Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "psychotherapy." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    The capacity of life to renew itself : being intuitive
    Egzystencjalna zdolność do przeobrażania i odnowy życia. Znaczenie intuicji w psychoterapii
    Autorzy:
    Śleszyński, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817844.pdf
    Data publikacji:
    2004-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    empatia
    ja
    psychoterapia
    empathy
    I
    psychotherapy
    Opis:
    W sytuacji terapeutycznej, w czasie której dokonuje się odnowa życia, przeobrażanie Ja we własnym doświadczeniu i działaniu, kluczową rolę pełni intuicja. W artykule tym zawarta jest analiza poznania i rozumienia Ja w ścisłej współzależności z poznaniem i rozumieniem świata innych. Wiadomo, że trudno jest wejść w świat drugiej osoby. Jednak, gdy klient w czasie narracji uobecnia to, co dzieje się w jego świecie, pozwala tym samym wejść terapeucie w swój świat przeżyć, doświadczeń. Im bardziej terapeuta zna i rozumie siebie, tym bardziej zwiększa się jego zdolność do współodczuwania i współprzeżywania. W ten sposób staje się on obecny w rozpoznawaniu świata przeżyć klienta. W procesie terapeutycznym ta rozpoznawalna obecność, w powiązaniu z „troskliwą" uwagą, kierunkiem myślenia, działania i odczuwania, staje się niezwykle istotna. Pozwala bowiem danej osobie otworzyć się ku sobie, innym i światu. Należy rozróżnić empatię od przejawianych form sympatii. W tych ostatnich Ja terapeuty sprowadza doświadczenia klienta do swojego sposobu ich postrzegania. To tak, jak gdyby psychoterapeuta i klient posiadali te same doświadczenia. Hamują one bardziej niż rozwijają ruch ku transcendencji i powrót do własnego Ja. Interesujące jest to, że w tym ruchu ku transcendencji i odnowie własnego ja, empatyczne Ja terapeuty sytuuje się w polu doświadczenia klienta. Podejmuje jego sposób postrzegania siebie, świata, innych, tak bardzo szczególny i jedyny dla niego.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2004, 2, 1; 291-303
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychoza a medytacja
    Psychosis and meditation
    Autorzy:
    Radoń, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564860.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    psychoza
    schizofrenia
    medytacja
    psychoterapia
    uważność
    psychosis
    schizophrenia
    meditation
    psychotherapy
    mindfulness
    Opis:
    Celem artykułu jest prezentacja literatury dotyczącej możliwości, warunków oraz efektywności stosowania nowych strategii terapeutycznych opartych na uważności (Terapia poznawcza oparta na uważności oraz Terapia akceptacji i zaangażowania, a także ich modyfikacje) w stosunku do pacjentów psychotycznych. Podstawowym atutem decydującym o wartości zaprezentowanych strategii jest kładzenie akcentu raczej na zmianę nastawienia pacjenta w stosunku do symptomów psychotycznych niż na ich modyfikację czy kontrolę (w tradycyjnych strategiach podkreślano znaczenie redukcji oraz kontroli symptomów). Z wielu przeprowadzonych badań wynika, że stosowanie takich niedyrektywnych strategii wobec pacjentów psychotycznych (oraz pacjentów z wieloma innymi zaburzeniami) okazuje się szczególnie efektywne i prowadzi do wielu pozytywnych zmian (wzrost świadomości własnych doświadczeń psychotycznych, pozwalanie na pojawianie się symptomów psychotycznych i ich zanikanie bez potrzeby ich kontrolowania, stopniowa dezidentyfikacja od symptomów, wzmacnianie samoświadomości przez akceptację i unikanie osądzania). Jednak – jak wykazują wyniki paru badań jakościowych – stosowanie tych interwencji wymaga zachowania pewnej dozy ostrożności, gdyż w niektórych przypadkach może nasilać symptomy psychotyczne. We wnioskach przedstawiono ograniczenia dotyczące stosowania interwencji opartych na uważności (historia, stadium, nasilenie objawów chorobowych, czas trwania i charakterystyka treningów) oraz warunki efektywnego ich stosowania (obecność doświadczonego klinicysty podczas treningów, zwłaszcza w początkowych fazach, modyfikacja technik, niedyrektywny charakter terapii).
    The aim of this paper is presentation of the comprehensive literature of the new therapeutic interventions based on mindfulness (Mindfulness-based Cognitive Therapy MBCT, Acceptance and Commitment Therapy ACT and modifications) which appeared promising whilst their implementing among psychotic patients. MBCT and ACT are a contextual forms of Cognitive Behavioral Therapy that attempts to alter one’s relationship to symptoms of psychosis rather than attempting to reduce or control them (traditional approaches to the treatment of psychosis emphasize symptom reduction or elimination). Many clinical and empirical studies (qualitative and quantitative) shows that mindfulness meditation appears to ameliorate psychotic symptoms (improvements in psychotic symptom severity and frequency of hospitalization, general clinical and psychosocial functioning, ability to respond mindfully to distressing thoughts and images). The limits of the researches are discussed, especially in case of meditation-induced psychotic symptoms (low participant number, uncontrolled designs, a history of psychiatric illness of participants, exposition to intensive meditation practise – 18 hours of meditation per day with prolonged periods of fasting and silence). In summary the conceptual clinical applications of the theory are presented: Mindfulness (adaptations of ACT and MBCT) in context of contemporary clinical practice is shown to improve delusion-related regulatory capacity and modify participant’s perception of psychotic experiences (centering in awareness of psychosis; allowing voices, thoughts, and images to come and go without reacting or struggle; and reclaiming power through acceptance of psychosis and the self).
    Źródło:
    Studia Psychologica; 2015, 15, 2; 23-37
    1642-2473
    Pojawia się w:
    Studia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religia jako radykalne dążenie do sensu w logoterapii Viktora E. Frankla
    Meaning and God. Religion in Viktor E. Frankl’s Logotherapy
    Autorzy:
    Michalski, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070423.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    logoterapia
    psychoterapia
    Frankl
    sens
    religia
    wiara
    logotherapy
    psychotherapy
    meaning
    religion
    faith
    Opis:
    Pytanie o sens jest centralnym pytaniem logoterapii Frankla. Życie człowieka polega na sensownym urzeczywistnianiu się i, w razie potrzeby, na przezwyciężaniu kryzysu sensu, któremu służy logoterapia jako metoda psychoterapeutyczna. Religia jest dla Frankla niczym innym, jak radykalnym dążeniem do sensu. Wiara w sens, leżąca u podstaw dążenia do sensu, pozwala człowiekowi nie tylko poszukiwać go w każdej sytuacji, ale także umożliwia przetrwanie w obliczu cierpienia i życiowej katastrofy. Życie sensowne daje ostatecznie człowiekowi poczucie spełnienia, niezależnie od tego, jaki czeka go dalszy los.
    Today the question of meaning is not only one of the greatest themes in philosophy, but also in modern literature and art as well as in psychology. Viktor E. Frankl has founded a therapeutic direction called logotherapy within the framework of meaningoriented psychotherapy. The question of the meaning of existence in logotherapy includes the question of God. According to Frankl, God is one way to make life meaningful. Man is ultimately responsible for the meaning of his life before God. In the spiritual unconsciousness of man there is a hidden possibility to develop a relation with God. Frankl calls it „the unconscious God”. People who are going through a life crisis have a better chance of surviving if they believe in God. Frankl says that not only psychiatrists, but every doctor is obliged to assist patients with spiritual help.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 75-108
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żałoba, rozpacz, śmierć − analiza kazusu. Próba dookreślenia specyfiki pracy doradczo-filozoficznej
    Mourning, despair, death – a case study analysis. An attempt to define the details of philosophical counseling
    Autorzy:
    Woszczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430943.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    philosophical counseling
    psychotherapy
    coaching
    existentialism
    dialogue
    doradztwo filozoficzne
    psychoterapia
    egzystencjalizm
    dialog
    Opis:
    This article examines the principles and methodology of philosophical counseling, including a case study on the experience of mourning. The philosophical approach will be compared and contrasted with psychological therapy, focusing in particular on brief therapy and coaching as forms of therapy oriented towards personal development. The main purpose of this article is to highlight the specific human needs that philosophical counseling can satisfy. The author suggests that philosophical counselling provides values that are not available to the same extent in other forms of therapy discussed in the paper. The analysis presented is also indirectly focused on the skills required to practice philosophical counseling.
    Przedstawione rozważania prezentują próbę namysłu nad zasadami i metodyką pracy doradczo-filozoficznej z uwzględnieniem kazusu z własnej praktyki, dotyczącego przeżywania żałoby. Podejście filozoficzne zostanie ukazane w porównaniu do pomocy psychologicznej, na przykładzie terapii krótkoterminowej, zorientowanej na rozwiązania, oraz coachingu jako formy pracy nakierowanej na rozwój. Głównym celem artykułu jest ukazanie specyficznych potrzeb, na które może odpowiedzieć doradztwo filozoficzne. W przekonaniu, że wnosi ono wartości, które nie są oferowane, przynajmniej w tym samym stopniu, w innych omawianych tu formach pracy. Prowadzona refleksja koncentruje się pośrednio również na kwestii wymagań kompetencyjnych, koniecznych w doradztwie filozoficznym.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 37-60
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyka dotyku. Aspekty etyczne wykorzystywania dotyku w praktykach terapeutycznych
    The ethics of touch. Ethical aspects of using touch in therapeutic practice
    Autorzy:
    Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430884.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    touch
    body
    psychotherapy
    difference of power
    dotyk
    ciało
    psychoterapia
    różnica mocy
    Opis:
    Touch is one of the most important needs of a human; it is a significant element of human development. Touch can be healing, neutral as well as detrimental. On one hand, through touch one can grant the feeling of a safe environment, facilitate the establishment of emotional bonds and increase the feeling of trust, however on the other hand it may intensify the existing trauma or cause unpleasant feelings. Touch can be a basic tool in therapy (e.g. a healing massage) or an addition to verbal therapy (e.g. psychotherapy). Despite the many positive effects of using touch in therapy, nowadays therapists often renounce such a form of contact with the patient. One of the main reasons given is the need to avoid so-called hazardous behaviours; as touch can be misinterpreted and in consequence cause problems for the therapist. According to some authors, restraining from touch that might be beneficial to the patient, simply out of a fear of possible consequences, is unethical. It is often stressed that the lack of any contact may have a detrimental impact upon therapy. On the other hand there are numerous reservations concerning the use of touch in therapy; the difference of power is most often referred to, as it may be overused by the therapist, as well as the possibility that a therapeutic touch may be the first step towards the initiation of sexual behaviour − such convictions pose significant obstacles in seeing the positive meaning of touch in therapy. Considering the above context, the question of when and how to use touch in therapy, especially in psychotherapy, becomes significant. An attempt at answering this question is one of the objectives of this paper.
    Kontakt za pomocą dotyku stanowi jedną z najbardziej istotnych potrzeb człowieka, ważny element jego właściwego rozwoju. Dotyk może mieć działanie lecznicze, neutralne, lecz także szkodliwe. Z jednej strony, za jego pośrednictwem, można zapewnić pacjentowi poczucie bezpiecznego otoczenia, ułatwić nawiązanie emocjonalnej więzi i zwiększyć poczucie zaufania, lecz z drugiej strony − zintensyfikować istniejącą traumę lub wywołać nieprzyjemne odczucia. Dotyk może być w terapii narzędziem podstawowym (np. masaż leczniczy) lub stanowić dodatek do terapii werbalnej (np. psychoterapii). Pomimo wielu pozytywnych następstw stosowania dotyku w terapii, współcześnie terapeuci często rezygnują z takiej formy kontaktu z pacjentem. Jako jeden z głównych powodów wskazuje się chęć uniknięcia tzw. ryzykownych zachowań; dotyk może bowiem być błędnie zinterpretowany przez pacjenta, a w konsekwencji przysporzyć problemów terapeucie. Zdaniem części autorów, powstrzymywanie się przed dotykiem, który może być leczniczy dla pacjenta, wyłącznie ze strachu przed możliwymi konsekwencjami, jest zachowaniem nieetycznym. Często podkreśla się też, iż brak jakiegokolwiek kontaktu może niekorzystnie wpływać na terapię. Z drugiej strony, zgłaszane są liczne zastrzeżenia wobec wykorzystania dotyku w terapii; wskazuje się przede wszystkim na różnicę mocy, która może być nadużywana przez terapeutę, oraz na możliwość, iż dotyk terapeutyczny będzie pierwszym krokiem na równi pochyłej ku inicjowaniu zachowań seksualnych − takie przekonania stanowią poważną przeszkodę w dostrzeżeniu pozytywnego znaczenia dotyku w terapii. W tym kontekście istotne staje się pytanie, czy i w jaki sposób wykorzystywać możliwość zastosowania dotyku w terapii, a zwłaszcza psychoterapii; próba odpowiedzi na to pytanie jest jednym z celów tej pracy.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 2; 85-104
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyczne spojrzenie z perspektywy psychologa na granice poradnictwa filozoficznego w porównaniu do psychoterapii, pomocy psychologicznej i coachingu
    A critical comparison of philosophical counseling and psychotherapy, counseling and coaching from a psychologist’s standpoint
    Autorzy:
    Zdybek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431377.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    philosophical counseling
    philosophical coaching
    professional psychological help
    psychotherapy
    coaching
    doradztwo filozoficzne
    coaching filozoficzny
    profesjonalna pomoc psychologiczna
    psychoterapia
    Opis:
    This article is an attempt to define philosophical counseling and compare it to professional psychological help, psychotherapy and coaching. In the first part, the author describes different types of psychological help and compares them to philosophical counseling. The next section focuses on psychotherapeutic approaches, which are also compared with philosophical counseling. Lastly, the author describes coaching, outlines commonalities with the other approaches and offers advice to the philosopher. The general conclusions of this comparative analysis can be summarized as follows. Philosophical counseling is a young field in Poland. We need to clarify its conceptual framework and scope by clearly demarcating the activities of philosophical counselors, psychologists, psychotherapists and coaches. It is important to emphasize that philosophical counseling is an approach to working with mentally healthy people, and that it cannot replace individual or group psychotherapy and professional psychological help. It is, however, an interesting approach similar to coaching. Philosophical coaching has great potential to become a successful practice for promoting the personal development of healthy people.
    Tekst ten stanowi próbę ogólnego zdefiniowania doradztwa filozoficznego, a także porównania go do profesjonalnej pomocy psychologicznej, psychoterapii i coachingu. Na początku opisana została pomoc psychologiczna z jej rodzajami i porównana do możliwych obszarów pokrewnych doradztwu filozoficznemu. Następnie opisano psychoterapię i jej poszczególne szkoły, porównując je do oddziaływań doradcy filozoficznego. Na końcu opisano coaching, nakreślając wspólne elementy z doradztwem udzielanym przez filozofa. Ogólne wnioski płynące z porównania tych różnych form pracy z ludźmi można określić następująco: Doradztwo filozoficzne jest dziedziną młodą w polskiej rzeczywistości. Koniecznym jest dookreślenie jego ram poprzez odróżnienie od pracy psychologa, psychoterapeuty i coacha. Ważną kwestią jest nacisk na wizję doradztwa filozoficznego jako metody pracy z osobami zdrowymi psychicznie. Doradztwo takie nie może być procesem zastępującym psychoterapię indywidualną lub grupową. Jest to ciekawa forma pracy, która ma duży potencjał i szansę odnalezienia się jako dziedzina rozwoju osobistego dla osób zdrowych psychicznie.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 61-83
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies