Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Confession" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wartość dowodowa confessio iudicialis w świetle Mitis Iudex Dominus Iesus papieża Franciszka
    The value of confessio iudicilias in Mitis Iudex Dominus Iesus
    Autorzy:
    LESZCZYŃSKI, GRZEGORZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661190.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dowód
    przyznanie
    proces
    proof
    confession
    process
    Opis:
    Taking up the value of confessio iudicialis for declaring a marriage null and voit, the author begins his reflections with a look at different forms of declarations of the parties. From the point of view of marriage validity, of special significance is also the analysis of confessio iudicialis in the Code of Canon Law from 1917 and 1983. The last part of the author’s reflections is devoted to the analysis of new canon 1678 of the Code of Canon Law, declaring in Pope’s Francis Mitis Iudex Dominus Iesus.
    Prawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z roku 1983, w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa, oddaje do dyspozycji sądów kościelnych cztery podstawowe środki dowodowe. Jednym z nich są oświadczenia stron. Przyznanie się sądowe, będące jednym z oświadczeń stron, nabiera nowego wymiaru w świetle przepisów zawartych w Liście Apostolskim Ojca Świętego Franciszka Mitis Iudex Dominus Iesus, obowiązujących od 8 grudnia 2015 r. Przepisy zawarte w Mitis Iudex Dominus Iesus Ojca Świętego Franciszka nie zmieniają rozumienia środka dowodowego, jakim jest confessio iudicialis, ani też nie dokonują zmian co do jej stosowania w aspekcie proceduralnym. Wprowadzają natomiast istotną zmianę co jej wartości dowodowej w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa czyli uściślają walor dowodowy sądowego przyznania się i oświadczeń stron procesowych. Zgodnie, bowiem, z kan. 1678 § 1 Mitis Iudex Dominus Iesus w sprawach o nieważność małżeństwa przyznanie się sądowe oraz oświadczenia stron, poparte ewentualnymi zeznaniami świadków potwierdzającymi ich wiarygodność, mogą mieć pełną wartość dowodową, którą winien ocenić sędzia, po dokładnym rozważeniu wszystkich wskazówek i poszlak, chyba że pojawiają się inne elementy, które je obalają. W świetle Mitis Iudex Dominus Iesus zeznania świadków potwierdzających wiarygodność strony powodowej lub pozwanej nabiera zupełnie nowego wymiaru. Potwierdzenie, bowiem, wiarygodności strony przez zeznających w procesie świadków jest elementem wystarczającym do nadania przyznaniu się sądowemu lub innemu oświadczeniu strony mocy dowodu pełnego.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 4; 121-137
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przystępowanie do sakramentu pokuty a przyjęcie Eucharystii według prawa kanonicznego
    Receiving to the sacrament penitence and admitting the Holy Eucharist according to canon law
    Autorzy:
    JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661369.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Eucharystia
    Komunia św.
    okres wielkanocny
    wiek rozeznania
    spowiedź
    absolucja generalna
    spowiedź dzieci
    blessed Eucharist
    Holy Communion
    paschal time
    age of discretion
    confession
    general absolution
    baby’s confession
    Opis:
    In the Codex of Canon Law we read: once admitted to the blessed Eucharist, each of the faithful is obliged to receive holy communion at least once a year. This precept must be fulfilled during paschal time, unless for a good reason it is fulfilled at another time during the year. And also: All the faithful who have reached the age of discretion are bound faithfully to confess their grave sins at least once a year. This article is about if always a faithful before communion are bound to confess, in kind and in number, all grave sins committed after baptism, and which have not been confessed in an individual confession.  The first part of article is about history of this problem, the second - individual and integral confession and absolution before admitting to the blessed Eucharist according to Codex of Canon Law. Next parts of article are about confession after general absolution and babies confession before their first holy communion.
    Zgodnie z nauczaniem Kościoła, zawartym między innymi w katechizmie Jana Pawła II, wierni powinni przynajmniej raz w roku przyjąć Eucharystię, przygotowując się do tego poprzez sakrament pokuty. Artykuł ma na celu ukazanie relacji, jaka łączy te dwa akty sakramentalne, spowiedzi i Komunii św., w tym między innymi danie odpowiedzi na pytanie, czy zawsze po popełnieniu grzechu wierny musi wcześniej, przed Eucharystią, przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Pierwszy z rozdziałów przedstawia nakreślony w tytule problem od strony historycznej. Kolejny omawia ogólną zasadę konieczności sakramentalnego wyznania grzechów przed przystąpieniem do Eucharystii, w świetle norm prawa kanonicznego. Rozdział trzeci dotyczy kwestii spowiedzi po uzyskaniu absolucji generalnej, a ostatni potrzeby spowiedzi małych dzieci przed uroczystością ich pierwszej Komunii św. U samych początków chrześcijaństwa, jak się wydaje, wierni po przyjęciu pokuty i odpuszczeniu winy, mogli bez przeszkód uczestniczyć w liturgii Mszy św. i przyjmować Komunię. Od II wieku rozpoczyna się proces radykalizacji traktowania sakramentu pokuty. Pojawiają się poglądy, a wraz z nimi nowa praktyka, zgodnie z którymi, po odpuszczeniu wszystkich grzechów przez chrzest, później tylko raz w życiu można otrzymać rozgrzeszenie w sakramencie pokuty. Praktyka taka musiała prowadzić do konieczności rezygnacji niektórych wiernych z przyjmowania Komunii św., a także nawet z przychodzenia na Eucharystię. Nowe rozstrzygnięcia dotyczące przystępowania do sakramentu pokuty łączyły się z rozpowszechniającą się w Europie praktyką wprowadzaną przez mnichów iroszkockich. Akcentowali oni znaczenie wyznania grzechów, połączonego z żalem za nie i gotowością nawrócenia. Taka sytuacja otwiera niejako na nowo możliwość przystępowania przez większą liczbę wiernych do Eucharystii. Mogli od tego czasu, za każdym razem, po popełnieniu grzechu ciężkiego, skorzystać z sakramentalnego rozgrzeszenia i w pełni uczestniczyć we Mszy św. Obecnie prawo kanoniczne nakłada na wiernego obowiązek wyznawania grzechów ciężkich podczas sakramentalnej spowiedzi. Kościół zobowiązuje wszystkich wiernych do spowiadania się przynajmniej jeden raz w roku, aby przyjąć Komunię w okresie wielkanocnym. Dotyczy to osób po osiągnięciu wieku rozeznania i wyznawania przez nich grzechów ciężkich. Konkretyzując, chodzi tutaj o osoby, które po osiągnięciu wieku rozeznania, posiadają używanie rozumu, a tym samym zdolność do rozeznania wartości moralnej swoich czynów. Zazwyczaj wierny przystępuje do spowiedzi, aby później móc przyjąć Eucharystię. Nie zawsze jednak ma do tego możliwości. Jej brak może łączyć się z niebezpieczeństwem utraty życia. Sytuacja taka ma miejsce podczas konfliktów zbrojnych, ataków terrorystycznych, katastrof, kiedy obecny tam kapłan nie dysponuje czasem na wysłuchanie spowiedzi każdego o to proszącego, nie mając też zazwyczaj przy sobie Chleba Eucharystycznego dla udzielenia Komunii św. Istnieje wtedy możliwość otrzymania tzw. absolucji generalnej. Po Soborze Watykańskim II pojawiły się głosy, aby dzieci przed pierwszą Komunią nie przystępowały do sakramentu pokuty, bo nie popełniają grzechów ciężkich. Na mocy deklaracji Kongregacji Sakramentów i Kongregacji Duchowieństwa należy stosować się do powszechnej praktyki poprzedzania pierwszej Komunii dzieci ich spowiedzią. Podstawą takiego wymogu nie jest stan grzechu, w jakim mogą się znajdować dzieci, ale cel edukacyjny i formacyjny, czyli wychowanie ich od młodego wieku do prawdziwie chrześcijańskiego ducha nawrócenia i pokuty.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 77-95
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Listy Kolegium Kościelnego Wyznania Ewangelicko-Augsburskiego do architekta Chrystiana Piotra Aignera (1756-1841) w związku z nieznanym projektem kaplicy pogrzebowej na cmentarzu luterańskim w Warszawie oraz zestawienie wydatków związanych z budową tejże kaplicy
    Letters from the Church College of the Evangelical Augsburg Confession to the architect Chrystian Piotr Aigner regarding an unknown design of a funeral chapel in the Lutheran cemetery in Warsaw and a statement of expenses related to the construction of the chapel
    Autorzy:
    Skrodzka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407967.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    architektura neoklasycystyczna
    luteranie
    zbór ewangelicko-augsburski
    cmentarz ewangelicko-augsburski
    kaplica Halpertów
    Adolf Schuch
    neoclassical architecture
    Lutherans
    Evangelical Church of the Augsburg Confession
    Evangelical Lutheran Cemetery of the Augsburg Confession
    Halpert family chapel
    Opis:
    W Archiwum Głównym Akt Dawnych znajdują się dokumenty dotyczące działalności Kolegium Kościelnego gminy ewangelicko-augsburskiej w Warszawie. Wśród nich ostatnio odnaleziono nieznane źródła, których edycja stanowi przedmiot niniejszej publikacji. Zawierają one informacje na temat zamówienia przez gminę u Chrystiana Piotra Aignera projektu kaplicy pogrzebowej na cmentarzu luterańskim w Warszawie. Dokumenty te stanowią dwa listy skierowane do Aignera, oraz kosztorys. Z dokumentów wiadomo, że do kosztorysu dołączony był pierwotnie także projekt kaplicy, który obecnie zaginął. Zamieszczone w dokumentach informacje stanowią istotny wkład w pełniejsze rozpoznanie dorobku polskiego architekta. 
    The Central Archives of Historical Records contains documents relating to the activities of the Church College of the Lutheran Community in Warsaw. Among them, unknown sources have recently been found whose editing is the subject of this publication. They contain information on the commune's commissioning of a design for a funeral chapel from Ch.P. Aigner. The documents are two letters addressed to him, and a cost estimate. It is known from the documents that the cost estimate was also originally attached to the design of the chapel, but has now been lost. The information contained in the documents is an important contribution to a more complete recognition of the architect's work.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 171-183
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gelingen und Scheitern der Reformation in Polen
    The success and failure of the Reformation in Poland
    Autorzy:
    Małłek, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139280.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    reformacja
    Walerian Krasiński
    edykty antyluterańskie
    Konfesja Augsburska
    Zgoda Sandomierska
    Reformation
    Anti-Lutheran Edicts
    Augsburg Confession
    Sandomierz Agreement
    Opis:
    Artykuł składa się z trzech części: pierwsza, poświęcona jest przyczynom i początkom reformacji w Polsce w latach 20. XVI w., druga – apogeum ruchu reformacyjnego w latach 60-70. tego stulecia i trzecia – zmierzchowi w ostatnich dziesięcioleciach XVI w. i początkach XVII w. Przyczyny reformacji w Polsce były podobne jak w innych krajach europejskich i wiązały się ze zjawiskiem kryzysu w Kościele Katolickim. Z kolei przyczyny upadku reformacji w Polsce były wielorakie. Słabością polskiej reformacji i chyba główną przyczyną jej regresu i zmierzchu było to, że nie objęła ona równomiernie wszystkich stanów. Polska reformacja była przede wszystkim reformacją szlachecką.
    The article consists of three parts: the first one is devoted to the causes and beginnings of the Reformation in Poland in the 1620s; the second shows the climax of the Reformation movement in the 1660s-70s; and the third depicts its twilight in the last decades of the 16th century and the beginning of the 17th century.  The reasons for the Reformation in Poland were similar to those in other European countries and related to the crisis in the Catholic Church. In turn, the causes of the collapse of the Reformation in Poland were manifold.  The weakness of the Polish Reformation and probably the main reason for its decline and fall was the fact that it did not cover evenly all the estates. The Polish Reformation was primarily a reformation of the gentry.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 100-110
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Treści ideowe polskich nowożytnych konfesjonałów jako wyraz potrydenckiego nauczania Kościoła
    The ideational content of modern confessionals as an expression of the post-trent teaching of the Church
    Autorzy:
    Gontarek, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068218.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    polska sztuka nowozytna
    ikonografia
    konfesjonał
    spowiedź
    sobór trydencki
    Polish modern Art
    iconography
    confessional
    confession
    The Council of Trent
    Opis:
    Zagadnienie obecności konfesjonałów we wnętrzach potrydenckich kościołów jak dotąd nie zostało podjęte przez polskich badaczy. Lakoniczne wzmianki w pozycjach encyklopedycznych i słownikowych sprowadzają się jedynie do odniesień liturgicznych, do historycznej ewolucji formy mebla lub kwestii konserwatorskich. Niniejszy tekst jest próbą wydobycia pomijanego dotychczas lub traktowanego marginalnie bogactwa treści ideowych, których nośnikiem są staropolskie spowiednie. Przedstawione w studium wnioski powstały na podstawie analizy ok. 140 obiektów z XVII i XVIII w. pochodzących z ok. 60 miejscowości leżących w granicach dzisiejszej Polski, dekorowanych malowanymi lub snycerskimi scenami, z przedstawieniami pokutników i patronów spowiedzi (niekiedy uzupełnionymi tekstem) oraz emblematami. Konfesjonał bardzo szybko został włączony do stałych elementów wyposażenia świątyni, ściśle współgrając z całym jego wystrojem. Swoją dekoracją nie tylko go dopełniał, ale również stał się przekazicielem autonomicznych treści.  Adresowane one były nie tylko do penitentów (poprzez wizerunki nawróconych pokutników) ale także do spowiedników (przedstawienia męczenników tajemnicy spowiedzi). Uwzględniając formę konfesjonału i jego ikonografię w szerszym kontekście, koniecznym jest wskazanie sposobów, w jaki posługując się obrazem i słowem, meble stały się wyrazicielami konkretnych punktów nauczania potrydenckiego Kościoła, akcentując treści negowane przez protestanckich reformatorów. Pokutne przedstawienia miały w penitentach wzbudzać przekonanie o potrzebie indywidualnej spowiedzi, opartej na apostolskiej sukcesji, bezwzględną konieczność obecności kapłana, który odpuszcza grzechy na mocy „władzy kluczy” oraz zaprzeczać predestynacji, kładąc nacisk na prawdę wiary, zgodnie z którą człowiek świadomie dokonuje wyboru pomiędzy dobrem a złem. Ideowe bogactwo konfesjonału wiązało się również z faktem, ze w tym jednym miejscu koncentrowały się trzy sakramenty: jeden z nich był tu celebrowany, będąc niezbędnym dla uzyskania sakramentu Eucharystii, a jednocześnie wymagając udziału wyświęconego kapłana. Celem artykułu jest spojrzenie na nowożytne konfesjonały, które swoją formą i treścią, na równi z pozostałymi elementami wyposażenia wnętrz kościelnych, przekazywały kontrreformacyjną doktrynę potrydenckiego Kościoła.
    The issue of the presence of confessionals in the interior of the post-Trent church has not yet been addressed by Polish researchers. Brief references in encyclopaedic or dictionary works focus primarily on the evolution of the form of furniture. Therefore, this text will be an attempt to extract the wealth of ideological content, which has so far been omitted or treated marginally, and which is carried by old Polish confessionals. The proposed study includes confessionals located within the borders of today’s Poland and dating back to the 17th and 18th centuries, on which there are paintings or woodcarving images of penitents and confession patrons (sometimes enriched with text), as well as emblematic representations – a total of about 140 modern confessionals in not quite 60 towns and cities. The decoration of “penitential furniture”, as permanent elements of the church’s furnishings, harmonised closely with its whole interior design. On the one hand, it was supposed to complement it, and on the other, it was supposed to be a transmitter of autonomous content. They were addressed not only to penitents (e.g. through the presence of images of converted expiators), but also to confessors (images of martyrs of the mystery of confession). Considering the form of the confessional and its iconographic setting in a broader context, it is necessary to indicate the points which expressed the Catholic Church’s response to the errors of the Reformation. This includes the need for individual sacramental confession, based on the apostolic succession, the ruthless presence of a clergyman forgiving sins with the “power of the keys” and the negation of predestination emphasising the truth that man himself consciously chooses good or evil. The ideational richness of the confessional was also greatly influenced by the fact that the three sacraments were concentrated in the confessional: it was the place where one of them was celebrated and the necessary point on the way to receive the Eucharist, at the same time as the necessary presence of an ordained priest. The aim of this article is, therefore, to look at the modern confessional who, in its formal and content layer, visually realises – on an equal footing with other elements of the church’s equipment – the counter-reformation doctrine of the postTrent Church.
    Źródło:
    Artifex Novus; 2019, 3; 96-113
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Status of Messianic Jews on mixed marriage in the canonical legal order and its canonical implications
    Status Żydów Mesjanistycznych w przedmiocie małżeństw mieszanych w kanonicznym porządku prawnym i jego kanoniczne implikacje
    Autorzy:
    Wilk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151051.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Żydzi Mesjanistyczni
    katolik
    małżeństwo mieszane
    przeszkoda różności religii
    przeszkoda odmiennego wyznania
    Messianic Jews
    Catholic
    mixed marriages
    impediment of religion difference
    impediment of confession difference
    Opis:
    In the presented study, the subject of the Author’s attention became the question of the status of Messianic Jews in the subject of mixed marriages in the canonical legal order. Examining the doctrine of the messianic Jewish community, the author showed that it is characterized by syncretism, containing both Judaic and Christian elements, among which faith in Jesus Christ as the Messiah becomes essential. Looking at this doctrine through the prism of the regulations concerning mixed marriages in the canonical law (can. 1086, 1125 CIC/83), he proved that the status of the other party is not determined by faith in Christ, but by baptism; this sacrament is not received among Messianic Jews. Therefore, they should be treated as unbaptized. As a result, they fall under the obstacle of the diversity of religions (can. 1086 CIC/83). In addition, the Author pointed out that a large part of the members of this community are gentiles of Christian provenance, and therefore they should be treated as baptized; they therefore fall under the obstacle of a different religion (can. 1125 CIC/83).
    W zaprezentowanym opracowaniu przedmiotem uwagi Autora stała się kwestia statusu Żydów Mesjanistycznych w przedmiocie małżeństw mieszanych w kanonicznym porządku prawnym. Badając doktrynę wspólnoty Żydów Mesjanistycznych Autor wykazał, iż charakteryzuje się ona synkretyzmem, zawierając zarówno elementy judaistyczne, jak i chrześcijańskie, wśród których istotną staje się wiara w Jezusa Chrystusa jako Mesjasza. Patrząc na tą doktrynę przez pryzmat regulacji dotyczących małżeństw mieszanych w prawie kanonicznym (kan. 1086, 1125 KPK/83) dowiódł, iż o statusie drugiej strony nie decyduje wiara w Chrystusa, ale przyjęty chrzest; tego sakramentu nie przyjmuje się natomiast u Żydów Mesjanistycznych. Stąd też traktować ich należy jako nieochrzczonych. W efekcie podpadają oni pod przeszkodę różności religii (kan. 1086 KPK/83). Oprócz tego Autor wskazał, iż pokaźna część członków tej wspólnoty jest nie-Żydami, o proweniencji chrześcijańskiej, dlatego też należy ich traktować jako ochrzczonych; podpadają więc oni pod przeszkodę odmiennego wyznania (kan. 1125 KPK/83).
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 161-174
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnoprawny obowiązek denuncjacji (art. 240 k.k.) a tajemnica posługi religijnej
    Denouncement Obligation Under Criminal Law (art. 240 of the Criminal Code) vs. the Privilege of Religious Service
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372526.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa
    denuncjacja
    tajemnica duszpasterska
    posługa religijna
    seksualne wykorzystanie małoletniego
    crime notification
    denouncement
    seal of the confession
    religious service
    sexual abuse of a minor
    Opis:
    The amendment of art. 240 of the Criminal Code, effective as of 13 July 2017, has replaced the previous social obligation (art. 304 of the Code of Criminal Procedure) with the denouncement obligation under criminal law with reference to sex crimes. Expanding the substantive scope of the related obligation has been justified with the need to increase the protection of the victims of such crimes, especially minors and people who are inept due to their mental and physical condition. Recognizing the abovementioned purpose of the amendment as ne-cessary and socially important, it is worth asking the question about the relationship between the obligation under the analyzed legal norm and the freedom of conscience and religion, as guaranteed by the constitution as well as the right to privacy, including the right to discretion related to spiritual life and religious practice. Does the obligation to notify law enforcement authorities refer also to clergy and religious, who have obtained this kind of information while performing religious service? Does this obligation arise even when the victim expressly states during a spiritual conversation that they don’t want the police or prosecutor to be informed and when there are reasons to suspect that a possible notification and its procedural consequences may have an adverse effect on the victim’s psyche? The article will attempt to answer these questions.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 3; 149-168
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The term “minister” under the Polish Code of Criminal Procedure as applicable to the Roman Catholic Church
    Termin „duchowny” z polskiego Kodeksu postępowania karnego dla Kościoła rzymskokatolickiego
    Autorzy:
    Jakubiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098376.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    artykuł 178 pkt 2 k.p.k
    zakaz dowodowy
    duchowny
    spowiedź
    Kościół rzymskokatolicki
    article 178 point 2 CCP
    the clergy – penitent privilege
    minister of religion
    the Sacrament of Confession
    the Roman Catholic Church
    Opis:
    W art. 178 pkt 2 k.p.k ustawodawca zapisał: „Nie wolno przesłuchiwaćjako świadków: (…) duchownego co do faktów, o których dowiedziałsię przy spowiedzi”. Ponieważ norma w nim zawarta odwołuje się doogólnych terminów (bo wspólnych dla wielu Kościołów i wspólnot religijnych), ale i za razem niezdefiniowanych w k.p.k., jak chociażby termin„duchowny”, stosowanie przedmiotowego zakazu dowodowego okazujesię napotykać na trudności interpretacyjne. Biorąc pod uwagę powyższe problemy, głównym celem, jaki przyświecał autorowi przy powstaniu tego artykułu, było określenie desygnatów terminu „duchowny” z art. 178 pkt 2 k.p.k dla Kościoła rzymskokatolickiego. Dla jego realizacji autor określił kryteria wewnętrzne i zewnętrzne omawianego pojęcia, co z kolei okazuje się nieodzowne w opisaniu zakresu podmiotowego przywołanej normy.
    In Article 178 point 2 of the Polish Code of Criminal Procedure, the legislator recognises the clergy – penitent privilege and has provided that “a minister of religion may not be examined in the capacity of witness on information communicated to him during the a penitent’s confession.” Since this provision employs general terms (i.e. such as are common to many Churches and religious associations) which have not been defned in the Code of Criminal Procedure, including, for instance, the term “minister,” interpretative difficulties often occur with the implementation of the clergy – penitent privilege. Hence my main aim in this paper was to identify the referents of the term “minister” in Article 178 Section 2 of the Code as applicable to the Roman Catholic Church. To do this, I offer a discussion both of the internal and external criteria for the term “minister,” which turns out to be an indispensable step allowing me to go on to the description of the personal scope of these provisions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 337-359
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Las indulgencias: Significado y actualidad para la vida de la Iglesia
    The indulgences: significate and actual influence on the life of the Church
    Autorzy:
    NYKIEL, KRZYSZTOF
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661711.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Indulgencia plenaria
    Indulgencia parcial
    Penitenciaría Apostólica
    contrición
    perdón
    Confesión sacramental
    confesor
    facultad
    celebración eucarística
    conversión
    Sumo Pontífice
    obra indulgenciada.
    Plenary Indulgence
    Partial Indulgence
    Apostolic Penitentiary
    contrition
    forgiveness
    sacramental confession
    the confessor
    the faculty
    the Eucharistic celebration
    conversion
    Supreme Pontiff
    indulgenced work
    Opis:
    This paper aims to expose the doctrine on indulgences, its historical evolution, current legislation and actual influence on the life of the Church. The author highlights how the indulgences are useful to the spiritual life of the Christian faithful: they help in the fight against sin and evil forces, they stimulate to charity and they offer a valuable assistance to our deceased brothers and sisters; they awaken the hope of full reconciliation with God the Father; they strengthen the hierarchical communion of the faithful and pastors, and especially with the Vicar of Christ; they contribute so that the Church presents herself as holy and immaculate, united in Christ with the bond of charity.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 57-72
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies