Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ciało" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Ciało - źródło grzechu czy powód do chwały w świetle poglądów Tertuliana
    Body - source of sin or cause to glory according to Tertullian
    Autorzy:
    Filipowicz, Adam M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817951.pdf
    Data publikacji:
    2006-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ciało ludzkie
    Tertulian
    godność ciała
    human body
    dignity of human body
    Opis:
    The article considers human body in teaching of Tertullian, one of the famous early Christian writers and an important apologist of Christianity. It consists of five parts: 1. Introduction; 2. Despise body in ancient philosophical thought; 3. Dignity of body according to Tertullian; 4. Human body and responsibility for evil and sin; 5. Summary.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2006, 4, 1; 217-239
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyka dotyku. Aspekty etyczne wykorzystywania dotyku w praktykach terapeutycznych
    The ethics of touch. Ethical aspects of using touch in therapeutic practice
    Autorzy:
    Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430884.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    touch
    body
    psychotherapy
    difference of power
    dotyk
    ciało
    psychoterapia
    różnica mocy
    Opis:
    Touch is one of the most important needs of a human; it is a significant element of human development. Touch can be healing, neutral as well as detrimental. On one hand, through touch one can grant the feeling of a safe environment, facilitate the establishment of emotional bonds and increase the feeling of trust, however on the other hand it may intensify the existing trauma or cause unpleasant feelings. Touch can be a basic tool in therapy (e.g. a healing massage) or an addition to verbal therapy (e.g. psychotherapy). Despite the many positive effects of using touch in therapy, nowadays therapists often renounce such a form of contact with the patient. One of the main reasons given is the need to avoid so-called hazardous behaviours; as touch can be misinterpreted and in consequence cause problems for the therapist. According to some authors, restraining from touch that might be beneficial to the patient, simply out of a fear of possible consequences, is unethical. It is often stressed that the lack of any contact may have a detrimental impact upon therapy. On the other hand there are numerous reservations concerning the use of touch in therapy; the difference of power is most often referred to, as it may be overused by the therapist, as well as the possibility that a therapeutic touch may be the first step towards the initiation of sexual behaviour − such convictions pose significant obstacles in seeing the positive meaning of touch in therapy. Considering the above context, the question of when and how to use touch in therapy, especially in psychotherapy, becomes significant. An attempt at answering this question is one of the objectives of this paper.
    Kontakt za pomocą dotyku stanowi jedną z najbardziej istotnych potrzeb człowieka, ważny element jego właściwego rozwoju. Dotyk może mieć działanie lecznicze, neutralne, lecz także szkodliwe. Z jednej strony, za jego pośrednictwem, można zapewnić pacjentowi poczucie bezpiecznego otoczenia, ułatwić nawiązanie emocjonalnej więzi i zwiększyć poczucie zaufania, lecz z drugiej strony − zintensyfikować istniejącą traumę lub wywołać nieprzyjemne odczucia. Dotyk może być w terapii narzędziem podstawowym (np. masaż leczniczy) lub stanowić dodatek do terapii werbalnej (np. psychoterapii). Pomimo wielu pozytywnych następstw stosowania dotyku w terapii, współcześnie terapeuci często rezygnują z takiej formy kontaktu z pacjentem. Jako jeden z głównych powodów wskazuje się chęć uniknięcia tzw. ryzykownych zachowań; dotyk może bowiem być błędnie zinterpretowany przez pacjenta, a w konsekwencji przysporzyć problemów terapeucie. Zdaniem części autorów, powstrzymywanie się przed dotykiem, który może być leczniczy dla pacjenta, wyłącznie ze strachu przed możliwymi konsekwencjami, jest zachowaniem nieetycznym. Często podkreśla się też, iż brak jakiegokolwiek kontaktu może niekorzystnie wpływać na terapię. Z drugiej strony, zgłaszane są liczne zastrzeżenia wobec wykorzystania dotyku w terapii; wskazuje się przede wszystkim na różnicę mocy, która może być nadużywana przez terapeutę, oraz na możliwość, iż dotyk terapeutyczny będzie pierwszym krokiem na równi pochyłej ku inicjowaniu zachowań seksualnych − takie przekonania stanowią poważną przeszkodę w dostrzeżeniu pozytywnego znaczenia dotyku w terapii. W tym kontekście istotne staje się pytanie, czy i w jaki sposób wykorzystywać możliwość zastosowania dotyku w terapii, a zwłaszcza psychoterapii; próba odpowiedzi na to pytanie jest jednym z celów tej pracy.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 2; 85-104
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół jako Ciało Chrystusa – znaczenie obrazu i konieczne zastrzeżenia
    Autorzy:
    Kielian, Andrzej
    Walkowiak, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54508037.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    Ciało Chrystusa
    Ratzinger
    eklezjologia
    katechetyka
    Church
    Body of Christ
    ecclesiology
    catechetics
    Opis:
    Artykuł traktuje o znaczeniu obrazu Kościoła jako Ciała Chrystusa wraz z jego zastrzeżeniami. Analiza oparta jest na teologii Josepha Ratzingera. Obejmuje wyjaśnienie metafory ciała w odniesieniu do wspólnoty Kościoła, jego genezy, podmiotowej i osobowej natury, a także uniwersalnego znaczenia rzeczywistości Ciała Chrystusa w globalnej historii świata. W kolejnej części zaznaczono zastrzeżenia względem koncepcji Ratzingera, jak problem rozstrzygnięcia członkostwa niekatolików w Kościele, pomijania czynnika ludzkiego w dyskusji o Kościele czy ukazania stosunku między widzialną, a niewidzialną stroną Kościoła. Na końcu artykułu przedstawiono wnioski katechetyczne istotne w kontekście Kościoła jako Ciała Chrystusa.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2023, 19; 91-110
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katecheza o Kościele i w Kościele – Ciele Chrystusa
    Autorzy:
    Kopiczko, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54508473.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Ciało Chrystusa
    katecheza
    pedagogika wiary
    Body of Christ
    catechesis
    pedagogy of faith
    Opis:
    Relacja między Kościołem a katechezą jest rzeczywistością wielopostaciową i złożoną. Troską katechezy zawsze był rozwój i pogłębianie relacji z Bogiem. Celem artykułu jest refleksja nad katechezą w Kościele, rozumianym jako Ciało Chrystusa. Artykuł zawiera trzy ważne punkty: katechetyczne rozumienie Kościoła, eklezjalność katechezy i pedagogia wiary. Refleksja jest przede wszystkim rozważaniem teoretycznym. Działania praktyczne są wskazane jedynie jako kierunek dalszych badań naukowych.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2023, 19; 111-123
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The plastic body as an epistemological figure of biotechnological utopia
    Ciało plastyczne jako epistemologiczna figura biotechnologicznej utopii
    Autorzy:
    Barański, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431289.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    body
    plasticity of the body
    biotechnology
    utopia
    epistemology
    ciało
    plastyczność ciała
    biotechnologia
    epistemologia
    Opis:
    Underlying the scientific statements about the possibility of transformation of the human condition lies the rejection of the belief in the perfection of the human existence and the acceptance of beliefs about its biological incompleteness and imperfection, which is a cause of disease, old age, and finally, human mortality. This leads to the acceptance of such understanding of the human condition, where whatever pertains to the flesh is conceived of as an accidental feature. In the utopian view of biotechnology, the body can be redeemed from bodily deficits, weaknesses, flaws and limitations. The biological nature of man becomes the subject of biotechnological transformation thanks to technologies optimizing the properties of the body, or becomes a technological artefact substituting the body. This perspective entails a belief in the non–restrictive and unlimited plasticity of the body, which is defined by the equivalence and susceptibility to transformation optimizing its properties. A medical biotechnology project aims to reconstruct the human body, which, thanks to this particular technology, and under its influence, becomes more and more plastic. On the scientific and medical basis the biotechnological utopia is born; it is understood as a design of a perfect, imperishable body, and a body capable of regeneration and self–healing. It raises fundamental questions about human individual identity and its identity as a species.
    U podstaw naukowej deklaracji o możliwości przeobrażenia kondycji ludzkiej tkwi odrzucenie przeświadczenia o doskonałości ludzkiego bytu i zaakceptowanie przekonania o jego niepełności i ułomności biologicznej, będącej źródłem chorób, starości i, wreszcie, śmiertelności człowieka. Prowadzi to do usankcjonowania takiego rozumienia ludzkiej kondycji, na mocy którego to, co cielesne, jest pojmowane jako cecha akcydentalna. W utopijnej perspektywie biotechnologii ciało może być wybawione od cielesnych deficytów, ułomności, wad i ograniczeń. Biologiczna natura człowieka staje się przedmiotem biotechnologicznej transformacji dzięki technologiom optymalizującym własności ciała bądź substytuującym ciało artefaktem technicznym. Ta perspektywa pociąga za sobą przekonanie o nieograniczonej i nielimitowanej plastyczności ciała, którą definiuje ekwiwalentność i podatność na transformację optymalizującą jego własności. Projekt biotechnologii medycznej mierzy w przebudowę ludzkiego ciała, które dzięki tej właśnie technologii i pod jej naporem, staje się coraz bardziej plastyczne. Na naukowo-medycznych podstawach rodzi się więc biotechnologiczna utopia ciała rozumiana jako projekt ciała doskonałego, ciała niezniszczalnego, ciała zdolnego do regeneracji i samoregeneracji. Stawia ona fundamentalne pytania o tożsamość osobniczą człowieka i jego tożsamość gatunkową.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 3; 5-17
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało ludzkie a organizm zwierzęcia: ujęcie Hansa-Eduarda Hengstenberga
    The Human Body and the Animal Organism: Hans-Eduard Hengstenberg’s Account
    Autorzy:
    Kożuchowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098337.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ciało
    organizm
    zwierzę
    rzeczowość
    duch
    fenomenologia
    metafizyka
    body
    organism
    animal
    objectivity
    spirit
    phenomenology
    metaphysics
    Opis:
    W artykule zaprezentowano jeden z istotnych aspektów wizji cielesności zarysowanej oryginalnie w wielu odsłonach przez Hansa-Eduarda Hengstenberga, a mianowicie jej relacji do organizmu zwierzęcego. Wbrew aktualnie dominującej naturalistycznej tendencji niemiecki myśliciel ukazuje ciało człowieka jako jakościowo odmienne w stosunku do organizmu zwierzęcego, a nie tylko różniące się od niego pod względem ilościowym. Scharakteryzowano najpierw zasadę rzeczowości, która współdeterminuje ludzkie ciało i jego organy, sprawiając, że jest ono ze swej istoty zasadniczo inne niż zwierzęce. Człowiek ma ciało, a zwierzę jest tylko organizmem. Ciało to za sprawą uzdolnienia człowieka do aktów o charakterze rzeczowym (wyspecjalizowania w nich), zapodmiotowanych w duchu ludzkim, spełnia dwojakie funkcje: typowo biologiczne (właściwe dla świata zwierzęcego), a także o charakterze nieorganicznym. Cielesność ludzką należy więc rozpatrywać w sensie fizycznym oraz jako wyraz ducha. Swoje analizy na ten temat Hengstenberg rozwijał z pozycji fenomenologiczno-metafizycznych. --------------- Zgłoszono: 14/07/2021. Zrecenzowano: 22/09/2021. Zaakceptowano do publikacji: 12/11/2021.
    Theis article considers an important aspects of the account of corporeality originally outlined by Hans-Eduard Hengstenberg, namely its relation to the animal organism. Contrary to the currently dominant naturalistic tendency, the German thinker shows the human body as not only quantitatively but also qualitatively different from the animal organism. To this end, Hengstenberg employs the principle of objectivity, which co-determines the human body and its organs and makes them essentially different from their animal counterparts. Man has a body whereas the animal is just an organism. Due to man’s specific ability to perform acts of a factual nature, the human spirit enables the body to perform two functions: biological (common to the animal world) and of an inorganic type. Human flesh should be considered in the physical sense and as an expression of the spirit. Hengstenberg developed his account on this issue from both a phenomenological and a metaphysical standpoint. --------------- Received: 14/07/2021. Reviewed: 22/09/2021. Accepted: 12/11/2021.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2021, 57, 2; 145-167
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heidegger and Merleau-Ponty: art and the bodily emergence of meaning
    Autorzy:
    Gomez Perez, Gustavo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431118.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Heidegger Martin
    Merleau-Ponty
    phenomenology
    body
    gesture
    language
    art
    world
    fenomenologia
    ciało
    gest
    język
    sztuka
    świat
    Opis:
    The present paper explores parallels between Heidegger’s and Merleau-Ponty’s views on the body phenomenon problem, paticularly considering the articulation between language, gesture and art. Initially, I argue that Heidegger and Merleu-Ponty find similar connections between body and language, in light of an ontological approach to language in which language is considered to be a structural component of existence. Accordingly, I suggest that both philosophers introduce the notion of gesture in order to articulate the relationship between body and language, thus showing that meaning is inherent to bodily comportments, something that is particularly clear in artistic practices. Then, I conclude that both Heidegger and Merleau-Ponty consider gesture to be a creative response to the world, which discloses latent meanings of things, just as happens with the work of art. In this sense, the notion of gesture alludes to a spontaneous or creative capacity that belongs to Being, that pertains to our background understanding of the world, and therefore cannot be confined either to the limits of a subject or to the limits of a body-object.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 4; 109-136
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakich przyjemności będzie doświadczał człowiek zbawiony? Stanowisko św. Tomasza z Akwinu
    What Pleasures Will a Resurrected Person Experience? St. Thomas Aquinas’s Position
    Autorzy:
    Płotka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22774465.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przyjemność
    ciało zmartwychwstałe
    beatitudo
    Tomasz z Akwinu
    filozofia średniowieczna
    pleasure
    resurrected body
    Thomas Aquinas
    medieval philosophy
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy przyjemności osób zbawionych, czyli przyjemności (zmysłowych i cielesnych), jakich zbawiony będzie doświadczał w stanie visio beatifica. Choć ze swej natury problem ten jest zagadnieniem teologicznym, wynikającym bezpośrednio z eschatologii chrześcijańskiej, to jednak w niniejszym artykule skupiono się na podstawowych problemach filozoficznych, jakie pojawiły się w badaniach Tomasza z Akwinu. Artykuł obejmuje trzy części. Pierwsza dotyczy ogólnej dyskusji Tomasza z Akwinu na temat przyjemności cielesnej w beatitudo. W szczególności zbadam argument Akwinaty, że przyjemność cielesna jest koniecznym elementem beatitudo i jest immanentna w szczęściu ostatecznym. W drugiej części artykułu przyjrzę się rozumieniu przez Tomasza statusu zmartwychwstałego ciała. Wreszcie w części trzeciej przedstawię poszczególne przyjemności cielesne, których prawdopodobnie doświadczy zbawiony człowiek.
    This article concerns the pleasure of the blessed, i.e. the pleasure (sensual and bodily) that a blessed person will experience in the visio beatifica state. Although by its very nature this problem is a theological issue arising directly from Christian eschatology, this article focuses on the underlying philosophical problems raised by Thomas Aquinas’s research. The article includes three sections. The first concerns Thomas Aquinas’s general discussion of the bodily pleasure contained in beatitudo. In particular, I will examine Aquinas’s argument that bodily pleasure is a necessary part of beatitudo and is immanent in ultimate happiness. In the second part of the article, I will look at Thomas’s understanding of the status of the resurrected body. Lastly, in the third part I will specify the individual bodily pleasures that the saved person will probably experience.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 2; 31-51
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura substancjalna osoby ludzkiej
    The substantial structure of a human being
    Autorzy:
    Liszka, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037267.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    struktura
    ciało
    dusza
    osoba ludzka
    społeczność
    relacja
    autonomia
    jedność
    structure
    body
    soul
    human being
    community
    relation
    autonomy
    unity
    Opis:
    The statement that a human being is a soul and a body is not sufficient.The way their union comes about in the mutual creation of one human beingis what matters. Moreover, the spiritual substance of a human being hasa different structure than the material substance, yet there is some similarity,indeed something in common. The most difficult issue refers to theexistence of the spiritual element in the body, which unites it with the souland creates the human body out of it. The combination of body and soul, aswell as the human community, has its structure. Individual human beingsand communities are engrafted in the life of the Triune God. The substantialstructure of a human being constitutes the foundation of the social structureand coherent wholeness with the structure of life of the Divine Persons.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2018, 88, 3; 77-98
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L'uomo come dono per l'altro nel pensiero di Tadeusz Styczeń
    Człowiek jako dar dla drugiego w myśli Tadeusza Stycznia
    The man as the gift for second in the thought of Tadeusz Styczeń
    Autorzy:
    Koziej, Bartłomiej Wiktor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448524.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    gift
    theology of the body
    body
    human being
    person
    communication
    love
    dar
    teologia ciała
    ciało
    człowiek
    osoba
    komunikacja
    miłość
    Opis:
    The main goal of this article is to present the thought of Tadeusz Styczeń, a Polish ethicist and theologian, on love among human beings. The attention is focused on the dimension of love between a man and a woman as a sincere gift of oneself to a beloved person by showing the relationship between 'me' of the person who loves, and 'you' of the person who is loved. Moreover, the article attempts to present love between a man and a woman as affirmation of the person one loves, as expressed in the statement: `It is so good you exist!'. The role and meaning of the human body is also discussed as it is the language in which a person can express his/her dedication to the loved one to the fullest. In this context, the relationship between 'me' and the body of the person who loves is also found significant. The special care is also given to the meaning of the sign of the body, which Styczeń presents as an image of the human 'me'. In this context, the uniqueness of human existence is portrayed against the created world. It was pointed out that the individual 'me' expresses itself the most effectively by action, which becomes a method for looking into a human soul. This action is possible thanks to the human body, which evolves into the language of interpersonal communication. And finally, it is shown how important is the part which a human face plays in this process of communication.
    Podstawowym celem artykułu jest omówienie i ukazanie myśli polskiego etyka i teologa Tadeusza Stycznia dotyczącej miłości ludzkiej. W sposób szczególny starano się zwrócić uwagę na wymiar miłości jako bezinteresownego daru pomiędzy kochającymi się: mężczyzną i kobietą, ukazując relację pomiędzy „ja” osoby kochanej i „ty” osoby kochającej. Podjęto również próbę ukazania miłości ludzkiej jako afirmacji drugiej osoby, wyrażającej się w sformułowaniu „Jak dobrze, że jesteś!”. Przedstawiono także rolę i znaczenie ciała ludzkiego jako języka, w którym człowiek najpełniej wyraża dar z siebie dla drugiej osoby. Istotne w tym kontekście stało się też przedstawienie relacji między „ja” osoby i swoim ciałem. Wyszczególniono znaczenie znaku ciała, które Styczeń przedstawia jako obraz ludzkiego ja. W tym kontekście przedstawiono wyjątkowość ludzkiej egzystencji na tle świata stworzonego, podkreślając, że „ja” osoby ludzkiej najlepiej wyraża się poprzez działanie, które staje się metodą, aby wejrzeć do wnętrza ludzkiego. Działanie to jest zaś możliwe dzięki ludzkiemu ciału, które staje się językiem komunikacji międzyosobowej. W końcu ukazano, jaką rolę w tym komunikowaniu się odgrywa ludzkie oblicze.
    Źródło:
    Studia nad Rodziną; 2015, 37; 89-119
    1429-2416
    Pojawia się w:
    Studia nad Rodziną
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Church Lives by the Eucharist, the Eucharist Lives in the Church: The Ontological Identity of the Believers
    Autorzy:
    Proniewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328360.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Kościół
    Eucharystia
    Lud Boży
    Mistyczne Ciało
    Wspólnota
    Benedykt XVI
    Church
    Eucharist
    People of God
    Mystical Body
    Community
    Benedict XVI
    Opis:
    Przedmiotem badania w niniejszym artykule jest wyszczególnienie racji, którymi posłużył się Joseph Ratzinger do uzasadnienia binarnej ontologicznej zależności pomiędzy Kościołem a Eucharystią, rzutującej na tożsamość wierzących. Przy pomocy metody analityczno-dedukcyjnej artykuł wykazuje, że Eucharystia nie jest tylko przyczyną sprawczą dla istnienia Kościoła i trwania wierzących w Chrystusie, ale stanowi o jego istocie i jest gwarantem ontologicznej tożsamości wierzących, odzwierciedlającej ich mistyczne zjednoczenie z Chrystusem i rzutującej na witalność Kościoła. W oparciu o pisma teologiczne Ratzingera artykuł udowadnia, że znalazł on uzasadnienie komplementarności tej relacji w wymiarze chrystologiczno-pneumatologicznym istoty Kościoła i Eucharystii, wyrażonym w pojęciach: Lud Boży, Mistyczne Ciało Chrystusa i Wspólnota. Wyszedł z wydarzenia Ostatniej Wieczerzy jako fundamentu wzajemnej zależności Kościoła i Eucharystii. Podkreślił potrzebę zrozumienia celebracji liturgicznej dla uzasadnienia żywotności Kościoła. W oparciu o jedną wiarę, kult, zwierzchnictwo i braterstwo dowiódł chrystologicznej/ontycznej zasady łączącej Kościół i Eucharystię.
    The object of the article is to detail the reasons used by Joseph Ratzinger to justify the binary ontological relationship between the Church and the Eucharist, projecting onto the identity of believers. With the use of an analytical-deductive method, it is argued that the Eucharist is not only an efficient cause for the existence of the Church and the continuance of believers in Christ, but it constitutes its essence and is the guarantor of the ontological identity of believers reflecting their mystical union with Christ and projecting onto the vitality of the Church. Based on Ratzinger’s theological writings, it is demonstrated that he found a justification for the complementarity of this relationship in the Christological-pneumatological dimension of the essence of the Church and the Eucharist expressed in the concepts: People of God, Mystical Body of Christ, and Community. He started from the event of the Last Supper as the foundation of the interdependence of Church and Eucharist. He emphasised the need to understand liturgical celebration to justify the vitality of the Church. He demonstrated the Christological/ontological principle linking the Church and the Eucharist on the basis of one faith, worship, supremacy, and fraternity.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 85-107
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinitarian Images of the Church according to Bruno Forte
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134405.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    Trójca Święta
    Lud Boży
    Ciało Chrystusa
    Świątynia Ducha
    Bruno Forte
    Church
    Holy Trinity
    People of God
    Body of Christ
    Temple of the Spirit
    Opis:
    The Vatican II Council was very much concerned about presenting us an idea of the Church which could serve as a reference point concerning her identity and mission in the world today. It wanted to express a vision of the Church which could elicit new enthusiasm among the faithful and offer a new alternative to the way the world perceived reality. In concretizing this vision, the Council chose trinitarian images and symbols of the Church, regarding them as basic for our time: the Church as the New People of God; the Church as the Body of Christ; and the Church as the Temple of the Holy Spirit. The article elucidates these images in the light of the thoughts of the Italian theologian Bruno Forte. For him, the Church can best be understood from a trinitarian point of view. The Church is an icon of the Holy Trinity, and her communion is structured in the image and likeness of the trinitarian communion.
    Sobór Watykański II był bardzo zatroskany o przybliżenie wizji Kościoła, która mogłaby służyć jako konkretna pomoc w uchwyceniu jego tożsamości i misji w dzisiejszym świecie; chciał przedstawić obraz Kościoła, który mógłby wzbudzić nowy entuzjazm wśród wiernych i zaproponować nową alternatywę dla postrzegania rzeczywistości przez świat. Konkretyzując tę wizję, Sobór wybrał spośród obrazów i symboli Kościoła idee o charakterze trynitarnym i uznał je za podstawowe dla naszych czasów: Kościół jako Nowy Lud Boży; Kościół jako Ciało Chrystusa; Kościół jako Świątynia Ducha Świętego. Artykuł wyjaśnia te obrazy w świetle myśli Brunona Fortego, włoskiego teologa, który podkreśla, że Kościół może być najlepiej zrozumiany z trynitarnego punktu widzenia. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej, a jego komunia jest zbudowana na obraz i podobieństwo komunii trynitarnej.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 149-171
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies