Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "logos" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Logocentrism of the Liturgy as Presented by Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328356.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Logos stworzenia
    Wcielony Logos
    Ofiara zastępcza
    kult chrześcijański
    logikē latreia
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    Logos of creation
    Incarnate Logos
    Christian worship
    representative sacrifice
    Benedict XVI
    Opis:
    Logocentryzm należy uznać za najbardziej charakterystyczny rys myśli teologicznej Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Logocentryzm został tutaj ukazany jako główna zasada teologii liturgii, tak w wymiarze kosmicznym, historiozbawczym, jak i konkretnej celebracji liturgicznej. W opracowaniu wskazano też, że logocentryzm, będąc zwornikiem teologicznej myli Ratzingera jest nie tylko podstawą pełnego rozumienia liturgii, ale też jej ważnego miejsca w teologii systematycznej. W liturgii kosmicznej, sięgającej stworzenia, Logos jest zasadą wszystkich rzeczy i Liturgiem wszechświata. Z kolei Logos Wcielony jest Liturgiem historii zbawienia i eschatologii. On też sprawuje liturgię Kościoła, konkretną celebrację liturgiczną, czyniąc z niej logikē latreia (Rz 12,1), a tym samym miejsce przemiany serca człowieka, a przez to przemiany świata.
    Logocentrism should be considered the most characteristic feature of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theological thought. Logocentrism is presented here as the main principle of the theology of the liturgy, both in its cosmic, salvation-history dimension and in the concrete liturgical celebration. The study also points out that logocentrism, being the keystone of Ratzinger’s theological thought, is not only the basis for a full understanding of the liturgy, but also for its important place in systematic theology. In the cosmic liturgy, going back to creation, the Logos is the principle of all things and the Liturgist of the universe. The Incarnate Logos, in turn, is the Liturgist of salvation history and eschatology. He also performs the liturgy of the Church, the concrete liturgical celebration, making it a logikē latreia (Rom 12:1) and thus a place for the transformation of the human heart and thus the transformation of the world.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 229-249
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
    Autorzy:
    Nieścior, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Orygenes
    Psalm 77 (76)
    Bóg–Logos
    egzegeza patrystyczna
    preegzystencja dusz
    apokatastaza
    Origen
    God–Logos
    patristic exegesis
    preexistence of souls
    apocatastasis
    Opis:
    The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
    Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reflections on poetic work: Heidegger and Ricoeur
    Autorzy:
    Helenius, Timo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431379.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    poetics
    culture
    bios
    logos
    being
    ergon
    poetyka
    kultura
    byt
    Opis:
    In this essay I analyze Ricoeur’s philosophy of cultural objects as an alternative to Heidegger’s hermeneutics of the onto-poetic origin of art that explicitly remains reserved in accepting a starting point based on the distinction between subject and object. After introducing Heidegger’s poetics of Being – that I will call onto-poetics – as presented in The Origin of the Work of Art, I explicate how Ricoeur proposes a mytho-poetic approach that rests on the notion of objectivity. The concept of poetic work remains the focus of this article, examined first from Heidegger’s angle and then from its Ricoeurian rival. The essay concludes that Ricoeur’s proposal of a poetico-speculative disclosure of what is retains a firm connection to the notion of objectivity as well as that of work, whereas Heidegger’s analysis gradually shifts from ergon to energeia, thus replacing the notion of work by that of alethic strife.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 4; 41-67
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mathematics as a Way Towards the Creative Logos: Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Understanding of Scientificity
    Autorzy:
    Pagacz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134427.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Benedykt XVI
    matematyka
    Logos
    rozum
    nauki ścisłe
    Benedict XVI
    mathematics
    reason
    science
    Opis:
    The article presents Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s view on mathematics as a way towards the creative Logos, and at the same time shows the understanding of scientificity presented by the present Pope Emeritus. For Joseph Ratzinger/Benedict XVI, mathematics is not only a tool of empirical sciences. The Pope looks at mathematics as: (1) a product of human intelligence, which, when reflected upon more deeply, also (2) leads to wonder and amazement at the mathematical character of created nature. Joseph Ratzinger/Benedict XVI considers the latter phenomenon as a way that can lead one towards the creative Logos. In this way, he presents a view on mathematics that goes against the current approach, which often tends towards the self-limitation of reason, towards accepting as the criterion of scientificity only that what is a result of mere cooperation between mathematics and empirics. According to the Pope, it is not science that redeems humans; they are redeemed by Love, by the incarnate Logos. Joseph Ratzinger/Benedict XVI shows the primacy of creative Reason as the decisive and indelible foundation of Christian faith.
    Artykuł przedstawia spojrzenie Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na matematykę jako drogę do stwórczego Logosu, a zarazem ukazuje rozumienie naukowości prezentowane przez obecnego papieża emeryta. Dla Josepha Ratzingera/Benedykta XVI matematyka nie jest tylko narzędziem nauk empirycznych. Papież patrzy na matematykę jako na wytwór ludzkiej inteligencji, który – poddany głębszej refleksji – prowadzi również do zdumienia i zdziwienia nad matematycznością przyrody. Tę ostatnią Joseph Ratzinger/Benedykt XVI uważa za drogę mogącą prowadzić człowieka do stwórczego Logosu. Tym samym prezentuje on spojrzenie na matematykę, które idzie na przekór nowożytnemu podejściu, często zmierzającemu do samoograniczenia się rozumu, do przyjmowania za kryterium naukowości tylko tego, co jest wynikiem współdziałania matematyki i empirii. Zdaniem papieża to nie nauka odkupuje człowieka; zostaje on odkupiony przez Miłość, przez Wcielony Logos. Joseph Ratzinger/Benedykt XVI ukazuje prymat stwórczego Rozumu jako rozstrzygającego i nieusuwalnego fundamentu chrześcijańskiej wiary.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 107-130
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christ as the Persona Speaking according to Origen’s First Homily on Psalm 15(16)
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134453.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Logos
    Syn Boży
    Mesjasz
    Chrystus
    Kościół
    Eucharystia
    Hades
    God’s Son
    Messiah
    Christ
    Church
    Eucharist
    Opis:
    The discovery of Origen’s commentaries on Psalms in 2012 was an event for patristic studies. These commentaries are prepared in the form of homilies. It is said that Origen published them at the end of his life. In preparing his homilies, he applied the allegorical method as he used to do in many of his works. The implied author of Psalm 15(16) speaks in the first person. For Origen, it was evident that the persona speaking in Psalm 15(16) was Christ. Indeed, this Psalm belongs to the messianic Psalms. The article draws attention to three points: 1) Christ as the persona which has seen no corruption after the death in body; 2) Christ speaking about the Church; 3) Christ’s double inheritance corresponding to His double nature: Divine and human. The Son of God (eternal Logos) is connected ontologically to the Father. He is also connected to the people, especially to Christians. The Son of God acts for Christians in the Church. When the Son prays for protection, He prays for Himself and for the faithful. In his commentary on Psalm 15(16), Origen wanted to expose the unity of the Old Testament with the New Testament: God’s Son, Logos, Messiah and Christ is the center of both Testaments.
    Odkrycie komentarza Orygenesa do dziesięciu psalmów w 2012 roku było znaczącym wydarzeniem dla studiów patrystycznych. Komentarze te zredagowane są w formie homilii. Przypuszcza się, że Orygenes opublikował je pod koniec życia. Orygenes posługuje się w nich, podobnie jak wielu innych swych dziełach, alegoryczną metodą interpretacji Pisma Świętego. Autor Psalmu 15 mówi w pierwszej osobie. Dla Orygenesa było rzeczą oczywistą, że tą osobą (prosōpon) jest Chrystus. Istotnie, Psalm 15(16) należy do psalmów mesjańskich. Niniejszy artykuł dotyczy trzech rzeczy: 1) Chrystus jako osoba, której ciało nie doznało rozkładu po śmierci; 2) Chrystus mówiący o Kościele; 3) podwójne dziedzictwo Chrystusa odpowiadające dwu naturom – boskiej i ludzkiej. Syn Boży (wieczny Logos) jest związany z Bogiem Ojcem ontologicznie. Jest on także związany z ludźmi, szczególnie z chrześcijanami. Syn Boży działa na rzecz chrześcijan w Kościele. Jeśli Syn prosi Boga Ojca o protekcję, to prosi o nią dla siebie, a także dla wierzących. W swym Komentarzu do Psalmu 15(16) Orygenes chciał podkreślić jedność Starego Testamentu z Nowym: w centrum obu znajduje się Logos jako Syn Boży, Mesjasz i Chrystus.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 65-86
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia tu i teraz. Ontologia procesu jako podstawa filozoficznego coachingu
    Philosophy here and now. Process ontology as the foundation of philosophical coaching
    Autorzy:
    Leśniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431086.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    process ontology
    metaphysics of experience
    embodiment
    logos
    universal Reason
    unconscious
    philosophical coaching
    coaching tools
    ontologia procesu
    metafizyka doświadczenia
    ucieleśnienie
    Rozum powszechny
    nieświadomość
    coaching filozoficzny
    narzędzia coachingowe
    Opis:
    This article sketches a conception of philosophical coaching – a new practical discipline offered at the University of Opole since 2016. In the first part of the essay, Plato’s ontology is considered through the lenses of process philosophy. Following this interpretation, Plato’s ontology becomes a kind of metaphysics of experience. The so-called „true Being” is not the realm of abstract realities. Rather, it refers to a kind of experience that discloses to us the real meaning of particular life situations, i.e.. their meaning viewed from the perspective of the Good. Plato’s philosophy turns out to be a logotherapy or spiritual practice, which consists in liberating the mind by diverting it from pathological pseudo- -meanings and directing it towards the Meaning. Finally, the last part of the article details the skills which students graduating in Philosophical Coaching should possess.
    Artykuł zawiera szkic ontologicznych podstaw coachingu filozoficznego – nowej dyscypliny praktycznej, która od roku 2016 stanowi składnik oferty edukacyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Jest rozwinięciem idei zawartych w moim tekście „Filozofia jako ćwiczenie duchowe – coachingowy model uprawiania filozofii”. W drugim paragrafie przedstawiono ontologię Platona z perspektywy filozofii procesu. Widziana z tej perspektywy ontologia Platona jest rodzajem metafizyki doświadczenia – byt nazywany przez Platona „prawdziwym” nie jest rzeczywistością abstraktów, lecz tym, czego doświadczamy w chwilach, gdy rozpoznajemy znaczenie konkretnych sytuacji życiowych w perspektywie Dobra. Filozofia Platona okazuje się rodzajem filozoficznej logoterapii – praktyki duchowej polegającej na uwalnianiu umysłu przez odwracanie go od pato-logicznych pseudoznaczeń w stronę Sensu. Przyjęcie tej perspektywy oznacza uznanie doświadczenia medytacyjnego za punkt odniesienia refleksji filozoficznej. Oznacza też skierowanie uwagi w stronę doświadczenia wewnętrznego, również w stronę odczuć płynących z ciała jako istotnego składnika tego doświadczenia. Jako konkretny przykład starożytnego coachingu filozoficznego opisano w tekście stoicką praktykę „wytyczania teraźniejszości”. Dla zilustrowania idei współczesnego coachingu filozoficznego opisano ćwiczenie „Moje tu i teraz” – jedno z narzędzi opracowanych na potrzeby indywidualnej praktyki coachingowej. Opiera się ono na założeniach zarysowanej wcześniej ontologii doświadczenia. Tekst kończy opis kompetencji uzyskiwanych przez absolwenta kierunku Coaching filozoficzny.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 111-147
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies