Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "język C" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    A comparison between the concept of Newspeak in George Orwell’s Nineteen Eighty-Four: A Novel and the way of thinking about language in C.S. Lewis’s That Hideous Strength
    Porównanie koncepcji Nowomowy w powieści Rok 1984 George’a Orwella ze sposobem myślenia o języku w powieści Ta ohydna siła C.S. Lewisa
    Autorzy:
    Wicher, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042182.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    G. Orwell
    C.S. Lewis
    totalitaryzm
    dehumanizacja
    psucie języka
    sztuczny język
    eksperymentowanie w dziedzinie języka
    totalitarianism
    dehumanisation
    language degeneracy
    artificial language
    experimenting with language
    Opis:
    The aim of the article is to investigate some of the possible sources of inspiration for Orwell’s concept of the artificial language called Newspeak, which, in his novel Nineteen Eighty-Four, is shown as an effective tool of enslavement and thought control in the hands of a totalitarian state. The author discusses, in this context, the putative links between Newspeak and really existing artificial languages, first of all Esperanto, and also between Orwell’s notion of “doublethink”, which is an important feature of the totalitarian mentality, and Czesław Miłosz’s notion of “ketman”, developed in his book The Captive Mind. But the main emphasis is on the connection between Orwell’s book and the slightly earlier novel by C.S. Lewis, That Hideous Strength. It is well known that Orwell knew Lewis’s book and expressed his mixed feelings about it. There are many specific, though far from obvious, similarities between the two books, but what seems to have been particularly inspiring for Orwell was Lewis’s vision of a thoroughly degenerate language that is used for political manipulation rather than for communication.
    Celem artykułu jest zbadanie wybranych źródeł inspiracji, które mogły posłużyć G. Orwellowi do stworzenia koncepcji sztucznego języka zwanego Nowomową, który w powieści Rok 1984 ukazany jest jako skuteczne narzędzie zniewolenia i kontrolowania myśli w ręku totalitarnej władzy. Autor omawia w tym kontekście możliwe związki między Nowomową a rzeczywiście istniejącymi sztucznymi językami, takimi jak Esperanto. Wskazane są również podobieństwa i różnice między Orwellowską koncepcją „dwójmyślenia” a pojęciem „ketmanu” zdefiniowanym w książce Czesława Miłosza pt. Zniewolony umysł. Jednak główny nacisk położony jest na związki między powieścią Orwella a fantastyczno-naukową powieścią C.S. Lewisa pod tytułem Ta ohydna siła. Wiadomo, że Orwell książkę Lewisa znał i nawet ją zrecenzował. Istnieje wiele bardziej i mniej oczywistych podobieństw między tymi dwoma wybitnymi wizjami zdegenerowanego języka, który służy bardziej politycznej manipulacji niż wzajemnemu zrozumieniu.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 477-498
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rhetoric as a Tool for Studying Our Thoughts: What is “Téchne Rhetoriké”?
    Retoryka jak narzędzie badania naszych myśli: czym jest „téchne rhetoriké”?
    Autorzy:
    Lichański, Jakub Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649463.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    retoryka
    język
    językoznawstwo
    metodologia nauk
    M.F. Quintilianus
    W.C. Booth
    I. Kant
    R.E. Volkmann
    W. Windelband
    der Wiener Kreis
    rhetoric
    language
    linguistics
    science metgodology
    M.F. Quintilian
    Opis:
    Retoryka jest nie tylko metodologią nauk humanistycznych; jest najważniejszą z nauk, jaką zostawili nam antyczni myśliciele. Określa ona nie tylko metody argumentacji z przesłanek niepewnych, jest nie tylko teorią tekstu, ale przede wszystkim – jest narzędziem do organizowania naszych myśli i przygotowywania tekstów, których celem ma być przekonywanie, ale tak, aby uzyskać wiedzę a nie mniemanie (Kant). Jednakże jak wiemy, język, którym się posługujemy, jest niezwykle zawodny. Ostrzegali przed tym i Platon, i Arystoteles. Zarazem oni zbudowali podwaliny téchne rhetoriké, której kształt systemowy zawdzięczamy Kwintylianowi. Retoryka – jak twierdzili jej zarówno antyczni, jak i współcześni badacze – nie jest słownikiem chwytów (Volkmann); jest raczej analogonem logiki (Volkmann). Jak powiada Wilhelm Windelband, „dzięki gramatyce i retoryce poznaliśmy prawidłowe reguły myślenia”. Autor sięga nie tylko do tradycji badań nad retoryką, ale i nad językiem, głównie odnosząc się do tradycji Koła wiedeńskiego (Der Wiener Kreis). Acz dorobek współczesnego językoznawstwa, a także współczesnych badań nad filozoficznymi podstawami badań nad językiem będą uwzględnione, to jednak perspektywa zarówno wyznaczona przez Immanuela Kanta, jak i badaczy z kręgu Der Wiener Kreis jest dominująca.  Celem niniejszego studium jest nie tylko przypomnienie tezy Windelbanda, ale i jej pełniejsze dowiedzenie.
    Rhetoric is not only a methodology of the humanities. It is the most important of the sciences the ancient thinkers left us. It defines not only the methods of argumentation from uncertain premises, and not only is it a theory of text, but most of all it is a tool for organising our thoughts and preparing texts, the aim of which is to convince, but in a way which ensures knowledge and not opinion (Kant). However, the language that we use often fails us. Both Plato and Aristotle warned us about this. At the same time, they developed the foundations for téchne rhetoriké, the systemic shape of which we owe to Quintilian. Rhetoric, as posited by its ancient as well as contemporary researchers, is not a lexicon of gimmicks (Volkmann). It is rather an analogue of logic (Volkmann). As Wilhelm Windelband said: “thanks to grammar and rhetoric we have learnt the correct rules of thinking.” The author discusses not only the history of the studies of rhetoric, but also of language, mainly referring to the traditions of the Vienna Circle (Der Wiener Kreis). Though the achievements of contemporary linguistics and the contemporary studies on the philosophical foundations of linguistic studies are considered, the perspectives defined by Immanuel Kant and the researchers from the Vienna Circle are dominant. The aim of this study was not only to reiterate Windelband’s thesis, but also to verify it more comprehensively.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 54, 3; 51-66
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies