Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "uczestnictwo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Jak czytać tekst, którym jest człowiek. Glosy do Platona, Karola Wojtyły i Margaret Archer
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367414.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
społeczeństwo
uczestnictwo
alienacja
metodologiczny indywidualizm
metodologiczny kolektywizm
morfogeneza
Opis:
Według Platona, człowiek i państwo to ten sam tekst - pisany małymi lub dużymi literami. Teza ontologiczna: człowiek i państwo mają tę samą istotę. Teza metodologiczna: dwie różne metody "czytania" tekstu o człowieku i tekstu o państwie. Teza ontologiczna jest błędna, poprawna jest teza metodologiczna, implikuje ona jednak inną ontologię niż ta, którą głosi Platon. W pewien sposób uwaga Platońska antycypuje nowoczesny spór pomiędzy metodologicznym indywidualizmem a kolektywizmem. Krytyka alternatywy indywidualzm-kolektywizm Karola Wojtyły uwzględnia historyczny kontekst społeczeństwa, w którym zachodzi zjawisko alienacji. Rozwija personalistyczne rozumienie alienacji i proponuje sposoby jej praktycznego przezwyciężania. Podstawowa kategoria etyki społecznej to kategoria uczestnictwa. Wojtyła analizuje społeczeńśtwo w aspekcie normatywnym, uxczestnictwo polega na tym, że osoba współistniejąc i współdziałając z innymi, spełnia się jako osoba. Reinterpretuje marksistowską diagnozę alienacji: uczestnictwo jest przeciwieństwem alienacji. Margaret Archer podejmuje próbę zbudowania realistycznej teorii społecznej, która implikuje poprawną ontologię i nadaje się do użycia jako efektywne narzędzie badań socjologicznych. Teoria morfogenetyczna/morfostatyczna przezwycięża atemporalną ontologię, jaką zakłada zarówno metodologiczny indywidualizm, jak i metodologiczny holizm. Uwzględnienie wymiaru czasu w zjawisku transformacji społecznej pozwala na badanie procesu transformacji zgodnie z jej czasowymi fazami. Analiza czynnika czasu ugruntowuje dualizm metodologiczny, wolny od wszelkiego typu konflacji w opisie struktury i działania na gruncie ontologii pluralistycznej, zgodnie z którą, sprawczość jest właściwością zarówno jednostek, jak i struktur.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2015, 10; 105-112
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raport z badań "Europejska Noc Muzeów 2014"
Autorzy:
Linek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461874.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kultura
sztuka
Noc Muzeów
kino
teatr
muzeum
galeria
opera
uczestnictwo
Opis:
W dniach 17-18 maja 2014 roku zespół Pracowni Polskiego Pomiaru Postaw i Wartości pod kierunkiem ks. prof. S.H. Zaręby przeprowadził badanie uczestników Europejskiej Nocy Muzeów 2014 w Warszawie. Badanie przeprowadzono na losowo dobranej próbie (N=1272) osób z populacji, zróżnicowanych pod względem zmiennych społeczno-demograficznych. Ankieterzy zostali oddelegowani do 20 ośrodków kultury, w których zapraszali do udziału w ankiecie losowo dobranych zwiedzających. W badaniu uwzględniono wiele aspektów uczestnictwa w kulturze. Głównym zagadnieniem był udział w tym wyjątkowym wydarzeniu kulturalnym - zbierano opinie uczestników w zakresie: ich własnego doświadczenia, motywacji, oczekiwań i ocen. Innym ważnym problemem ogólnie rozumiane uczestnictwo badanych w kulturze: zainteresowanie kulturą, odwiedzanie miejsc związanych z kulturą (jak teatr, galeria, kino, opera, itp.), wiedza o kulturze oraz subiektywne spojrzenie respondentów na ich własne zaangażowanie w życie kulturalne.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2014, 9; 111-116
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regionalism in the Light of the Personalistic Category of Participation
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029717.pdf
Data publikacji:
2021-10-05
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
regionalizm
uczestnictwo
solidarność
Karol Wojtyła
Osoba i czyn
regionalism
participation
solidarity
The Acting Person
Opis:
Regionalism is not only a sociological phenomenon, but also an important culture-forming process influencing the development of the human person. The social thought of the Church refers to it straightforwardly as an anthropological phenomenon and interprets it as an axiological category. Referring to these assumptions, the article analyzes regionalism through the prism of the personalistic category of participation described by Karol Wojtyła in the book The Acting Person, the structure of which is based on two principles: solidarity and objection. These principles can serve as a criterion for assessing individual forms of regionalism in terms of answering the question of to what extent they recognize and acknowledge the subjectivity of each member of the regional community, and to what extent they refer to the key values of regional solidarity and the region’s common good.
Regionalizm to nie tylko zjawisko socjologiczne, ale także ważny proces kulturotwórczy mający wpływ na rozwój osoby ludzkiej. Myśl społeczna Kościoła wprost mówi o nim jako fenomenie antropologicznym i interpretuje jako kategorię aksjologiczną. Odwołując się do tych założeń, artykuł analizuje regionalizm przez pryzmat personalistycznej kategorii uczestnictwa, opisanej przez Karola Wojtyłę w książce Osoba i czyn, której struktura oparta jest na dwóch zasadach: solidarności i sprzeciwu. Zasady te mogą pełnić kryterium oceny poszczególnych form regionalizmu pod kątem odpowiedzi na pytanie, na ile rozpoznają i uznają one podmiotowość każdego z członków wspólnoty regionalnej, a także w jakim stopniu odwołują się one do kluczowych dla regionalizmu wartości solidarności regionalnej i dobra wspólnego regionu.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 3; 125-147
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka kształcenia moralno-etycznego jako pozytywny moment wychowania człowieka w humanistycznej koncepcji Bogdana Suchodolskiego
Critique as a positive moment of human upbringing in the humanistic concept of moral and ethical instruction of Bodgan Suchodolski
Autorzy:
Sztylka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550350.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osobowość
wychowanie społeczno-moralne jako samowychowanie humanistyczne
miłość
praca ludzka
wymiana przeżyć
wspólnota poprzez twórcze uczestnictwo
selekcja i kontemplacja
wolność moralna
personality
morally-social education meant as humanistic self-education
love
human work
exchange of experiences
community throughout creating participation
selection and contemplation moral independence
Opis:
W wydanej w 1936 roku książce Wychowanie moralno-społeczne Bogdan Suchodolski poddaje głębokiej krytyce ideę i praktykę tradycyjnie prowadzonego wychowania w zakresie moralności. Rozwój społeczno-moralny dotyczy całej osobowości człowieka, która wzrasta i zmienia się przez całe życie. W związku z tym jej kształcenie ani nie może ograniczać się do jakiegoś „czasu nauki” w odróżnieniu od „czasu życia”, ani nie odbywa się w oderwaniu od przemian otoczenia jednostki, zarówno w wymiarze bliskim, jak i odległym. W tym kontekście Suchodolski wykazuje nieprzydatność kształcenia przygotowującego, podkreślając znaczenie wychowania uczestniczącego i reformującego. Tak więc wychowanie społeczno-moralne polegać winno na takim kształceniu osobowości, aby potrafiła ona osiągać samodzielność w samowychowaniu i poprzez rozwój umiejętności życia wewnętrznego, społecznego i kulturalnego. Odbywa się to nie intelektualistycznie, lecz integralnie, na mocy przewyższania poziomu dotychczasowego rozwoju przez miłość i twórczość w budowaniu wspólnoty. Decyduje o tym charakter pracy jednostki, prowadzący do wewnętrznego rozwoju osobowości i uspołeczniającego uczestnictwa w otaczającej rzeczywistości.
In the book The Morally-Social Education (1936) by Bogdan Suchodolski the idea and practice of traditional morally-social education has been subjected to a profound critical examination. The morally-social development refers to human personality on the whole and it grows and changes throughout our whole life. Therefore, education should not be limited to some sort of “educational time” in contradiction to/as opposed to a “life time” nor should it be separated from an individual’s environmental changes both in close and remote perspective. In this context Suchodolski proves the uselessness of preparatory education emphasizing the significance of participating and reforming education. Thus, the morally-social education should consist in the kind of personal education which enables her/him to achieve independence in self-education and through development of the inner-self, social and cultural life abilities. This is achieved not in the intellectual way, but integrally, by surpassing the level of hitherto progress through love and creativity in establishing/developing a community. This is due to the nature of personal work which leads to inner development of personality and socializing participation in the surrounding reality.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2016, 2/1; 215-228
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies