Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal proceedings," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    OCHRONA WYKONYWANIA ZAWODU JAKO NOWY ŚRODEK ZAPOBIEGAWCZY W KODEKSIE POSTĘPOWANIA KARNEGO
    A New Preventive Measure in the Polish Code of Criminal Procedure for the Protection of Professional Practice
    Autorzy:
    Lach, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096668.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; środki zapobiegawcze; prewencja.
    criminal proceedings; preventive measure; prevention.
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest nowo wprowadzony do kodeksu postępowania karnego środek zapobiegawczy z art. 276a, który można określić mianem ochrony wykonywania zawodu. Autor dokonuje oceny celowości jego wprowadzenia, a także funkcji, zakresu podmiotowego ochrony, przesłanek stosowania, rodzaju orzekanych zakazów, powiązania z poręczeniem majątkowym oraz okresu stosowania. Wypowiada się krytycznie co do potrzeby wprowadzenia środka oraz wskazuje na brak spójności z przesłankami stosowania środków zapobiegawczych oraz systemem dotychczas obowiązujących środków zapobiegawczych.
    The subject of the study is a new preventive measure recently introduced in Art. 276a of Kodeks postępowania karnego (the Polish Code of Criminal Procedure) for the protection of professional practice. I review the need for such a measure and its purpose, the scope of protection it offers, the grounds for its application, the type of injunctions associated with the measure, the associated surety or financial guarantee, and the period of time for which such an injunction may remain in force. I am critical of the need for such a measure and note its inconsistency with the grounds generally used in the Polish Code of Criminal Procedure for the application of injunctions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 143-158
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, należy wszczynać karne postępowanie sądowe, lub administracyjne, dla realizacji sankcji karnej?
    Does one always have to initiate a judicial or administrative proceedings after obtaining information of possibility of committing crime to execute a penalty sanction?
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372588.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wszczęcie postępowania karnego
    kara
    przedawnienie
    initiation of the criminal proceedings
    penalty
    prescription
    Opis:
    The intention of the legislator is to apply penalties in the Church as rarely as possible. Before instigating the punishment for the criminal, one should use all other means of pastoral or legal nature. This is because the entire activity of the Church should be subordinated to the highest principle stated in the final canon of the Canon Law. According to it, the salvation of souls must always be the supreme law in the Church (can. 1755 CIC). The ordinary, who is responsible for the discipline in the community entrusted to him, must advocate for the rights of the canon law theologically, not only formally. Even the decision on the initiation of the criminal proceedings on the criminal or administrative way, is to help the accused to enter the path of salvation. Due to prescription a criminal action, in many cases the application of penalty is impossible.
    Życie dostarcza wielu sytuacji, w których sprawą publiczną jest fakt naruszenia przez wiernego ustawy karnej, do której została dołączona obligatoryjna sankcja karna. W związku z tym konieczne staje się ustalenie, czy zawsze po uzyskaniu informacji o możliwości popełnienia przestępstwa, za które ustawodawca przewiduje obligatoryjne wymierzenie kary (albo karę latae sententiae) należy wszczynać karne postępowanie sądowe – lub administracyjne – dla realizacji sankcji karnej?  Aby odpowiedzieć na to pytanie, autor artykułu analizując cele kary kościelnej ukazuje, że intencją ustawodawcy jest, by stosowanie kar w Kościele było zjawiskiem rzadkim. Zanim przystąpi się do ukarania przestępcy, należy wyczerpać wszelkie inne środki natury duszpasterskiej, czy prawnej. Dzieje się tak dlatego, że cała działalność Kościoła powinna być podporządkowana najwyższej zasadzie wyrażonej w ostatnim kanonie Kodeksu prawa kanonicznego. Według niej, zbawienie dusz winno być zawsze w Kościele najwyższym prawem (por. kan. 1752 KPK). W realizacji tego celu – jakim jest zbawienie dusz – muszą uczestniczyć wszyscy, którzy działają w imieniu Kościoła. Ordynariusz – odpowiedzialny za karność kościelną w powierzonej mu wspólnocie – musi być rzecznikiem prawa kościelnego pojętego teologicznie, a nie tylko formalnie. Nawet decyzja o wszczęciu postępowania karnego na drodze procesowej lub administracyjnej ma pomóc oskarżonemu wejść na drogę zbawienia. Podejmując decyzję o odstąpieniu od drogi procesu karnego, należy jednak pamiętać, że środki pozakarne mogą okazać się niewystarczające, jeśli za karą przemawia ciężar przestępstwa oraz zasada słuszności i sprawiedliwości, rozpatrzona w kontekście potrzeby społecznej. Na to, że dany czyn nie będzie ukarany na drodze postępowania procesu karnego bądź administracyjnego – może wpłynąć również fakt przedawnienia skargi karnej.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 119-131
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSA DO POSTANOWIENIA SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 3 WRZEŚNIA 2020 R., V KO 57/20
    A Gloss to Decision V KO 57/20 of the Polish Supreme Court of 3 September 2020
    Autorzy:
    Badowiec, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096732.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    postępowanie karne; bezstronność; sędzia; aplikant; art. 40 kodeksu postępowania karnego.
    criminal proceedings; impartiality; judge; trainee; Art. 40 of the Polish Code of Criminal Procedure.
    Opis:
    W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy sformułował tezę, że pojęcie udziału sędziego w sprawie, w rozumieniu przesłanek wyłączenia z art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., oznacza wystąpienie sędziego w sprawie, której rozpoznanie nastąpiło w całości albo choćby w części z udziałem osób wskazanych w art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., tzn. co najmniej rozpoczęło się albo rozpoczęte trwało, ewentualnie nastąpiło podjęcie przez te osoby innych czynności równoznacznych z zajęciem stanowiska w sprawie. Tezy tej nie można zaaprobować. Podzielić natomiast można stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym aplikant adwokacki (radcowski) działający z upoważnienia obrońcy lub pełnomocnika jest także uczestnikiem postępowania, w związku z udziałem którego może mieć zastosowanie wyłączenie sędziego w trybie art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., chociaż występuje on na podstawie instrukcji udzielającego upoważnienia i w granicach jego pierwotnego umocowania.
      In the decision commented on in this article, the Supreme Court of the Republic of Poland ruled that the concept of a judge’s “participation” in a case, within the meaning of the grounds for exclusion given in Art. 40 § 1 point 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, means that the judge sat on the bench hearing a case which was considered, in whole or at least in part with the participation of persons specified in Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, i.e. a case in which proceedings at least commenced or were in progress, or in which these persons undertook actions tantamount to taking a position on the case. I fnd this statement inadmissible. However, I concur with the Supreme Court’s ruling that a trainee legal adviser (aplikant adwokacki, aplikant radcowski) acting under the authority of a defence lawyer or representative is also a participant in the proceedings, and hence the exemption of a judge may apply pursuant to Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, even though the trainee appeared on the grounds of the authorisation issued by the defence lawyer and within the bounds of the authorisation.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 347-359
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYBRANE ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z POKRZYWDZONYM JAKO SPÓŁKĄ Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
    The Limited Company as a Victim in Criminal Proceeding: Selected Issues
    Autorzy:
    Błachnio, Adam
    Milanowicz, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096545.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    spółka z o.o.; pokrzywdzony; postępowanie karne, reprezentacja; członek zarządu.
    limited company; victim; criminal proceedings; representation; member of the management board.
    Opis:
    Artykuł omawia problematykę dotyczącą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jako pokrzywdzonym w postępowaniu karnym, w sytuacji, w której jedynym udziałowcem i zarazem członkiem zarządu jest sprawca czynu zabronionego popełnionego na szkodę tego podmiotu. Autorzy przedstawiają kolejno problematykę związaną z pojęciem pokrzywdzonego w aspekcie prawa karnego procesowego oraz materialnego, a także regulacje związane z zastępstwem procesowym w sytuacji konieczności wyłączenia organu spółki na gruncie prawa handlowego i postępowania cywilnego. Całość rozważań kończy przedstawienie własnego stanowiska, a także postulaty de lege ferenda.
    The article discusses the situation of the limited company which is the victim in criminal proceedings where the offence against the company has been committed by its sole shareholder, the only member of its board of managers. I present issues related to the concept of the injured party from the point of view of criminal procedural and substantive law, and regulations associated with legal representation in the situation where it is necessary to exclude a company entity on the grounds of commercial law and civil proceedings. I conclude my observations with a presentation of my own position and postulates for new legislation.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 53-75
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOBIETY I CZARNOSKÓRZY W ŁAWACH PRZYSIĘGŁYCH W STANACH ZJEDNOCZONYCH
    Women and Black Americans Serving on Juries in the United States
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096648.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawa kobiet; prawa czarnoskórych; przysięgli; proces karny; wybór przysięgłych
    women’s rights; the rights of Black Americans; jury; criminal proceedings; jury selection.
    Opis:
    Artykuł ma na celu ukazanie, jak przebiegał proces włączania do obu paneli dwóch „znaczących” grup społecznych, tj. kobiet oraz czarnoskórych. Przez dziesięciolecia przedstawiciele tych grup praktycznie nie zasiadali w panelach obu ław, co wynikało zarówno z obowiązujących norm prawnych, jak i konkretnych działań podejmowanych przez osoby odpowiedzialne za kompletowanie paneli w poszczególnych jurysdykcjach. Artykuł ma też na celu przedstawienie motywacji, jaka kryła się za systemowym wykluczaniem tych dwóch grup społecznych, jak i argumentacji zwolenników dopuszczenia kobiet i czarnoskórych do prac w federalnym i stanowym wymiarze sprawiedliwości w charakterze przysięgłego.
    The aim of this article is to describe the process whereby two large social group, women and Black Americans, were brought in for jury service in the United States courts. For many decades, persons from these groups were hardly ever appointed to serve on American jury panels. This was due to the legal provisions applicable at the time, as well to specific decisions taken by persons responsible for completing panels in particular jurisdictions. I also discuss the motives for the systematic exclusion of these two groups, as well as the arguments put forward by campaigners for the admission of women and Black Americans to jury service in the federal and state judiciary.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 301-323
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ODDALENIE WNIOSKU DOWODOWEGO STRONY ZŁOŻONEGO PO ZAKREŚLONYM PRZEZ ORGAN PROCESOWY TERMINIE ‒ ROZWAŻANIA NA TLE ART. 170 § 1 PKT 6 I § 1A K.P.K.
    Dismissal of a Party’s Evidentiary Motion Submitted after the Deadline set by the Judicial Body: Remarks on Art. 170 § 1. 6 and § 1a of the Polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096664.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; inicjatywa dowodowa; zasada prawdy materialnej; zasada kontradyktoryjności; prekluzja dowodowa; ustalenia faktyczne; strony procesu.
    criminal proceedings; evidentiary initiative; the principle of substantive truth; the adversarial principle; preclusion of evidence; fndings of fact; parties to the proceedings.
    Opis:
    Zaprezentowany artykuł poświęcony został statuowanej w art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k. podstawie oddalenia wniosku dowodowego strony w procesie karnym, wprowadzonej do kodeksu postępowania karnego ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1694), zgodnie z którą to podstawą wniosek dowodowy podlega oddaleniu także wówczas, gdy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona. W opracowaniu odrębne rozważania poświęcono także analizie dyspozycji nowo wprowadzonego art. 170 § 1a k.p.k., który włącza możliwość oddalenia wniosku dowodowego złożonego po terminie zakreślonym przez organ procesowy, w sytuacji gdy dotyczy on okoliczność kluczowych z punktu widzenia rozstrzygnięcia o odpowiedzialności prawnokarnej. W artykule przedstawiono ratio legis wprowadzenia art. 170 § 1 pkt 6 i § 1a k.p.k., dokonano analizy dogmatycznej wskazanych przepisów, jak również ich oceny z punktu widzenia aksjologii procesu karnego. W tym zakresie przedmiotowe regulacje skonfrontowano z obowiązującym systemem naczelnych zasad procesowych, a także zaproponowano odpowiedni sposób wykładni nowo wprowadzonych przepisów.
    This article discusses the grounds for the dismissal of a party’s evidentiary motion in criminal proceedings, as defined in Art. 170 § 1 point 6 of Kodeks postępowania karnego (the Polish Code of Criminal Procedure) and brought into the Code by the amendment of 19 July 2019 (Ustawa z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. 2019, Item 1694). Under the amended article, an evidentiary motion may be dismissed also if it was submitted after the deadline set by the judicial body, of which the party submitting the motion was notified. The present study also considers the disposition of the amended Art. 170 § 1a, which offers the possibility of an evidentiary motion being dismissed if it was submitted after the deadline set by the judicial body, in a situation where it concerns the key circumstances from the point of view of the decision on criminal liability. I present the ratio legis for the amendment of Art. 170 § 1 point 6 and § 1a, and give a dogmatic analysis of these provisions as well as their assessment from the point of view of the axiology of criminal proceedings. I compare the new regulations with the set of key procedural principles currently in force, and offer a practicable interpretation of the new provisions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 213-235
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    FUNKCJE POSTĘPOWANIA SPRAWDZAJĄCEGO W PROCESIE KARNYM
    Functions of the Verifying Proceedingsin the Polish Criminal Procedure
    Autorzy:
    Abramek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096443.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    postępowanie sprawdzające
    uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa
    śledztwo
    dochodzenie
    postę- powanie przygotowawcze
    postanowienie o wszczęciu postępowania karnego
    prawa i wolności jednostki
    zasada legalizmu
    zasada szybkości postępowania.
    verifying proceedings
    justifed suspicion that offence has been committed
    investigation
    inquiry
    preparatory proceedings
    decision to initiate criminal proceedings
    individual’s rights and freedoms
    principle of legalism
    principle of prom proceedings.
    Opis:
    Artykuł dotyczy postępowania sprawdzającego uregulowanego w art. 307 k.p.k. Autorka dokonuje analizy tej instytucji procesowej z perspektywy jej funkcji w polskim procesie karnym. W początkowej części pracy wskazuje na najważniejsze założenia związane z ww. regulacją, a następnie, w nawiązaniu do celu czynności sprawdzających, podejmuje próbę odczytania zamiarów ustawodawcy związanych z funkcjami tej instytucji. Następnie rozważania dotyczą poszczególnych funkcji postępowania sprawdzającego. Autorka wskazuje na uzasadnienie ich wyodrębnienia i związane z tym aspekty karnoprocesowe.
    This paper concerns the verifying proceedings regulated in Article 307 of the Polish Code of Criminal Procedure. I analyse this procedural institution from the perspective of its function in Polish criminal proceedings. I start by listing the key principles applicable to this regulation and embark on an interpretation of the legislator’s intention regarding the functions of this institution with reference to the purpose of verifying proceedings. I then move on to consider the individual functions of verifying proceedings. I discuss the grounds for the separate treatment of verifying proceedings and related aspects of criminal proceedings.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 3; 75-90
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies