Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„1979”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Christian Kracht, "Tristesse Royale" und die Möbiusschleife
    Autorzy:
    Kopacki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032854.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    pokolenie pop
    Christian Kracht
    „Tristesse Royale”
    „Faserland”
    „1979”
    narracja
    Roland Barthes
    Pop-Generation
    narration
    Narration
    Opis:
    Der Beitrag ist ein Versuch, das Phänomen und Selbstverständnis der Pop-Generation in der deutschen Kulturlandschaft, wie sie sich bei dem „popkulturellen Quintett“ im Buch Tristesse Royale darstellen und zwei Romane von Christian Kracht (Faserland und 1979) mitprägen, analytisch zu erörtern. Die literaturwissenschaftliche Auseinandersetzung geht von der Ich-Konstruktion des Erzählers aus und bemüht sich (u. a. unter Hinzuziehung der Begriffe aus der Zeichentheorie Roland Barthes’), das Literarische der Prosa Krachts zu erfassen. Indem die ‚Möbiusschleife‘ als Denkfigur des Quintetts und narratives Modell auf die Erzählweise Krachts angewandt wird, werden deren Struktur, Dynamik und Modi (z.B. Ironie) aufgezeigt und ergründet.
    Przedmiotem artykułu są fenomen i samowiedza generacji pop w niemieckim pejzażu kulturalnym, jakie wyłaniają się z autoprzedstawienia „kwintetu popkulturalnego“ w książce Tristesse Royale i stanowią tło dwóch powieści Christiana Krachta (Faserland i 1979). Badanie literaturoznawcze przyjmuje za punkt wyjścia konstrukcję narracyjnego Ja i usiłuje (m.in. sięgając do pojęć teorii znaków Rolanda Barthesa) określić literacki charakter prozy Krachta. Wykorzystanie w analizie ‚wstęgi Möbiusa‘ jako figury intelektualnej kwintetu oraz jako modelu narracyjnego pozwala ukazać i zgłębić strukturę, dynamikę i sposoby działania (np. ironię) omawianych narracji.
    The subject of the essay is the phenomenon and self-consciousness of the pop generation in German cultural landscape, as depicted in the „popcultural quintet’s“ self-representation in Tristesse Royale and used as background of two novels by Christian Kracht (Faserland and 1979). The starting point of the analysis which, (referring to the concepts of Roland Barthes’ theory of signs) undertakes to define the nature of Kracht’s literariness in the construction of the first person narrative in Faserland. The ‚Möbius strip‘, used as an intellectual figure of the quintet and also as a narrative model, enables to describe the structure, dynamics and modi operandi (e.g. irony) of the discussed narrations.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 261-285
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shakespeare Studies in Iran: The British Knight for Persia
    Autorzy:
    Partovi, Parviz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39766021.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Shakespeare
    Shakespeare Studies
    Modern Theatre
    Persia/Iran
    Qajar Dynasty
    Constitutional Revolution
    Pahlavi Dynasty
    Censorship
    1979 Revolution
    Islamization
    Opis:
    Shakespeare’s travels into Persia started in the middle of the nineteenth century when modern socio-political forces and the need for a powerful army were fomenting important changes in the traditional structure of government, production, and culture alike. Shakespeare appeared in Persia at a time when the country was experiencing a fundamental transition from older traditions into a western-like government, infrastructure, education, and ideas. Shakespeare was important to this process in two ways. He was enlisted to enrich the cultural property of the country and therefore became ensconced in the educational system. Perhaps more importantly, his plays were used to critique the ruling political system and the prevailing habits of the people. Hamlet has always been a favorite play for the translators and the intellectuals because it starts with regicide and ends with murdering a monarch and replacing him with a just king. Othello, another favorite, was frequently retranslated partly because there were similar themes in Persian culture with which readers could easily connect. Thus, Shakespeare became a Persian Knight and moved from one historical era to another to function as a mirror to reflect the aspirations of the elite, if not those of the common folk. This paper traces Shakespeare’s steps in Persia chronologically, expounding the socio-political context in which Shakespeare and his plays operated not only within the context of academia, but also without in society amongst the people and the elites as political allegories to sidestep censorship and to attack the despotic monarchs and ruling power.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 27, 42; 65-82
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warunki bytowe oraz morale żołnierzy Armii Radzieckiej w Afganistanie (1979–1989). Zarys zagadnienia
    Conditions of existence and moral of Soviet Army in Afghanistan (1979–1989). Outline of the problem
    Autorzy:
    Fijałkowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687882.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Armia Radziecka w Afganistanie
    1979–1989
    warunki bytowe
    morale
    alkoholizm
    narkotyki
    przemoc
    Soviet Army in Afghanistan
    conditions of existence
    alcoholism
    drugs
    violence
    Opis:
    Afghan war 1979–1989 had four stages: occupation, offensive, „afganization” of the conflict and withdrawal. Soviet occupation in Afghanistan by 40. Soviet Army in the years 1979–1989 revealed a lot of problems in the army. This article describes two very important factors of the battlefield in Afghanistan. First of them were difficult conditions of Soviet soldiers existence in Afghanistan. Because of insufficient number of buildings in Afghan garrisons, Soviet soldiers very often had to live in the tents. Problem was most severe in winter, because tents had no heating. Soviet supply lines were frequently attacked by resistance. Soviet soldiers were often sick because of shortage of fresh water, expired food, for example from year1956 with 1,5 year best before date, shortage of fruits and meat. In Soviet hospitals in Afghanistan conditions of existence were very bad. Soviet surgeons and nurses had very difficult job due to low quality of surgical sutures. Nurses often had to take threads from parachutes, clean them and use to sew up wounds. Second important factor described in the article was morale of Soviet soldiers in Afghanistan. High morale was among parachute and Specnaz units only. Those soldier fought to the bitter end. In the same time morale of majority of the Soviet soldiers in Afghanistan was very low. Soviet officers very often were corrupt and drank vodka easy to buy in afghan shops called dukans. Soviet conscripted soldiers faced different problem – drugs. Afghans knew that Soviet soldiers liked hashish and often did barter exchange for stolen Soviet tinned food, fuel, medicines or car parts. Sometimes even weapons changed owners. In Afghanistan drugs were present everywhere. Cases of desertion due to violence were another problem for Soviet Army in Afghanistan. Officers sometimes bullied conscripted soldiers. Most violence cases was between sergeants and conscripted soldiers, but also among conscripted soldiers only. Official Soviet data in Afghanistan confirms death of 14 453 soldiers. In Afghanistan 311 Soviet soldiers were reported as missing during Soviet occupation this country. Part of the missing soldiers escaped to mujahedeen and later fought in the Afghan resistance units against Soviet Army in Afghanistan.
    Wojna afgańska w latach 1979–1989 miała cztery fazy: zajęcie Afganistanu, podjęcie działań ofensywnych, „afganizacja” konfliktu oraz wycofanie wojsk. Sowiecka okupacja Afganistanu przez 40. Armię Radziecką w latach 1979–1989 pokazała wiele problemów tej armii. Artykuł ten opisuje dwa bardzo ważne czynniki pola bitwy w Afganistanie. Pierwszym były złe warunki życia żołnierzy radzieckich w Afganistanie. Brakowało budynków w afgańskich garnizonach, żołnierze bardzo często musieli przebywać w nieogrzewanych namiotach. Sowieckie linie zaopatrzenia były często atakowane przez ruch oporu. Radzieccy żołnierze byli chorzy, ponieważ nie było świeżej wody, żywność była stara, np. z 1956 r. z terminem ważności półtora roku, brakowało owoców, mięsa. Złe warunki panowały w sowieckich szpitalach. Sowieccy chirurdzy i pielęgniarki mieli trudną pracę, gdyż nici chirurgiczne miały złą jakość. Pielęgniarki musiały brać nici ze spadochronów, czyścić je i używać do szycia ran. Drugim czynnikiem było morale Sowietów w Afganistanie. Wysokie miały tylko oddziały spadochroniarzy i Specnazu. Ich żołnierze walczyli do śmierci. Morale większości żołnierzy sowieckich w Afganistanie było bardzo niskie. Sowieccy oficerowie często byli zepsuci, pili wódkę kupowaną w afgańskich sklepach – dukanach. Sowieccy żołnierze poborowi mieli inny rodzaj problemu – narkotyki. Afgańczycy wiedzieli, że sowieccy żołnierze lubili haszysz i często wymieniali go barterowo na kradzioną radziecką puszkowaną żywność, paliwo, leki czy części samochodowe, czasami zaś na broń ręczną. W Afganistanie narkotyki były obecne wszędzie. Innym problemem Armii Radzieckiej w Afganistanie były dezercje z powodu przemocy. Oficerowie czasami znęcali się nad żołnierzami z poboru. Najwięcej przemocy było między sierżantami i żołnierzami poborowymi oraz samymi poborowymi. Oficjalne radzieckie dane potwierdziły śmierć w Afganistanie 14 453 żołnierzy. W Afganistanie zaginęło 311 sowieckich żołnierzy podczas okupacji tego kraju. Część z zaginionych uciekło do mudżahedinów. Później walczyli oni w oddziałach afgańskiego ruchu oporu przeciwko Armii Radzieckiej.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 98; 181-210
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies