- Tytuł:
-
Możliwości, ograniczenia i wyzwania rozwoju osób w podeszłym wieku: perspektywa filozofii i pedagogiki personalistycznej
Chances, Limitations and Challenges of the Development of the Elderly: Perspective of Personalistic Philosophy and Pedagogy - Autorzy:
- Uzar-Szcześniak, Katarzyna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2096393.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
- Tematy:
-
ageing
development in old age
geragogics
personalistic philosophy of old age
geragogika
personalistyczna filozofia starości
rozwój w starości
starość - Opis:
-
Celem artykułu jest prezentacja perspektywy – możliwości, ograniczeń i wyzwań – rozwoju człowieka starszego w wymiarze indywidualnym i w aktualnym kontekście społecznym. Przyjętą optyką interpretacyjną jest personalistyczna filozofia i pedagogika, pozwalające na wysunięcie tezy mówiącej o możliwości rozwoju człowieka przez całe życie (w tym w starości) oraz potrzebie wspierania go w tym procesie. Podstawę rozwoju w starości stanowi ontyczna i aksjologiczna struktura osoby, sposób realizacji wyznacza podmiotowe działanie, a specyfikę określa antynomia rozwojowa, zaznaczająca się między wymiarem duchowym i cielesnym w życiu człowieka starszego. Starość jest pełna blasków i cieni wynikających ze zmian psychofizycznych organizmu, sytuacji egzystencjalnych oraz postaw społecznych, warunkujących w istotny sposób możliwości rozwojowe. Podstawą ich realizacji jest świadoma akceptacja procesu starzenia się – starość odzyskuje swój sens i znaczenie, gdy jest poznana, uznana i dowartościowana w wymiarze indywidualnym i społecznym. Ostatecznie jednak realizacja wyzwań rozwojowych jest kwestią wysoko zindywidualizowaną opartą na wewnętrznej gotowości do zmian i pokonywania kryzysów starości. Dokonana krytyczna analiza ma charakter interdyscyplinarny i oparta jest o kwerendę tekstów naukowych i popularnych z zakresu filozofii, pedagogiki, psychologii i innych nauk społecznych dotyczących problematyki starości i rozwoju człowieka w podeszłym wieku.
The aim of the article is to present the perspective of human development in aging, its chances, limitations and challenges, including individual and contemporary social context. The assumed interpretative standpoint is personalistic philosophy and pedagogy that enables to derive the thesis about the possibility of lifelong human development, including the old age, and the need to support the person in it. The foundation for the development in aging is ontological and axiological structure of a person. The way of its accomplishment is indicated by subjective actions and its specificity is described by the developmental antinomy between spiritual and physical dimension of the elderly person's life. Old age is full of brightness and shadows resulting from psychophysical changes, existential situations and social attitudes that condition the developmental possibilities. The basis of their fulfillment is a conscious acceptance of the aging process – old age regains its sense and meaning when it is recognized, affirmed and valued on individual and social level. However, the human development in aging is highly individualized and depends on inner openness for changes and readiness to resolve crises specific for that period of life. Critical analysis presented in the article reflects an interdisciplinary approach based on hermeneutic interpretation of scientific and popular texts from the field of philosophy, pedagogy, psychology and other social sciences that undertake the problem of aging and human development. - Źródło:
-
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 1; 64-77
2300-6277 - Pojawia się w:
- Konteksty Społeczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł