Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hgt" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Loliolide - the most ubiquitous lactone
Autorzy:
Grabarczyk, Małgorzata
Wińska, Katarzyna
Mączka, Wanda
Potaniec, Bartłomiej
Anioł, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/764882.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
monoterpenoid lactones
loliolide
biological activity fungi
HGT
Opis:
Poszukiwania związków biologicznie aktywnych wytwarzanych przez organizmy żywe doprowadziły do odkrycia wielu związków o mniej lub bardziej skomplikowanej strukturze. Jednymi z najprostszych cząsteczek są laktony monoterpenoidowe, zaś najczęściej spotykanym spośród nich jest loliolid. Loliolid spotykany jest w organizmach zwierzęcych (owady) i roślinnych (rośliny kwiatowe, krzewy, drzewa) zarówno lądowych jak i morskich takich jak glony lub koralowce. Wieloletnie badania prowadzone nad roślinami używanymi w tradycyjnej medycynie ludowej różnych krajów doprowadziły do stwierdzenia, że związek ten ma różnorodne właściwości biologiczne np. antynowotworowe, antybakteryjne, antygrzybiczne, antyoksydacyjne. Ponadto rośliny zawierające lioliolid są stosowane w medycynie alternatywnej przy leczeniu cukrzycy oraz depresji. Niezmiernie interesujący jest fakt, że lakton ten wywiera również wpływ na zachowanie mrówek jak i na rozwój niektórych roślin (aktywność alleplopatyczna). Czasami jednak można zaobserwować również działania niepożądane jak w przypadku analogów strukturalnych loliolidu mających swój udział w wymieraniu raf tropikalnych.
The searching for biologically active compounds produced by living organisms led to the discovery of a number of compounds with more or less complicated structure. One of the simplest molecules are monoterpenoid lactones and loliolide is the most common among them. Loliolide was found in animals (insects) and plants (flowers, shrubs, trees) both terrestrial and marine, such as algae and corals. Many years of research on plants used in traditional folk medicine of different countries have led to the conclusion that this compound has a variety of biological properties such as anti-cancer, antibacterial, antifungal and antioxidant ones. Moreover, plants containing loliolide are used in alternative medicine in treatment of diabetes and depression. It is extremely interesting that this lactone also affects the behavior of ants as well as the development of certain plants (allelopathic activity). However, sometimes there are side effects as in the case of structural analogues of loliolide contributing to extinction of tropical coral.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2015, 11; 1-8
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungal genomes tell a story of ecological adaptations
Autorzy:
Muszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/764966.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fungal genomics
osmotroph
pathogenic fungi
mycorrhiza
symbiotic fungi
HGT
Opis:
Grzyby odgrywają zasadniczą rolę w ekosystemach jako patogeny, saprotrofy i symbionty. Ich wszechstronne zdolności metaboliczne czynią z nich kluczowe ogniwo w obiegu węgla w przyrodzie. Dla człowieka stanowią głównie źródło infekcji, ale również zyskują na znaczeniu w biotechnologii. Grzyby są obecne w naszym otoczeniu w formie zarodników, pełzaków, grzybni i owocników. Te same gatunki grzybów w zależności od warunków otoczenia mogą prezentować rożne formy morfologiczne i tworzyć różne relacje z otoczeniem, na przykład owadobójcze grzyby są często spotykane jako endosymbionty roślin. Całe to bogactwo znajduje odzwierciedlenie w genomach grzybów. Osmotroficzny tryb życia grzybów narzuca charakter interakcji grzybów z otoczeniem, która odbywa się przy pomocy wydzielanych na zewnątrz enzymów rozkładających pożywienie, białek efektorowych oraz toksyn wpływających na inne organizmy. Grzyby posiadają złożone kompozycje wydzielanych cząsteczek oraz transportery błonowe przystosowane do efektywnego przenoszenia związków chemicznych w obu kierunkach. Zdolność do rozkładania ligniny i celulozy odpowiada w dużej mierze za sukces ewolucyjny grzybów. Adaptacja organizmu do nowego ekosystemu zwykle przebiega poprzez duplikację genów z ich późniejszymi asymetrycznymi zmianami prowadzącymi do szybkiej zmiany specyficzności substratowej jednego z paralogów. Wielokrotne duplikacje jednej grupy genów prowadzą do rozrostu rodziny kodowanych przez nie białek i rozszerzenia zakresu możliwości np. rozkładanych przez nie wariantów substratów. Zwiększenie liczby genów związanych z metabolizowaniem danej grupy substratów jest jednym z podstawowych sposobów adaptacji do danej niszy ekologicznej widzianej z perspektywy genomu. Charakterystyczne więc dla grzybów związanych z roślinami będzie kodowanie licznych enzymów degradujących węglowodany, a dla dermatofitów – proteazy i lipazy. Kolejnym poziomem adaptacji patogenów/symbiontów jest zmiana profilu ekspresji genów i stały „wyścig zbrojeń” z gospodarzami. Ponadto geny te często sąsiadują z transpozonami, w obrębie szybciej ewoluującej części genomu. Geny związane z metabolizowaniem ksenobiotyków częściej ulegają też horyzontalnemu transferowi genów aniżeli geny metabolizmu podstawowego. Inna wyróżniającą grzyby cechą jest posiadanie różnorodnych modeli rozmnażania płciowego nawet pomiędzy spokrewnionymi gatunkami. Model rozmnażania jest jednym z ważniejszych sposobów dostosowania do trybu życia. Rozmnażanie jednopłciowe pojawiało się wielokrotnie w ewolucji grzybów i wydaje się być adaptacją do patogennego trybu życia.
One genome enables a fungus to have various lifestyles and strategies depending on environmental conditions and in the presence of specific counterparts. The nature of their interactions with other living and abiotic elements is a consequence of their osmotrophism. The ability to degrade complex compounds and especially plant biomass makes them a key component of the global carbon circulation cycle. Since the first fungal genomic sequence was published in 1996 mycology has benefited from the technolgical progress. The available data create an unprecedented opportunity to perform massive comparative studies with complex study design variants targeted at all cellular processes.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2014, 10; 9-17
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies