Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "świat sztuki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Two Paradigms – Two Art Worlds: On Constructing the Difference as a Strategy for Validating the Concept of the Artist and Art
    Dwa paradygmaty – dwa światy sztuki. O konstruowaniu różnicy jako strategii uprawomocnienia koncepcji artysty i sztuki
    Autorzy:
    Sulikowska-Dejena, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812194.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    paradygmat nowoczesny
    paradygmat współczesny
    konstruowanie różnicy
    świat sztuki
    sztuki wizualne
    modern paradigm
    contemporary paradigm
    constructing the difference
    art world
    visual arts
    Opis:
    The subject of the article is two art worlds in the field of visual arts which currently exist side by side in Poland. These worlds operate as part of two different paradigms of art, which is why two different definitions of the art and artist apply to them, and, in consequence, also different models of operation. What is important in the case of both communities is the process of constructing the difference and separating out their own communities of meanings, being a strategy to lend credence to their own concept of the art and artist, as well as their position in the art world. The aim of the article is to describe the process of constructing internal boundaries in the Polish art world and its division into two separate worlds, what means have been used in that process, as well as what are the consequences of belonging to the two separate art worlds for their participants.
    Przedmiotem artykułu są dwa światy artystyczne w obszarze sztuk wizualnych, które obecnie działają obok siebie w Polsce. Światy te funkcjonują w ramach dwóch różnych paradygmatów sztuki, przez co obowiązują w nich dwie różne definicje sztuki i artysty, a co za tym idzie, również różne modele działań. W przypadku obydwu wspólnot istotny jest proces konstruowania różnicy i wyodrębnienia własnej wspólnoty znaczeń, jako strategii uprawomocnienia własnej koncepcji sztuki i artysty oraz własnej, zajmowanej w świecie artystycznym (ang. art world) pozycji. Celem artykułu jest pokazanie, jak przebiega proces konstruowania wewnętrznych granic w polskim art world, a także jego podział na dwa odrębne światy oraz to, jakich środków użyto w owym procesie i jakie konsekwencje niesie przynależność do odrębnych światów artystycznych dla ich uczestników.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 112-125
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Nie)przekładalność (?) perspektyw w świecie muzyki klasycznej. Autoetnografia socjologa-obserwatora i japonisty-tłumacza
    Reciprocity (?) of Perspectives in the World of Classical Music. Autoethnography of Sociologist-Observer and Japanese Language Translator
    Autorzy:
    Kowalczyk, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623217.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    autoetnografia analityczna
    muzycy japońscy
    świat sztuki (art world)
    świat muzyki klasycznej
    wywiad indywidualny w języku obcym
    socjolog-tłumacz
    komunikacja
    analytic autoethnography
    Japanese musicians
    Japanese culture
    world art
    language
    sociology of artistic profession
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie praktycznego zastosowania metody analitycznej autoetnografii (Leon Anderson 2006) do socjologicznego opisu świata sztuki (Howard Becker 1982), jakim jest społeczna rzeczywistość muzyków klasycznych. Problematyka badania dotyczyła sieci kulturowo uwarunkowanych interakcji nawiązywanych między muzykami japońskimi i polskimi, współpracującymi przy realizacji muzycznych projektów. W ich trakcie autorka pełniła rolę tłumacza i mediatora między tymi dwoma środowiskami muzycznymi, stając się jednocześnie częścią tego świata sztuki (in-complete member researcher). Owa przynależność uzasadniała aplikację wspomnianej metody w celu głębszego zrozumienia procesu społecznego konstruowania rzeczywistości świata muzyki klasycznej oraz wzmocnienia trafności i rzetelności socjologicznej analizy tego środowiska. Tekst ten porusza nie tylko kwestię pożytków z prowadzenia badania społecznego w metodologicznym paradygmacie autoetnografii analitycznej, która skądinąd staje się również formą ewaluacji naukowego wnioskowania. Innym ważnym problemem, którego omówienie umożliwia wykorzystanie danych uzyskanych w trakcie autoetnograficznej analizy, są zagadnienia związane z prowadzeniem badań w języku obcym – tutaj japońskim. Omawiana metoda tworzy naukowe ramy, przestrzeń, w której wymienione kwestie mogą być opisywane oraz ujmowane w formie czynnika warunkującego w istotny sposób przebieg badania. Ta determinanta będzie opisywana poprzez wpływ wywierany na trafność analizy z jednej strony oraz na sam przedmiot badania, czyli powodzenie i/lub porażkę we współpracy japońsko-polskiej, z drugiej.
    This paper lays out advantages and disadvantages of the practical use of analytic autoethnorgaphy (Leon Anderson 2006) in qualitative research focused on professional careers of artists in art world (Howard Becker 1982), namely that of classical music. The research concerned the problem of networking and culturally conditioned interactions between Japanese and Polish artists involved in international artistic projects. While observing the process of cooperation between the abovementioned groups of artists, the researcher played the role of translator and so-called intercultural mediator, and as such became a member of their artistic reality (In-Complete Member Researcher). This fact justified the application of autoethnographic paradigm – though in an altered form – to the research and thus, enabled the author to better understand the process of social construction of intercultural interactions. Furthermore, by presenting the results of autoethnographic analysis, the author is also trying to show how this method serves as a tool which enhances validity and reliability of data collected through a foreign language (here: Japanese).
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2014, 10, 3; 202-221
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Meetings with the Polish Cinema: An Outline of a Sociological Study into Traveling Cinema Based on the ‘Light-Sensitive Poland’ Project
    Spotkania z kinem polskim. Socjologiczne studium kina ruchomego
    Autorzy:
    Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812190.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    socjologia kina
    socjologia filmu
    świat sztuki
    współczesne kino polskie
    kino ruchome
    „Polska Światłoczuła”
    sociology of cinema
    sociology of film
    art world
    contemporary Polish cinema
    mobile cinema
    ‘Light- Sensitive Poland’
    Opis:
    The presented study aims to describe the outdoor movie project called ‘Light-Sensitive Poland’ [Pol. ‘Polska Światłoczuła’] in two perspectives – functional and interactive. During the qualitative field research, the author tried to find out what motivations drive the different sides of the project. The sociological study is based on scientific and statistical sources as well as on the material collected in the period 2012–2014 during the six touring cinema routes in Poland within the ‘Light-Sensitive Poland’ project. The specific objective is to attempt to include the author’s own sociological observations made during the fieldwork in the broader context of the traveling cinema phenomenon. The collected materials provided an opportunity to sketch the socio-cultural atmosphere of meetings between the audience and the works and their creators, in particular the expectations and motivation of both the creators and recipients. The article refers to the author’s own ordinary and participatory observations (both open and hidden). The article used 50 ordinary observations from the screening and from the meetings with the audience (conversations with the audience after the screening and about 100 short recorded conversations with the audience about the movie impressions and motivation to participate in the screening), as well as the insider experience from several dozen days in touring cinemas. The research is not representative of the overall audience of the screenings during the six tours. The author does not discuss the results of the research on the reception of contemporary Polish movies (discussion after screenings), but, rather, focuses on the institutional and interactive approach to mobile cinema.
    Prezentowane studium ma na celu opisanie plenerowego projektu filmowego „Polska Światłoczuła” w dwóch perspektywach – funkcjonalnej i interakcyjnej. W trakcie jakościowych badań terenowych autorka próbowała dociec, jakie motywacje kierują różnymi stronami projektu. Socjologiczne studium opiera się o źródła zastane: naukowe i statystyczne oraz o materiał zebrany w okresie 2012–2014 w trakcie sześciu tras kina objazdowego w Polsce w ramach projektu „Polska Światłoczuła”. Cel szczegółowy stanowi próba ujęcia własnych obserwacji socjologicznych, czynionych w trakcie badań terenowych, w szerszym kontekście, jakim jest fenomen kina objazdowego. Zebrane materiały dały możliwość naszkicowania społeczno-kulturowej atmosfery spotkań widzów z dziełami i ich twórcami, w szczególności oczekiwań, motywacji twórców i odbiorców. W artykule odwołano się do własnych obserwacji zwykłych oraz uczestniczących (jawnych i ukrytych). Wykorzystanych zostało 50 obserwacji zwykłych z projekcji oraz ze spotkań z publicznością (rozmowy z publicznością po seansie oraz około stu krótkich, nagrywanych rozmów z widzami na temat wrażeń filmowych oraz motywacji do uczestnictwa w seansie), a także doświadczenia (insidera) z kilkudziesięciu dni w trasach z kinem objazdowym. Badania nie są reprezentatywne odnośnie do całościowej publiki seansów w trakcie sześciu tras. Autorka nie omawia rezultatów badań dotyczących recepcji współczesnych polskich filmów (dyskusje grupowe po projekcji), lecz skupia się na ujęciu instytucjonalnym i interakcyjnym kina ruchomego.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 184-204
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies