Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Foucault" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Kobiety a neoliberalna biopolityka. Przypadek polskich reality shows
Women and Neo-Liberal Biopolitics: A Case of Polish Reality Shows
Autorzy:
Czapnik, Sławomir
Drewniak, Ineza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046444.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
women
gender
neoliberalism
Michel Foucault
biopolitics
Reality TV
kobiety
neoliberalizm
biopolityka
Opis:
The aim of this article is to analyze women’s image in Polish Reality TV, using Michel Foucault’s category of biopolitics and Marxian and Marxist thought. Text contains three chapters. Firstly, authors are describing show Superniania (Supernanny) and depiction of biopower in an area of reproduction. Then, two dating shows, Hotel Paradise (Paradise Hotel) and Love Island. Wyspa Miłości (Love Island), are crucial in understanding important issues of sex and love. Last chapter is devoted to the show Damy i wieśniaczki (Ladies and Peasant Women), especially in a class context of biopower over women.
Celem artykułu jest pogłębiona analiza wizerunku kobiet w polskiej Reality TV, przeprowadzona przy użyciu kategorii biopolityki Michela Foucaulta, uzupełnionej przez myśl Marksowską i marksistowską. Tekst składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy dotyczy show Superniania, które pomogło zwrócić uwagę na kwestię biowładzy w sferze reprodukcji. Drugi rozdział omawia show randkowe, Hotel Paradise i Love Island. Wyspa Miłości, poruszając zagadnienia seksu i miłości. Ostatnia część skupia się na programie Damy i wieśniaczki, który pokazuje klasowy wymiar sprawowania biowładzy nad kobietami.
Źródło:
Teoria Polityki; 2021, 5; 127-145
2543-7046
2544-0845
Pojawia się w:
Teoria Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archaeology of the term “kształcenie”. On the history of the 20th century Polish systematic educational science
Archeologia terminu „kształcenie”. W sprawie historii polskiej pedagogiki ogólnej w XX wieku
Autorzy:
Stępkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52669271.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
systematic educational science
“kształcenie” (education)
M. Foucault’s archaeological method
pedagogika ogólna
kształcenie
Foucaulta metoda archeologiczna
Opis:
The aim of the article is to analyse the meaning and use of the term “kształcenie” in the concepts of systematic pedagogy in 20th-century Poland. The study involved M. Foucault’s archaeological method and systematic problem-historical analysis. As a result, it was found that in the indicated period a change in the disciplinary assignment of the term “kształcenie” from systematic pedagogy to didactics occurred, which was accompanied by a shift in meaning towards the instrumentally perceived modelling of personality through school teaching. Identification and revision of this fact opens the possibility to reintroduce the term and concept of “kształcenie” to systematic Polish pedagogy as one of its two basic categories, next to “wychowanie” (upbringing).
Celem artykułu jest przeanalizowanie znaczenia i zastosowania terminu „kształcenie” w koncepcjach pedagogiki ogólnej w Polsce w XX wieku. W badaniu posłużono się systematyczną analizą historyczno-problemową i metodę archeologiczną M. Foucaulta. W rezultacie stwierdzono, że we wskazanym okresie nastąpiła zmiana w przyporządkowaniu dyscyplinowym terminu „kształcenie” z pedagogiki ogólnej do dydaktyki, czemu towarzyszyło przesunięcie znaczeniowe w stronę instrumentalnie pojętego modelowania jednostki przez nauczanie szkolne. Rozpoznanie i rewizja tego faktu otwierają możliwość przywrócenia terminu i pojęcia kształcenia do polskiej pedagogiki ogólnej jako jednej z jej dwóch podstawowych kategorii, obok „wychowania”.
Źródło:
Filozoficzne Problemy Edukacji; 2020, 3; 19-38
2545-0948
Pojawia się w:
Filozoficzne Problemy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kopista i błazen, czyli dwie mesjańskie formuły wolności. Frojdeska hermeneutyczno-spekulatywna
The Scrivener and the Jester, or the Two Messianic Formulas of Freedom. Hermeneutic-speculative Freudesque
Autorzy:
Kuster, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53726799.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
władza
komedia
dowcip
subwersja
rewolucja
wolność
mesjanizm
Melville
Freud
Derrida
Foucault
Deleuze
power
resistance
comedy
joke
subversion
revolution
freedom
messianism
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą hermeneutycznego, równoległego czytania dwóch nowoczesnych narracji – Melville’a o Bartlebym, biednym skrybie, i Freudowskiego dowcipu o francuskim królu. Głównym gestem zawartym w tekście jest spekulatywne potraktowanie tych formuł jako skutecznych aktów oporu, którym udało się przezwyciężyć i odczarować to, co Foucault nazywa Władzą. Autor traktuje nowelę i dowcip jako parabole, które są inherentnie ironiczne i komiczne w Heglowskim sensie, co oznacza, że operują na, a więc rozbijają porządek symboliczny i takie dychotomie, jak brak i eksces, transcendentalne i materialne, absolutne i konkretne. Skonfrontowanie Deleuzjańskiego i Derridiańskiego odczytania Bartleby’ego oraz uzupełnienie ich mesjańską nadzieją Blocha pozwala autorowi postawić tezę, że skryba i żartowniś są figurami subwersji, a być może nawet rewolucji. Następująca później analiza powyższych anegdot wykorzystująca teorie komedii Zupančič i McGowana ukazuje, że są to opowieści o stawaniu się nowoczesnego podmiotu w strukturze komicznej gry władzy i oporu. Tekst postuluje, że skryba i żartowniś pokazują nam, że jednak istnieje nadzieja dla delikatnych i prekarnych nowoczesnych bytów podporządkowanych przez władzę.
The paper is a hermeneutic attempt at parallel, messianic reading of the two modern narratives – Melville’s story about Bartleby, the poor scrivener and the Freudian joke about the French king. The main point of the text is to speculatively treat these two formulas as the acts of resistance, which succeeded in overcoming and disenchanting what Foucault calls the Power. The author treats the novella and the joke as parables which are inherently ironic and comic in the Hegelian sense, which means, that they operate on and thus shatter the symbolic order and such dichotomies as the lack and the excess, the transcendental and the material as well as the absolute and the concrete. Confronting the readings of “Bartleby” by Deleuze and Derrida and supplementing them with Bloch’s messianic hope, enables the author to claim, that the scrivener and the jester are figures of subversion, if not revolution. What comes next is the analysis of above-mentioned allegories that use theories of comedy by Zupančič, and McGowan, showing that they are in fact the stories about becoming of the modern subject and the latter one emerges in the structure of the comic play of power and resistance. The paper claims that scrivener and the jester show us that there is, in fact, hope for the fragile and precarious modern being mercilessly subjugated to the power.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 2; 205-221
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troska o siebie a rozwój człowieka
Autorzy:
Drwięga, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637355.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
art of living
be a true self
care of the self
human formation
Jan Patočka
Michel Foucault
scientism
self-development
spirituality
Opis:
In the paper Care of the self and human development the author would like to draw readers` attention to the concept of self-care. This concept, according to the Czech philosopher Jan Patočka, is crucial for humanity formation. Patočka and another 20 century thinker Michel Foucault tried to revive the tradition of the care of the self. It is a matter of fact that this tradition lost its significance in the modern time partially because of the growing importance of scientific approaches toward human being. Despite this, care of the self can still be an important element in the human life. Care of the self can be understood as an alternative in the world dominated by scientism and instrumentalism because it tries to see human development as a process in which two approaches scientific and spiritual become one in the art of living.
Źródło:
Psychologia Rozwojowa; 2012, 17, 1; 39-47
1895-6297
2084-3879
Pojawia się w:
Psychologia Rozwojowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies