyczne i metodologiczne podejścia do interpretacji stosunku komunikatywnego „Ja-Inny” i transformacyjny potencjał „Innego” w genezie uświadomionej działalności komunikatywnej. Teoretycznie uzasadniono, że w systemie intersubiektywnego paradygmatu poznania psychologicznego i interakcji ludzi w roli „Innego” może być dowolny obiekt zewnętrznej lub wewnętrznej aktywności osobowości (zindywidualizowany czy bezosobowy inny człowiek, wyimaginowany partner, „Inny” w kulturze). Ujawniono, że w trakcie określonego współdziałania i wzajemnego przenikania „Ja” i obiektów aktywności ten związek ewoluuje w bardziej skomplikowane relacje „Ja (Inna)-Inne (Ja)” i „Ja (Inne w Ja)-Ja (Ja w Innym)”. „Inny”/„Inne” przy tym pozycjonowane są nie tylko jako pewnik ontologiczny, ale też jako pewność epistemologiczna i aksjologiczna.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2017, 2
2451-0491
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Psychologiczne mechanizmy implementacji refleksyjnego komponentu rozważanych działań komunikacyjnych przedszkolaków
Autorzy:: Omelchenko, Iryna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/690484.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: deliberate communicative activities
reflection
Self
the Other
intra-subjective and para-social interactions
favorite toy
imaginary companion
animated character
przemyślane działania komunikacyjne
refleksja
„Ja”
„Inny”
interakcje subsubiektywne i paraspołeczne
ulubiona zabawka
wyobrażony towarzysz
charakter animowany
Opis:: The article substantiates theoretically the importance of studies of deliberate communicative activities in the context of the information society and postmodern culture. The “I–the Other” communicative relations correspond to the reflexive level of communicative activities if these relations are developed only in an over-situational context and a situation of relationship uncertainty. The article states that communicative activities at the reflection level take place in intra-subjective and para-social relations between “Self” and the “Other”. The reflexive level of communicative activities contributes to transformation of “Self” through the establishment of mutual understanding by the means of such psychological mechanisms as symbolization, internal dialogue, reflexive decentration, actualizing co-existential relations with the “Other”. The article determines peculiarities of the genesis of preschoolers’ intra-subjective and para-social interactions with various partners (a favorite toy, an imaginary partner, an animated character).
W artykule uzasadniono w sposób teoretyczny znaczenie badań celowych działań komunikacyjnych w kontekście społeczeństwa informacyjnego i kultury postmodernistycznej. Relacje komunikacyjne „Ja-Inny” („Ja-Inny Ja”) odpowiadają refleksyjnemu poziomowi działań komunikacyjnych, jeśli rozwijają się one tylko w sytuacji ponadsytuacyjnej i w sytuacji niepewności relacji. W artykule stwierdzono, że działania komunikacyjne na poziomie refleksji zachodzą w wewnątrzsubiektywnych i paraspołecznych relacjach między „Ja” a „Innym”. Odruchowy poziom działań komunikacyjnych przyczynia się do transformacji „Ja” poprzez ustanowienie wzajemnego zrozumienia za pomocą takich mechanizmów psychologicznych, jak: symbolizacja, dialog wewnętrzny, refleksyjna decentralizacja, aktualizowanie relacji egzystencjalnych z „Innym”. Ponadto w opracowaniu określono specyfikę genezy interakcji subsubiektywnych i paraspołecznych przedszkolaków z różnymi partnerami (jak np. ulubiona zabawka, wyimaginowany partner, postać animowana).
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2018, 3
2451-0491
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Inny" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język