Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ovid" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Love, Despair, and Resiliency: Ovid’s Contributions to an Interactionist Analysis of Intimate Relations
    Autorzy:
    Prus, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106937.pdf
    Data publikacji:
    2013-07-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ovid
    Ovidius
    Love
    Relationships
    Sexuality
    Intimacy
    Romantic
    Symbolic Interaction
    Influence
    Ethno-historical
    Opis:
    Ovid (Ovidius – Publius Ovidius Naso; 43 BCE-18 CE) is well known in classical studies and poetic circles for his insightful portrayals of heterosexual relations. However, his The Art of Love and related texts have received scant attention from those in the social sciences. Ovid’s writings on love may be best known for their advisory and entertainment motifs, but this same set of texts also provides an extended and comparatively detailed set of observations on heterosexual interchanges, as well as some remarkably astute analysis of interpersonal relations more generally. Developed within a symbolic interactionist frame (Mead 1934; Blumer 1969; Strauss 1993; Prus 1996; 1997; 1999), this paper gives particular attention to the processes by which people engage others in romantic contexts, make sense of their experiences with one another, deal with an assortment of third-parties, and manage wide ranges of related emotional sensations as they work their ways through aspects of the broader relationship process (from preliminary anticipations and initial encounters to terminations and re-involvements of relationships). It is in these respects that this paper considers the more distinctive ethnographic potential of Ovid’s depictions of love in the Roman classical era. As an instance of ethno-history, Ovid’s considerations of people’s involvements with love, sex, and romance, as well as the varying emotional states that people experience along the way, add some highly instructive cross-cultural and trans-historical dimensions to more contemporary, generic examinations of affective relationships. Using Ovid’s materials as an ethno-historical database with which to assess contemporary interactionist notions of “developing relationships,” this paper concludes with a consideration of the implications of Ovid’s works and contemporary interactionist studies for research on intimate relationships, emotionality, and influence work.
    Źródło:
    Qualitative Sociology Review; 2013, 9, 3; 124-151
    1733-8077
    Pojawia się w:
    Qualitative Sociology Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Ovide moralisé du XIVe siècle : mort ou renaissance des „Métamorphoses” d’Ovide ?
    The "Ovide Moralisé" from the 14th Century: Death or Renaissance of Ovid’s "Métamorphoses"?
    Czternastowieczny „Ovide moralisé” – śmierć czy odrodzenie „Przemian” Owidiusza?
    Autorzy:
    Possamaï-Pérez, Marylène
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/966669.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ovid’s "Metamorphoses"
    "Ovide moralisé"
    translation
    interpretation
    „przemiany” owidiusza
    „ovide moralisé”
    tłumaczenie
    interpretacja
    Opis:
    The “Ovide moralisé”, anonymous poem from the beginning of the 14th century, is the first complete translation in vernacular language of Ovid’s “Metamorphoses”: in this sense, this text resurrects the ovidian poem, gives it life for all the lay people who did not read the latin. But this translation is for its author as the pretext for another rewrite, thematic and axiological transposition. Moreover, the “translator” often bends his source text to make it more consistent with interpretation (especially the “Christian” one) he intends to give it in a second time: can we then consider that this vernacular version makes disappear the latin poem, to replace it with another text? In fact the moralist is fascinated by his hypotexte and the phenomenon of metamorphosis: most often, he is faithful to the ovidian poetry, he describes metamorphosis in its conduct, in specifying the steps. We can say that during the 14th and 15th centuries at least, the “Ovide moralisé” gives life to the ovidian “carmen perpetuum”. In invigorating breath of the Christian spirit, the author of the “Ovide moralisé” metamorphosed Ovid’s poem, certainly, but saved it from death.
    „Ovide moralisé”, anonimowy poemat z początków XIV wieku, jest pierwszym kompletnym tłumaczeniem „Przemian” Owidiusza w języku wernakularnym. Tekst ten wskrzesza zatem utwór Owidiusza, czyni go żywym dla wszystkich ludzi świeckich, którzy nie potrafili czytać łaciny. Tłumaczenie owo stanowi jednak dla autora pretekst do kolejnej przeróbki, tematycznej i aksjologicznej transpozycji. Ponadto, „tłumacz” często modyfikuje tekst źródłowy, aby bardziej dopasować go do interpretacji (zwłaszcza tej „chrześcijańskiej”), którą zamierza mu nadać. Czy możemy wobec tego uznać, że ta wernakularna wersja wypiera łaciński poemat, by zastąpić go innym tekstem? De facto moralista jest zafascynowany hipotekstem i zjawiskiem metamorfozy; zwykle pozostaje wierny poezji Owidiańskiej, opisuje proces przemiany, wyszczególniając jego etapy. Rzec można, iż „Ovide moralisé”, przynajmniej w XIV i XV wieku, daje życie „carmen perpetuum” Owidiusza. Autor dzieła, tworząc w pokrzepiającym duchu chrześcijańskim, z pewnością dokonał metamorfozy Owidiańskiego poematu, lecz ocalił go tym samym od zapomnienia.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’hypotypose dans les Métamorphoses d’Ovide
    Hypotyposis in Ovid’s Metamorphoses
    Hypotypoza w Metamorfozach Owidiusza
    Autorzy:
    Koźluk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683309.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    przemiana
    ludzkie ciało
    anatomia
    hypotypoza
    krew
    retoryka
    Owidiusz
    transformation
    human body
    anatomy
    hypotyposis
    blood
    rhetoric
    Ovid
    Opis:
    Metamorfozy Owidiusza stanowią doskonały materiał do badań nad figurami retorycznymi, a w szczególności nad hipotypozą (euidentia). Występująca bowiem często w towarzystwie innych figur (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio) hipotypoza, odgrywa wyjątkową rolę w owidiańskiej narracji, a zwłaszcza w momencie kluczowym dla każdej przemiany, jakim jest płynne przejście jednego bytu w drugi. W niniejszej pracy zostały prześledzone głównie fragmenty, które zarówno w sposób dokładny (perspicuitas), jak i przekonujący (persuasio) ukazują zmieniające się ludzkie ciało z punktu widzenia fizjonomii i anatomii. Historie Dafne, Myrry, Ocyrhoé, Aglauros czy Niobe, to tylko niektóre przykłady, które posłużyły do analiz w celu zbadania, na czym polegała istota hypotypozy w momencie przemiany. Celem artykułu było również ukazanie, w jaki sposób łaciński poeta korzystał z tej silnej pod względem natury figury retorycznej (figura ad delectandum), aby wzbudzić u czytelnika jak najgłębsze przeżycia (mouere).
    Ovid’s Metamorphoses are an excellent text for the study of figures of speech, and in particular over hypotyposis (euidentia). Often hypotyposis, occurring in the company of other figures (enumeratio, accumulare res, comparatio, gradatio), plays a unique role in ovidian narrative form, especially at the key time of change – metamorphosis, which is the passage of one being to another. This article has traced mainly fragments that accurately (perspicuitas) and convincingly (persuasio) show the change of the human body, from the point of view of physiognomy and anatomy. Stories of Daphne, Myrrh, Ocyrhoé, Aglaulus or Niobe, are just some examples that were used for analysis to investigate what is the essence of hypotyposis at the time of change. The main aim of this article was to show the way, which was used by Ovid, the Latin poet, to stir in the reader the strongest of feelings (mouere).
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 9-24
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies