Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ustawy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    KRYTERIA PRZYJĘCIA TOŻSAMOŚCI CZYNU. KILKA UWAG NA TLE ART. 11 § 1 K.K.
    Criteria for the Application of a Cumulative Legal Qualification for a Given Act: Remarks on Art. 11 § 1 of the Polish Criminal Code
    Autorzy:
    Błachnio, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096658.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    odpowiedzialność karna; zbieg przepisów ustawy; czyn; prawo karne.
    criminal liability; convergence of provisions; criminal act; criminal law.
    Opis:
    Artykuł omawia problematykę związaną z „tym samym czynem” jako warunkiem koniecznym przyjęcia kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu. W części wstępnej przedstawiono zagadnienia związane z regulacją art. 11 k.k. i pojęciem „tego samego czynu”. Następnie poddano analizie kryteria, jakie należy przyjąć, rozważając problematykę tożsamości czynu, w szczególności przedstawiono zagadnienia związane z czasem popełnienia czynu zabronionego, miejscem jego popełnienia, motywacją zachowania sprawcy, wielością zrealizowanych skutków czy tożsamością znamion czynu zabronionego. Na zakończenie zaprezentowano własne stanowisko dotyczące postępowania zmierzającego do ustalenia, czy zachodzi jeden, czy więcej czynów.
    This article discusses issues relating to “the same act” in Art. 11 of Kodeks karny (the Polish Criminal Code) as a necessary condition for the application of a cumulative legal qualification for a given criminal act. In the introduction I present the issues relating to the regulation introduced under Art. 11 and the concept of “the same act” (ten sam czyn). Next, I go on to the criteria which should be adopted to analyse the nature of a given (prohibited, viz. criminal) act, in particular those that relate to the time when and place where it was committed, the offender’s motives, the diverse consequences of its commission, and the nature of its characteristic attributes. To conclude, I present my opinion on the procedure which should be followed to determine how many prohibited acts have been committed in any given case.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 159-185
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZASADY PONOSZENIA KOSZTÓW UTRZYMANIA NIERUCHOMOŚCI WSPÓLNEJ W KONTEKŚCIE TREŚCI I AKSJOLOGII USTAWY O WŁASNOŚCI LOKALI W ŚWIETLE ORZECZNICTWA SĄDOWEGO I POGLĄDÓW DOKTRYNY
    Autorzy:
    Damasiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663901.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    nieruchomość wspólna
    koszty utrzymania nieruchomości wspólnej
    zasady ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej
    aksjologia ustawy o własności lokali.
    Opis:
    Rules Governing the Obligation to Bear maintenance Costs for jointly owned Property in the Context of the Contents and Axiology of the Polish Ownership of Premises Act in the Light of Jurisdiction and Legal DoctrineSummary The subject of this article is the differentiation of the rules that govern joint owners’ obligation to bear maintenance costs for a jointly owned property. I examine this issue in the light of the wording and axiology of the Polish Ownership of Premises Act (Ustawa o własności lokali). My starting point is the provision which says that joint owners bear the costs of maintaining a jointly owned property in proportion to their share in the ownership. Next I describe two issues that concern the aforementioned provision which often crop up in practice and are controversial. The first is the admissibility of the resolution that determines different amounts due in advance payments from different owners on the grounds of the category of the premises or parts (e.g. a basement or an attic) each of them holds. The second concerns the admissibility of a co-owner formulating a request for such a resolution. I answer these questions on the grounds of the aforementioned provision and present the legal consequences of a practice which is in breach of this regulation. I go on to comment on the axiological grounds for the differentiation or non-differentiation in advance payments due from respective co-owners. I conclude by giving my opinion on the question whether the provision should reflect the practice and consequently should be amended, or alternatively whether the practice should be corrected in accordance with the existing provision.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    USTAWA Z 20 LUTEGO 1997 R. O STOSUNKU PAŃSTWA DO GMIN WYZNANIOWYCH ŻYDOWSKICH W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W ŚWIETLE KONSTYTUCJI RP Z 1997 R.
    The Relations of the Polish State and the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland Act of February 20, 1997 in light of the 1997 Constitution of Republic of Poland
    Autorzy:
    Borecki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143503.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Judaizm
    gminy wyznaniowe żydowskie
    Konstytucja RP
    ustawy wyznaniowe
    równouprawnienie związków wyznaniowych
    Judaism
    Jewish religious communities
    the Constitution of the Republic of Poland
    legislation concerning religions
    equal rights for Churches and religious unions
    Opis:
    Ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP była najbardziej sporną indywidualną ustawą wyznaniową uchwaloną po 1989 r. Prace legislacyjne nad tym aktem trwały w latach 1992-1997. Ta ustawa jest najbardziej korzystną regulacją normatywną dotycząca wyznawców judaizmu spośród dotychczas obowiązujących na ziemiach polskich. Szczegółowa analiza rzeczonego aktu ujawnia jednak pewną ambiwalencję ustawodawcy polskiego. Porównanie z innymi indywidualnymi ustawami wyznaniowymi z lat 1989-1997 pozwala na sformułowanie tezy, że w szeregu swoich postanowieniach ustawa jest niezgodna z postanowieniami Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. Zachodzi, co wielce prawdopodobne, wtórna niekonstytucyjność jej postanowień. Wiele spośród nich wydaje się kolidować zwłaszcza z zasadą równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych, zasadą poszanowania przez państwo ich autonomii, zasadą poprawnej legislacji, zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa, a nawet wolnością sumienia i religii. Rażące jest zwłaszcza wprowadzenie kryterium obywatelstwa polskiego jako przesłanki członkostwa w żydowskich gminach wyznaniowych. Gorsze jest także w pewnych aspektach unormowanie tzw. postępowania regulacyjnego. Można również mówić, że w ustawie z 20 lutego 1997 r. prawodawca dopuścił się istotnych przemilczeń w porównaniu z innymi ustawami wyznaniowymi. Nie uznał zwłaszcza następstwa prawnego współczesnych żydowskich gmin wyznaniowych po ich przedwojennych poprzedniczkach. Należy stwierdzić, że ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP po upływie ćwierćwiecza od jej ustanowienia domaga się kompleksowej nowelizacji.
    Ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP (the Relations of the Polish State and the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland Act of February 20, 1997) is the Polish legislative act concerning religions which has raised the most controversy since 1989. The work to draft the Act was carried out in 1992-1997. It is the most favorable of all the legislative acts previously in force in Poland for the followers of Judaism. However, on examination, we may observe a certain amount of ambivalence in the approach the Polish legislator has taken. Some of the provisions in this Act have turned out to be unconstitutional with respect to the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997 and are most likely marked by a secondary degree of unconstitutionality. A comparison with other Polish legislation concerning Churches and religious unions passed in 1989-1997 suggests that in a number of its provisions, the 1997 Act regulating the Polish State’s relations with Jewish Religious Communities is inconsistent with the provisions of the Polish Constitution of 1997. A number of them appear to infringe the principle of equal rights for all the Churches and other religious unions, the principle of the State’s recognition and respect of their autonomy, the principle of good legislation, the principle of citizens’ trust in the State and the laws it enacts, and even freedom of conscience and religion. The introduction of the criterion of Polish citizenship as a condition for membership of a Jewish religious community registered in Poland is a particularly glaring example of legislative malpractice. Some aspects of the 1997 Act appear to be defective as regards its provisions for regulatory proceedings. Another defect the 1997 Act has been accused of is that the legislator made significant omissions in comparison with other legislation concerning Churches and religious unions. In particular, it did not recognize the legal succession of contemporary Jewish religious communities to their pre-war predecessors. 25 years after its adoption, the 1997 Act on the relations of the Polish State with the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland requires comprehensive amendment.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 3; 79-105
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka refleksji o stanie polskiej romanistyki na tle zmian ustaw o szkolnictwie wyższym
    A Few Reflections on the State of Polish Romanistic Studies in the Context of Changes in Poland’s Higher Education
    Autorzy:
    Zabłocka, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096600.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ustawy o szkolnictwie wyższym i o stopniach naukowych; postępowanie habilitacyjne; publikacja i tłumaczenie źródeł; monografie romanistyczne.
    Polish legislation on higher education and academic degrees; the habilitation process; publication and translation of source materials; Romanist monographs.
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie, jak kolejne zmiany ustaw dotyczących stopni i tytułu naukowego oraz szkolnictwa wyższego powodowały nagłe „przyspieszenie” w staraniu się o uzyskanie stopnia i tytułu, co nie zawsze było związane z jakością publikacji potrzebnych do osiągnięcia awansu naukowego.
    The aim of this article is to show how subsequent changes in Polish law on the award of academic degrees and the academic title, and in the country’s system of higher education have caused a sudden leap in the number of applications for a degree or title, not always accompanied by a sufficiently good quality of the publications candidates produce for academic promotion.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 4; 149-164
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    UWAGI DO STANOWISKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GINEKOLOGICZNEGO W SPRAWIE DEBATY PUBLICZNEJ DOTYCZĄCEJ POSTULOWANYCH ZMIAN W ZAKRESIE PRAWNEJ DOPUSZCZALNOŚCI WYKONYWANIA ZABIEGU PRZERYWANIA CIĄŻY
    Autorzy:
    Banasiuk, Joanna
    Kmieciak, Błażej
    Lewandowicz, Andrzej
    Stępkowski, Aleksander
    Szczypiński, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664236.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    protection of human life in the prenatal stage
    abortion
    perinatal diagnostic tests
    necessity
    the physician’s professional liability
    the citizens’ Stop Abortion bill.
    ochrona życia ludzkiego w okresie prenatalnym
    aborcja
    diagnostyka prenatalna
    stan wyższej konieczności
    odpowiedzialność lekarza
    obywatelski projekt ustawy „stop aborcji”.
    Opis:
    SummeraThis paper refutes the arguments of the Polish Society of Gynaecologists and Obstetricians (Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników, PTGP) on the regulations proposed in the 2016 citizens’ Stop Abortion bill*. We address both the medical and legal issues raised by the PTGP. In their discussion of the medical arguments and clinical cases the PTGP cite outdated medical data on the risk of death for pregnant women with pulmonary hypertension, and they also disregard the current guidelines issued by the European Society of Cardiology. In addition the PTGP put forward a completely groundless claim that the citizens’ Stop Abortion bill would prohibit prenatal diagnosis for therapeutic purposes. Their position on prenatal diagnosis gives the impression that its purpose is exclusively therapeutic, whereas in reality it is often used as a key instrument in modern eugenics. Our legal argument provides a comprehensive response to the allegation that the regulations of the citizens’ bill ruled out the possibility of effective medical treatment to save the life of a pregnant woman. The article discusses the issue in a detailed way, demonstrating why the PTGP’s allegation is erroneous. The PTGP focuses its criticism on the concept of a ‘direct threat to the mother’s life,’ claiming that the requirement that the threat be ‘direct’ precluded early life-saving treatment for the mother. This argument is based on an inadmissible premise, that when applied to a threat to the mother’s life which puts her in a situation of necessity, the term ‘direct’ could be understood as analogous to the use of ‘direct’ in situations of necessity warranting self-defence against assault. However, the ‘directness’ of the threat in the former situation relates to its inevitability but need not mean that it is imminent. Therefore, contrary to the PTGP claim, the provisions of the Stop Abortion bill do not curtail a medical practitioner’s chances to administer life-saving treatment for a pregnant woman in a life-threatening condition. * In the Republic of Poland a citizens’ bill may be brought to Sejm for the legislative procedure when a group of at least 100 thousand citizens submit a petition to Sejm requesting such a procedure for their bill. In 2016 450 thousand Polish citizens signed the petition asking Sejm to ban eugenic abortion
    W artykule odniesiono się do argumentów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, zawierających krytykę rozwiązań prawnych proponowanych w głośnym projekcie ustawy, który był przedmiotem inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” w 2016 r. Tekst odnosi się zarówno do wątków medycznych, jak i prawnych podniesionych w Stanowisku PTG. Wskazano m.in. na przytoczone przez PTG nieaktualne dane medyczne dotyczące ryzyka zgonu kobiet w ciąży z nadciśnieniem płucnym oraz nieuwzględnienie aktualnych wytycznych European Society of Cardiology przy opisie przypadków klinicznych. Wykazano jednocześnie, że PTG całkowicie bezpodstawnie twierdziło, jakoby projekt stanowiący przedmiot inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” zabraniał stosowania diagnostyki prenatalnej w celach terapeutycznych. Jednocześnie zwrócono uwagę, że Stanowisko PTG tworzy wrażenie jakoby diagnostyka prenatalna była wyłącznie ukierunkowana na działania o charakterze terapeutycznym, odwracając uwagę od faktu, że stanowi ona często instrument współczesnej eugeniki.W warstwie prawnej odniesiono się kompleksowo do zarzutu, jakoby regulacje projektu obywatelskiego uniemożliwiały podejmowanie skutecznych interwencji lekarskich mających na celu ratowanie zdrowia matki w ciąży. Krytyka PTG koncentrowała się na użyciu pojęcia „bezpośredniego zagrożenia życia matki”, utrzymując, jakoby wymóg „bezpośredniości” uniemożliwiał odpowiednio wczesne interwencje lekarskie w sytuacji nieuchronnego zagrożenia życia matki. Twierdzenie to zasadza się na nieuprawnionym uznaniu, że termin „bezpośredni” w odniesieniu do zagrożenia życia matki stanowiącego stan wyższej konieczności można rozumieć tak, jak termin „bezpośredni” w odniesieniu do zamachu uzasadniającego obronę konieczną. W tym pierwszym przypadku, bezpośrednie niebezpieczeństwo oznacza jego nieuchronność i nie musi oznaczać natychmiastowego zagrożenia, któremu chce się zapobiec. Tym samym, zaproponowane w projekcie rozwiązanie, wbrew twierdzeniom PTG, nie ograniczało lekarzowi możliwości ratowania życia matki-pacjentki.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies