Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zola" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Madeleine Férat ou la mémoire dans la peau : l’imprégnation comme procédé mémoriel dans le roman naturaliste
Madeleine Férat or “la mémoire dans la peau”: impregnation as a memorial process in the naturalist novel
Autorzy:
Rondou, Katherine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407305.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
French naturalism
Emile Zola
memory
impregnation
Mary of Magdala
naturalisme français
Émile Zola
mémoire
imprégnation
Marie de Magdala
Opis:
À l’époque où Émile Zola publie Madeleine Férat (1868), le motif de la courtisane amoureuse constitue déjà un poncif romantique. Le futur chef de file des naturalistes souhaite par conséquent prendre ses distances avec une conception dépassée de la femme perdue repentie et s’empare de l’incarnation par excellence de la pécheresse convertie dans l’imaginaire judéo-chrétien, sainte Marie-Madeleine, afin de la détourner. Alors que les évangiles construisent le personnage sur la dichotomie de la chute et de la rédemption, le romancier refuse à son héroïne l’oubli de son passé. L’écrivain suggère d’un chapitre à l’autre la progression implacable de la destinée dramatique de Madeleine Férat et modernise le Fatum antique, comme il le fera par la suite dans les Rougon-Macquart, en s’inspirant des théories médicales de son temps, ici les publications du Dr Prosper Lucas sur l’imprégnation séminale. Madeleine Férat subit malgré elle la domination de lois physiologiques qui s’opposent à ses valeurs morales, et le suicide semble dès lors son unique échappatoire. Sous la plume de Zola, Marie de Magdala devient une héroïne tragique.
By the time Émile Zola published Madeleine Férat (1868), the motif of the amorous courtesan was already a Romantic cliché. The future leader of the Naturalists therefore wished to distance himself from an outdated concept of the repenting lost woman, and seized upon the embodiment par excellence of the converted sinner in the Judeo-Christian imagination, Saint Mary Magdalene, in order to subvert it. While the Gospels build the character on the dichotomy of fall and redemption, the novelist does not allow his heroine to forget her past. Chapter after chapter, the writer suggests the relentless progression of Madeleine Férat’s dramatic destiny, modernising the ancient Fatum, as he will later do in the Rougon-Macquart novels, by drawing on the medical theories of his time, in this case Dr Prosper Lucas’s publications on seminal impregnation. In spite of herself, Madeleine Férat is subject to the domination of physiological laws that clash with her moral values, and suicide seems to be her only way out. Under Zola’s pen, Marie de Magdala becomes a tragic heroine.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2023, 11; 9-22
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les femmes peintres dans les romans et les nouvelles zoliennes : artisanes ou artistes ?
Women Painters in Emile Zola’s Novels and Short Stories: Artisans or Artists?
Kobiety-malarki w powieściach i nowelach E. Zoli: rzemieślniczki czy artystki?
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683463.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zola
malarstwo
kobieta
artysta
rzemieślnik
painting
woman
artisan
artist
Opis:
Sztuka stanowi jedną z kluczowych wartości zarówno w życiu, jak i w twórczości Emila Zoli, przybierając wiele różnych aspektów praktycznych (kolekcjonerstwo, przyjaźnie z artystami), jak i teoretycznych (teksty krytyczne na temat malarstwa). Jedną z konsekwencji takiego stanu rzeczy są literackie kreacje postaci malarzy i malarek w powieściach z cyklu Rougon-Macquartowie oraz w nowelach tego autora. Artykuł analizuje kilka postaci kobiet-malarek w kontekście poglądów Zoli na twórczość kobiecą, jej pozycję i wartość w porównaniu do twórczości mężczyzn. Krystyna Hallegrain, bohaterka Dzieła, Klotylda Rougon z Doktora Pascala oraz pani Sourdis z eponimicznej noweli stanowią ilustrację tezy, że nawet najbardziej utalentowana artystycznie kobieta nigdy nie dorówna mężczyźnie, ponieważ wartość prawdziwej sztuki polega na obecności w niej pierwiastka męskiego geniuszu. Dlatego malarki w tekstach Zoli nie mogą pretendować do miana artystek, na zawsze pozostając rzemieślniczkami.
Art is considered by Emile Zola as one of the crucial values, as well in his life as in his work. It appears there in many different ways: practical (collecting paintings, friendship with artists) and theoretic (critical writings on art). One of the consequences of the author’s passion for art are literary characters of male and female painters in several novels of his Rougon-Macquart series and some of his short stories. The paper focuses on a few characters of women painters, taking into consideration Zola’s opinion about female creation, its position and its value compared to the work of men. Christine Hallegrain from The Masterpiece, Clotilde Rougon from Doctor Pascal and Mrs Sourdis from an eponymic short story are used to prove that even the most gifted woman is not able to achieve the level of a male performance, as the value of the genuine art consists of the very element of male genius. This is why women painters can never be considered as artists, they are always just artisans.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 127-136
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Du « socialisme de cœur » zolien, ou comment être considéré en même temps comme « socialiste » et « ennemi du peuple »
Autorzy:
Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912392.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zola
socialisme
peuple
question sociale
utopie
socialism
people
social question
utopia
Opis:
Suite à la publication de Germinal en 1885, la critique a classé Zola comme un écrivain « socialiste ». Le romancier lui-même a utilisé ce qualificatif plusieurs fois en parlant de son œuvre. En même temps, il ignorait la doctrine marxiste et était un adversaire déclaré de la révolution, ainsi que de l’égalité et du gouvernement par le peuple. Le présent article se propose d’expliquer quelques aspects du « socialisme » de Zola compte tenu de ses origines, ses expériences de jeunesse et l’évolution de son œuvre, ce qui permettra de comprendre le sens particulier que l’écrivain donnait à ce terme.
When Germinal was published in 1885, the critic classified Zola as a “socialist” writer. The author himself used this adjective many times referring to his work. At the same time, he didn’t know Marxism and was a resolute opponent to revolution, equality and the government by the people. The paper aims to explain some aspects of Zola’s “socialism” taking into account his origins, his youth experiences and the evolution of his works. This might help to understand the particular meaning done to the term by the writer.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 281-292
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La sexualité, la métaphore et la différence des cultures : à l’exemple de „La Curée” d’Émile Zola et sa traduction polonaise
Sexuality, metaphor and cultural differences – example of "La Curée" by Émile Zola”
Seksualność, metafora i różnice kulturowe na przykładzie „Zdobyczy” Emila Zoli i jej polskiego tłumaczenia
Autorzy:
Kaczmarek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966684.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zola
"Curée"
Polish translation
metaphor
sexuality
cultural difference
polski przekład
metafora
seksualność
różnica kulturowa
„zdobycz
Opis:
W dziewiętnastowiecznej literaturze seksualność może być przedstawiona tylko w sposób pośredni – poprzez aluzje i metafory. W „Zdobyczy” Emila Zoli rośliny w szklarni wyrażają i symbolizują pragnienia postaci. Siła pierwotnego obrazu została jednak całkowicie zatracona w polskim przekładzie, powstałym w 1950 roku. Będąc wytworem komunistycznych realiów, tekst ten nie bierze pod uwagę kulturowego aspektu procesu tłumaczenia. Próba wiernego oddania warstwy leksykalnej i syntaktycznej odbywa się w nim kosztem charakterytycznej dla Zoli „malarskości” opisu, co powoduje, że najpiękniejsze fragmenty dzieła pisarza pozostają w zasadzie nieznane polskim czytelnikom.
In the literature of the 19th century, sexuality may be painted only in an indirect way, through allusions or metaphors. In Émile Zola’s "La Curée", plants in a greenhouse express and symbolize the character’s desire. However, the force of the original image is completely lost in the Polish translation, made in the 1950s. Being a product of the Communist period, this text doesn’t take into consideration the cultural aspect of the process of translation. An attempt to imitate the lexical and syntactic structure is made at the cost of pictorial description, characteristic of Zola’s prose. Therefore, the most beautiful fragments of French novel remain nearly unknown to polish readers.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies