Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Poezja"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
In search of a reaffirmation of one’s own poetic voice through translation: contemporary Polish poetry translated into Spanish
Auf der Suche nach der Bestätigung der eigenen poetischen Stimme: moderne polnische Dichtung in spanischer Übersetzung
W poszukiwaniu potwierdzenia własnego głosu poetyckiego poprzez tłumaczenie: współczesna poezja polska w przekładzie na język hiszpański
Autorzy:
JACKIEWICZ, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784319.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Übersetzung
Dichtung
serielles Denken
Fremdheitserfahrung
Rekontextualisierung
tłumaczenie
poezja
myślenie seryjne
doświadczenie obcego
rekontekstualizacja
translation
poetry
serial thought
the trial of the foreign
recontextualisation
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie możliwych trudności, jakie mogą napotkać tłumacze przystępujący do odtworzenia w tekstach docelowych obrazów rzeczywistości przedstawionych w utworach współczesnych polskich poetów, takich jak Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol i Jacek Dehnel. Jest to twórczość praktycznie nieznana hiszpańskojęzycznemu czytelnikowi, stąd realizowane studium ma również za zadanie zapoznanie go z poezją opublikowaną w Polsce w ostatnich latach. Proponujemy analizę porównawczą oryginalnych wersów z ich hiszpańskimi wersjami, mającą na celu zbadanie, czy stylistyczna i formalna organizacja polskich utworów, z których wyłania się chęć „podążania ścieżkami twórczej wolności i bycia wiernym własnemu głosowi” (Antonio Colinas), została zachowana w tekstach docelowych. Myśląc o specyfice tej poezji i sposobie jej ujawnienia w procesie tłumaczenia, punktem wyjścia do naszych rozważań będzie koncepcja tłumaczenia tekstów lirycznych jako twórczej rekontekstualizacji oryginału w tworzywie języka docelowego, autorstwa Lawrence’a Venutiego. Pod uwagę weźmiemy również spostrzeżenia Antoine’a Bermana i zaproponowane przez niego pojęcie przekładu jako „doświadczenia obcego”, aby zweryfikować, czy i w jakim stopniu rozwiązania przyjęte przez tłumaczy umożliwiły docelowemu odbiorcy doznanie niekiedy odległej rzeczywistości ukazanej w tekstach wyjściowych. Wreszcie, biorąc pod uwagę ideę przekładu jako procesu twórczego, interesującym będzie odniesienie się do zagadnienia „myślenia seryjnego”, w ujęciu Umberto Eco, oraz jego zastosowania w translacji. Zaprezentowane przykłady pozwolą nakreślić hiszpańskojęzycz-nemu odbiorcy charakter najnowszej poezji polskiej i wykażą, że oddany w analizowanych tłumaczeniach zamysł estetyczny jej autorów może być częścią docelowej tradycji literackiej.
Das Ziel des vorliegenden Artikels ist es zu zeigen, auf welche möglichen Schwierigkeiten Übersetzer stoßen können, die die Bilder der äußeren Wirklichkeit aus den Werken polnischer Dichter wie Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol i Jacek Dehnel wiedergeben wollen. Dabei handelt es sich um Werke, die den spanischen Lesern praktisch unbekannt sind, daher hat diese Untersuchung die Aufgabe, sie mit der in den letzten Jahren in Polen veröffentlichten Dichtung bekannt zu machen. Vorgeschlagen wird daher ein Ver-gleich der originalen Verse mit ihren spanischen Versionen, der sich mit der Frage beschäftigt, ob die stilistische und formale Organisation der polnischen Gedichte, aus denen der Wille „den Spuren der schöpferischen Freiheit und der Treue der eigenen Stimme zu folgen“ (Antonio Colinas) auftaucht, in den Zieltexten beibehalten wurde. Unter Berücksichtigung der Spezifik dieser Dichtung und der Art ihrer Entdeckung im Übersetzungsprozess, ist der Ausgangspunkt der Überlegungen Lawrence Venutis Konzept der Übersetzung lyrischer Texte als künstlerische Rekonstruktion des Originals in der Zielsprache. Eingebunden werden auch die Betrachtungen von Antoine Berman und der von ihm vorgeschlagene Begriff der Übersetzung als „Fremdheitserfahrung“, um zu verifizieren, ob und wie es die übersetzerischen Lösungen dem Zielrezipienten ermöglichten, die manchmal entfernte Realität, die in den Ausgangstexten gezeigt wurde, zu erfahren. In Anlehnung an die Idee der Übersetzung als künstlerischen Prozess sind schließlich der Bezug auf das Konzept „des seriellen Denkens“ von Umberto Eco und seine Anwendung in der Übersetzung interessant. Die präsentierten Beispiele zeigen dem zielsprachigen Leser den Charakter der neuesten polnischen Dichtung und beweisen, dass die in den analysierten Übersetzungen wiedergegebene Absicht ihrer Autoren ein Teil der zielsprachigen Literaturtradition sein kann.
The aim of this paper is to show the possible difficulties which might be encountered by the translators who resolve to recreate in the target texts the images related to the reality depicted in the recent Polish poets, such as Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol and Jacek Dehnel. It is an artistic manifestation practically unknown to the Spanish-language reader, so the purpose of our study is also to create the possibility of familiarizing with the poetry that has been published in Poland during the last years. It is proposed to make a comparative analysis between the original verses and the Spanish versions to find out if the stylistic and formal organization of the works from which emerges “the adoption of paths of creative freedom and fidelity to one’s own voice” (Antonio Colinas) by their authors has been preserved in the target texts. When thinking about the specificity of this poetry and the way of revealing it in the translation process, it is used the idea of the translation of lyric texts as a recontextualisation of the original verses in another language put forward by Lawrence Venuti. We also take into account the observations of Antoine Berman and his concept of translation as “the trial of the foreign” to verify if and to what extent the solutions adopted by the translators have distanced the target recipient from the qualities of the original and sometimes distant reality. Finally, and thinking about the recreational aspect of the translation process, we also focus on the notion of “serial thought” described by Umberto Eco and its use in the field of translation. The presented examples sketch the Hispanic reception of the latest Polish poetry and indicate that its aesthetic inten-tionality reflected in the analyzed translations may be a part of the target literary tradition.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2018, 3
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bruno Winawer o tęsknocie. Analiza wybranych utworów
Bruno Winawer about Longing. Analysis of Selected Works
Autorzy:
Warońska-Gęsiarz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28090075.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Bruno Winawer
Sehnsucht
Literatur der Zwischenkriegszeit
Poesie des jungen Polen
Drama des jungen Polen
Drama der Zwischenkriegszeit
tęsknota
literatura międzywojenna
poezja młodopolska
dramat młodopolski
dramat międzywojenny
Longing
Interwar literature
Young Poland poetry
Young Poland drama
Interwar drama
Opis:
Autorka omawia funkcje tęsknoty i sposoby jej przedstawiania na przykładzie kilku wybranych utworów Brunona Winawera, twórcy debiutującego jeszcze w Młodej Polsce, któremu popularność i uznanie krytyki w dwudziestoleciu międzywojennym zapewniły przede wszystkim dramaty i felietony. Jako materiał analityczny wykorzystała teksty pochodzące z początkowej oraz końcowej fazy twórczości Winawera, sztuki: Niziny (1910), Księga Hioba (1921), Ryk byłego lwa (1936) i Żywy ładunek (1938), a także wiersz opublikowany na łamach „Chimery” (1907). Analiza utworów Winawera pozwoliła autorce zdiagnozować tęsknotę jako konsekwencję odczucia braku albo doświadczenia straty, co wpłynęło na wyróżnienie spośród bohaterów ludzi tęskniących (tęskniących do czegoś; tęsknota pobudza ich do działania, które często ogranicza się niemal wyłącznie do realizacji nie zawsze jasno sprecyzowanego celu znajdującego się w bliżej nieokreślonej przyszłości) oraz ludzi tęsknych (doświadczonych stratą czegoś lub kogoś; biernych, zniechęconych, rozżalonych). Tęsknota postaci ujawnia się w ich słowach, zachowaniach oraz sposobie postrzegania świata, choć na siłę jej doświadczania wpływa również aktualne otoczenie i ukształtowanie świata przedstawionego. Autorka zastanawia się również nad tęsknotą ujawnianą w biografii Winawera.
The author presents the functions of longing and the ways in which it is represented on the example of a few selected works by Bruno Winawer, an artist who made his debut in the Young Poland period and whose popularity and critical acclaim in the interwar period was ensured primarily by his dramas and columns. The author used texts from the initial and final phases of Winawer's work, the plays: Niziny [Lowlands] (1910), The Book of Job (1921),  Ryk byłego lwa [The Roar of the Former Lion] (1936) and Żywy Ładunek [The Living Load]  (1938), as well as a poem published in 'Chimera' (1907) as analytical material. By analysing Winawer's works, the author was able to diagnose longing as a consequence of feeling a lack or experiencing a loss, which led to distinguishing two types of longing: longing for something (longing spurs them to action, which is often almost exclusively limited to the realisation of a goal located in the indefinite future, which is not always clearly specified) and longing after the loss of something (people are passive, discouraged, embittered). The characters' longing is revealed in their words, behaviour and the way they perceive the world, although the power of experiencing it is also influenced by the current environment and the setting of the depicted world. In her article, the author also reflects on the longing revealed in Winawer's biography.
Die Autorin stellt die Funktionen der Sehnsucht und die Arten ihrer Darstellung am Beispiel einiger ausgewählter Werke von Bruno Winawer vor, einem Künstler, der im jungen Polen debütierte und dessen Popularität und kritische Anerkennung in der Zwischenkriegs-zeit vor allem durch seine Dramen und Kolumnen gesichert war. Als Analysematerial verwen-det die Autorin Texte aus der Anfangs- und Endphase von Winawers Werk, die Theaterstücke Niziny (1910), Księga Hioba (1921), Ryk byłego lwa (1936) und Żywy ładunek (1938), sowie ein veröffentlichtes Gedicht in „Chimera” (1907). In ihrem Artikel denkt die Autorin auch über die Sehnsucht nach, die in Winawers Biografie zum Ausdruck kommt.Die Analyse von Winawers Werken ermöglichte es der Autorin, die Sehnsucht als Folge des Gefühls eines Mangels oder des Erlebens eines Verlustes zu analysieren, was zwei Arten von Sehnsucht unterscheiden konnte: wenn die Menschen sich nach etwas sehnen (die Sehn-sucht regt sie zum Handeln an, das sich oft fast ausschließlich auf die Verwirklichung eines nicht immer klar definierten, in der unbestimmten Zukunft liegenden Ziels beschränkt) oder wenn die Menschen sich nach dem Verlust von etwas sehnen (die Menschen sind passiv, ent-mutigt, verbittert). Die Sehnsucht der Figuren offenbart sich in ihren Worten, ihrem Verhal-ten und der Art und Weise, wie sie die Welt wahrnehmen, obwohl die Kraft des Erlebens auch von der aktuellen Umgebung und der Gestaltung der dargestellten Welt beeinflusst wird.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2022, 7; 243-262
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanni Mario Crescimbeni i poetyckie agony w rzymskiej Akademii Arkadyjskiej
Giovanni Mario Crescimbeni and poetic agons at the Academy of Arcadia
Autorzy:
Rozmiarek, M.
Wlodarczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529230.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
sport
historia
igrzyska olimpijskie
Akademia Arkadyjska
poezja
Crescimbeni Giovanni Mario
agony poetyckie
wiek XVII-XVIII
igrzyska pseudoolimpijskie
history
Olympic Games
poetry
poetic agony
17th-18th century
pseudoolimpan games
Opis:
Matters of the so-called the “pseudo-Olympic” games are relatively unknown in Polish scientific literature, and some attempts to revive the games and their creators were only heard fragmen-tarily or not at all. Finding and analyzing materials of the Roman Academy of Arcadia has brought an interesting discovery. This article aims to present the figure of Giovanni Mario Crescimbeni – one of the founders of Arcadia, its first Curator and the main creator and organizer of a specific type of competition – inspired by the ancient Olympic Games – poetic Olympic Games that were the central cultural event of the Academy. Arcadian poetic games are an example of the heritage of the Olympic idea at the end of the 17th century and throughout the 18th century.
Tematyka tzw. igrzysk pseudoolimpijskich jest polskiej literaturze naukowej stosunkowo mało znana, a o niektórych próbach wskrzeszenia olimpiad oraz ich twórcach słysza-no jedynie fragmentarycznie lub wcale. Znalezienie i analiza materiałów dotyczących rzymskiej Akademii Arkadyjskiej przyniosło interesujące odkrycie, którego efektem jest niniejszy artykuł. Ma on na celu przybliżenie postaci Giovanniego Maria Crescimbeniego – jednego z założycieli Arkadii, jej pierwszego kustosza oraz głównego twórcy i organizatora specyficznego rodzaju za-wodów – inspirowanych starożytnymi igrzyskami olimpijskimi – poetyckich gier olimpijskich, które były centralnym wydarzeniem kulturalnym akademii. Arkadyjskie poetyckie agony stano-wią przykład dziedzictwa olimpijskiej idei pod koniec XVII i przez cały XVIII wiek.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2018, 1, 2; 11-26
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łzami pisane. Strzęp całunu Andrzeja Mandaliana wobec czarnoleskiej poezji funeralnej
Mit Tränen geschrieben. Strzęp całunu (Ein Fetzen vom Leichentuch) von Andrzej Mandalian gegenüber den Klageliedern von Jan Kochanowski aus Czarnolas
Written with tears. Strzęp całunu by Andrzej Mandalian against the funeral poetry of Jan Kochanowski
Autorzy:
Pliszka, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395379.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Threnodie
Poesie
Leiden
ubi sunt?
Jan Kochanowski
Andrzej Mandalian
poezja
cierpienie
tren
threnody
poetry
suffering
Opis:
W artykule zestawiono i zinterpretowano dwa odległe czasowo tomy poetyckie: renesansowe Treny Jana Kochanowskiego i tomik Strzęp całunu współczesnego poety Andrzeja Mandaliana. Oba zbiory są poetycką relacją z traumatycznego doświadczenia we-wnętrznego, którym jest strata bliskiej osoby. W perspektywie porównawczej rozważono przede wszystkim topikę żałoby, wykorzystane motywy, sposób artykulacji tematu, jak również zagadnienia genologiczne. I Kochanowski, i Mandalian w poetyckiej frazie pokazują samą istotę cierpienia, a także definiują rzeczywistość poprzez cierpienie. W centrum rozważań znajduje się również tożsamość obu dyskursów, ich wspólna dykcja oraz wynikająca z tego uniwersalność i ponadczasowość ekspresji przeżycia „metafizyki straty”.
In the article are juxtaposing and interpreting two temporally distant poetry volumes: the Renaissance Treny by Jan Kochanowski and the Strzęp całunu of the con-temporary poet Andrzej Mandalian. Both collections are a poetic account of the traumatic inner experience, which is the loss of a loved one. In the comparative perspective, I consider first of all the topic of mourning, the motifs used by the two poets, the method of articulation of the topic, as well as genealogical issues. Both Kochanowski and Mandalian show the very essence of suffering and define reality through suffering in the poetic phrase. I am interested in the identity of both discourses, their common enunciation and the resulting universality and timeless expression of the experience of the “metaphysics of loss”.
In diesem Artikel stelle ich zwei zeitlich weit auseinanderliegende Gedichtbände nebeneinander und interpretiere sie: Jan Kochanowskis Treny (Threnodien) aus der Renais-sancezeit und Strzęp całunu (Ein Fetzen vom Leichentuch) des zeitgenössischen Dichters Andrzej Mandalian. Beide Sammlungen sind ein poetischer Bericht über die traumatische in-nere Erfahrung, die der Verlust eines geliebten Menschen darstellt. In einer vergleichenden Perspektive betrachte ich vor allem die Trauertopik, die verwendeten Motive, die Art und Weise, in der das Thema dargelegt wird, sowie genealogische Fragen. In ihrer poetischen Phrase zeigen sowohl Kochanowski als auch Mandalian das Wesen des Leidens auf und defi-nieren die Wirklichkeit durch Leiden. Ich interessiere mich für die Identität beider Diskurse, ihre gemeinsame Aussage und die daraus resultierende Universalität und Zeitlosigkeit des Erfahrungsausdrucks der „Metaphysik des Verlustes“.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 79-96
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poesie? Lyrik? Dichtung? Gedichte? - Anmerkungen zur Übersetzung eines Schlüsselworts in Tadeusz Różewiczs Werk und Poetik
Poesie, Lyrik, Dichtung or Gedichte? - Keywords in Poetic and Metapoetic Writing Tadeusz Różewicz in German Translation
Poesie?, Lyrik?, Dichtung?, Gedichte? - Uwagi na marginesie słowa-klucza w twórczości i poetyce Tadeusza Różewicza
Autorzy:
HARTMANN, Bernhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784346.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Lyrik
literarisches Übersetzen
Übersetzungskritik
Übersetzungsvergleich
poezja
przekład literacki
krytyka przekładu
porównanie przekładów
poetry
literary translation
translation criticism
Opis:
Poeta Tadeusz Różewicz świadomie wykorzystuje bogactwo semantyczne słowa poezja, posiadającego w języku niemieckim cztery - choć różne semantycznie - ekwiwalenty: Poesie, Lyrik, Dichtung, Gedichte. W artykule podjęta została próba analizy użycia przez poetę rzeczownika poezja i jego transpozycji w niemieckojęzycznych przekładach autorstwa Henryka Bereski, Karla Dedeciusa, Güntera Kunerta, Petera Lachmanna i Aloisa Woldana.
In his poetic and metapoetic writing, Tadeusz Różewicz consciously works with the multiple meanings of the word poezja, which may be translated into German as Poesie, Lyrik, Dichtung, or Gedichte. Based on an analysis of the poezja in Różewicz's poetry, the present paper examines the word's translations into German by Henryk Bereska, Karl Dedecius, Gȕnter Kunert, Peter Lachmann, and Alois Woldan.
Der Dichter Tadeusz Różewicz arbeitet in seinem Schaffen bewusst mit der semantischen Vielfalt des Wortes ‚poezja', das je nach Bedeutung als ‚Poesie', ‚Lyrik', ‚Dichtung' oder ‚Gedichte' ins Deutsche übersetzt werden kann. Der vorliegende Aufsatz untersucht ausgehend von einer Analyse der Verwendung von ‚poezja' bei Różewicz die Übertragung des Wortes in deutschsprachigen Übersetzungen von Henryk Bereska, Karl Dedecius, Günter Kunert, Peter Lachmann und Alois Woldan. 
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2017, 2; 139-153
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezension: Jana Hrdličková, Zweiter Weltkrieg und Shoah in der deutschsprachigen hermetischen Lyrik nach 1945. Berlin: Frank & Timme GmbH. Verlag für wissenschaftliche Literatur, 2021, 346 S.
Review: Jana Hrdličková, Zweiter Weltkrieg und Shoah in der deutschsprachigen hermetischen Lyrik nach 1945. Berlin: Frank & Timme GmbH. Verlag für wissenschaftliche Literatur, 2021, 346 S.
Recenzja: Jana Hrdličková, Zweiter Weltkrieg und Shoah in der deutschsprachigen hermetischen Lyrik nach 1945. Berlin: Frank & Timme GmbH. Verlag für wissenschaftliche Literatur, 2021, 346 S.
Autorzy:
Eder, Jürgen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28315056.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Zweiter Weltkrieg
Shoah
hermetische Lyrik
II wojna światowa
Zagłada
poezja hermetyczna
Second World War
hermetic poetry
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2021, 6; 247-250
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies