Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "taktyki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Chwyty negocjacyjne – przegląd zagadnień
Negotiation Grips – an Overview of Issues
Autorzy:
Nęcki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649779.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
negocjacje
taktyki
manipulacje
negotiations
tactics
manipulations
Opis:
The article provides an overview of the classic and contemporary trics and dirty manners in negotiating. There are such approaches as the school of neurolinguistic programming or the approach of cognitive dissonance. It also discusses concepts from the borderline of manipulation, ie Eric Berne’s trade analysis and Schopenhauer’s eristics. Directly in the negotiations are used grips included in five cooperation strategies and five distribution strategies. Pragmatics of negotiations suggest that the orientation of cooperation is more preferred than the one-sided victory strategy.
Artykuł zawiera przegląd klasycznych i współczesnych sposobów manipulacji w negocjacjach, tak ważnych, jak cała szkoła neurolingwistycznego programowania czy subtelniejsze podejście dysonansu poznawczego. Omawia się również koncepcje z pogranicza manipulacji, czyli analizę transakcyjną Erica Berne’a i konsek- wentne chwyty, zwane erystyką Schopenhauera. Bezpośrednio w negocjacjach stosowane są chwyty ujęte w pięciu strategiach kooperacyjnych i pięciu strategiach dystrybucyjnych. Pragmatyka negocjacji sugeruje, że orientacja współpracy jest bardziej preferowana niż strategia zwycięstwa jednostronnego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 48, 2; 129-146
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Normy i wartości subkultury punk w Polsce
Autorzy:
Socha, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652245.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
subkultura
postsubkultura
normy
wartości
ponowoczesność
punk
tożsamość
kontestacja
fragmentaryczność
styl
moda
strategie i taktyki działania
Opis:
W artykule rozważam problem norm i wartości, jakimi kierują się obecnie przedstawiciele subkultury punk. Chcąc uchwycić przemianę, jakiej uległy subkultury, wyszedłem z baumanowskiej koncepcji ponowoczesności. Przedstawiam obraz współczesnych punków z punktu widzenia Davida Muggletona, twórcy pojęcia „postsubkutury”, oraz staram się udowodnić, że zaproponowana przez niego koncepcja zbyt krytycznie i jednostronnie postrzega problem współczesnych grup o charakterze subkulturowym. Proponuję, aby analiza zjawiska subkultury punk uwzględniała pojęcie „ekskorporacji” Johna Fiske oraz „taktyk” i „strategii” działania opisywanych przez Michela de Certeau.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2014, 48
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Тактики признания и решения проблемы как главные показатели лидерства в дискурсе В. В. Путина
Tactics of admitting and solving a problem as the main indicators of leadership in the discourse of V. V. Putin
Taktyki uznania i rozwiązania problemu jako główne wyznaczniki przywództwa w dyskursie W. W. Putina
Autorzy:
Dudek-Waligóra, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665654.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
pragmatyka
dyskurs polityczny
teksty polityczne
strategie i taktyki
przywództwo
pragmatics
political discourse
political speeches
tactics
leadership
Opis:
Powszechnie wiadomo, że W. W. Putin jest uznawany za lidera Federacji Rosyjskiej. Na wizerunek politycznego przywódcy wpływa szereg czynników, w tym także styl jego wypowiedzi. Celem artykułu jest zaprezentowanie głównych wyznaczników przywództwa w dyskursie W. W. Putina. Autor skupia się na dwóch taktykach – taktyce uznania istnienia problemu oraz na taktyce wskazania na sposób rozwiązania problemu, ponieważ od lidera oczekuje się przede wszystkim umiejętności pokonywania przeszkód. Jako materiał empiryczny posłużyły publiczne wypowiedzi obecnego prezydenta Rosji, wyekscerpowane z oficjalnej strony internetowej urzędu prezydenta w formie najbardziej typowych dla Putina gatunków – konferencji prasowej, wystąpienia oraz programu telewizyjnego „Gorąca Linia”. Ich analiza pozwala konstatować, że przy pomocy wskazanych taktyk obecny prezydent Federacji Rosyjskiej buduje wizerunek kompetentnego przywódcy, który zauważa problemy obywateli i zamierza z nimi walczyć według nakreślonego planu.
It is well known that Vladimir Vladimirovich Putin is considered the political leader of the Russian Federation. The purpose of this article is to present the main language tools with the help of which V. V. Putin creates the image of a strong leader. The author concentrates on two tactics – the tactic of admitting the existence of the problem and the tactic of pointing out the way to solve the problem, since the political leader is primarily expected to be able to overcome difficulties, as well as to clearly see the future. The material for analysis is served by public, official speeches published on the website of the current president of Russia in 2017 in the form of genres most typical for Putin: a press conference, speech and a Direct Line (a special television program). Thanks to the markers of the tactics of admitting and solving the problem, Vladimir Putin shows his readiness to serve the citizens of Russia and take the responsibility for the country. There emerges from the speeches of the mentioned politician the image of leader competent, responsible, decisive but also of representative listening to the nation.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 16; 41-49
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przez wąwozy i lasy. Armia bizantyńska wobec trudno dostępnych obszarów w świetle IX konstytucji Taktyk Leona VI Mądrego
Crossing forests and ravines: the struggles of the Byzantine army in difficult terrain in the light of Constitution Nine of the Taktika by Leo VI the Wise
Autorzy:
Marinow, Kirił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688668.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bizancjum
bizantyńska sztuka wojenna
działania wojenne w górach
bizantyńskie podręczniki wojskowości
Taktyki Leona VI Mądrego
góry i lasy w Bizancjum
Byzantium
Byzantine art of war
mountain warfare
Byzantine military manuals
Taktika of Leo the Wise
mountains and forests in Byzantium
Opis:
The Byzantine emperor Leo VI the Wise (886–912) wrote an extensive military treatise which compiled the knowledge of the Byzantines in the art of war. Among his considerations, one can find a discussion concerning the issue of ensuring safe and effective passage of the imperial army marching across difficult and dangerous areas, most notably mountain ravines and forests. The article in hand presents a detailed analysis of Constitution Nine of the Taktika, which the author devoted to marching. The said analysis demonstrates the especially difficult conditions faced by the troops in difficult terrain, where the possibility of easy manoeuvring was markedly limited; the crossing of areas such as these was seen as particularly dangerous on account of being very suitable for a sudden counterattack of the enemy waiting in ambush. Thus, the treatise appealed for cautious approach to such territories and advised to leave it behind at the earliest opportunity. As a result, the learned emperor recommended maximising the agility of the army while planning an invasion: dispensing with large wagons, using pack animals instead of carts, relieving the heavily armed infantrymen of some of their equipment. Under such circumstances, the army had to depend on the light and more agile infantry regiments for its protection and with regard to military action: the peltasts were particularly effective in densely forested areas, while the slingers and archers were more suitable for fighting in mountain gorges. Generally speaking, it was much easier for the infantry to cross such territories, which made their role become more prominent in mountainous and forested areas. These recommendations were all the more important given the fact that the territory of the Byzantine Empire was for the most part composed of such areas, particularly in the Balkan Peninsula.
Cesarz bizantyński Leon VI Mądry (886–912) jest autorem obszernego kompendium o tematyce militarnej, które stanowiło podsumowanie dotychczasowej wiedzy Bizantyńczyków w dziedzinie sztuki wojennej. W swoich rozważaniach nie pominął także istotnego zagadnienia, jakim były zasady bezpiecznego i skutecznego przekraczania trudno dostępnych i niebezpiecznych terenów – przede wszystkim wąwozów górskich i obszarów zalesionych – przez maszerującą armię cesarską. W tym kontekście w artykule szczegółowej analizie poddano IX konstytucję Taktyk cesarskich, która poświęcona została właśnie przemarszom wojska bizantyńskiego. W świetle tej analizy wzmiankowane tereny jawią się jako szczególnie trudne do poruszania się, wyjątkowo ograniczające swobodne manewrowanie oddziałów, a co za tym idzie – skrajnie niebezpieczne, gdyż idealne do zorganizowania w nich zasadzki przez przeciwnika. Forsując zatem takie terytoria, należało zachować szczególną czujność, starając się opuścić je możliwie najszybciej. W związku z tym uczony cesarz rekomendował, by planując najazd na wrogie terytorium charakteryzujące się powyższą rzeźbą terenu, maksymalnie zredukować obciążenia armii – zrezygnować z dużych taborów, wozy zastąpić zwierzętami jucznymi, ograniczyć liczbę jeźdźców, a ciężkozbrojnych piechurów oswobodzić z części rynsztunku. Ciężar osłony armii i działań zbrojnych na takich obszarach spadał na lekkozbrojne i bardziej mobilne jednostki piesze, przy czym oszczepnicy byli najskuteczniejsi w gęsto zarosłych terenach, a łucznicy i procarze w pozbawionych gęstego zalesieniach wąwozach górskich. W ogóle oddziałom pieszym łatwiej było pokonać takie terytoria, co podnosiło ich znaczenie podczas działań w górach i lasach. Rekomendacje te miały o tyle istotne znaczenie, że znaczne terytoria cesarstwa bizantyńskiego, szczególnie te znajdujące się na obszarze Półwyspu Bałkańskiego, charakteryzowały się właśnie górzystym i lesistym ukształtowaniem.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 11-32
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies