Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""behawioryzm"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„Niezdeterminowanie” granic poznania w znaturalizowanym relatywizmie pojęciowym W.V.O. Quine’a
Autorzy:
Kubić, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647343.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
limits of knowledge
conceptual relativism
empiricism
naturalism
linguistic behaviorism
granice wiedzy
relatywizm pojęciowy
empiryzm
naturalizm
behawioryzm lingwistyczny
Opis:
The article presents a naturalized conceptual relativism of W.V.O. Quine in the perspective of the limits of knowledge. Quine was at the same time a conceptual relativist (we have many equivalent epistemological conceptual systems) and an empirical naturalist (he adopted a naturalistic concept of empirical content reduced to the stimuli received by our sensory surfaces as a part of linguistic behaviorism). Quine also directly addressed the issue of the limits of knowledge, but his main intention – as he points out – was above all the analysis and modification of the title problem, not the attempt to answer them. In short, according to Quine, this problem can be reduced to the linguistic context.
W artykule opisano znaturalizowany relatywizm pojęciowy W.V.O. Quine’a w perspektywie problematyki granic wiedzy. Quine był jednocześnie relatywistą pojęciowym (mamy do wyboru wiele równoważnych pod względem epistemologicznym systemów pojęciowych) i empirycznym naturalistą (przyjmował naturalistyczną koncepcję treści empirycznej zredukowanej do pobudzeń odbieranych przez nasze powierzchnie sensoryczne w ramach behawioryzmu lingwistycznego). Ponadto bezpośrednio podejmował zagadnienie granic wiedzy, jednak jego główną intencją – jak sam zaznaczył – była przede wszystkim analiza i modyfikacja tytułowego problemu, a nie próba udzielenia na niego odpowiedzi. Krótko mówiąc, zdaniem Quine’a zagadnienie to można zredukować do kontekstu językowego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2018, 43, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczycielskie transgresje w edukacji elementarnej
Autorzy:
Bednarkowa, Wiga
Miłoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607001.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
preschool education, early childhood education, transgressions, behaviorism, hu¬manistic concept
transgresje
edukacja przedszkolna
edukacja wczesnoszkolna
behawioryzm
koncepcja humanistyczna
Opis:
Schools nowadays should pay particular attention to the child as a learner. Neverthe¬less teachers still follow traditional methods, thus making a child exercise their memory and fill it up with the content and values approved by adults. This kind of education is clearly outdated according to recent research. Certain methods of contemporary teaching such as lecturing or transcribing from the board are separated from cognitive and practical skills. Those elements determine learning with limited teaching and increase chances of success.The results of the study presented here shall be used as a starting point for a new way of teaching, which is conducive in achieving emancipation and transgression. These methods serve personal human development as an individual person consciously socializes with others. The conclusions from the study indicate that the need for teaching should be based on the child’s activity in the three following areas: firstly – in the constructive dimension, when the children can talk openly about their experiences; secondly – in the socio-constructive dimension, when the children get to know about other human beings; and the last one – in the connective dimen¬sions, when they open up to cooperation with other people (specific for digital civilization).
W dzisiejszej szkole na ucznia/uczennicę powinno się patrzeć przede wszystkim jako na dziecko uczące się. Jednak nauczyciele w dalszym ciągu stosują tradycyjne metody, przez co dzieci jedynie zapamiętują i wypełniają zadania treściami i wartościami wyznaczonymi przez nauczyciela. Taki rodzaj edukacji jest wyraźnie przestarzały wobec uznanych współczesnych odkryć. Niektóre metody dzisiejszej nauki, takie jak wykłady czy transkrybowanie z tablicy, nie rozwijają umiejętności kognitywnych ani praktycznych.Przedstawione tu propozycje mogą być stosowane jako punkt wyjścia do nowego sposobu nauczania – należałoby raczej mówić o organizacji/wspieraniu uczenia się dzieci – który sprzyja emancypacji i transgresji. Metody te służą osobistemu rozwojowi człowieka jako indywidualnej osoby świadomej tworzenia relacji i interakcji społecznych z innymi. Wskazując na potrzebę nauczania opierającego się na aktywności dziecka, zwracamy uwagę na trzy obszary tych aktywności: po pierwsze, w konstruktywnym wymiarze, kiedy dzieci mogą otwarcie mówić o swoich doświadczeniach; po drugie, w wymiarze społecznego konstruktywizmu, kiedy dzieci poznają drugiego człowieka; po trzecie – w wymiarze konektywnym, podczas gdy dzieci otwierają się na współpracę z innymi ludźmi (charakterystycznie dla cywilizacji cyfrowej).
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2017, 36, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies