Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo do pracy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Right to Rest of the Self-Employed under International and EU Law
Prawo do wypoczynku samozatrudnionych w świetle prawa międzynarodowego i unijnego
Autorzy:
Barwaśny, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4241438.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo do wypoczynku
samozatrudnienie
prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy
osoby pracujące zarobkowo poza stosunkiem pracy
niepracownicy
the right to rest
self-employment
the right to safe and healthy working conditions
people working outside the employment relationship
non-employees
Opis:
The main objective of the foregoing article will be to determine whether a self-employed person has the right to rest under international and EU law. According to the research conducted by the OECD, in 2021, the self-employment rate for all countries reached 16.5% of all employed persons. Therefore, bearing in mind that self-employed persons constitute such a large group of all people who provide paid work, it is justified to consider whether they may be entitled to the appropriate protective guarantees, also in the area of the right to rest. Appropriate rest includes not only the right to a holiday, but also a period of daily and weekly rest and the limitation of the maximum working time. The right to rest is also very important in terms of work efficiency and safety in the workplace. Therefore, efforts should be made to ensure that every contractor, including the self-employed, has the right to a proper rest in order to regenerate his strength and exercise the right to health and safety, which every person is entitled to according to international legal regulations.
Głównym celem niniejszego artykułu będzie ustalenie, czy samozatrudnionym przysługuje prawo do wypoczynku na gruncie regulacji prawa międzynarodowego i unijnego. Według badań przeprowadzonych przez OECD w 2021 r. współczynnik samozatrudnienia dla wszystkich krajów osiągnął poziom 16,5% spośród wszystkich pracujących. Jest to zatem bardzo liczna grupa spośród wszystkich świadczących pracę zarobkową, co uzasadnia podjęcie rozważań dotyczących przyznania tym wykonawcom pracy odpowiednich gwarancji ochronnych, również w obszarze prawa do wypoczynku, które stanowi bardzo istotne uprawnienie człowieka świadczącego pracę zarobkową. Na właściwy wypoczynek składa się nie tylko prawo do urlopu, ale także kwestia odpoczynku dobowego i tygodniowego oraz ograniczenia w zakresie maksymalnego czasu pracy. Prawo do wypoczynku jest też bardzo istotne z punktu widzenia wydajności pracy oraz zachowania bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dlatego powinno się dążyć do tego, aby każdy wykonawca pracy, w tym samozatrudniony, miał prawo do właściwego odpoczynku w celu regeneracji sił i realizacji prawa do bhp, które według międzynarodowych regulacji prawnych przysługuje każdemu człowiekowi.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 101; 183-191
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Right to Strike and Other Forms of Protest of Persons Performing Gainful Employment Under Civil Law
Prawo do strajku i akcji protestacyjnych osób wykonujących pracę zarobkową poza stosunkiem pracy
Autorzy:
Tomanek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396333.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
spór zbiorowy pracy
związek zawodowy
prawo do strajku
akcja protestacyjna
umowa cywilnoprawna
stosunek pracy
collective labour dispute
trade union
right to strike
industrial action
civil law contract
employment relationship
Opis:
This article deals with the issue of extending the right to conduct a collective labour dispute to persons performing paid work under civil law contracts, after the entry into force of the Act of 5 July 2018 amending the Act on Trade Unions and Certain Other Acts (Journal of Laws 2018, item 1608). The author considers the question whether and to what extent the right to strike and to take industrial action, provided for in the Act of 23 May 1991 on Resolution of Collective Disputes (consolidated text: Journal of Laws 2020, item 123), extends to civil lawful contractors. The position is presented that the proper application of the above mentioned law to the indicated circle of work contractors cannot mean the deprivation or limitation of their right to strike and to take industrial action. The solutions implemented by the Polish legislator with regard to persons performing work outside the employment relationship are more advantageous and far-reaching in comparison with the requirements resulting from the international labour law acts binding on Poland. However, there are specific problems with applying to these persons some of the regulations included in the Act on Resolution of Collective Disputes. These problems results from the fact that the individual legal relationship between these persons and the entities employing them is based on the provisions of civil law, and not on the Labour Code.
Niniejsze opracowanie podejmuje temat rozszerzenia uprawnień do prowadzenia sporu zbiorowego pracy na osoby wykonujące pracę zarobkową na podstawie umów cywilnoprawnych, po wejściu w życie ustawy z 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw. Autor rozważa pytanie, czy i w jakim zakresie prawo do strajku i akcji protestacyjnych, przewidziane przez ustawę z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, rozciąga się na cywilnoprawnych wykonawców pracy. Prezentowane jest stanowisko, że odpowiednie stosowanie wymienionej ustawy do wskazanego kręgu adresatów nie może oznaczać de lege lata pozbawienia ani ograniczenia przysługującego im prawa do strajku i akcji protestacyjnej. Rozwiązania wdrożone przez polskiego ustawodawcę w odniesieniu do osób wykonujących pracę poza stosunkiem pracy są bardziej korzystne i dalej idące w porównaniu do wymagań wynikających z wiążących Polskę aktów międzynarodowego prawa pracy. Rysują się jednak szczegółowe problemy stosowania do tych osób niektórych regulacji zamieszczonych w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, co wynika z tego, że indywidualny stosunek prawny pomiędzy tymi osobami a podmiotami je zatrudniającymi jest oparty na przepisach prawa cywilnego, a nie na przepisach Kodeksu pracy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 95; 71-82
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies