Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Совет" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Протоколы заседаний Совета Харьковского университета 1860-х – начала 1880-х годов как исторический источник
    Protocols of Meetings of the Kharkiv University Council from the 60–70–80s of the 19th Century as a Historical Source
    Protokoły posiedzeń Rady Uniwersytetu Charkowskiego z lat sześćdziesiątych-osiemdziesiątych XIX w. jako źródło historyczne
    Autorzy:
    Posokhov, Sergij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33910780.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    university
    Council
    protocol
    source
    Kharkiv
    uniwersytet
    rada
    protokół
    źródło
    Charków
    университет
    Совет
    протокол
    источник
    Харьков
    Opis:
    Реформирование университетской системы Российской империи во второй половине XIX века затронуло также деятельность университетских советов. Основными документами, в которых нашло отражение функционирование этих институций, являются протоколы их заседаний. В данной статье был проанализирован источниковедческий потенциал сохранившихся протоколов Совета Императорского Харьковского университета. Анализ этого комплекса позволяет не только уточнить конкретные факты из истории высшего образования в Российской империи второй половины XIX века, но также пересмотреть существующие в историографии стереотипы, касающиеся роли университетских советов в условиях перехода от „корпоративного” университета к „государственному”.
    Kluczową rolę w funkcjonowaniu uniwersytetów w realiach carskiej Rosji odgrywały ich rady. W drugiej połowie XIX w. wprowadzane reformy w organizacji uniwersytetów dotykały również działalności tych instytucji będących symbolem ich autonomii. Najważniejszą dokumentacja, która pozostała po funkcjonowaniu rad uniwersyteckich są ich protokoły posiedzeń. Na podstawie zachowanych protokołów Rady Cesarskiego Uniwersytetu Charkowskiego przeanalizowano tę dokumentację pod kątem ich przydatności do prowadzania badań nad dziejami szkolnictwa wyższego w Rosji w ostatnich dekadach XIX stulecia.
    The reforming of the university system in the Russian Empire in the second half of the 19th century also affected the activity of the University Councils. The main documents that reflected the functioning of these institutions are the protocols of their meetings. This article analyzes the source potential of the surviving protocols of the Council of the Imperial Kharkiv University. The research of this complex allows us not only to clarify the specific facts from the history of higher education in the Russian Empire in the second half of the XIX century, but also to review existing stereotypes in historiography, which concern the role of university councils in the transition from the „corporate” university to the „state” one.
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 55; 483-498
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ландратура Санкт-Петербургской губернии: штат, функции, место в системе управления (mатериалы к исследованию)
    Autorzy:
    Редин, Дмитрий
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632090.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    landrat, landrat assembly, the landrat lot [dola, administrative unit], landrat chancellery, Peter I
    ландрат, ландратура, ландратский совет, ландратская доля, ландратская канцелярия, Петр I
    Opis:
    The article focuses on the institution of the landrat, i.e. one of the lower levels of local self-government in Russia which briefly functioned in the country following the administrative reform of Peter I. Its inclusion in the Tsar’s design was motivated by the institution of the same name which had functioned in the Baltic provinces of Sweden, ceded to Russia after the Great Northern War. The introduction of the landrat into a purely Russian system of local government was done against the backdrop of a contradictory and normatively uncertain legal order and was sensitive to regional variation in practice. The author seeks to reconstruct the institution of the landrat in the Saint Petersburg governorate on the basis of a document he uncovered, the “Register of landrat officials and commissars of the Saint Petersburg governorate” of 1717, and from incomplete information available in several extant documents and published sources. The article offers a general assessment of the role and position of the landrat in the administrative structure of Russia during the reign of Peter I, and an attempt to collate the similarities and differences in the organisation of the Saint Petersburg and Siberia governorates. The article provides preliminary generalisations on the available material, expected to serve as a basis for a monograph on the history of the landrat in Russia more generally.
    Статья посвящена исследованию института ландратов – одного из низовых звеньев местного государственного управления в России, недолго просуществовавшего в период административных реформ Петра I. Общая идея его создания появилась в планах царя под влиянием одноименного института, действовавшего в Прибалтийских провинциях Швеции, завоеванных Россией в ходе Великой Северной войны. Внедрение ландратуры в собственно русскую систему местного управления отличалось наличием противоречивой и нормативно неопределенной законодательной проработки и региональной спецификой практического функционирования. Автор, на основе выявленного им документа: «Именной росписи ландратам и камисарам Санкт-Питербургской губернии» 1717 г. и отрывочных сведений, имеющихся в немногочисленной литературе и в опубликованных источниках, предпринял попытку реконструкции института ландратуры в Санкт-Петербургской губернии. В статье дается общая оценка роли и места ландратской системы в структуре госуправления Петровского царствования, проводятся сравнения организационного сходства и различия санкт-петербургской и сибирской ландратуры. Статья носит характер предварительного обобщения имеющегося материала для создания труда по истории ландратуры в общероссийском масштабе.Artykuł jest poświęcony badaniom nad instytucją landrata, czyli jednego z niższych szczebli samorządu lokalnego w Rosji, która istniała przez krótki czas w okresie reform administracyjnych Piotra I. Pomysł jej powołania pojawił się w planach cara pod wpływem instytucji o tej samej nazwie, funkcjonującej w prowincjach nadbałtyckich Szwecji, które zostały zdobyte przez Rosję w trakcie Wielkiej Wojny Północnej. Wprowadzenie landratury do czysto rosyjskiego systemu samorządu lokalnego charakteryzowało się sprzecznym i normatywnie niepewnym studium prawodawczym oraz specyfiką regionalną w praktycznym funkcjonowaniu. Autor na podstawie ujawnionego przezeń dokumentu „Spis imienny landratów i komisarzy guberni sankt-petersburskiej” z 1717 r. oraz informacji fragmentarycznych, obecnych w nielicznych dokumentach i opublikowanych źródłach, podjął próbę zrekonstruowania instytucji landratury w guberni petersburskiej. Artykuł zawiera ogólną ocenę roli i miejsca landratury w strukturze zarządzania państwem za panowania Piotra I, jak również zostają zestawione ze sobą podobieństwa i różnice organizacyjne landratury petersburskiej oraz syberyjskiej. Artykuł ma charakter wstępnego uogólnienia dostępnego materiału, który posłuży do stworzenia pracy o historii landratury w skali ogólnorosyjskiej.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu w warunkach gospodarki opartej na wiedzy – instytucjonalne wsparcie Rady Europy
    Autorzy:
    Machowicz, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687096.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Corporate Social Responsibility, knowledge-based economy
    Council of Europe
    społeczna odpowiedzialność biznesu, gospodarka oparta na wiedzy, Rada Europy
    корпоративная социальная ответственность, экономика, основанная на зна- ниях, Совет Европы
    Opis:
    The Council of Europe has long dealt with different aspects of corporate social responsibility, but it began to support this concept in a more systemic way comparatively recently. Furthermore, the creation of legal instruments has to take into account the specificity of the operation of the Council of Europe as a regional organization as well as the growing role of actors other than states in the international arena.
    Rada Europy od dawna zajmuje się różnymi aspektami społecznej odpowiedzialności biznesu, ale stosunkowo niedawno rozpoczęła udzielać wsparcia tej koncepcji w sposób bardziej systemowy. Tworzenie instrumentów prawnych musi uwzględniać przy tym specyfikę działania Rada Europy jako organizacji regionalnej oraz rosnącą na arenie międzynarodowej rolę aktorów innych niż państwa.
    Совет Европы уже давно занимается различными аспектами корпоративной со- циальной ответственности, но сравнительно недавно он начал поддерживать эту концепцию более системно. Кроме того, создание правовых документов должно учитывать специфику дея- тельности Совета Европы в качестве региональной организации, а также растущую роль других участников, помимо государств, на международной арене.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Место государственной канцелярии в структуре власти Российской империи XIX века
    Autorzy:
    Ружицкая, Ирина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631596.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    19th-century Russian Empire, administration, State Council, state chancellery, state secretary, bureaucracy, rationalisation of the operation of chancellery
    Российская империя XIX в., государственное управление, Государственный совет, государственная канцелярия, государственный секретарь, бюрократия, рационализация канцелярского производства
    Opis:
    State chancellery was the chancellery of the State Council, the supreme advisory body in the Russian Empire. Its role in the political life of Russia differed in the various periods of its existence. Its power was at its highest between 1810 and 1812, when it was headed by M.M. Speransky. His power was virtually unlimited, and he remained in direct contact with the Tsar. In later periods, neither the chancellery nor its leader achieved similar levels of importance. Nonetheless, there were times when it played an important role in the Empire’s lawmaking process. Its importance correlated with the eminence of its leader. The chancellery was the institution which initiated the transition to rational forms of administering the Empire.
    Государственная канцелярия – канцелярия высшего законосовещательного органа Российской империи, Государственного совета. В разные периоды своего существования она играла неодинаковую роль в политической жизни страны. Эпохой всевластия государственной канцелярии стали 1810–1812 гг., когда ее возглавлял М.М. Сперанский. Его власть была безграничной, он непосредственно контактировал с императором. Впоследствии такого положения государственная канцелярия и ее руководитель никогда не достигали. Тем не менее были времена, когда она играла заметную роль в законодательной политике империи. Эта роль была тем более значимой, чем выше было реноме ее руководителя. С Государственной канцелярии в империи начался переход на рациональные формы управления.Kancelaria państwa – kancelaria wyższego organu doradczego w Imperium Rosyjskim, czyli Rady Państwa. W różnych okresach swojego funkcjonowania odgrywała ona niejednakową rolę w życiu politycznym kraju. Epoką wszechwładzy kancelarii państwowej były lata 1810–1812, kiedy na jej czele stanął M.M. Sperański. Jego władza była nieograniczona, pozostawał w bezpośrednim kontakcie z imperatorem. W późniejszym czasie ani kancelaria, ani jej naczelnik nigdy nie osiągnęli takiej pozycji. Niemniej jednak zdarzały się okresy, kiedy odgrywała ona istotną rolę w polityce prawodawczej Imperium. Jej znaczenie było tym ważniejsze, im większą renomą cieszył się jej naczelnik. Od kancelarii państwa rozpoczęło się przejście do racjonalnych form zarządzania w Imperium.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbicie bezpieczeństwa europejskiego w polityce wewnętrznej Rosji
    Autorzy:
    Савенков, Роман
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686964.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Ukrainian crisis, Vladimir Putin, the Russian Security Council,”foreign agent”, non-profit organizations
    kryzys ukraiński, Władimir Putin, Rada Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, „zagraniczny agent”, organizacje non-profit
    украинский кризис, В. Путин, Совет Безопасности РФ, «иностранный агент», некоммерческие организации
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the basic statements and actions of official authorities of Russia on the problem of security in Europe. The author analyzes the impact of these factors on the level of authorities support from citizens and assessment of the country's population of the national security threats. Russian President from 2014 implements an active geopolitical strategy that made the foreign news media more important than the debate on domestic issues. Fearful of foreign influence on domestic policy, the Russian authorities have adopted regulations that restrict the activities of international non-profit organizations (NGOs) and Russian NGOs financed by foreign organizations. These statements and actions of the Russian authorities, as a whole, form a positive attitude to Putin and the negative – to his critics.
    Celem artykułu jest analiza oświadczeń i działań rosyjskich władz w kwestii bezpieczeństwa w Europie oraz wpływu tych działań na poziom poparcia społecznego dla władz i ocenę zagrożeń dla kraju. Prezydent FR od 2014 r. realizuje aktywną strategię geopolityczną, wskutek czego medialne doniesienia dotyczące spraw międzynarodowych stały się ważniejsze od dyskusji o wewnętrznych problemach. Obawiając się zewnętrznych wpływów na politykę wewnętrzną, władze rosyjskie przyjęły regulacje, które ograniczają zdolność zagranicznych organizacji pozarządowych do udziału w życiu politycznym Rosji, w tym poprzez finansowanie rosyjskich organizacji pozarządowych. Analizowane działania i oświadczenia, traktowane jako całość, kształtują pozytywny stosunek społeczny do prezydenta Putina i negatywny w stosunku do jego krytyków. Ponadto, posługiwanie się kwestiami międzynarodowymi w polityce wewnętrznej nie tylko pomaga wyjaśniać trudności gospodarcze w kraju, ale także utrzymać lojalność większości Rosjan.
    Целью статьи является анализ основных заявлений и действий официальных органов власти России по вопросу проблем безопасности в Европе и влияния этих факторов на уровень поддержки граждан власти и оценку населением угроз безопасности страны. Президент РФ с 2014 г. реализует активную геополитическую стратегию, что сделало внешнеполитические новости в СМИ более важными, чем дискуссии по внутренним проблемам. Опасаясь внешнеполитического влияния на внутреннюю политику, российские власти приняли нормативно-правовые акты, ограничивающие деятельность международных некоммерческих организаций (НКО) и российских НКО, финансирующихся иностранными организациями. Описанные заявления и действия российских властей, в целом, формируют позитивное отношение к В. Путину и негативное – к его критикам.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Революция 1917 года и трансформация военно-бюрократических структур в России
    Autorzy:
    Гребенкин, Игорь Николаевич
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632169.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Military bureaucracy, World War I, Russian revolution, Provisional government, Military ministry, Council of People’s Commissars, People’s Commissariat of military affairs
    Военная бюрократия, Первая мировая война, Русская революция, Временное правительство, Военное министерство, Совет Народных комиссаров, Народный комиссариат по военным делам
    Opis:
    The article deals with the role and position of military political institutions in Russia during the flow of revolutionary events in 1917. It specifically focuses on the Military ministry’s staff reaction to the political overturn, and their adaptation to the new environment of functioning. Evolution of the state’s military bureaucratic structures in the process of the political conflict is put under analysis, as well as various aspects of their reformation.
    Статья посвящена роли и месту институтов военно-политического управления России в ходе революционных событий 1917 г. Основное внимание уделено реакции аппарата Военного министерства на политический переворот и его адаптации к новым условиям функционирования. Анализируется эволюция военно-бюрократических структур государства в процессе развития политического конфликта и различные аспекты его реформирования.Artykuł jest poświęcony roli oraz miejscu instytucji zarządu wojenno-politycznego w Rosji w czasie wydarzeń rewolucyjnych w 1917 r. Szczególną uwagę zwrócono na reakcję aparatu Ministerstwa Wojny na przewrót polityczny i jego adaptację do nowych warunków funkcjonowania. Analizie poddano ewolucję a także różne aspekty reformowania państwowych struktur wojenno-biurokratycznych w trakcie rozwoju konfliktu politycznego.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies