Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "laity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    La región de Toluca en tiempos del arzobispo Labastida y Dávalos (1863-1891). Vida pastoral y laicado
    The region of Toluca during times of the Labastida y Dávalos Archbishop (1863-1891). Pastoral and lay life
    Autorzy:
    Pérez Silva, Gerardo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2175091.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Arcybiskupstwo Meksyku
    region Toluca
    laikat
    życie duszpasterskie
    stowarzyszenia religijne
    Archbishopric of Mexico
    Toluca region
    laity
    pastoral life
    pious associations
    Opis:
    Niniejszy tekst dokonuje przeglądu sytuacji duszpasterskiej regionu Toluca w okresie rządów arcybiskupich Don Pelagio Antonio Labastidy y Dávalosa. Można zaobserwować rekonfigurację geografii kościelnej w tym regionie, jak również dynamikę duszpasterską różnych parafii oraz pojawienie się kilku zgromadzeń zakonnych. Ponadto, zwraca się szczególną uwagę na to, jak rozwijał się udział świeckich w życiu duszpasterskim związany z zakładaniem stowarzyszeń religijnych, rozwojem katechezy i dzieł o charakterze społecznym. Dynamika tych zmian zaowocowała zamiarem założenia nowej diecezji w tym regionie i wiele lat później zamiar ten został zrealizowany jako obecna archidiecezja Toluca. 
    The present text analyses an overview of the pastoral situation of Toluca region during the archiepiscopal government of Don Pelagio Antonio Labastida y Dávalos. Thus, we can see a reconfiguration of the ecclesiastical geography in this region, as well as the pastoral dynamics of various parishes and the arrival of some religious congregations. Furthermore, there is a special attention on how the participation of the laity in pastoral life developed altogether with the foundation of pious associations, the development of catechesis and works of social nature. All these situations were enough reasons to have the intention to establish a new diocese in the region, many years after, it was finally conceived the current Archdiocese of Toluca. 
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 241-254
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unormowania dotyczące laikatu (KPK 1917 kan. 682-725). W kierunku interpretacji eklezjalnej
    Norms on laity (Code of Canon Law 1917 can. 682-725). In search of an ecclesiastical interpretation
    Autorzy:
    Bach-Golecka, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371658.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    kodeks prawa kanonicznego
    laikat
    stowarzyszenia wiernych
    eklezjologia
    Canon law
    Code of canon law
    laity
    associations of the faithful
    ecclesiology
    Opis:
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił wielkie osiągnięcie kodyfikacyjne, porządkujące prawo wewnętrzne Kościoła katolickiego u progu XX wieku. Wyrażał dążenie do unormowania reguł funkcjonowania wspólnoty kościelnej skoncentrowanej na wymiarze duchowym, a nie władztwie politycznym i świeckim. W tym zakresie kodyfikacja prawa kanonicznego stanowiła przejaw jego spirytualizacji, wzmocnienia wymiaru duchowego w porównaniu do aktywności Stolicy Apostolskiej przeszłych wieków, wyrażającej także dążenia i działania związane z doczesnym władztwem Państwa Kościelnego. Paradoksalnie, okoliczności związane z tzw. kwestią rzymską37: procesem zjednoczenia Włoch, upadkiem Państwa Kościelnego w 1870 roku i okresem bezterytorialnego interregnum papiestwa, zakończonego powstaniem Państwa Watykańskiego w 1929 roku, przyczyniły się do oczyszczenia regulacji prawno-kanonicznych i silniejszej artykulacji unormowań o charakterze istotnym.  Owe istotne unormowania odnoszą się prima facie do reguł funkcjonowania hierarchii kościelnej, zarówno w kontekście jej tworzenia, bieżącego działania, jak i procedur związanych z administrowaniem dobrami duchowymi. Znakomita większość postanowień Kodeksu związana jest właśnie z określeniem zasad aktywności kleru, ukierunkowanej wszak na świadczenie pomocy w osiągnięciu zbawienia przez osoby świeckie, laikat. Czy zasadne jest, zatem stanowisko o „wielkim nieobecnym”, wyrażającym brak bezpośrednich regulacji dotyczących Ludu Bożego, w rozumieniu księgi drugiej obecnie obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku? Czy skromna ilość postanowień zawartych w KPK 1917 odnoszących się wprost do laikatu, stanowiąca wszak jedynie 43 kanony, oznacza swoisty brak i mankament podjętej u progu XX-wiecznej współczesności kodyfikacji?  Wydaje się, że poczynione wyżej rozważania skłaniają do udzielenia negatywnej odpowiedzi na postawione pytania; a zastosowana argumentacja może mieć charakter różnorodny. Po pierwsze, mała ilość unormowań części trzeciej księgi drugiej KPK 1917 dotyczącej laikatu nie oznacza, że prawa i obowiązki osób świeckich regulowane są wyłącznie przez zawarte tam 43 kanony. Postanowienia odnoszące się do laikatu rozsiane są, bowiem w różnych częściach Kodeksu; także te normy, które nie dotyczą wprost osób świeckich, mogą dotyczyć ich w sposób pośredni i pomocniczy. Po drugie, także normy odnoszące się do praw i obowiązków hierarchii kościelnej mogą być interpretowane jako regulujące obowiązki i prawa laikatu, rozumianego jako zasadniczy adresat aktywności kleru. Ten sposób rozumienia postanowień Kodeksu może być zilustrowany przykładem fundamentalnego w swej treści kan. 682 statuującego prawo laikatu do otrzymywania dóbr duchowych od hierarchii kościelnej i korespondującego mu zobowiązania duchowieństwa do świadczenia osobom świeckim pomocy koniecznej do osiągnięcia zbawienia. Po trzecie, możliwe jest podjęcie próby legitymizacji skromnych postanowień Kodeksu odnoszących się do laikatu, przez wskazanie, że normują one zasadnicze aspekty materialne i proceduralno-instytucjonalne aktywności osób świeckich w Kościele38. W szczególności, unormowania Kodeksu odnoszące się do stowarzyszeń osób świeckich wskazują na potrzebę ich funkcjonowania, w kontekście słów Chrystusa: „Bo gdzie są dwaj lub trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich” (Mt 18,20), oraz przydatność w procesie osiągania dojrzałości chrześcijańskiej laikatu39.  Po czwarte, możliwe jest zastosowanie argumentu historycznego, odnoszącego się do uwzględniania konkretnych okoliczności i turbulencji danego czasu (epoki). W tym kontekście należy stwierdzić, że w momencie podejmowania i prowadzenia działań nad kodyfikacją prawa kanonicznego, zwłaszcza w okolicznościach toczącej wojny światowej, konieczne było skoncentrowanie aktywności regulacyjnej na kwestiach odnoszących się do hierarchii kościelnej jako podmiotu decyzyjnego w ramach Kościoła. Określenie zasad funkcjonowania duchowieństwa (elit) przyczynić się, bowiem może do prawidłowego działania całej wspólnoty, w ramach której świeccy członkowie stanowią przedmiot aktywności duszpasterskiej hierarchii kościelnej. W ramach tej wizji zarówno duchowieństwo, jak i laikat, stanowią łącznie wspólnotę eklezjalną, podejmując różne zadania wynikające z funkcji pełnionych w Kościele.  Podsumowując powyższy argument historyczny należy wskazać, że dalsza ewolucja prawa kanonicznego, a w szczególności przyjęcie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1983 roku, doprowadziło do znacznego zwiększenia postanowień dotyczących osób świeckich w Kościele. W konsekwencji posoborowego otwarcia na świat (aggiornamento), wzmocnienia tendencji demokratycznych i pozycji jednostki w społeczeństwie, idee te znalazły swoje odzwierciedlenie także w unormowaniach Kodeksu. W tym kontekście stanowiły one uzupełnienie i ewolucję postanowień dotyczących laikatu zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku. 
    The main subject of the article is focused upon the analysis of the provisions of the Code of Canon Law of 1917 on laity. Those provisions are contained in the third part of the second book on persons and are enlisted in solely 43 canons. The fundamental provision among those seems to be can. 682 stipulating the rights of laity of receiving from the clergy, according to the norm of ecclesiastical discipline, spiritual goods and especially that aid necessary for salvation. Other provisions concerning laity are focused upon procedural aspects of associations of the faithful, like third orders, archconfraternities and confraternities, pious unions (can. 684-725). Moreover, other rights and obligations of the laity provided for in the Code are identified in order to establish the functional ecclesiastic relationship between the clergy and laity. The modest regulation on laity within the Code of Canon Law of 1917 is contrasted to the vast number of provisions of the Code of Canon Law of 1983, whereas the second book of the Code is dealing with the Christ’s faithful. It seems that the abundance of provisions on laity may be explained by the influence of the Second Vatican Council. Within this comparative perspective the laity provisions of the Code of Canon Law of 1917 may be regarded as an evolutionary regulation, necessary in order to establish solid foundations of the Church’s functioning within the modern era. Therefore the codification of canon law of 1917 should be evaluated as an result of the regulatory effort of the Church emerging from the circumstances of the First World War perspective and the dawn of the contemporary period.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 3-23
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy teologii duchowości w „Collectanea Theologica” 1920-2020
    Elements of Theology of Spirituality in „Collectanea Theologica” 1920-2020
    Autorzy:
    Tatar, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031592.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    duchowość
    mistyka
    duchowość laikatu
    teologia duchowości
    hagiografia
    historia duchowości
    duchowość dialogiczna
    duchowość sakramentalna
    spirituality
    mysticism
    spirituality of laity
    theology of spirituality
    hagiography
    history of spirituality
    dialogical spirituality
    sacramental spirituality
    Opis:
    The development of theology over the centuries of the Church’s life and activity is accomplished through publications. They express the theologians’ positions, opinions and hypotheses. Among Polish theological journals, “Collectanea Theologica”, which has its origins in Lviv (“Przegląd Teologiczny”), plays a special role. Though it is connected with the Warsaw theological environment, it not only covers Poland but also goes beyond its borders, as evidenced by the foreign publications and foreign-language authors. Undoubtedly, this journal has become a very serious and rich source of and platform for the development of the theology of spirituality. Its existence is connected with the independence of this branch of the theology, and therefore from the beginning of its existence we find in the journal highly valuable and serious materials on spirituality.The analysis of the publications, which are the result of research conducted over a hundred years, allows us to conclude that we are dealing with an unusual and multidirectional wealth. It should be stated that the publications present an interdisciplinary nature of the research conducted. The study outlines the main directions of the development of the theology of spirituality and their documentation. It can be said that these publications reflect theological trends in the universal Church. Both the documents of the Church and of the popes as well as the events became an inspiration for the authors. Historical, social and even political events were not without their significance and influence. Of particular importance is the development of native Polish theology, having its own specificity and contributing richly to the life of the whole universal Church. We define such a achievement as the “Polish school of spirituality”.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2020, 90, 2; 181-220
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies