Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Early modern" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
An Unexpected Journey “from the naves to the chops”: “Macbeth”, Animal Trade, and Theatrical Experience
Autorzy:
Pożar, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048124.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Macbeth
posthumanism
early modern animal trade
historical phenomenology
Opis:
The paper proposes to appreciate the play’s butcheries as an incision into the unstable character of the category of the human. The vividness of the “strange images of death” is thus analysed with reference to the cultural poetics of Elizabethan theatre including its multifarious proximity to the bear-baiting arenas and execution scaffolds. The cluster of period’s cross-currents is subsequently expanded to incorporate the London shambles and its presumed resonance for the reception of Macbeth. Themes explored in the article magnify the relatedness between human and animals, underscore the porosity of the soon to turn modern paradigms and reflect upon the way Shakespeare might have played on their malleability in order to enhance the theatrical experience of the early 17th century. Finally, the questionable authority of Galenic anatomy in the pre- Cartesian era serves as a supplementary and highly speculative thread meant to suggest further research venues.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 24, 39; 87-104
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shakespearean Doubling: Issues of Action, Theme and Stage Presence
Autorzy:
Cotterill, Rowland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48810556.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
William Shakespeare
early modern stage
doubling
performance
Brett Gamboa
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2021, 7, 1; 61-74
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epitomes of Dacia: Wallachia, Moldavia, and Transylvania in Early Modern English Travelogues
Autorzy:
Matei-Chesnoiu, Monica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39760090.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
early modern English geography
'The Merchant of Venice'
'Othello'
'Pericles'
Shakespeare
travelogues
Opis:
This essay examines the kaleidoscopic and abridged perspectives on three early modern principalities (Wallachia, Moldavia, and Transylvania), whose lands are now part of modern-day Romania. I examine travelogues and geography texts describing these Eastern European territories written by Marco Polo (1579), Abraham Ortelius (1601; 1608), Nicolas de Nicolay (1585), Johannes Boemus (1611), Pierre d’Avity (1615), Francisco Guicciardini (1595), George Abbot (1599), Uberto Foglietta (1600), William Biddulph (1609), Richard Hakluyt (1599-1600), Fynes Moryson (1617), and Sir Henry Blount (1636), published in England in the period 1579-1636. The essay also offers brief incursions into the representations of these geographic spaces in a number of Shakespearean plays, such as The Merchant of Venice and Othello, as well as in Pericles, Prince of Tyre by Shakespeare and Wilkins. I argue that these Eastern European locations configure an erratic spatiality that conflates ancient place names with early modern ones, as they reconstruct a space-time continuum that is neither real nor totally imaginary. These territories represent real-and-fictional locations, shaping an ever-changing world of spatial networks reconstructed out of fragments of cultural geographic and ethnographic data. The travel and geographic narratives are marked by a particular kind of literariness, suggesting dissension, confusion, and political uncertainty to the early modern English imagination.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2022, 25, 40; 151-163
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na tropie spektakularnej omyłki. Nowe spojrzenie na toporek z „napisem” z Ostrowa Tumskiego w Poznaniu
On the trail of a spectacular mistake. A new look at an “inscribed” axehead from Ostrów Tumski in Poznań
Autorzy:
Kotowicz, Piotr N
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Poznań
toporek miniaturowy
napis
wczesne średniowiecze
miniature axe
inscription
Early Middle Ages
Early Modern Period
Opis:
During excavations conducted by Witold Hensel and Jan Żak in 1951 in the capitular garden on Ostrów Tumski in Poznań the researchers discovered a small (8,1 cm long) axehead (ryc. 1), whose surface bore a set of cuts forming an „inscription”. This discovery was named as an archaeological sensation. Despite the fact that it was found in a layer dated to the modern period, it was identified,based on some analogies, as belonging to the 10th–11th c. A group of palaeographers was asked to partake in the studies of the artifact to help reveal the mystery behind this „caption”. Even though their opinions varied, it was generaly accepted that – most probably – these marks were latin STLA letters, interpreted as an abbreviation of the word stella („arrow”). Based on all these findings an entire pyramid of further ideas concerning the artefact’s function and symbolic connotations was built. It was emphasized that this is one of the oldest examples of native epigraphy, that it proved the local population to be able to write (and read) as early as in the 11th c. Additionaly, the axe was expected to hold an unspecified role assiociated with magical rites, etc. Nowadays, owing to a much more extensive knowledge on artefacts of this type, a critical typological-chronological analysis of the given specimen leads to quite different conclusions. Analogies invoked by J. Żak (1956) either bear serious disparities in details or are much younger than he suggested. The described axehead is a typical representative of M. Głosek’s (1996) late medieval/modern type IX. This identification is further reinforced by the chronology of this find’s context – the layer in which it was found was dated to the years 1500–1700 based on a large quantity of modern (glazed) pottery, fragments of stove tiles, roof tiles, bricks and iron objects. The small size of Poznań’s axehead is also not suprising. Beside the massive specimens of late medieval and modern axes, miniature forms are known as well (ryc. 2). Their function is not clearly specified in the literature, although they are usually identified as carpentry and fine woodworking tools or children’s toys. To sum up the elaboration so far, it is clear that the artefact from Ostrów Tumski in Poznań represents a typical late medieval, or – taken the chronology of the find’s context – modern form. Both the shape and dimensions are typical for many axeheads from Central Europe at that time. There is no reason whatsoever to continue to claim that this specimen is of early medieval dating and that it bore some special symbolic meaning. The revaluation of its dating allows a different approach to the set of marks, „inscription” if someone wills, found on the blade’s surface. If this set of cuts indeed forms a caption, in the context of widespread practice of labeling such items by their manufacturers and knowing a great handful of heavily ornamented axeheads from the time, the presence of these „letters” is not especially striking. Another thing is whether the newly outlined chronological context allows their proper interpretation, if any. This problem, however, should be left for specialists in the field of palaeography.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Capellae maiores et minores” i różne sposoby ich kształtowania w architekturze sakralnej po Soborze Trydenckim
Autorzy:
Krasny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016280.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowożytna architektura sakralna
nowożytna teoria sztuki
sztuka sepulkralna
liturgia po Soborze Trydenckim
kaplice
przestrzeń sakralna w epoce nowożytnej
early modern sacral architecture
early modern theory of art
sepulchral art
liturgy after the Council of Trent
chapel
sacred space in early modern period
Opis:
Reformy liturgiczne po Soborze Trydenckim doprowadziły do zasadniczych zmian w funkcjonowaniu liturgicznym i w kształtowaniu różnych partii świątyni. W różnych środowiskach terminem kaplica określano więc bądź prezbiterium, bądź aneksy ściśle powiązane z korpusem, bądź też autonomiczne budowle służące kultowi relikwii i cudownych obrazów oraz grzebaniu dostojnych zmarłych. Ten zamęt terminologiczny nie został uporządkowany w tekstach teoretyczno-artystycznych, takich jak mediolańskie Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiastice. Nie sposób zatem wypracować jednoznacznej definicji nowożytnej kaplicy przykościelnej na użytek historii sztuki.
In Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae published in Milan in 1577, in line with the tradition formed in the Middle Ages, the term capella was used to describe a part of the church interior, definitely designated as the place for altar. There, the term capella maior was referred to the church’s presbytery, and capelle minores – to the strings of identical chapels, adjacent to the sides of the nave, and sometimes also to the transept. Capella maior was already losing its spatial separateness as a result of liturgical reforms introduced after the Council of Trent. In Italy and in most European countries, it was then that great importance was attached to gathering the people at one solemn Holy Mass, at the same time striving to make its celebration as visible as possible to the gathered worshipers. Therefore, the choir partitions were removed, and the presbyteries were cleaned from elements emphasizing their spatial distinctiveness on the one hand (reliquaries, miraculous paintings, impressive tombstones), and on the other, distracting the attention of the worshipers from the celebration of the Holy Sacrifice. Such activities – strongly recommended in Instructiones – meant that the presbytery was very strongly (both spatially and ideologically) integrated with the body of the church, as a result of which in most languages it ceased to be called a chapel. On the other hand, in the documents of church factories such a term was applied to annexes connected very loosely with the space and body of the temple, to which the saints and tombstones from the presbytery were “transferred”. The construction of two such structures by the popes at the larger basilica of Santa Maria Maggiore in Rome became the confirmation of this practice by the highest authority in the Church. However, Instructiones and other Counter-Reformation texts on church shaping did not record the rapid spread of an “autonomous” chapel in sacral architecture. The Milanese work describes only the way of shaping the strings of capellae minores, so a solution present in the Italian architecturefrom the late Middle Ages. The reason for this choice was probably the fact that the chapels adjacent to the nave fulfilled a specific tradition in the liturgy in the church, and the role of autonomous chapels in this field remained insignificant. Due to the well-established local tradition in the South Netherlands, there was no integration of the spaces of presbyteries and churches in this area. In this area, Catholicism was restored after the period of violent Reformation, which meant that in the churches, first of all, elements destroyed by iconoclasts were reconstructed. Therefore, in the cathedrals and collegiate churches, with the consent of the Holy See, the partitions separating them from the corpus were reconstructed. Behind these partitions, imposing tombstones of bishops and canons were built, because only these spaces were supervised by higher clergy, while the corps were under the administration of municipalities. In Flemish, the presbytery was thus still described with the term (grote) kapel, while the side chapels, usually built between the buttresses of great Gothic churches, were called chapels (kapelletjes). Thus, in the modern era, the term “chapel” was associated with various spatial and functional solutions, both in construction practice and in texts on sacral architecture. Therefore, one should limit himself to noticing the complex presence of chapels in the history of modern architecture, and not try to formulate a precise and unambiguous definition of this type of building.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 11-37
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temperature and Humidity in the Base-floors of Three Northern Finnish Churches Containing 17th–19th-century Burials
Temperatura i wilgotność w podziemiach trzech kościołów na północy Finlandii, zawierających pochówki z okresu od XVII do XIX w.
Autorzy:
Väre, Tiina
Tranberg, Annemari
Lipkin, Sanna
Kallio-Seppä, Titta
Väre, Lauri
Junno, Juho-Antti
Niinimäki, Sirpa
Nurminen, Nora
Kuha, Anniina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031982.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wczesna era nowożytna
archeologia kościelna
mumifikacja
Finlandia
Early modern
Church archaeology
mummification
Finland
Opis:
Natural mummification occurs in various favorable conditions. Cold environments have produced mummified human remains in northern Finland. These remains buried under the church floors mummified naturally probably through a process resembling freeze-drying. This chapter explores the conditions that led to the mummification of dozens and potentially hundreds of human remains. To conduct our study, we installed logging temperature and humidity measuring devices under the floors of three churches located by the shore of Bothnian Bay in northern Finland. Even our preliminary results show that the humidity and temperature conditions differ between these churches. It is also clear that relative humidity remains very high under the floors of each church. It appears that mummification has occurred in almost “cellar like” conditions. The preservation process was probably aided by the loose laid constructions allowing the air to freely move in the graves carrying the moisture from the remains.
Do mumifikacji naturalnej dochodzi pod wpływem różnego rodzaju korzystnych warunków. W północnej Finlandii szczątki zostały zmumifikowane w chłodnym środowisku. Szczątki te, pochowane pod posadzką kościołów, zostały naturalnie zmumifikowane prawdopodobnie w procesie przypominającym liofilizację. Niniejszy tekst analizuje warunki, które doprowadziły do mumifikacji dziesiątek, a być może setek szczątków ludzkich. Na potrzeby badania pod posadzkami trzech kościołów na wybrzeżu Zatoki Botnickiej w północnej Finlandii zainstalowaliśmy urządzenia pomiarowe rejestrujące temperaturę i wilgotność. Już wstępne wyniki naszych badań wskazują, że wilgotność i temperatura różnią się w zależności od kościoła. Wyraźnie też widać, że wilgotność względna pod posadzką każdego z kościołów pozostaje bardzo wysoka. Wygląda na to, że do mumifikacji doszło w niemal piwnicznych warunkach. Proces konserwacji prawdopodobnie ułatwiły luźno rozmieszczone struktury, które umożliwiły swobodny przepływ powietrza w grobach, odprowadzając wilgoć.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2020, 35; 189-215
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzęt taborowy (wozy) w przemieszczeniu armii zaciężnej w Polsce ostatnich Jagiellonów
The tabor equipment (war wagons) in the translocation of the mercenary army in Poland of the last Jagiellons
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688686.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia średniowieczna
historia wczesnonowożytna
historia wojskowości
medieval history
early-modern history
history of warfare
Opis:
The translocation of the mercenary army in Poland of the last Jagiellons, expect for days of the Prussian War (1519–1521), came at the east frontiers of Polish-Lithuanian monarchy. That was the reason, why mercenaries had to cover the long, even several hundred kilometres distances, just to get through to expanse of campaign. By extention, the mercenary army did the huge marchpastes, even from the today point of view. Essential mean of transport, which was used in the transport of war commodity, were wagons drawn by carthorses. This article is mainly dedicated to horse-drawn cart at wagon forts, theirs construction, the organising of march-pastes and using them as a combat tools.
Przemieszczenie armii zaciężnej w Polsce ostatnich Jagiellonów, za wyjątkiem wojny pruskiej (1519–1521), następowało na wschodnich rubieżach monarchii polsko-litewskiej. Implikowało to konieczność pokonywania nawet kilkusetkilometrowych dystansów jedynie w celu dotarcia do obszaru lub teatru działań wojennych. Armia zaciężna dokonywała więc, nawet z dzisiejszego punktu widzenia, ogromnych przemarszów. Podstawowym środkiem transportowym stosowanym dla materiałów wojennych były wozy zaprzęgane w konie pociągowe. Artykuł omawia głównie wozy konne (taborowe), ich konstrukcję, organizację przemarszu oraz wykorzystanie ich jako środka bojowego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 111-124
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemarsz armii koronnej pod Chocim podczas kampanii letniej 1538 roku w świetle dokumentacji skarbowo-wojskowej
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038319.pdf
Data publikacji:
2019-08-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia średniowieczna
historia wczesnonowożytna
historia wojskowości
medieval history
early-modern history
history of warfare
Opis:
Szczegółowa analiza kampanii wojennych zazwyczaj obejmuje kwestie związane z taktyką, walką, uzbrojeniem czy pochodzeniem żołnierzy. Mniej popularne są natomiast takie zagadnienia, jak np. przemieszczenia armii, obozowanie czy życie koszarowe/garnizonowe. Stosunkowo dobrze zachowane materiały źródłowe dotyczące letniej kampanii wojennej przeprowadzonej w 1538 r. przeciw Mołdawii pozwalają na dokładne odtworzenie trasy, a właściwie tras przemarszu oddziałów koronnych z miejsc lustracji pod zamek chocimski. Choć armia koronna w tej kampanii nie stanowiła homogenicznej grupy (pod względem przynależności do formacji, stosowanych armatur, pochodzenia społecznego czy terytorialnego), to warto zwrócić uwagę na jej aktywność, ponieważ może ona stać się podstawą do szerszego wnioskowania, również w odniesieniu do innych kontekstów geograficznych i chronologicznych.
Analysis of war campaigns usually are relating to the tactic, fight, weapon or origins of the soldiers. Not so popular issues are for example translocations of armies, everyday life in the war camp or in the garrisons. Military documentation concerning the crown army of 1538 campaign preserved almost completely in the collection of the Central Archives of Historical Records in Warsaw. It gives possibility of analysis of way, or rather ways, of march Polish army from Lwów to Chocim castle. The crown army in this campaign was not a homogeneous by organisation, arms and armour, equipment or origins of the soldiers. Despite this it is a good example to wide conclusions also in other geographical and chronological contexts.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 104; 47-60
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy uzbrojenia na kaflach renesansowych z założeń dworskich w Kozłowie
Armour elements portrayed on the stove tiles from Renaissance manor complexes in Kozłów
Autorzy:
Zdaniewicz, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941969.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kafle płytowe
uzbrojenie
ikonografia
nowożytność
stove tiles
arms and armour
iconography
Early Modern Period
Opis:
During archaeological excavations conducted on the site of the relics of manor houses in Kozłów, Silesia province, an impressive set of stove tiles has been discovered. Some of the tiles’ facings were decorated with representations that are interesting iconographic sources for the study of early medieval arms. The first tile was discovered in the remains of the manor from the late 15th and 16th c. Facing of this tile is decorated with a side profile of the rider’s head in a closed helmet with a crest. Visual presentation is not so detailed and not all the details of surface texture are sharp. The portrayed helmet is probably a tournament example called the frog face helm. Its bell is crowned with an extensive crest, which is an oval with short and long feathers modeled in different directions. At the back of the bell there are ribbon like mantlings visible. Due to the lack of large part of the tile it is difficult to determine whether the visible crested helm was a part of a heraldic motif or whether it was connected with representations of knightly culture such as tournament scenes for example. The first possibility seems more likely. The second tile was found in layers associated with the manor which functioned in the 16th century. The presentation on the facing of tile refers to a series of woodcuttings created by the German renaissance painter Georg Pencz, gathered under one title of Twelve Heroes of the Old Testament. These works were inspired by the text of the poem by Hans Sachs from 1531. The author was glorifying the heroic exploits of the twelve heroes from the Old Testament: Joshua, Gideon, Jephthah, Samson, Jonathan, David, Abia, Azah, Josaphat, Amazia, Hezekiah and Judas Maccabeus, portraying them as symbols of the defenders of Christianity. Facing of the tile from Kozłów is ornamented with the image of Juda’s king Amazia. Similar to a Pencz’s graphic, he has been presented in an armour with his head and torso slightly turned to the left. The whole scene was made with high attention to the details, which allows us to make some valuable observations on the components of the armour. The helm is a close helmet with bevor and gorget, depicted with a lifted visor. The torso is protected with a bulging breastplate with fauld attached below. The arm is covered with a massive overlapping breastplate pauldrons and bulging rerebrace. In the lower part, at the height of faulds, there is a visible fragment of a sword hilt, one and a half or two-handed, topped with an oval pommel. A similar suit of armour, often called Maximilian armour, was used in Europe since the 1630s. Armour of this type was popular at that time in Silesia as well, what is indicated by the numerous tombstone representations.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaplice kolegiaty św. Anny w Krakowie – indywidualne fundacje pod zbiorczym nadzorem
Autorzy:
Kurzej, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016272.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka nowożytna
kościół
kaplice
Sebastian Piskorski
Uniwersytet Jagielloński
early modern art
church
chapel
Jagiellonian university
Opis:
Krakowska kolegiata św. Anny jest przykładem rzadkiej sytuacji, w której odrębne finansowanie poszczególnych kaplic udało się pogodzić ze ścisłym zintegrowaniem ich wystroju z całością wnętrza, ale też bardzo specyficznej komemoracji ich dobrodziejów. Upamiętniono ich w książce wydanej z okazji konsekracji, co stanowiło specyficzny wyraz kultury akademickiej, skoncentrowanej na słowie pisanym, a także odwołującej się często do księgi jako uniwersalnego symbolu mądrości. W kościele św. Anny jest to główny motyw wnętrza, powtarzający się jako atrybut patronki, spis ziemskich przodków jej wnuka, dowód świętości Jana Kantego, znak wiedzy antycznych prorokiń oraz godności Baranka Apokaliptycznego jako Najwyższej Mądrości Bożej.
The artistic history of the university collegiate church in Cracow, has been the subject of numerous studies. Focusing on its chapels, however, imposes a slightly different perspective, related to the issues of patronage over individual oratories and the way in which their decoration was included in the ideological and artistic program of the entire church. After adopting such perspective, the Church of St. Anna appears as an interesting contribution to the reflection on the phenomenon of collective patronage, perfectly confirming the view of Peter Hirschfeld and Michael Baxandall, according to which the term basically refers to the activities of an individual hidden behind the collective. One of the goals set by the creators of the magnificent modern church with a rich liturgical and architectural program was to achieve the greatest possible coherence of the decor, both in terms of ideology and art. The obstaclesin its achievement were often complicated ownership relations, resulting from the diversified patronage over the chapels. Cracow Church of St. Anne, erected in the years 1693–1703 under the supervision of prof. Sebastian Piskorski, is one of the rare examples where the chapels have been given a coherent content and artistic program, despite the fact that their interiors were decorated thanks to money providedby separate founders. To achieve this harmony, the inclusion of the chapels in the content program of the interior was of the utmost importance, especially due to the transept chapels. It was in one of them that the altar of the tomb of St. John Cantius had to be placed, and such a location allowed direct light to be shone on it on the anniversary of saints’ birthday. Special setting had to be provided also for the opposite chapel of St. Cross, which reminded of the saints’ passionate devotion and presented the Cross as a source of wisdom. Much attention was paid to smaller nave oratorios. There are three pairs of them, the middle of which has been distinguished by a higher dome with a lantern. The choice of patrons of the nave chapels is allegorical – the middle chapel on the Epistle side was dedicated to the Virgin Mary, and the neighboring ones – to her spouse, St. Joseph and relative, St. John the Baptist. Moreover, the John Baptist’s Oratory is adjacent to the mausoleum of John Cantius, who was born on the Midsummer Day, inheriting his name. On the other hand, the chapels on the Gospel side were dedicated to figures representing the Church of times of the New Covenant. Its first superior – St. Peter, following Christ in martyrdom, was commemorated next to the Chapel of St. Cross. The middle oratory, opposite the St.Mary’s Chapel, is dedicated to St. Catherine the virgin, and the last – St. Sebastian, the patron of Piskorski, but also a popular apostle of those suffering infectious diseases. What is very characteristic, the contribution of the benefactors of individual chapels was commemorated only in a literary way – in publications issued on the occasion of the completion of the construction of the church. There are no inscriptions relating to their benefactors or space for their epitaphs in the chapels, or at least some of them have no funeral function at all.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 117-131
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Nor doth this wood lack worlds of company:” the American Performance of Shakespeare and the White-Washing of Political Geography
Autorzy:
Meyer, John M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39763541.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Shakespeare in performance
utopia
race
slavery
Early Modern history
Black
African American
Public Theatre
American Shakespeare Center
Oregon Shakespeare Festival
Texas
Opis:
The paper examines the spatial overlap between the disenfranchisement of African Americans and the performance of William Shakespeare’s plays in the United States. In America, William Shakespeare seems to function as a prelapsarian poet, one who wrote before the institutionalization of colonial slavery, and he is therefore a poet able to symbolically function as a ‘public good’ that trumps America’s past associations with slavery. Instead, the modern American performance of Shakespeare emphasizes an idealized strain of human nature: especially when Americans perform Shakespeare outdoors, we tend to imagine ourselves in a primeval woodland, a setting without a history. Therefore, his plays are often performed without controversy—and (bizarrely) on or near sites specifically tied to the enslavement or disenfranchisement of people with African ancestry. New York City’s popular outdoor Shakespeare theater, the Delacorte, is situated just south of the site of Seneca Village, an African American community displaced for the construction of Central Park; Alabama Shakespeare Festival takes place on a former plantation; the American Shakespeare Center in Staunton, Virginia makes frequent use of a hotel dedicated to a Confederate general; the University of Texas’ Shakespeare at Winedale festival is performed in a barn built with supports carved by slave labor; the Oregon Shakespeare Festival takes place within a state unique for its founding laws dedicated to white supremacy. A historiographical examination of the Texas site reveals how the process of erasure can occur within a ‘progressive’ context, while a survey of Shakespearean performance sites in New York, Alabama, Virginia, and Oregon shows the strength of the unexpected connection between the performance of Shakespeare in America and the subjugation of Black persons, and it raises questions about the unique and utopian assumptions of Shakespearean performance in the United States.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2022, 26, 41; 119-146
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowanie Krakowa do obrony przed atakiem armii arcyksięcia Maksymiliana Habsburga w roku 1587
Preparing Krakow for defense against the attack of the army of Archduke Maximilian III of Austria in 1587
Autorzy:
Zinkiewicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46177824.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
bezkrólewie
Kraków
historia nowożytna
oblężenie
rzemiosło obronne
architektura obronna
strategia
interregnum
Krakow
early modern history
siege
defensive craftsmanship
defensive architecture
strategy
Opis:
Do najważniejszych momentów w dziejach Rzeczypospolitej Obojga Narodów należą wydarzenia z 1587 r. – czas bezkrólewia po śmierci Stefana Batorego i wybór nowego władcy. Miały one fundamentalne znaczenie dla polskiej polityki wewnętrznej, a przede wszystkim międzynarodowej. Gdy zgromadzona w Warszawie szlachta w sierpniu 1587 r. dokonała podwójnej elekcji, rozpoczął się wyścig Zygmunta Wazy i Maksymiliana Habsburga o koronę królewską. Kraków jako stolica kraju odegrał w tych wydarzeniach kluczową rolę. Rachunki miejskie oraz liczne źródła, głównie narracyjne, ilustrują przebieg przygotowań Krakowa do obrony murów i odparcia austriackiego pretendenta do tronu. Rozproszone informacje wykazują pewną prawidłowość. Na przykład można zaobserwować wzmożoną aktywność, zwłaszcza wokół bram, które odgrywały kluczową rolę w systemie obronnym miasta. Niniejszy artykuł podejmuje próbę spojrzenia na problem złożonych i żmudnych przygotowań miasta do jego obrony. Dotychczasowa historiografia nie ukazywała omawianych wydarzeń z punktu widzenia zaplecza logistycznego i technicznego. Dzięki dostępnym źródłom, możemy poznać sposoby funkcjonowania rzemiosła obronnego, począwszy od stosowanych narzędzi pracy – przez architekturę obronną – aż po strategię.
The most important moments in the history of the Polish-Lithuanian Commonwealth include the events of 1587 – the time of the interregnum after the death of Stefan Batory and the election of the new ruler. These events were of fundamental importance for Poland’s domestic, and above all international, policy. When the nobility gathered in Warsaw in August 1587 made a double election, the race of Sigismund Vasa and Maximilian Habsburg for the royal crown began. Krakow, as the capital, played a key role in these events. City accounts and numerous sources, mainly narrative, illustrate the course of Krakow’s preparations to defend the walls and repel the Austrian pretender to the throne. The scattered information shows some regularity. For example, you can see increased activity, especially around the gates, which played a key role in the city’s defense system. This article is an attempt to look at the problem of the city’s complex and arduous preparations for its defense. The historiography so far did not show the discussed events from the point of view of the logistic and technical background. Thanks to the available sources, we can learn about the ways of functioning of the defense craft, ranging from the working tools used, through defensive architecture, to strategy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 69-85
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwizualizowany imperializm i narodowa identyfikacja. Kilka przykładów kościelnego malarstwa w Gruzji od 1801 do 1918 roku
Visualised imperialism and national identity. Some examples of the church painting in Georgia between 1801 and 1918
Autorzy:
Khosroshvili, Tamar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689145.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka nowożytna
sztuka chrześcijańska
kościelne malarstwo naścienne
studia postkolonialne
odrodzenie narodowe
art of the early modern period
Christian art
church wall paintings
Postcolonial studies
national revival
Opis:
In different periods, Christian wall paintings have visualised various attitudes towards programmes, images and iconographies that were closely linked with the religious identities of communities. Following the emergence of nationalism in Georgia in the mid-19th century, wall paintings of this period also began to respond to national identity. The chronological limits of this article are determined by crucial events in the history of the country, such as the conquest of East Georgia by the Russian Empire in 1801 and the proclamation of the independence of the Democratic Republic of Georgia in 1918. Between these two events, a number of church paintings was created throughout Georgia. Some of them fully intended to promote the Russian imperial identity and served to consolidate the power of the Empire over the conquered country. While others, reflected the ideas and aspirations of Georgian nationalism. They are very different from the medieval examples displaying a growing interest in national saints and the events of Christian Georgian history. This paper is focused on the most significant examples.
W różnych okresach chrześcijańskie malarstwo naścienne wizualizowało różnoraki stosunek do programów, obrazów, ikonografii i było blisko połączone z religijną identyfikacją społeczeństwa. Pod wpływem rozwoju nacjonalizmu w Gruzji w połowie XIX w. malarstwo naścienne również zaczęło odpowiadać potrzebom identyfikacji narodowej. Ramy czasowe artykułu zakreślają najważniejsze wydarzenia z historii tego kraju, takie jak podbój Wschodniej Gruzji przez Imperium Rosyjskie w 1801 r. i proklamowanie niepodległości przez Demokratyczną Republikę Gruzji w 1918 r. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami w Gruzji powstało wiele malowideł sakralnych. Niektóre z nich miały na celu promowanie poczucia przynależności do Rosji i służyły konsolidacji władzy imperium nad podbitym krajem. Inne odzwierciedlały idee i aspiracje gruzińskiego nacjonalizmu. Różniły się one od średniowiecznych realizacji, ukazując wzrastające zainteresowanie narodowymi świętymi i wydarzeniami z historii gruzińskiego chrześcijaństwa. W artykule omówiono najbardziej znaczące ich przykłady.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 247-261
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alokucja jako element rytuału bitewnego. Szesnastowieczny kontekst kronikarski (Królestwo Polskie)
The allocution as the element of the battle ritual. The sixteenth-century chronicle context
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46186799.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia wojskowości przełomu średniowiecza i nowożytności
alokucja
rytuał wojskowy
Królestwo Polskie
kroniki
late medieval / early modern history of warfare
allocution
rite of war
Kingdom of Poland
chronicles
Opis:
Jeden z elementów rytuału bitewnego (zwłaszcza w ujęciu źródeł o charakterze narracyjnym) stanowiła mowa wodza. Jej zadaniem było podbudowanie morale wojska w obliczu zagrożenia nieuniknionym starciem. Dowodziła ona męstwa i determinacji w realizacji celu militarnego dowódcy oraz zawierała elementy, które podnosiły mające nastąpić wydarzenie (bitwę) do rangi sporu sił wyższych. W tym ujęciu nieprzyjaciela przedstawiano jako emanację sił zła, tym samym budując prostą, binarną opozycję między swoimi/dobrymi a obcymi/innymi/złymi. Taka praktyka była typowym zabiegiem polegającym na odarciu przeciwnika z cech, które uznawano za przymioty godności i prawości. Analiza została oparta na szesnastowiecznych relacjach kronikarskich, m.in. autorstwa Marcina Bielskiego i Macieja Stryjkowskiego oraz dodatkowych tekstach związanych z konkretnymi starciami. Jej wyniki zaprezentowano na szerokim chronologicznie tle porównawczym. Ustalono, że de facto obowiązywały dwa odrębne porządki. Pierwszym z nich był porządek rzeczywisty, w którym do alokucji dochodziło rzadko, a wówczas miała ona lakoniczny charakter. Drugi porządek stanowił kreację literacką na temat bitwy. Im dłuższy był odstęp czasowy między zdarzeniem opisywanym w kronice, a rzeczywistymi wypadkami, tym alokucja stawała się bardziej rozbudowa. Dlatego w artykule uznano ją za element wykreowanego rytuału bitewnego. Stanowiła zatem specyficzne spiętrzenie dramatyczne opowieści, nawet wtedy, gdy nie miała miejsca w rzeczywistości. Dzięki temu narracja kronikarska budowała schematyczny obraz przeszłości, mający odpowiadać zapotrzebowaniu na wykreowanie pewnego rodzaju tożsamości dynastii i państwa. W starciu Królestwa Polskiego z wrogami zawsze bowiem eksponowano element różnić wyznaniowych między chrześcijańskimi wojskami polskimi oraz armiami prawosławnymi lub muzułmańskimi.
One of the battle ritual’s elements (especially from the narrative sources point of view) was the war chief ’s speech. Its aim was to build up the army’s morale in the face of the inevitable confrontation danger. The speech was proving the commander’s brave and determination in the realisation of military aim and contained the elements, which were elevating the future happening (the battle) to the importance of the forces majeure’s conflict. In this spin the enemy was featured as the forces of darkness’s emanation, what served creation simple binary opposition between ours/the good ones and the aliens/ the bad ones. These practise was the typical measure founded on the tearing the enemy of the qualities treated as the dignity and integrity attributes off. The analyse is based on the sixteenth-century chronicle accounts, including those written by Marcin Bielski and Maciej Stryjkowski and the additional texts concerning particular clash. Its results are presented against the chronologically wide background. It has been determined that de facto two separate types of the allocution applied equally. The first of them was the real type, very rare, short and laconic. The second one was the literary creation in description of the battle. The longer was the lag between the happening described in the chronicle and the moment of description, the more elaborate began the allocution. That is why in the article the allocution is acknowledged as a part of created battle ritual. By extension, it made up specific accumulation of the dramatic points in the tale, even if it was not real. Due to it, the chronicle narration created schematic picture of the past, responding to the requirement of building some kind of the country’s and dynasty’s identity. In connection with this purpose, religious differences between Christian army of Poland and the Russian Orthodox or Muslim military were emphasized in the question of conflict between the Kingdom of Poland and its enemies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 29-44
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz jako narzędzie wojny (florenos breves et integros) w Polsce pierwszej połowy XVI wieku
Money as Tool of War (florenos breves et integros) in Poland in the First Half of the 16th Century
Autorzy:
Bołdyrew, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46190652.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
późnośredniowieczna historia wojskowości
wczesnonowożytna historia wojskowości
skarbowość (pieniądze, rachunkowość)
„wojna pruska” 1519–1521
late medieval history of warfare
early modern history of warfare
finances (coins, accounting)
Prussian War 1519–1521
Opis:
Pieniądz zawsze był postrzegany jako narzędzie wojny. Przewija się w wielu anegdotach związanych z działaniami zbrojnymi, jego znaczenie było wielokrotnie dostrzegane przez badaczy historii wojskowości. Zazwyczaj jednak poprzestawano na stwierdzeniu, że bez pieniędzy lub ich substytutu nie jest możliwe toczenie jakiegokolwiek konfliktu. Rzadko natomiast sięgano głębiej, by wyjaśnić strukturę finansową działań zbrojnych. Szczególnie w odniesieniu do dawniejszych epok jest to zrozumiałe, zwłaszcza że niestandaryzacyjny charakter mennictwa oraz obowiązujących systemów rachunkowo-pieniężnych jest mało czytelny. Wprowadzenie systemu podwójnej księgowości na przełomie średniowiecza i nowożytności nieco ułatwia takie badania, nadal jednak łatwo o przeinaczenia i pomyłki. Szczególnie interesującym przypadkiem jest moment stopniowego przejścia z systemu grzywny obrachunkowej na system florenowy (nadal jednak mieszczący się w systemie grzywny), co w realiach państwa polskiego miało miejsce na przełomie XV i XVI w. Na to zjawisko nałożyło się rozpowszechnienie funkcjonowania pieniądza w postaci monety i pieniądza „wirtualnego” – zapisanego w rachunkach (również w rachunkach wojskowych), który miał ograniczone przełożenie na jednostki i znaki pieniężne pozostające w obiegu (tzw. link coin). Wśród wielu istotnych i mało rozpoznanych zagadnień warto zwrócić uwagę na możliwości, jakie dawało prowadzenie rachunkowości w postaci spisywanych rejestrów wydatków na wojsko, a wśród nich na manipulowanie kursem monety florenowej. Zagadnienie to zostanie omówione w oparciu o wybrane księgi rachunków wojskowych sporządzone w związku z wojnami prowadzonymi przez ostatnich Jagiellonów na tronie polskim.
Money has always been perceived as a tool of war. This is evoked in many anecdotes connected with military actions, its importance has been repeatedly recognised by military historians. However, they usually settled for the statement within the idea that engaging in any military conflict without money or its substitute was impossible. An attempt to delve deeper and to clarify the financial structure behind military actions was rarely made. Particularly with regard to earlier eras, this is understandable, especially since the non-standardised nature of minting and the accounting and monetary systems in place is rather unclear. The introduction of the double-entry accounting system at the turn of the Middle Ages makes such research somewhat easier, but misrepresentations and mistakes are still easily made. Particularly interesting case is the period of the gradual transition from the “marca” system (grzywna obrachunkowa) to the florin system (which fell within the ambit of the “marca” system) which in the reality of Poland took place at the turn of the 15th and the 16th centuries. This process was accompanied by the prevalence of money existing in both forms – as a physical coin and as a virtual value noted in the accounts (including military accounts) which has a limited bearing on currency units and mediums of exchange in the coins circulation (so-called link coin). Among the many important and little-recognised issues, it is worth noting the possibilities offered by the keeping of accounts in the form of written records of military expenditure, among them the manipulation of the rate of the florin. This question will be discussed based on the chosen military ledgers drown up in connection with the wars waged by the last Jagiellon Kings of Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 114; 57-71
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies