- Tytuł:
- Mniejszość żydowska w myśli politycznej Wincentego Witosa
- Autorzy:
- Podgajna, Ewelina
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/687150.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
Wincenty Witos, folk movement, political thought, Jews, Jewish minority
Wincenty Witos, ruch ludowy, myśl polityczna, Żydzi, mniejszość żydowska
Винценты Витос, крестьянское движение, политическая мысль, евреи, еврейское меньшинство - Opis:
-
Wincenty Witos (1874–1945) was an ideologue, politician, statesman, the mayor of the municipality Wierzchosławice, a member of the Galician National Parliament in Lviv, a member of the Austrian Council of State in Vienna and in Poland, an independent member of the Legislative Sejm, the Sejm first and second term, three times the President of the Council of Ministers. He played a special role in the history of Polish politics. W. Witos was reluctant towards the Jewish minority. It resulted from historical events and economic problems. Despite the prejudices, Witos became the head of the Government of National Defense, took actions aimed at averting instances of anti-Jewish. Despite the fulfilment of a few the demands of the Jewish population, it should be emphasized that for the first time developed specific solutions. The second row of Witos and the cooperation with the National Democrats led to the acceptance of certain views of anti-Jewish nationalists. His unfavourable attitude towards the Jews Witos justified with their disloyal attitude towards the state and their lack of prospects for assimilation. It should be emphasized that what Witos published in the press and in parliamentary speeches and written in memories showed strong anti-Semitic tendencies. His views rooted primarily in a conflict of interest between Poles and Jews. Witos criticized anti-Semitic actions and emphasized that violence is not the solution of the Jewish question in Poland. The solution was to carry out the necessary economic reforms.
Wincenty Witos (1874–1945) był ideologiem, politykiem, mężem stanu, wójtem gminy Wierzchosławice, posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego we Lwowie, posłem do austriackiej Rady Państwa w Wiedniu, a w Polsce niepodległej posłem do Sejmu Ustawodawczego, Sejmu I i II kadencji, trzykrotnym Prezesem Rady Ministrów. Odegrał szczególną rolę w dziejach politycznych Polski.Wincenty Witos zajmował niechętne stanowisko wobec mniejszości żydowskiej. Wynikało ono z zaszłości historycznych i problemów gospodarczych. Mimo uprzedzeń W. Witos, stając na czele Rządu Obrony Narodowej, podejmował działania mające na celu zażegnanie wystąpień antyżydowskich. Pomimo spełnienia niewielkiej liczby postulatów ludności żydowskiej, należy podkreślić, że po raz pierwszy opracowano konkretne rozwiązania. Drugi gabinet W. Witosa i jego współpraca z endecją doprowadziły do akceptacji niektórych poglądów antyżydowskich narodowców. Nieprzychylny stosunek do Żydów W. Witos uzasadniał nielojalną postawą wobec państwa oraz brakiem perspektyw na asymilację. Należy podkreślić, że deklaracje W. Witosa zamieszczane na łamach prasy w wystąpieniach sejmowych, a także spisane w memuarach nie wykazywały silnych tendencji antysemickich. W poglądach W. Witosa był zakorzeniony przede wszystkim konflikt interesów między Polakami i Żydami. Potępiał ekscesy antysemickie i podkreślał, że przemoc nie stanowi rozwiązania kwestii żydowskiej w Polsce. Rozwiązaniem problemu miało być przeprowadzenie niezbędnych reform gospodarczych.
Винценты Витос (1874–1945) был идеологом, политиком, государственным деятелем, войтом гмины Вежхославице, депутатом Галицкого краевого сейма во Львове, депутатом Рейхсрата в Вене, а в независимой Польше депутатом Законодательного сейма, Сейма I и II срока созыва, трехкратным Главой Совета Министров. Он сыграл особую роль в политической истории Польши. Винценты Витос неблагосклонно относился к еврейскому меньшинству. Это было связано с историческими предпосылками и экономическими проблемами. Несмотря на предрассудки, Витос, будучи во главе Правительства национальной обороны, предпринимал действия, направленные на предотвращение антиеврейских инцидентов. Помимо осуществления небольшого количества постулатов еврейского населения, следует подчеркнуть, что впервые были разработаны конкретные решения. Второй кабинет Витоса и его сотрудничество с эндецией привели к принятию некоторых взглядов антиеврейских националистов. Недружелюбное отношение к евреям В. Витос оправдывал нелояльным отношением к государству и отсутствием перспектив ассимиляции. Следует подчеркнуть, что заявления Витоса, размещенные в прессе в выступлениях Сейма, а также написанные в мемуарах, не демонстрировали сильных антисемитских тенденций. Во взглядах В. Витоса был укоренен прежде всего конфликт интересов между поляками и евреями. Он осуждал антисемитские эксцессы и подчеркивал, что насилие не является решением еврейского вопроса в Польше. Разрешением проблемы должно было быть проведение необходимых экономических реформ. - Źródło:
-
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 1
2450-4866 - Pojawia się w:
- Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł