Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "diritto" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
"L’impedimento di parentele legale : analisi stolico-giuridica del diritto canonico e del diritto statale polacco", Stanisław Cierkowski, Roma 2006
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663475.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2007, 18, 12; 195-201
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SEMINARIO EURASIATICO DI DIRITTO ROMANO, «REPUBBLICA E DIFESA DEI DIRITTI DELL’UOMO E DEL CITTADINO. RECEZIONE E INSEGNAMENTO DEL DIRITTO ROMANO», STAMBUŁ, 30-31 MAJA 2014 R..
Autorzy:
Loska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664033.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brevi cenni sul rapporto tra Diritto Vaticano e Diritto Canonico Orientale
Short background on the relationship between the Vatican Law and Eastern Canon Law
Autorzy:
SARAIS, ALESSIO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662497.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto canonico orientale
Stato della Città del Vaticano
legge vaticana n. LXXI/2008
Eastern Canon Law
Vatican City State
Vatican Law n. LXXI/2008
Opis:
Vatican Law is made up by a plurality of sources, belonging also to out- side legal systems: in the Vatican City State (VCS) Canon Law (Law of the Catholic Church) is the Law of the State as well, because the State is closely related to the Holy See. The text of Law June 7th, 1929, nr. II, which dealt with the sources of Law in the VCS, made an explicit reference only to the Codex Iuris Canonici (of the Latin Church) and to the Apostolic Constitutions. In 1983 Pope John Paul II issued a new Codex Iuris Canonici (CIC) for the Latin Church. In 1990 the same Pope issued the Codex Canonum Eccle- siarum Orientalium (CCEO). e new Vatican Law of October 1st, 2008, nr. LXXI, replaced the previous Law nr. II/1929: according to Art. 1 of this new Law, the whole Canon Law is a primary source of Vatican Law (art. 1, Law nr. LXXI/2008). erefore, in the VCS the Oriental Canon Law is also in force, i.e. not only the CCEO, but the whole Corpus Iuris Canonici of the Oriental Churches as well. 
Il diritto dello Stato della Città del Vaticano (SCV) è costituito da una pluralità di fonti, provenienti anche da ordinamenti giuridici esterni. In particolare, nello SCV il diritto canonico (diritto della Chiesa cattolica) è anche diritto dello Stato, per il  legame necessario che esiste tra lo SCV e la Santa Sede. La legge 7 giugno 1929, n. II, disciplinava le fonti del diritto dello SCV e prendeva in considerazione in modo esplicito solo il Codice di diritto canonico (della Chiesa latina) e le Costituzioni Apostoliche. Nel 1983 è stato promulgato il nuovo Codice di diritto canonico per la Chiesa latina (CIC). Nel 1990 è seguito il Codice dei canoni delle Chiese orientali (CCEO). La nuova legge vaticana 1° ottobre 2008, n. LXXI, ha sostituito la precedente legge del 1929:  secondo l’ampia formulazione dell’art. 1, oggi tutto il diritto canonico è la prima fonte del diritto dello SCV. Nella Città del Vaticano è dunque applicabile come diritto dello Stato anche il diritto canonico orientale, non solo quello del Codice orientale, ma in termini ben più ampi tutto il corpus giuridico canonico delle Chiese d’Oriente.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 137-152
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’‘HUMANITAS’ TRA DIRITTO ROMANO E TOTALITARISMO HITLERIANO
Autorzy:
Garofalo, Luigi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664071.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
humanitas
prawo rzymskie
nazizm.
Opis:
„Humanitas” między prawem rzymskim a totalitaryzmem hitlerowskimStreszczenieIdea humanitas towarzysząca ludzkości od czasów starożytnych, od momentu jej powstania pozostawała w ścisłym związku z pojęciem prawa, oddziałując na proces jego tworzenia i interpretacji oraz wyznaczając kierunki jego rozwoju. Jak każda idea ma ona swoje „corpus“ historyczne, jako że proces jej formowania się, kształtowania i konsolidacji odbywał się w rozwoju historycznym naszej cywilizacji, w nierozerwalnym związku z ludźmi i ich losami. O ile dla Cycerona humanitas rozumiana jest jako obiektywna, nadrzędna zasada moralna, z której wynikają dla człowieka określone powinności a także jako wymóg zdobywania wszelakiego rodzaju wiedzy, przede wszystkim na bazie studiów literackich, o tyle w kulturze chrześcijańskiej humanitas przejawia się przede wszystkim w obowiązku miłości bliźniego, umiłowania Syna Bożego w każdej istocie ludzkiej, nawet jeżeli jest ona wrogiem. Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest koncepcja humanitas u zarania jej dziejów a więc w czasach rzymskich, bowiem idea humanizmu, zarówno w sensie terminologicznym jak i materialnym stanowi oryginalną, autonomiczną kreację rzymskiej praktyki prawnej i myśli filozoficznej a także pojmowanie i krytyka tejże idei humanitas w okresie, „kiedy prawo rzymskie przestało istnieć“ a więc w czasach hitlerowskiego totalitaryzmu. W pismach rzymskich jurystów, poczynając od Juliana, wielokrotnie humanitas jest przywoływana jako ratio decidendi konkretnego rozstrzygnięcia kwestii spornej będąc jednym z atrybutów idei aequitas (słuszności) uznawanej przez rzymskich jurystów i urzędników tworzących i stosujących prawo za podstawę proponowanych przez nich rozstrzygnięć czy rozwiązań prawnych. Tak pojmowana idea humanitas zapewniła sobie silny wpływ na obowiązujące prawo i wyznaczała kierunki jego dalszego rozwoju. W czasach nazizmu zarówno prawo rzymskie jak i ideologia z nim związana stała się natomiast obiektem zażartej krytyki ze strony teoretyków prawa i filozofów związanych z hitlerowskim reżimem. Głęboka awersja do prawa naznaczonego humanizmem, czy to w jego antycznym wydaniu, czy będącego recepcją prawa rzymskiego, spowodowała porzucenie idei humanitas przez elity intelektualne tej epoki popierające poglądy głoszone przez Hitlera bądź też doprowadziła do interpretacji tej idei zupełnie wynaturzonej w relacji do jej oryginalnego znaczenia. Jak należy bowiem zauważyć społeczeństwu rzymskiemu, chociaż nieznającemu pojęcia praw człowieka i z naszego punktu widzenia w wielu aspektach okrutnemu i niesprawiedliwemu, obca była idea dyskryminacji ze względów rasowych i etnicznych, co zawdzięczało ono w dużej mierze uznaniu wartości zawierających się właśnie w idei humanitas.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il fondamento antropologico del diritto al Matrimonio e la sua protezione nell’ordinamento canonico
Autorzy:
Franceschi, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661489.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Autor w swoim artykule podjął próbę dotarcia do głębszego zrozumienia podstawowego prawa osoby i wiernego do zawarcia małżeństwa (ius connubii), które było obecne od samych początków kształtowania się prawa małżeńskiego Kościoła. Ze studium systemu prawa małżeńskiego wyraźnie wynika, że ius connubii zajmuje w kościelnym prawie małżeńskim główne miejsce jako jego fundament, który, chociaż nie został sformułowany od samego początku, istniał jako obiektywne kryterium poszukiwań w prawie małżeńskim. Można zatem powiedzieć, że zanim dokonała się w Kościele kodyfikacja, ius connubii było elementem, który stanowił fundament prawa małżeńskiego oraz interpretacji dyspozycji prawnych dotyczących małżeństwa, jak również było istotną płaszczyzną rozwiązywania nowych kwestii, które pojawiały się w całej historii Kościoła. Kościół zawsze strzegł ius connubii rozumianego jako wolność zawarcia małżeństwa zanim nastąpiła jego celebracja i jako ochrona istniejącego węzła małżeńskiego po zawarciu małżeństwa. Mając na uwadze centralną pozycję ius connubii i jego charakter jako podstawowego prawa, które powinno być uznawane, chronione i promowane przez Kościół w poszukiwaniu rozwiązań w konkretnych przypadkach, a zatem jedyną postawą powinno być poszukiwanie prawdy, gdyż tylko w niej znajduje się sprawiedliwość i zbawienie. Główna pozycja ius connubii sprawia, że kanoniczne prawo małżeńskie będzie ujmowane nie jako zbiór pozytywnych norm, których stosowanie będzie uzależnione od poszczególnych przypadków, lecz jako odpowiedź na wymagania małżeńskiej res iusta. W ten sposób ius connubii ukazuje się jako fundament i kryterium interpretacji i stosowania kanonicznego prawa małżeńskiego w jego całości, jak również jako odnawiająca siła samego prawa ilekroć doświadczenie stosowania prawa małżeńskiego będzie napotykało na pewne konkretne braki, które zasługują na lepsze rozwiązania normatywne poszczególnych aspektów małżeńskiej rzeczywistości. Ta świadomość sensu i fundamentu prawa małżeńskiego Kościoła, pozwoli uniknąć niebezpieczeństwa, które zawsze jest zasadzką dla porządków prawnych odwołujących się do technik kodyfikacyjnych i które uzewnętrzniało się, i to nie rzadko, także w Kościele, zwłaszcza od czasów, w których pojawił się pozytywny zbiór norm, dobrze skonstruowany i zawarty w Kodeksie. Chodzi o ryzyko, w którym kanony Kodeksu mogą stać się zbiorem technicznych norm stosowanych w konkretnym przypadku, bez brania pod uwagę prawdy dotyczącej małżeńskiego węzła oraz praw i obowiązków, które wynikają z samej jego natury.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2009, 52, 3-4; 173-194
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diritto canonico e diritti delle religioni
Canon law and Laws of religions
Autorzy:
NACCI, MATTEO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661605.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto canonico
Ponti cia Università Lateranense
diritti delle religioni
Decreto Novo Codice
società multiculturali
canon law
Pontifical Lateran University
laws of religions
Novo Codice Decree
multicultural societies
Opis:
This work is a conference in the Institutum Utriusque Iuris of the Pontical Lateran University that want to consider the report of Canon law and Laws of religions in the academic and scientic viewpoint. In this perspective, I focused upon the tradition of Pontical Lateran University about Laws of religions studies and the important “message” of Novo Codice Decree in order to a new “academic statute” of the Laws of religions stu- dies, in relation to Canon law, in our multicultural societies of the third millennium. 
Il presente contributo, frutto della conferenza tenuta in occasione della 8° Giornata Canonistica Interdisciplinare, Diritto canonico tra fondamenti e prassi (a 10 anni da: “Novo Codice”), Pontificia Università Lateranense (Città del Vaticano, 5 marzo 2013), prende in esame il rapporto fra il diritto canonico e i diritti delle altre religioni. La prospettiva da cui partire è senz’altro la tradizione dell’Institutum Utriusque Iuris della Pontificia Università Lateranense circa lo studio del diritto delle religioni, aggiornata sulla base del Decreto Novo Codice di riforma degli studi canonistici, in relazione alle società multiculturali del terzo millennio.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 1; 111-122
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metodo e modelli nel diritto amministrativo canonico
Method and Models in Administrative Canon Law
Autorzy:
Gherri, Paolo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372645.pdf
Data publikacji:
2013-11-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
The administrative canon law still lacks a true canonical method to become a science in a true sense. Until now, the canonists have used administrative models derived from the Civil Law Countries (Italy and France, first of all). Such models, however, do not explain enough, and often make the administrative canonical system incomprehensible by imposing stretching and distortions. An illustration of some large and irreducible differences between the administrative State systems and the canonical one is now needed to incite to abandon the State model and look into the “global” Administrative Law for explanations and better prospects.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 4; 37-64
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il diritto canonico nel contesto teologico ed ecclesiale dei secoli V-VIII
Canon law in the context of the theology and Church life from V to VIII century
Il diritto canonico nel contesto teologico ed ecclesiale dei secoli V-VIIł
Autorzy:
GORINI, ALDO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661194.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto canonico secoli V-VIII
teologia secoli V-VIII
Chiesa secoli V-VIII
Canon law century V-VIII
Theology century V-VIII
Church century V-VIII
Opis:
In the period between the 5th and 8th centuries, Canon Law and Theology followed a different course. While Theology was experiencing a sort of regression, Canon Law showed elements of remarkable growth and expansion. The article highlights the work of Dionysius Exiguus,the figure of Gregory the Great, as well as councils, jurisprudence and tendencies to legalism in the Church from the 5th to the 8th century. In the end, it is suggested that, taking account of Canon Law, it might be correct to rethink the overall evaluation of the theological production of that time.
Nel periodo compreso tra i secoli V e VIII, diritto canonico e teologia ebbero un diverso andamento. Se nella teologia si verificò un certo ripiegamento, nel diritto canonico sussistettero elementi di notevole crescita e di espansione. L’articolo mette in risalto l’opera di Dionigi il Piccolo, la figura di Gregorio Magno, l’attività conciliare, la presenza del diritto e le tendenze al giuridismo nella Chiesa dei secoli V-VIII e conclude chiedendo se, tenendo conto del diritto canonico, si debba rettificare il bilancio generale della produzione teologica dell’epoca.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 4; 139-154
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies