Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "references" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    "Mówiąc językiem biblijnym" i inne wyrażenia metatekstowe wskazujące na język Biblii
    Autorzy:
    Milewska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626543.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    wyrażenia metatekstowe
    metatekstowe odwołania do języka Biblii
    metatextual expressions
    metatextual references to the Bible
    Opis:
    In the paper some metatextual expressions (mówiąc językiem biblijnym and other ones) which refer to a given utterance and serve to say something about the utterance are observed. We examine a question in two bearings: syntactic and functional. Analized expressions co-occure with the main utterance and are used inside it. They signal a paraphrase. Puting the text into other words has a rhetorical implication.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2011, 6; 241-249
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura piękna jako tworzywo homilii i przemówień Jana Pawła II wygłoszonych w Polsce w latach 1991–2002
    The beauty of literature a creative of the preaching of John Paul II given in Poland 1991-2002
    Autorzy:
    Seul, Anastazja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/627133.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    przemówienia Jana Pawła II
    odwołania do literatury polskiej w przemówieniach JP II
    the preaching of John Paul II
    the references to the Polish belles-lettres in preaching of JP II
    Opis:
    Papieskie spotkania z Polakami mieszkającymi w III Rzeczypospolitej miały nieco inny charakter niż te, które odbyły się w latach PRL-u. Podczas pierwszych trzech pielgrzymek (1979; 1983; 1987) papież miał na celu nie tylko umocnienie wiary Polaków, lecz także budzenie ducha narodu, wzmacnianie rodaków doświadczających trudu życia w systemie totalitarnym. Tym też zamiarom były też podporządkowane odwołania do literatury pięknej. Natomiast w wypowiedziach w okresie przekształceń ustrojowych, jakie nastąpiły po 1989 papież, większą uwagę przywiązywał do kształtowania moralnych i religijnych postaw rodaków. W przemówieniach i homiliach skierowanych do Polaków można dostrzec kilka kluczowych idei typowych dla papieskiego widzenia historii i narodu, które zostały zaczerpnięte od twórców okresu romantyzmu i Sienkiewicza: „historia ma jądro duchowe; degeneracja tradycyjnych cnót narodowych spowodowała polityczny upadek Polski; odbudowanie polskiej niepodległości domaga się odzyskania tych cnót jako fundamentu nowego państwa polskiego”. Z tego też względu Jan Paweł II ukazuje kwestie patriotyczne i narodowe również w kontekście moralnych zobowiązań, które wynikają z chrześcijańskiej koncepcji rzeczywistości. Nawiązania do dzieł literackich mają na celu wzmocnienie tego przesłania papieskiego zakorzenionego w Ewangelii. Są znakiem, iż spotkanie wiary i kultury przynosi obopólne korzyści, gdyż ma na uwadze dobro osoby ludzkiej – jej integralny rozwój. Rysem charakterystycznym dla papieskich odwołań do literatury jest również perspektywa personalistyczna, w myśl której „spełniając czyn, człowiek spełnia w nim siebie, staje się bowiem jako człowiek – jako osoba – dobrym lub złym” oraz człowiek wezwany jest do odpowiedzialności za swój czyn. Dzieło literackie może być także postrzegane jako czyn osoby, przez który autor kształtuje nie tylko siebie samego, lecz także współkształtuje postawy czytelnika. Może przyczyniać się albo do rozwoju albo do degradacji czytelników – zależnie od wartości, jakie przekazuje w swoim utworze. Mając to na uwadze, warto podkreślić, że Jana Paweł II przywoływał tylko te dzieła literackie, których aksjologiczne przesłanie współbrzmi z wartościami zakorzenionymi w polskiej kulturze do wieków. Warto zauważyć, że wśród 13 bezpośrednich odwołań do literatury pięknej, jakie pojawiły się wypowiedziach papieskich, najbardziej reprezentowana jest tradycja romantyczna, która podejmowała problematykę narodową: Cyprian Norwid – 5 utworów; Stanisław Wyspiański – 2 utwory; Wincenty Pol – sentencja zaczerpnięta z jego patriotycznego przemówienia wygłoszonego w Dolinie Kościeliskiej. Papież wydobywa tej tradycji problem moralnej odpowiedzialności za losy narodu i rozwój kultury łączy ją chrześcijańską koncepcją rzeczywistości. Podobnie też – w logice odpowiedzialności – papież odczytuje aktualność przesłania przywoływanego trzykrotnie Piotra Skargi. Także pojedyncze dzieła innych twórców pozwalają odczytać aksjologię jaka wyłania się z przywoływanej literatury. Można ująć ją w klasycznej triadzie: dobro, piękno, prawda, o czym wprost papież mówi w 1999 roku na Błoniach w Krakowie. Jan Paweł postrzega tę triadę w kontekście teologicznym, wskazując Polakom, iż każda z tych wartości ma swe odniesienie do Boga. Na aspekt teologiczny wskazują między innymi cztery utwory religijne przywoływane przez papieża, które mają swoje znaczące miejsce w polskiej kulturze: Bogurodzica i Żołtarz Dawidów należą do zabytków piśmiennictwa polskiego, a psalmy w tłumaczeniu Karpińskiego oraz jego pieśń Zróbcie Mu miejsce… śpiewane są do dziś. Wszystkie te utwory mają charakter meliczny, bezpośrednio związane są z kultem religijnym. Literackie odwołania podnoszą walory stylistyczne homilii, w dużym stopniu wzmacniają siłę perswazji, są nośnikiem wartości proponowanych przez Ojca Świętego na progu III Rzeczypospolitej. Można je także odczytać jako znak więzi Jana Pawła II z rodakami i wyraz odpowiedzialności Kościoła za kształt polskiej kultury. Wszystkie odwołania do literatury – zarówno te z pierwszych lat jak i te późniejsze – są również takim sposobem ekspresji, poprzez który Ojciec Święty wyraża swój szacunek dla literatury polskiej. Ojciec Święty, przypominając dzieła literackie i ich twórców, spełnił to zadanie, które sam polecił młodym Polakom, mówiąc, iż są powinni zatroszczyć się o to wspólne dziedzictwo ducha, które rozpoczęło się od Bogurodzicy: „pragnę dziś stanąć przed wami z tym dziedzictwem, jako wspólnym dobrem wszystkich Polaków a zarazem wybitną cząstką europejskiej i ogólnoludzkiej kultury. I proszę was: Pozostańcie wierni temu dziedzictwu! Uczyńcie je przedmiotem szlachetnej dumy! Przechowajcie to dziedzictwo! Pomnóżcie to dziedzictwo! Przekażcie je następnym pokoleniom!”
    Anastazja Seul’s article The beauty of literature a creative of the preaching of John Paul II given in Poland 1991-2002 presents the historico-literary approach to literature. Speaking to the polish people, the Pope presents 13 writing. Four of which have a strictly religious and musical character: Theotokos translation of the Psalms: Żołtarz Dawidów, Psalm 117 translated by Karpiński, the liturgical song: Give Him a place and Wincenty Pol’s patriotic sentence to God. Another sentence recalls the Pope’s literary work of a social and national character excluded the poem Promethidion , which concerns the understanding of art and culture. The final result of the beauty of literature is to shape the moral and religious attitudes of polish people and improving polish culture.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2011, 6; 346-364
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odniesienia do Boga w etykiecie językowej bohaterów dramatów Jana Karnowskiego
    The references to God in the language etiquette of characters of plays by Jan Karnowski
    Autorzy:
    Rogowska-Cybulska, Ewa
    Cybulski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/627063.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    the references to God
    the language etiquette
    plays by Jan Karnowski
    expressions
    the Kashubian etiquette
    the farewell expressions
    the gratitude formulas
    the greeting expressions
    religious nature
    other religions
    odniesienia do Boga
    etykieta językowa
    dramaty Jana Karnowskiego
    kaszubskie zwroty grzecznościowe
    pożegnania, podziękowania i powitania
    wysoka frekwencja
    geneza religijna
    inne religie
    kultura ludowa
    kultura etniczna
    Opis:
    Stosowane przez bohaterów dramatów Jana Karnowskiego formuły etykietalne zawierające odniesienia do Boga pełnią w etykiecie językowej wykreowanej przez pisarza ważną rolę. Autentyczne kaszubskie zwroty grzecznościowe, których komponentem jest wyraz (Pón) Bóg, lub inne formuły etykietalne o genezie religijnej (np. niech bãdze pòchwôlony), obsługujące przede wszystkim akty grzecznościowe pożegnania, podziękowania i powitania, służą na kartach dramatów poety z Czarnowa kształtowaniu obrazu kultury kaszubskiej odzwierciedlanej i/lub kreowanej w tych utworach. Zawartość komponentu (Pón) Bóg i/lub ich rozpoznawalna geneza religijna sprawiają, że formuły te odbierane są jako charakterystyczne dla kultury ludowej lub dawnej (w tym wysokiej), są one zatem szczególnie przydatne do kreowania obrazu kultury kaszubskiej poprzez podniesienie kaszubskiej kultury ludowej do rangi kultury etnicznej (w Czôrlińsczim i Kaszëbach pòd Widnã), a także do rekonstrukcji obrazu kultury starokaszubskiej jako kultury wysoko rozwiniętej i dostatecznie zróżnicowanej (w Zôpisu Mscëwòja, Libùszë i Òtrokù Swiãtowida). Dowodem wykorzystania wielorakiej przydatności tych wyrażeń jest ich wysoka frekwencja w dramatach Karnowskiego. Zwroty grzecznościowe utworzone przez Karnowskiego w wyniku wymiany w wybranych zwrotach etykietalnych występujących we współczesnej autorowi etykiecie kaszubskiej komponentu nazywającego Boga chrześcijańskiego na nazwy bogów wyznawanych w innych religiach stają się ważnym znakiem kultur związanych z tymi religiami. W Zôpisu Mscëwòja jest to przedchrześcijańska kultura (staro)kaszubska, w Kaszëbach pòd Widnã – egzotyczna kultura turecka, której elementy Kaszubi – w osobie dzielnego żołnierza wybranieckiego Franka Kulczika – poznali pod Wiedniem, broniąc wraz z innymi Europejczykami chrześcijaństwa.
    In the language etiquette of plays by Jan Karnowski (titled Zdpis Mscewója, Libusza, Ótrok Światowida, Kaszebi pod Widna, Wesele kaszubskie, Scvnanie kani and Czórlińsczi.) the references to God are present in two different manners. The references frequently result from the use of expressions which are present in the Kashubian etiquette, contemporary with the author, and whose component is the noun {Pón) Bóg meaning God. This concerns mainly the farewell expressions such as ostań z Boga, badz{ta) z Bógajedz{kój) (le) z Bógajachójta z Boga, as well as the gratitude formulas such as {Pón) Bóg (wóm) zapłać, Boże zapłacę. The greeting expressions Niech badze {mdze) póchwólony and Póchwólony are also of religious nature. The second type of references to God in the language etiquette of characters of plays by Karnowski is related to the fact that in the selected expressions of Kashubian etiquette the terms naming the Christian God are exchanged for names of gods present in other religions, e.g. Niechże Światowid wama i nama bezpiek daje, Niech nóm szczescy Bióli Bóg: Jedz z Allacha.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 1; 45-60
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza semantyczna liryki modlitewnej Anny Kamieńskiej
    The Semantic Analysis of Anna Kamieńska’s Prayer Lyric Poetry
    Autorzy:
    Kowalewska-Dąbrowska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626963.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Prayer Lyric Poetry
    Anna Kamieńska
    addressed to the Supreme Being – God
    highly personal
    porte-parole
    the features of prayers
    the elements of frame
    the apostrophes directed to God
    the intertextual references
    three types
    the prayers of request
    the thanksgiving prayers
    the prayers of worship
    the figure of a human
    a being dependent from God
    the Supreme Being
    the incomprehensible, impenetrable and omnipotent God
    liryka modlitewna
    adresat
    Istota Najwyższa – Bóg
    osobisty charakter
    port parole
    modlitewny charakter
    elementy ramy
    apostrofy skierowane do Boga
    odniesienia intertekstualne
    trzy typy
    modlitwy prośby
    modlitwy dziękczynne
    modlitwy uwielbienia
    obraz człowieka
    osoba całkowicie zależna od Boga
    obraz Istoty Najwyższej – Boga
    niepojęty, nieodgadniony i wszechmocny
    Opis:
    W niniejszym artykule zostały zaprezentowane interpretacje wybranych liryków modlitewnych Anny Kamieńskiej, których adresatem jest Istota Najwyższa – Bóg. Wiele z tych utworów ma wyraźnie osobisty charakter, tak że można je uznać za port parole samej poetki. Ale są też takie, w których podmiot prowadzi dialog z Bogiem niejako w imieniu innych ludzi. Na modlitewny charakter utworu wskazują elementy ramy (często jest to tytuł, np. Modlitwa, Modlitwa wieczorna, Prośba), apostrofy skierowane do Boga oraz odniesienia intertekstualne. Pod względem funkcjonalnym analizowane wiersze nawiązują przede wszystkim do trzech typów: modlitw-próśb (tych jest najwięcej), modlitw dziękczynnych i modlitw uwielbienia. Charakterystyczną cechą liryków modlitewnych Anny Kamieńskiej jest swobodne wykorzystywanie wzorców gatunkowych. Niektóre z tych utworów mają wyraźnie psalmiczny charakter (co bywa też zaznaczone w tytule). W innych lirykach wprowadzane są fragmenty różnych modlitw, które wiążą się z jakąś refleksją ogólną, czy opisem stanu wewnętrznego podmiotu. W modlitwach poetyckich Kamieńskiej wszystko to, co dla człowieka najważniejsze, podmiot liryczny przedstawia Bogu w postaci próśb, dziękczynienia lub uwielbienia. Z utworów wyłania się obraz człowieka jako osoby całkowicie zależnej od Boga i poszukującej z Nim bliskości oraz obraz Istoty Najwyższej – Boga jako niepojętego, nieodgadnionego i wszechmocnego, który władny jest spełnić prośby do Niego kierowane, i który kocha, przygarnia człowieka, i towarzyszy mu w cierpieniu.
    The following article shows the interpretations of the selected prayer lyric poems written by Anna Kamieńska, and addressed to the Supreme Being – God. Many of these poems are highly personal so we can regard them as porte-parole of the author herself. Nevertheless there are also poems in which a subject is having a dialogue with God on behalf of other people so to speak. The fact that the poems show the features of prayers is indicated by the elements of frame (frequently it is a title e.g. Prayer, Evening Prayer, Supplication), the apostrophes directed to God, and the intertextual references. As far as function is concerned, the analyzed poems refer especially to three types: the prayers of request (the majority of poems), the thanksgiving prayers and the prayers of worship. What distinguishes the prayer lyric poems by Anna Kamieńska is using the patterns of genre casually. Some of the poems highly resemble psalms (which is sometimes indicated in the title.) What is introduced in other lyric poems are the fragments of varied prayers, and they are related to general reflection or to the description of the subject’s inner state. In the author’s poetical prayers the most important things for humans are introduced to God by the subject in the form of request, thanksgiving or worship. What emerges from the poems is the figure of a human, a being which is completely dependent from God and is seeking closeness to Him, and the figure of the Supreme Being, of the incomprehensible, impenetrable and omnipotent God, who is powerful enough to comply with all the requested addressed to Him, who loves people, takes them in and accompanies them in their suffering.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 2; 39-54
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies