Wszystkie pola: Jagiełło, W. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Andrej Sannikau, Białoruska ruletka. Opozycyjny kandydat na prezydenta w walce z dyktaturą, ze wstępem Swietłany Aleksijewicz, z rosyjskiego przełożył Michał B. Jagiełło, Warszawa: Ośrodek KARTA, 2016, 291 s. + zdjęcia
Autorzy:: Radzik, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/624889.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: ....................................................
Opis:: ...........................................................
Źródło:: Studia Białorutenistyczne; 2017, 11
1898-0457
Pojawia się w:: Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Graeco opere w królewskim teatrze władzy Władysława Jagiełły. Wprowadzenie do badań
Autorzy:: Walkowiak, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631920.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Byzantine-Ruthenian paintings
graeco opere
Władysław Jagiełło
Jagiellonians
Jagiellonian art
malowidła bizantyńsko-ruskie
Jagiellonowie
sztuka Jagiellonów
patronat artystyczny Jagiellonów
Opis:: The Polish King Władysław II Jagiełło requested the creation of a set of Byzantine wall paintings, described by the historian Jan Długosz as graeco opere, pictura graeca or sculptura graeca. The paintings were located in places of particular political and religious significance for the Kingdom of Poland. Byzantine painting decoration was thoughtfully adapted to Gothic interiors.The scientific reflection on Jagiellonian polychromes, conducted for over 150 years, still does not give full clarity as to the reasons for this unique artistic synthesis. Given the current state of knowledge about the role of art in the Middle Ages, the concept of the King’s private predilection for Byzantine-Ruthenian painting, well established in the Polish medieval studies, is no longer convincing.The author of this paper believes that this issue calls for new questions and a fresh research perspective. The study analyses the paintings in question in the context of the backdrop of the King’s political theology and the importance of art in shaping the image of the monarch in the Late Middle Ages. On the basis of the latest historical research, the author presents King Władysław II Jagiełło primarily as an effective ruler and competent politician rather than an art enthusiast.
Z inicjatywy króla polskiego Władysława Jagiełły wykonano zespół bizantyńskich malowideł ściennych, które Jan Długosz określa w swoich dziełach terminami: graeco opere, pictura graeca lub sculptura graeca. Malowidła te powstały w miejscach o szczególnym polityczno-religijnym znaczeniu dla Królestwa Polskiego a bizantyńską dekorację malarską dostosowano w przemyślany sposób do wnętrz gotyckich. Naukowa refleksja poświęcona jagiellońskim polichromiom, prowadzona od przeszło 150 lat, nadal nie daje pełnej jasności co do przyczyn tej oryginalnej syntezy artystycznej. Ugruntowana w polskiej mediewistyce teza o prywatnych upodobaniach króla Władysława Jagiełły do malarstwa bizantyńsko-ruskiego, wydaje się przy obecnym stanie wiedzy o roli sztuki w średniowieczu, tezą nie przekonującą. W opinii autora prezentowanego tekstu, przedstawiony wyżej problem wymaga postawienia nowych pytań i odświeżenia perspektywy badawczej. Autor, w swoich badaniach, analizuje omawiane malowidła przez pryzmat królewskiej teologii politycznej i znaczenia sztuki w procesie kształtowaniu wizerunku późnośredniowiecznego monarchy. Korzystając z najnowszych badań i ustaleń historyków, postrzega króla Władysława Jagiełłę przede wszystkim jako skutecznego i sprawnego polityka, a nie miłośnika sztuki.
Źródło:: Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Spytek z Melsztyna – legalista czy „głoszący nowinki” przeciwnik działań podejmowanych dla dobra państwa? Wokół zjazdu elekcyjno-koronacyjnego po śmierci Władysława Jagiełły w Krakowie w lipcu 1434 roku
Spytek from Melsztyn – a Legalist or “Proclaimer of News” Opponent of Actions Undertaken for the Good of the State? Around the Election and Coronation Convention after the Death of Władysław Jagiełło in Kraków in July 1434
Autorzy:: Zawitkowska, Wioletta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2056206.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Spytek from Melsztyn
Władysław Jagiełło
Władysław III
elections and coronation convention in Kraków
Spytek z Melsztyna
zjazd elekcyjno-koronacyjny
Opis:: Spytek z Melsztyna był jedynym synem zmarłego tragicznie nad Worsklą wojewody krakowskiego. Zarówno on, jak i jego najbliżsi mieli zapewne nadzieję, że odegra niepoślednią rolę w ówczesnej elicie władzy. Po śmierci Władysława Jagiełły, w toku dyskusji rozgorzałej na zjeździe w Opatowie w 1434 roku, który chyba można potraktować jako zjazd panów małopolskich – w analogii do zjazdu panów wielkopolskich, jaki zwołał do Poznania Oleśnicki – Spytek wyrósł na lidera opozycjonistów, przywódcę „głoszących nowinki”, i taką rolę odegrał również na zjeździe elekcyjno-koronacyjnym w Krakowie w ostatniej dekadzie lipca 1434 roku. Obok niego prym wiedli wówczas inni, głównie niewymienieni z imienia „nowinkarze”. Spytkowi z Melsztyna i jego poplecznikom nie udało się jednak przeciągnąć na swoją stronę szerszych gremiów. Biskup Oleśnicki i królowa Zofia zdołali natomiast po długich debatach doprowadzić do elekcji i koronacji Władysława III. Oboje mieli świadomość, że z powodu młodego wieku Jagiellona i tak decyzje będzie podejmować rada królewska, a dokładniej – ścisłe grono możnowładców rezydujących w Krakowie. W tym układzie biskup Oleśnicki, z racji stałej rezydencji w stolicy, liczył zapewne na osiągnięcie pozycji lidera. Niewykluczone więc, że właśnie po to, aby uśmierzyć głosy sprzeciwu, podnoszone m.in. przez Spytka, zdecydowano się na powołanie marionetkowych opiekadlników, tutorów, instytucji dotąd nieznanej w polskim prawie. Spytek nie otrzymał wówczas żadnego urzędu, czyli jego zabiegi zakończyły się całkowitym niepowodzeniem.
Spytek from Melsztyn was the only son of the Kraków voivode who died tragically at Worskla. Both he and his relatives probably hoped that he would play a significant role in the ruling elite of the time. After the death of Władysław Jagiełło, in the course of the discussion at the congress in Opatów in 1434, which can probably be treated as a congress of the gents of Lesser Poland – in analogy to the congress of gents of Greater Poland, which Oleśnicki summoned to Poznań – Spytek grew up to be the leader of oppositionists, the leader of “proclaimers of news”. He also played such a role at the elections and coronation congress in Kraków in the last decade of July 1434. Next to him, other leaders, mainly unnamed “proclaimers”, were in the lead. Spytek from Melsztyn and his supporters, however, did not manage to attract larger groups to their side. On the other hand, the Bishop of Oleśnica and Queen Sophia managed to lead to the election and coronation of Władysław III after long debates. They both realized that due to Jagiellon’s young age, the decisions would be made anyway by the royal council, and more precisely by a group of magnates residing in Kraków – in this arrangement, the Bishop of Oleśnica, due to his permanent residence in the capital, probably hoped to achieve the position of the leader. Therefore, it is possible that precisely in order to calm the voices of opposition raised, among others, by Spytek, it was decided to appoint puppet supervisors, tutors, an institution so far unknown in Polish law. Spytek did not receive any office then, so his efforts were a complete failure. In the light of the events of 1434 discussed above, it can be concluded, that the assessment of his character cannot be unequivocal. He was certainly a legalist, but too strict, blindly demanding to follow the established rules, refusing to modify them in accordance with the plans of most decision-makers of the political scene at the time. However, presenting him as a “proclaimer of news”, or even more so as a troublemaker of public order, does not seem fully adequate to the events of those days. Demanding literal respect for the established law and presenting his demands sometimes quite firmly, he was simply unable to adjust to the decisions made by the majority of the council gents.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2020, 75; 211-229
0239-4251
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Aspiracje życiowe żołnierzy w kontekście wiary w grę o sumie zerowej
Autorzy:: Jagiełło, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33956244.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: life aspirations
hierarchy of goals
zero-sum game
professional soldier
aspiracje życiowe
hierarchia celów
gra o sumie zerowej
żołnierz zawodowy
Opis:: W artykule podjęto próbę analizy hierarchii aspiracji życiowych żołnierzy zawodowych w kontekście postawy wobec świata i ludzi, jaką jest wiara w grę o sumie zerowej. Aspiracje życiowe opisano w oparciu o teorię autodeterminacji stworzoną przez Grouzeta i współpracowników. Porządkuje ona cele życiowe w zależności od ich hierarchii w układzie dwuwymiarowym: cele zewnętrzne – wewnętrzne oraz aspiracje nakierowane na potrzeby fizyczne – potrzeby duchowe. Pojęcie gry o sumie zerowej jako innowacyjny konstrukt zostało wprowadzone do nauk społecznych przez Wojciszke i Baryłę jako niezależna od kontekstu przesłanka pozwalająca interpretować ludzkie zachowania. Badaniem objęto 90 żołnierzy Polskich Sił Powietrznych. Opisano prezentowane przez tę grupę zawodową cele życiowe jako perspektywę przyszłych dążeń oraz wskazano, czy grupa żołnierzy prezentuje współpracującą czy też antagonistyczną postawę wobec innych. Wyniki badań wskazują, że żołnierze zawodowi przejawiają aspiracje zorientowane na cele wewnętrzne oraz prowadzące do przekraczania siebie, pozostające w opozycji do celów hedonistycznych. Analizy wykazały również zależność między badanymi konstruktami, która potwierdza wyniki otrzymane w badaniach międzykulturowych.
The article attempts to analyze the hierarchy of life aspirations of professional soldiers in the context of their attitude towards the world and people, which is the belief in a zero-sum game. Life aspirations were described on the basis of the self-determination theory described by Grouzet et al. Life goals are ordered in a two-dimensional system: extrinsic–intrinsic goals and aspirations aimed at physical health and self-transcendence needs. The concept of zero-sum game as an innovative construct was introduced into social sciences by Wojciszke and Baryła as a context-independent indication for interpret human behavior. The study covered 90 soldiers of the Polish Air Force. The life goals presented by this professional group were described as a perspective of future aspirations, and it was indicated whether a group of soldiers presented a cooperative or antagonistic attitude towards others. According to the results, soldiers have an intrinsic and self-transcendent aspiration, in opposition to hedonistic goals. The research confirms dependencies obtained in intercultural research.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 2; 265-279
0867-2040
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Jagiełło, W." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język