Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Godność" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Концепт ЧЕСТИ в ритуале гостеприимства
Autorzy:
Кабакова, Галина И.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611430.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian linguistic etiquette
dignity
hospitality
godność
gościnność
rosyjska etykieta językowa
Opis:
The Russian concept of čest’, originally associated with remuneration for services to one’s feudal lord, used to contrast with the spiritual understanding of slava. With time, differences between the two concepts became obliterated: in Classicism they functioned as synonyms, in the Enlightenment čest’ was associated with the era in decline.With these differences in mind, the author analyzes the Teshen archive, asks how Russian peasants protect their “čest’”, and where they see it lacking. It is observed that the notion of čest’ is captured in a series of rules that constitute a peculiar unwritten code. In the context of interacting with guests, čest’ is connected with a certain order of inviting and receiving them, the giving of gift, entertaining and seating one’s guests behind the table. Proverbs also reveal a clear link between čest’ and volya (will) as another important concept of traditional Russian culture (cf. Gostyu čest’, koli volya est’ ‘Respect to the guest, if there’s a will’).Čest’ is actualized during each ceremonial reception: it involves material aspects, such as an honorable place behind the table or special food, as well as aspects of behaviour, such as inviting and welcoming the guests, respect towards them and the appropriate course of events during a ceremonial meal. The hosts demonstrate their generosity and kindness. The guests should accepts the gifts offered in order to show čest’ to their gift-givers.
Pojęcie ros. čest’, łączone początkowo w języku rosyjskim z materialnym wynagrodzeniem za usługi okazane suwerenowi, pozostawało w kontraście ze sławą jako wartością wyłącznie duchową. Z czasem różnice między nimi zacierały się: w epoce klasycyzmu pojęcia te były synonimami, w dobie Oświecenia čest’ kojarzono z odchodzącą epoką.Mając na uwadze te różnice, autorka analizuje materiały Tieszeniowskiego archiwum i stawia pytania o to, jak chłopi chronią swoją cześć, a w czym upatrują brak czci. Zauważa, że koncept czci zawiera się w szeregu prawideł, które tworzą swego rodzaju niepisany kodeks. W kontekście przyjmowania gości čest’ jest łączona z określonym porządkiem zapraszania, przyjmowania, gościńcem, ugaszczaniem, a także usadzaniem za stołem. W przysłowiach ujawnia się także wyraźny związek konceptu czci z pojęciem WOLI jako innym ważnym pojęciem rosyjskiej tradycyjnej kultury (por. Gostju čest’, koli volja est’).Pojęcie czci aktualizuje się podczas każdej uroczystości, łączy się z materialnymi przedmiotami (poczesne miejsce, specjalne potrawy), uczestnikami (gośćmi) i niematerialnymi (zapraszanie, spotkanie, szacunek, prawidłowy przebieg uczty). Gospodarz demonstruje szczodrość i życzliwość. Gość powinien przyjąć dary, tym samym okazując cześć gospodarzowi darczyńcy.
There is no abstract available for this language
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2013, 25
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русская честь и польский honor
Autorzy:
Толстая, Свeтлана M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611248.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cultural semantics
values
dignity
honour
godność
honor
semantyka kulturowa
wartości
Opis:
The author compares the semantics of the Russian čest’ and dostoinstvo with that of the Polish cześć, honor and godność. The Russian čest’ is characterized by two aspects: external (respect for someone, e.g. čest’ i slava geroyam ‘honor and glory to the heroes’) and internal (a high moral value, e.g. čelovek česti, čestnyy čelovek ‘a person of honour’). This semantic differentiation is manifested in synonymous sets, derivatives and phraseological units. The semantic duality of this kind is characteristic of all Slavic languages: it is a continuation of the Proto-Slavic meaning of *čьstь (from the verb čisti/čьsti ‘revere, respect’). The original “actional” meaning developed into the abstract ‘respect, deference’, and then into the more concrete ‘medal, award’. The semantic structure of the concept is analyzed through the actants of the verb čtit’: its subject (who respects?), object (who is respected?), the relation between th em, and the reason why a person is respected. Russian derivatives and phraseological units (okazat’ čest’ ‘show respect’, byt’ v česti ‘be respected’ etc.), similarly to other Slavic languages, mainly refer to the external aspect (showing respect towards someone), whereas the internal aspect (the reason why someone is respected) is historically secondary. Prototypically, the subject of čestnyy (adj.) is a person, evaluated mainly through what they do not do: lie, steal, etc. (therefore, truth and justice are important values for the speakers). In Russian, the “external” aspect of čest’ and čestnyy has weakened over the centuries (it is preserved in stereotyped usages) and the “internal”, ethical aspect had gained strength – the latter is already found in the 19th c., in the writings of Pushkin, Lermontov (pogib poèt – nevol’nik česti ‘a poet has died, a slave to čest’’), Lev Tolstoy and in political slogans (čestnye vybory ‘fair  elections’).The Polish counterpart of the Russian čest’ is the Latin loan word honor, defined as ‘personal dignity’ (słowo honoru ‘word, promise’, lit. ‘the word of honour’, sprawa honoru ‘a matter of honour’), but the plural honory (czynić honory ‘do the honours’) has an “external” meaning. Old-Polish cześć referred to acts of showing respect, which points to its external dimension.In both languages, there is now a tendency to express the “internal” aspects of the semantics of the Russian čest’ and Polish honor, in accord with the growing interest in human inner life and people’s personality. In both languages, too, there exist lexemes that express the features and behaviour of people in the context of moral values, independent of external judgement: Pol. godność and Russian dostoinstvo.
Autorka analizuje semantykę ros. честь, достоинствo i pol. cześć, honor i godność, pokazując różnice i podobieństwa. Rosyjski koncept čest' ma dwie strony: zewnętrzną (szacunek okazywany komuś, np. čest’ i slava gerojam) i wewnętrzną (wysoka wartość moralna, np. čelovek česti, čestnyj čelovek). To zróżnicowanie semantyczne znajduje potwierdzenie w różnych szeregach synonimicznych oraz w derywatach i frazeologizmach. Taka dwoistość znaczeniowa, obecna w ros. pojęciu честь, jest właściwa wszystkim językom słowiańskim, przedłuża bowiem pierwotne słowiańskie znaczenie słowa *čьstь (od czasownika čisti / čьsti o znaczeniu ‘czcić, poważać’). Pierwotne znaczenie „akcjonalne” rozwijało się w znaczenie abstrakcyjne ‘poważanie, szacunek’, a dalej też w bardziej konkretne  znaczenie ‘odznaczenie’. Semantyczną strukturę konceptu autorka analizuje, wychodząc od aktantów czasownika czcić, pyta o  podmiot (kto czci), o obiekt (kogo ten ktoś czci), o relacje łączące podmiot z obiektem czci i za co ktoś kogoś czci. Rosyjskie derywaty i frazeologizmy (okazat’ čest’, byt’ v česti itp.), podobnie jak w innych językach słowiańskich odnoszą się przede wszystkim do strony zewnętrznej (okazywania czci komuś), podczas gdy strona wewnętrzna (to, za co się komuś okazuje cześć) jest historycznie wtórna. Prototypowo subiektem predykatu čestnyj jest człowiek, wartościowany zwykle przez negację, czego nie robi: nie kłamie, nie kradnie itd., co zakłada, że ważną wartością dla mówiących jest prawda, sprawiedliwość itd. W języku rosyjskim „zewnętrzne” znaczenie czci (okazywanie szacunku) i przymiotnika čestnyj w ciągu wieków słabnie, utrwala się w wyrażeniach kliszowanych, a narasta znaczenie „wewnętrzne”, etyczne, które znajdujemy już w XIX wieku, u Puszkina, Lermontowa (pogib poèt -- nevol’nik česti), Lwa Tołstoja i we współczesnym hasłach politycznych (čestnye vybory).W języku polskim odpowiednikiem ros. konceptu česti jest zapożyczony z łaciny honor, definiowany jako ‘godność osobista’ (słowo honoru, sprawa honoru), ale lm. honory (czynić) ma znaczenie „zewnętrzne”. Stpol. cześć odnosiła się do okazywania szacunku, ma więc wymiar zewnętrzny.W obu językach autorka stwierdza podobną tendencję do wyrażania „wewnętrznej” semantyki ros. честь i pol. honor. Tendencja ta odpowiada rosnącemu zainteresowaniu światem wewnętrznym człowieka i cechami jego osobowości. W obu językach funkcjonują też osobne leksemy dla wyrażenia cech i zachowań człowieka w perspektywie wartości moralnych, niezależnych od zewnętrznych ocen: pol. godność, ros. dostoinstvo.
There is no abstract available for this language
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2013, 25
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Grzegorzewska o godności człowieka – w konfrontacji ze współczesnością
Autorzy:
Szczupał, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606607.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Maria Grzegorzewska, dignity, teacher, disability
Maria Grzegorzewska, godność, nauczyciel, niepełnosprawność
Opis:
Maria Grzegorzewska was an outstanding expert on pedeutology and a creator of innovative education system of special educators. In this article I will present the role of moral values, which, according to Grzegorzewska, should be distinguished by a special educator. The realization of individual values, including human dignity of the disabled in society, is a fundamental and current job of every special educator. In this article I will draw attention to the deontological dimension of Grzegorzewska’s achievements in perspective to create the socio-educational school climate by modern special educators
Maria Grzegorzewska była wybitnym pedeutologiem i twórcą nowatorskiego systemu kształcenia pedagogów specjalnych. W artykule przedstawiona została rola wartości moralnych, którymi zdaniem Grzegorzewskiej powinien kierować się pedagog specjalny. Wyznawanie poszczególnych wartości, w tym godności człowieka z niepełnosprawnością w społeczeństwie, stanowi podstawowe i aktualne zadanie każdego pedagoga specjalnego. W artykule zwrócono uwagę szczególnie na deontologiczny wymiar dorobku Grzegorzewskiej w perspektywie tworzenia społeczno-wychowawczego klimatu szkoły przez współczesnych pedagogów specjalnych.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność człowieka jako podstawa sprawiedliwości
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609393.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
justice
human dignity
natural justice
sprawiedliwość
godność człowieka
sprawiedliwość naturalna
Opis:
The article discusses the issue of the fundamentals of justice. Despite the dominant narratives about the conventional nature of this category, it is claimed that the fundamental of justice is the inherent human dignity. Justice finds its his real and substantial foundation in the dignity of the human person. Therefore, the inherent (innate), non-transferable, inalienable dignity, which is associated with the essence of man, is the foundation of justice and its requirements requiring to “give to each what he deserves” (suum cuique tribuere), to give “to each his own” or his due, which means the natural human rights, the most rudimentary of which is the right to life and the right to personal development. The assertion of those basic human rights is not a matter of any convention, agreements, contracts or the will of the legislator, or any political games, but a matter of justice, natural justice.
W artykule podjęto zagadnienie podstaw sprawiedliwości. Pomimo dominujących narracji o konwencjonalnym charakterze tej kategorii przyjęto, że podstawą sprawiedliwości jest przyrodzona godność człowieka. Sprawiedliwość znajduje swą realną, bytową podstawę w godności człowieka. Tak zatem wiążąca się z samą istotą człowieka przyrodzona (wrodzona), niezbywalna, nieutracalna godność jest podstawą sprawiedliwości i jej wymogów nakazujących „oddać każdemu to, co mu się należy” (suum cuique tribuere), oddać „każdemu, co jest jego”, co jest własne, co jest należne. A chodzi o naturalne uprawnienia, prawa człowieka, z których najbardziej elementarne to prawo do życia i prawo do osobowego rozwoju. Zagwarantowanie/urealnienie tych uprawnień, podstawowych praw człowieka, nie jest kwestią jakiejś konwencji, uzgodnień, umowy, woli prawodawcy czy gier politycznych, lecz kwestią sprawiedliwości – naturalnej sprawiedliwości.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie krzywdy w życiu i twórczości Józefa Szajny
Autorzy:
Sergiej, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634315.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
teatr organiczny
instalacja
Józef Szajna
trauma
obóz koncentracyjny
Auschwitz
malarstwo materii
humanizm
godność człowieka
Opis:
Prace Józefa Szajny są niezaprzeczalnie związane z jego niewyobrażalnym doświadczeniem bólu, głodu i traumy, które stały się częścią jego obozowego życia w Auschwitz i Buchenwaldzie. Śmierć wielu ludzi, ich upokorzenie i dehumanizacja sprawiły iż Szajna dorósł szybciej niżby tego oczekiwał.  Wszystkie te doświadczenia odbijają się w jego sztuce, zarówno rysunku jak i dramatach. W swoich pracach wielokrotnie używał fragmentów ubrań, butów, lin, ziemi, plastikowych ludzkich korpusów, fotografii. Trauma drugiej wojny światowej dotknęła go bardzo mocno ale nie złamała. Swoim życiem i twórczością ukazywał jak się odradzać i "powstawać z kolan" jak sam mówił o swojej twórczości.   Celem niniejszego artykułu jest ukazanie siły człowieczństwa i godności ludzkiej w przekraczaniu dehumanizacji obecnej w obozach koncentracyjnych.The Experience of Injustice in the Life and Work of Józef SzajnaSUMMARYFor many people the experience of trauma and injustice leaves a painful imprint with which they have to grapple till the end of their lives; they are unable to move beyond the sphere of their own inner suffering. Depression, aversion to living, bitterness is its frequent symptoms. World War 2 brought people inexpressible torments and sufferings. Everybody saved his/her physical and mental life as best as he/she could. The artists tried to break away from this surrounding nightmare by artistic activity. For some of them, art was a way of keeping their mental skill and psychical balance; for others it was a means for survival (especially for those in concentration camps). Józef Szajna (1922-2008) became a prisoner in KL Auschwitz in July 1941. During his imprisonment in the camp he was engaged in the underground activity, for which he was punished and assigned to a penal company where he contracted typhus. Then he was moved to a newly built camp of Birkenau, where he worked as a cleaner. In August 1943 he tried to escape but was caught and sentenced to death. He was waiting for the execution in a death cell for two weeks. On the way to the place of execution, the sentence was unexpectedly canceled. The death penalty was changed into life imprisonment. For six weeks he stayed in a death cell struggling with all possible inconveniences and the stress resulting from the presence of people who were awaiting the execution. After six weeks he was moved to the concentration camp of Buchenwald; he escaped from Buchenwald three weeks before the end of the war. After the war, Szajna started studies at the Academy of Fine Arts in Krakow. During his studies he suffered from various illnesses – the result of the years spent in the concentration camps. In 1952 he received a diploma in graphic arts, in 1953 in stage scenery. He graduated from both faculties with distinction. The traumatic experiences of the war, his imprisonment in Auschwitz-Birkenau and Buchenwald formed his personality. The experience of injustice infl uenced his later artistic output. Szajna, through art, “created himself from the beginning”. The author fi rst acquaints us with the subject matter of Szajna’s works, then analyses his selected works: Nasze życiorysy [Our Life Histories], Mrowisko [Swarms], Sylwety i cienie [Silhouettes and Shadows], Reminiscencje [Reminiscences], Drang nach Osten – Drang nach Western (a space composition). The next issues are: matter painting (implemented in Szajna’s works) and the synthesis of painting and theater ( the integral theater of Szajna). At the end, the author presents the artist’s message. His art formed a metaphorical story on the most important problems of human nature and its condition. The repercussions of the war-camp experiences were present in all his performances and plastic works. The greatness of his art consists in that this motif never acquired a naturalistic form or a form of a personal confession. Even when the artist used an authentic document, he gave it a general, symbolic sense creating a universal record of human fate.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2018, 16, 1/2
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Essay on Natural and Distributive Justice
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912760.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
natural justice
innate human dignity
distributive justice
sprawiedliwość naturalna
przyrodzona godność człowieka
sprawiedliwość rozdzielcza
Opis:
The article addresses the issues of natural justice and distributive justice. The traditional formula “to render to everyone his or her own” (suum cuique tribuere) was taken as the point of departure. The discussion leads to the conclusion that natural justice concerns every person, and that everyone is entitled to inherent, innate rights, fundamental human rights. The exercise of natural justice ensures basic participation in the goods of the community, namely the state. This is so because this justice requires that every person be provided with an existence appropriate to the dignity of the human person. The relationship between natural justice and distributive justice exists at the level of elementary objective needs. Natural justice, when exercised, in a sense meets the formula “to render to everyone according to their legitimate needs”, meeting objective, basic needs, but this applies only to part of society. This justice is broader, it does not boil down to these elementary needs and, of course, it relates also to other things than needs. In a sense, it could be said that natural justice “intervenes” where justice applied according to the principles of proportionality is not enough. Man, with his or her guaranteed natural, equal rights enacted as positive law in line with natural justice, through his or her own action “uses justice” by using (positive) law and provides himself or herself with a decent life. However, natural justice does not omit anyone, its implementation actually replaces the formula of distribution justice “render to everyone according to legitimate needs”. In distributive justice, equality is about proportion to the contribution made, but also to the merit. Of these two principles, the guiding principle, because of its universality, is the formula “render to everyone according to their contribution”: those who contribute more to the good of the community, receive more.
W artykule podjęto zagadnienie sprawiedliwości naturalnej i sprawiedliwości rozdzielczej. Jako punkt wyjścia przyjęto tradycyjną formułę „oddać każdemu to, co mu się należy” (suum cuique tribuere). Rozważania prowadzą do stwierdzenia, że sprawiedliwość naturalna dotyczy każdego człowieka, a należne są mu przyrodzone, wrodzone uprawnienia, podstawowe prawa człowieka. Realizacja sprawiedliwości naturalnej zapewnia w zakresie podstawowym udział w dobrach wspólnoty, jaką jest państwo. Sprawiedliwość ta bowiem wymaga, by każdemu człowiekowi zapewnić egzystencję odpowiadającą godności osoby ludzkiej. Związek sprawiedliwości naturalnej ze sprawiedliwością rozdzielczą występuje na poziomie elementarnych zobiektywizowanych potrzeb. Sprawiedliwość naturalna, gdy jest urzeczywistniana, niejako wypełnia wyróżnianą przez niektórych formułę „każdemu według »usprawiedliwionych« potrzeb”, zapewniając zobiektywizowane, podstawowe potrzeby, co dotyczy jednak tylko części społeczeństwa; sprawiedliwość ta jest szersza, nie jest zawężona tylko do tego rodzaju elementarnych potrzeb i oczywiście nie tylko potrzeb dotyczy. Można by w pewnym sensie powiedzieć, że sprawiedliwość naturalna jakby „interweniuje”, gdy nie wystarcza stosowanie sprawiedliwości według zasad proporcjonalności. Człowiek mający zagwarantowane przyrodzone, równe prawa, wpisane w prawo pozytywne, uzgodnione treściowo ze sprawiedliwością naturalną, poprzez własne działanie, korzystając z prawa stanowionego (pozytywnego), niejako „korzysta ze sprawiedliwości” i zapewnia sobie godziwe życie. Jednakże sprawiedliwość naturalna nikogo nie pomija, jej realizacja w istocie zastępuje formułę sprawiedliwości rozdzielczej „każdemu według »usprawiedliwionych« potrzeb”. W sprawiedliwości rozdzielczej równość polega na proporcji; należy oddać proporcjonalnie, ogólnie rzecz ujmując, do wkładu, ale także do zasług. Z tych dwóch zasad wiodąca, z uwagi na jej powszechność, jest formuła „każdemu według wkładu” – ten, kto bardziej przyczynia się do dobra wspólnoty, otrzymuje więcej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 71-83
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat prawa słusznego (perspektywa systemu prawa stanowionego)
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609265.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equitable law
truth
good
fairness
dignity of man
prawo słuszne
prawda
dobro
sprawiedliwość
godność człowieka
Opis:
The article discusses equitable law with reference to the perspective of the system of statutory law. The author founds the substantive theory of equitable law on the following values: truth, good, justice and human dignity. The paper defines the understanding of these values. Then, it indicates that they should be respected in legislative activities (in lawmaking) as well as in the application of law so that the law (norms) and decisions should be equitable. It is also emphasised that equity is “an instance” that can protect the man and his dignity – the dignity of the human person.
W artykule zostały przedstawione uwagi na temat prawa słusznego w odniesieniu do perspektywy systemu prawa stanowionego. Substancjalną teorię prawa słusznego autor buduje na następujących wartościach: prawda, dobro, sprawiedliwość, godność człowieka. W opracowaniu wyjaśniono rozumienie tych wartości. Następnie wskazano, że powinny być one respektowane w działalności prawodawczej (w stanowieniu prawa) oraz w stosowaniu prawa tak, aby prawo (norma, normy) i decyzje były słuszne. Zaakcentowano również, że słuszność jest „instancją” mogącą ochronić człowieka i jego godność – godność osoby.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Few Remarks on Equitable Law
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618733.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equitable law
truth
good
fairness
dignity of man
prawo słuszne
prawda
dobro
sprawiedliwość
godność człowieka
Opis:
The article presents a few remarks on equitable law. The author of the article bases his new substantial theory of equitable law on the following values: truth, good, fairness and dignity of man. The work discusses the meaning of these values, and then argues they should be accounted for both in legislative activities (in law-making) and in law application, so that law (a norm or norms) and decisions are equitable. The author also emphasises that equity is ‘an instance’ that can protect the man and his dignity – the dignity of man.
W artykule zostały przedstawione uwagi na temat prawa słusznego. Nową substancjalną teorię prawa słusznego autor buduje na takich wartościach, jak: prawda, dobro, sprawiedliwość, godność człowieka. W opracowaniu wyjaśniono rozumienie tych wartości. Następnie wskazano, że powinny być one respektowane w działalności prawodawczej (w stanowieniu prawa) oraz w stosowaniu prawa tak, aby prawo (norma, normy) i decyzje były słuszne. Zaakcentowano również, że słuszność jest „instancją” mogącą ochronić człowieka i jego godność (godność osoby).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobbing Issue Carried out from the Perspective of Decade of Rule the Article 94(3) of the Polish Labour Code
Autorzy:
Bosak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618967.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mobbing
grounds for mobbing
employee
employment
employee protection
dignity
przesłanki mobbingu
pracownik
zatrudnienie pracownicze
ochrona pracownika
godność
Opis:
The article is devoted to mobbing issue carried out from the perspective of decade of rule in the body of the Polish Labour code. The development has been enriched with a wealth of case law and judicial views of doctrine, clarifying doubt emerging on the occasion of the practical use of these regulations. In the summary, but the position of the author, recourse was made to statistics compiled by the Ministry of Justice of the last few years, which were the subject of lawsuits concerning mobbing.
Artykuł jest poświęcony problematyce mobbingu, przeprowadzonej z perspektywy dziesięciolecia obowiązywania przepisu w treści polskiego kodeksu pracy. Opracowanie zostało wzbogacone orzecznictwem sądowym oraz poglądami doktryny wyjaśniającymi wątpliwości pojawiające się w trakcie praktycznego korzystania z omawianych regulacji. W podsumowaniu, oprócz stanowiska autorki, odwołano się do danych statystycznych opracowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości z kilku ostatnich lat, których przedmiotem były sprawy sądowe dotyczące mobbingu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca nie jest towarem
Autorzy:
Liszcz, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
work
commodity
dignity of work
ethical value
economic value
praca
towar
godność pracy
wartość etyczna
wartość ekonomiczna
Opis:
The author presents two contradictory concepts of human work – a personalistic one, most fully expressed in John Paul II’s encyclical Laborem exercens, and the commodity one, accepted by the majority of economists and some of representatives of the labour law science. According to the first concept each type of work has the same ethical value, resulting from the fact that man is the subject of it (perpetrator), however, different types of work have different economic value; work is for man and not the other way round. According to the second concept – work is a commodity, though a particular one and the price of this commodity is remuneration; man should get adapted to work in the best possible way that is to the employer’s requirements in order to be a competitive “commodity”. The author advocates the first concept.
Autorka przedstawia dwie przeciwstawne koncepcje pracy ludzkiej – personalistyczną, wyrażoną najpełniej w encyklice Jana Pawła II Laborem exercens, oraz towarową, przyjmowaną przez większość ekonomistów oraz niektórych przedstawicieli nauki prawa pracy. Według pierwszej koncepcji każda praca ma jednakową wartość etyczną wynikającą z tego, że jej podmiotem (sprawcą) jest człowiek, chociaż różne prace mają różną wartość ekonomiczną; praca jest dla człowieka, a nie człowiek dla pracy. Według drugiej koncepcji praca jest towarem, chociaż szczególnym, a ceną tego towaru jest płaca; człowiek powinien jak najlepiej przystosować się do pracy, tj. do wymagań pracodawcy, aby być „towarem” konkurencyjnym. Autorka opowiada się za realizowaniem pierwszej koncepcji.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2015, 62, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o nauczaniu społecznym papieża Franciszka
Autorzy:
Sadowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609575.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
papal social teaching
Pope Francis
human dignity
common good
papieskie nauczanie społeczne
papież Franciszek
godność człowieka
dobro wspólne
Opis:
The author of the article claims that Pope Francis, like his predecessors, sees the ideas of dignitas humana and bonum commune as the basis of social teaching, arguing that human rights stem from the inalienable human dignity. The pope rejects the Marxist ideology and appeals for the Christian understanding of private property. He stresses the need for environmental protection and calls for the use of the preferential option for the poor. Pope Francis also supports the traditional Catholic understanding of the marriage as a relationship between a man and a woman, while also emphasising the differences between them. When all is taken into account, it has to be observed that the pope’s social teaching falls in line with that of his predecessors.
Według autora artykułu papież Franciszek, tak jak jego poprzednicy, za fundament nauczania społecznego uważa idee dignitas humana i bonum commune. To właśnie dzięki temu, że ludzie posiadają niezbywalną godność, przysługują im prawa człowieka. Papież odrzuca ideologię marksistowską i apeluje o chrześcijańskie rozumienie własności prywatnej. Silny nacisk kładzie na ochronę środowiska naturalnego i wzywa do stosowania opcji preferencyjnej na rzecz ubogich. Opowiada się też za tradycyjnym, katolickim rozumieniem rodziny jako związku mężczyzny i kobiety oraz akceptuje istniejące pomiędzy nimi różnice. W oparciu o powyższe zasadna jest teza, że nauczanie społeczne papieża Franciszka nie odbiega zasadniczo od nauczania jego poprzedników.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa dziecka – od teraźniejszości ku przyszłości
Autorzy:
Kowalik-Olubińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606845.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
children’s rights
child’s fate
dignity
respect for a child
prawa dziecka
los dziecka
godność
szacunek dla dziecka
Opis:
The article focuses on the issue of the present and future of children’s rights. The author begins with a brief historical account of the development of the idea of protecting and promoting children’s rights. In the subsequent parts of the paper the author considers three interrelated issues dominantly present in the field of children’s rights: 1/ the importance of achieving balance between the rights and freedoms of children and the rights and freedoms of their parents, 2/ the conceptualization of children’s agency, 3/ the relationship between autonomy and responsibility. The author also addresses the issue of revising and reforming the rights of children.
Artykuł porusza kwestię praw dziecka w ujęciu historycznym, w obecnej dobie i w przyszłości. Na wstępie znajduje się zwięzły opis historyczny rozwoju pojęcia ochrony praw dziecka i jego promowania. W dalszych częściach artykułu znajdziemy rozważania w obszarze trzech najważniejszych i powiązanych ze sobą kwestii dotyczących praw dziecka. Dotyczy to m.in. znalezienia równowagi między prawami i wolnościami dziecka zawartymi w Konwencji o Prawach Dziecka a prawami i wolnościami rodziców oraz związku między autonomią i odpowiedzialnością. Autorka odnosi się również do potrzeby rewizji i reformy praw dziecka.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona godności człowieka jako podstawa penalizacji mowy nienawiści wobec osób z niepełnosprawnościami w polskim prawie karnym
Protection of Human Dignity as a Basis for Penalization of Hate Speech against People with Disabilities in Polish Criminal Law
Autorzy:
Habrat, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096414.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law protection
people with disabilities
human dignity
hate speech
ochrona prawnokarna
osoby z niepełnosprawnościami
godność człowieka
mowa nienawiści
Opis:
The aim of the study is a legal analysis of the provisions criminalizing hate speech in Polish criminal law, in terms of the protection of inherent human dignity in relation to people with disabilities. Rated whether the absence of special protection under criminal law in the area of hate speech provides the proper respect and protects the dignity of persons with disabilities in Poland, to the same extent and degree as other people. The doctrine of criminal law protection against hate speech was discussed. It was analysed why hate speech against people with disabilities was not penalized and it was shown that legal changes in this area should be preceded by a multifaceted legal analysis, taking into account international standards, and proposals for amendments were characterized by an insufficient justification of the inalienable value of dignity. A discussion was held on the basis of criminalizing hate speech against people with disabilities. It has been shown that extending protection against hate speech to people with disabilities is not questionable and should be based on ensuring that dignity is adequately protected by the rule of law in order to counterbalance limitations resulting from the feature of disability, which is essentially independent of them.
Celem pracy jest analiza prawna przepisów kryminalizujących mowę nienawiści w polskim prawie karnym w zakresie ochrony przyrodzonej godności człowieka w odniesieniu do osób z niepełnosprawnościami. Oceniono, czy brak szczególnej ochrony prawnokarnej w obszarze mowy nienawiści zapewnia należyty szacunek i ochronę godności osób z niepełnosprawnościami w Polsce w takim samym zakresie i stopniu jak innych osób. Omówiono doktrynę ochrony prawnokarnej przed mową nienawiści. Przeanalizowano przyczyny niewprowadzenia penalizacji mowy nienawiści wobec osób z niepełnosprawnościami i wykazano, że zmiany prawne w tym zakresie powinny być poprzedzone wieloaspektową analizą prawną z uwzględnieniem standardów międzynarodowych, a projekty nowelizacji cechowały się niewystarczającym uzasadnieniem kwestii niezbywalnej wartości godności. Przeprowadzono dyskusję w zakresie podstaw penalizacji mowy nienawiści wobec osób z niepełnosprawnościami. Wykazano, że objęcie osób z niepełnosprawnościami ochroną przed mową nienawiści nie budzi wątpliwości i powinno opierać się na zapewnieniu odpowiedniej ochrony godności przez państwo prawa ze względu na zrównoważenie ograniczeń wynikających z cechy niepełnosprawności, która jest zasadniczo od nich niezależna.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 259-279
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność dziecka w badaniach nad szkołą Marii Montessori
Autorzy:
Bednarczuk, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694551.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Maria Montessori pedagogy
human dignity
author’s personality
Montessori class graduates
pedagogika Marii Montessori
godność człowieka
osobowość autorska
absolwenci klas Montessori
Opis:
Maria Montessori identified work with children and youth as a support for the human development process, which mean constant growth and becoming. The educational embodiment of respecting the dignity of a person – in light of the Italian researcher – is the child’s right to freedom of choice in a prepared school environment. Events and circumstances that a person meets in his/her life (including school), shape his/her dispositions and attributes. The education, which encourages the development, creates opportunities for undertaking various tasks, including developmental ones, which are manifested by specific personality traits. In the conducted research, characteristics of the author’s personality of the Montessori class graduates became the subject of analyses.
Maria Montessori utożsamiała pracę z dziećmi i młodzieżą jako wspomaganie procesu rozwoju człowieka, który polega na stałym wzroście i stawaniu się. Edukacyjnym ucieleśnieniem poszanowania godności osoby w ujęciu włoskiej badaczki jest przyznanie dzieciom prawa wolności wyboru w odpowiednio zaprojektowanym środowisku szkolnym. Zdarzenia i okoliczności, które osoba napotyka w życiu (w tym w szkole), kształtują jej dyspozycje i atrybuty. Sprzyjające rozwojowi kształcenie tworzy okazje do podejmowania różnorodnych zadań, w tym rozwojowych, czego przejawem są określone właściwości osobowości. W przeprowadzonych badaniach przedmiotem analiz stały się właściwości osobowości autorskiej absolwentów klas Montessori.
Źródło:
Prima Educatione; 2018, 2
2544-2317
Pojawia się w:
Prima Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Right to Good Administration. Axiological Aspects of Good Administration
Autorzy:
Zdyb, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618895.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good administration
right to good administration
human dignity
common good
legal security
certainty of law
rule of law
dobra administracja
prawo do dobrej administracji
godność człowieka
dobro wspólne
bezpieczeństwo prawne
pewność prawa
praworządność
Opis:
Certainly, it is essential, for the shaping of public order in a state, to establish the standards of good administration and axiological basis for the legal system of administrative law, both in the formal-legal and systemic aspect and the substantive-law domain. The basic role is played by legal designatations, such as: properly understood the principle of separation of powers, the principle of the rule of law, human dignity as an axiological basis and the categorical imperative in the sphere of understanding what good administration is, the meaning of the notion of the common good, proper distribution of prime factors of the relationship the common good – human dignity. Legal security and certainty of law, the elimination of inflation of law and the relativization of fundamental values of systemic significance form are also an important element underlying good administration. It is not possible to shape the system of good administration without a properly formed public service and without continuously building its ethos. The analysis of the foundations of good administration and its durability cannot boil down only to the procedural and legal aspects. Therefore, apart from pointing to the need to constantly address the issues of the principles and standards set out in Poland in the Code of Administrative Procedure and in the Code of Good Administrative Behaviour adopted on 6 September 2001 by the European Parliament, I have decided to present this issue in another paper, while focusing herein on the fundamental axiological values symbolizing good administration. An important place in this area is taken by the problem of the individual’s right to good administration, which is a consequence of recognising that the State has an obligation and responsibility to shape the optimal model of good administration and governance within the country.
Nie ulega wątpliwości, że dla kształtowania ładu publicznego w państwie kluczowe jest ukształtowanie standardów dobrej administracji i aksjologicznych podstaw porządku prawnego, tworzącego system prawa administracyjnego zarówno w płaszczyźnie formalnoprawnej i ustrojowej, jak i materialnoprawnej. Podstawową rolę odgrywa kilka desygnatów prawnych, takich jak: odpowiednio rozumiana zasada podziału władz, zasada praworządności, godność człowieka jako aksjologiczna podstawa i imperatyw kategoryczny w sferze pojmowania dobrej administracji, znaczenie pojęcia dobra wspólnego, właściwe rozpisanie na czynniki pierwsze relacji dobro wspólne – godność człowieka. Istotnymi elementami wzmacniającymi podstawy dobrej administracji są także bezpieczeństwo prawne i pewność prawa oraz eliminowanie zjawiska inflacji prawa i relatywizacji fundamentalnych wartości mających znaczenie systemowe. Kształtowanie systemu dobrej administracji nie jest możliwe bez odpowiednio ukształtowanej służby publicznej oraz stałego budowania jej etosu. Analiza podstaw dobrej administracji i jej trwałości nie może być sprowadzona tylko do aspektów proceduralnych i formalnoprawnych. Dlatego – poza zasygnalizowaniem potrzeby ciągłego zajmowania się problematyką zasad i standardów określonych w Polsce w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz przyjętym w dniu 6 września 2001 r. przez Parlament Europejski Kodeksie Dobrej Administracji – problematykę tę postanowiłem przedstawić w innym artykule, kładąc nacisk w niniejszym opracowaniu na fundamentalne wartości aksjologiczne symbolizujące dobrą administrację. Ważne miejsce zajmuje w tym zakresie doniosły problem prawa jednostki do dobrej administracji, co jest swoistą konsekwencją uznania, że na państwie ciąży obowiązek i odpowiedzialność związana z ukształtowaniem optymalnego modelu dobrej administracji i ładu publicznego w państwie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies