Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jabłkowska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Między tragedią antyczną i mieszczańską – postdramatyczna estetyka Heinera Müllera
Between ancient and bourgeois tragedy: the post-dramatic aesthetics by Heiner Müller
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682751.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tragedy
bürgerliches Trauerspiel
East German literature
adaptation of myths
tragedia
tragedia mieszczańska
Heiner Müller
literatura NRD
adaptacja mitów
Opis:
The article focuses on the adaptations of ancient tragedies and mythological motifs in dramas by Heiner Müller – a renowned German dramatist, who is considered the successor of Brecht. Despite numerous problems with censorship, Müller never decided to leave the German Democratic Republic and emigrate abroad. Just like his other dramas, Müller’s adaptations can be read as politically involved writings which – through an elaborate argumentation – remonstrate the flaws of the Communist system. It is not, however, the reason why his works still remain topical. Their aesthetic allure lies in the proposal of a dialectical bond between two traditions of drama. On the examples of Müller’s three representative texts The Horatian, Philoctetes and Despoiled Shore Medea-material Landscape with Argonauts, the article presents the dramatist’s poetological strategy that combines tragedy with bürgerliches Trauerspiel – two mutually exclusive forms of German drama. The synthesis results in a significant political conclusion, which was obviously missed by the East German censors.
Artykuł zajmuje się adaptacjami tragedii antycznych i motywów mitologicznych w dramatach Heinera Müllera, znanego niemieckiego dramatopisarza, uważanego za spadkobiercę Brechta. Swoją działalność pisarską wiązał Müller z NRD; mimo że często miał problemy z cenzurą, nie zdecydował się na emigrację. Adaptacje Müllera można czytać – jak inne jego dramaty – jako utwory politycznie zaangażowane, kontestujące w wyrafinowanej argumentacji ułomności systemu komunistycznego. Nie z tego jednak powodu utwory Müllera są aktualne do dziś. Ich estetyczna atrakcyjność polega na propozycji dialektycznego powiązania dwóch tradycji dramatu. Na przykładzie trzech reprezentatywnych tekstów Müllera, Der Horatier, Filoktet oraz Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami artykuł prezentuje strategię poetologiczną autora, łącząca tragedię z bürgerliches Trauerspiel, dwie wykluczające się formy niemieckiego dramatu. Z syntezy tej wynika ważna konkluzja polityczna, w oczywisty sposób nieodczytana przez enerdowskich cenzorów.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 283-297
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Za dużo światła, to niedobrze, ale takie przytłumione, to w sam raz”: motyw zdrady małżeńskiej w niemieckim realizmie poetyckim na podstawie „Effi Briest” Theodora Fontanego
“Too much light is not good, but this subdued light is just right”: The Motif of Marital Betrayal in German Poetic Realism – on the Example of „Effi Briest” by Theodor Fontane.
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649150.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
The Motif of Marital Betrayal
The German Poetic Realism
Theodor Fontane
Effi Briest
Opis:
This article examines the concept of German Realism, also known as poetic realism or bourgeois realism, using the example of the motif of marital betrayal. Theodor Fontane’s Effi Briest is the most widely known literary work that portrays infidelity and the punishment inflicted on the wife who breaks her marriage vows. The novel is often compared to Madame Bovary and Anna Karenina. It depicts not only the young wife’s affair but also its consequences: divorce, losing the rights to her child, social isolation and finally her premature death, caused by her “anguish”. A superficial reading suggests that Fontane was inspired by the literature of European Realism and Naturalism; however, even a cursory comparison of Flaubert’s and Fontane’s works reveals the distinctive features of German Realism. It is this specificity of the mid-19 century German novel that constitutes the main focus of this article. The key aesthetic category characteristic of the German 19th century prose was “humour”, defined by Wolfgang Preisendanz as finding the connection between two seemingly unrelated things. Fontane wrote about the “beautifying veil”, which makes it possible to portray extreme social problems in a poetic way, never directly. The reader must uncover aspects of the literary work which evoke the dilemmas of a world on the verge of modernity.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 49, 3; 197-218
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fiktion und Wirklichkeit in den Tagebüehern von Max Frisch
Fikcja i rzeczywistość w dziennikach Маха Frischa
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035107.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Autorka podejmuje problem funkcji, jakie w "Dziennikach" Маха Frischa spełnia fikcja i rzeczywistość. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego dla wyrażenia istotnych problemów własnej egzystencji pisarz umyka w regiony fikcji. Dziennik jako gatunek literacki zwykle obywał się bez wymyślnej fabuły. W przypadku Frischa Jest inaczej. Można by więc przypuszczać, te pisarz boi się rzeczywistości i dlatego unika odkrycia autorskiego ja, uciekając do fikcyjnego narratora czy bohatera. Autorka stawia hipotezę, że motywacja taka - podnoszone przez niektórych krytyków - jest niesłuszna i nieuzasadniona. Uważa, że powód jest inny - Frisch zdaje sobie sprawę, że nie istnieją rozwiązania ostateczne i jedynie słuszne. Dlatego też zarówno w dramatach (np. "Don Juan czyli miłość do geometrii", "Szewska pasja Filopa Hotza") i powieściach ("Stiller", "Powiedzmy Gantenbein"), jak i w szkicach dzienników pisarz stara się zawsze zaproponować jak najwięcej rozwiązań, jak najwięcej wariantów odpowiedzi dotyczących tego samego problemu. Swoista otwartość dzieła Маха Frischa ma u swych podstaw traktowanie czytelnika jako równouprawnionego partnera. W rzeczywistości mamy do czynienia tylko z pojedynczymi przypadkami, które możemy interpretować jednoznacznie. Fikcja literacka daje nam niezbędną wolność wyboru odpowiedniej interpretacji. Forma szkicu Jest najbardziej adekwatna do interesujących Frischa problemów. Zarówno fikcjonalizowanie tematów jak i forma szkicu stanowią bazę obu dzienników ("Dziennik 1946-1949", "Dziennik 1966-1971") i decydują o ich literackiej spójności.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1981, 4
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Antique” dramas by Heiner Müller. Adaptation of myths or a new dramatic aesthetics?
Antike dramen Heiner Müllers. Adaption der mythen oder eine neue theaterästhetik?
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967161.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Heiner Müller
Tragödie
bürgerliches Trauerspiel
DDR-Literatur
Opis:
Der Artikel analysiert die Tragödienkonzeption Heiner Müllers im Kontext seiner Antike-Ad- aptionen. Interpretiert werden drei Stücke, die aus formaler Perspektive verschiedene Wege der Antike-Rezeption präsentieren. Der kurze Text Der Horatier übernimmt den Stoff aus Livius Ab urbe condita und erzählt die Geschichte der Horatier in einer Form, die man auch als Verserzäh- lung bezeichnen könnte. Das Drama Philoktet stützt sich vor allem auf die Vorlage von Sophokles. Verkommenes Ufer Medeamaterial Landschaft mit Argonauten ist eine sehr freie Adaption des Me- dea-Mythos und nur in Grundzügen ist sie dem antiken Stoff treu. Trotz dieser formalen Unter- schiede zeigen die drei Texte – offensichtlich gegen die Intention ihres Autors, der nach grossen, tragischen Problemen in der kommunistischen Gesellschaft der DDR suchte – Züge einer Poetik, die die Nähe zur Mitleidsästhetik des bürgerlichen Trauerspiels offenbart. Die nähere Analyse deckt Widersprüche auf, die das Individuum, das persönliche Leiden zum Hauptproblem machen. Die private Tragödie der Protagonisten scheint die Tragödie zu verdrängen, die im öffentlichen Raum angesiedelt ist. Dies ist ein überraschendes Ergebnis, bedenkt man Müllers Selbstdeutung sowie seine Rolle im DDR-Kulturbetrieb.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2014, 17
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heinz Kneip. Ein Nachruf
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035363.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 9-13
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jede Uniform verdirbt den Charakter. Zu Max Frisch "Dienstbüchlein" und "Blätter aus dem Brotsack"
Każdy mundur wypacza charakter Max Frisch „Dienstbüchlein" (Książeczka wojskowa) i Blätter aus dem Brotsack" (Kartki z plecaka)
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530329.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Der Artikel entstand 1984.
Prezentowany artykuł zajmuje się dwoma dziennikami Маха Frischa, które opisują przeżycia pisarza w czasie jego służby wojskowej w okresie II wojny światowej: Blätter aus dem Brotsack (Kartki z plecaka) pisane w 1939 r. i Dienstbüchlein (Książeczka wojskowa) z 1974 r. Na podstawie porównania obu utworów można prześledzić rozwój światopoglądowy Frischa. Solidarność z grupą, nie komentujące posłuszeństwo wobec przełożonych, patriotyzm i wiara w sens służby wojskowej charakteryzują zapiski Frischa z młodości. Wspomnienia pisane w latach siedemdziesiątych odznaczają się krytycznym dystansem do własnej młodzieńczej naiwności, a przede wszystkim d o instytucji armii, która według Frischa swą istotą przeczy idei demokracji. Przeciwko uniformizacji, kolektywnemu myśleniu i zatarciu indywidualności zwraca się Frisch, podobnie jak w Dienstbüchlein, w większości powojennych utworów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 1997, 01; 89-101
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między literaturą i niemcoznawstwem. O badaniach naukowych prof. zw. dr habil. Krzysztofa A. Kuczyńskiego
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679478.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2002, 03
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Max Frisch und die Schweiz
Max Friach i Szwajcaria
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034102.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1988, 21; 115-135
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ingeborg Bachmanms Malina und Max Frischs Mein Name sei Gantenbein. Varianten derselben Geschichte
Malina Ingeborg Bachmann i Powiedzmy Gantenbein Маха Frischa. Warianty tej samej historii
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034612.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Autorka artykułu porównuje Malinę Ingeborg Bachmann z Powiedzmy Gantenbein Маха Frischa. Obie powieści są, jej zdaniem , reminiscencją wspólnie spędzonych lat. Ich autorzy szukają możliwości zrealizowania prawdziwego partnerstwa między kobietą i mężczyzną. Nie jest to nowy motyw ani w twórczości Bachmann, ani Frischa. Jak i w innych utworach, poszukiwania kończą się fiaskiem. Charakterystyczne jest, że winę za nieudaną miłość ponosi zawsze mężczyzna. Kobiety są ofiarami męskiego egoizmu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1984, 11
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Max Frisch und der Frieden
Max Frisch i problem pokoju
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034850.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Autorka zajmuje się w artykule Maxem Frischem jako pisarzem zaangażowanym. Większość czytelników kojarzy twórczość Frischa z powtarzającym się w jego utworach motywem akceptacji własnego ja. Rzeczywiście temat ten przewija się przez wszystkie prawie powieści i dramaty szwajcarskiego pisarza. Nie jest to Jednak jedyny poruszany przez niego problem. W dziennikach i publicystyce poznajemy go jako przeciwnika przemocy politycznej, tłumienia wolności, wojny. W utworach pisanych bezpośrednio po drugiej wojnie światowej, szczególnie w Dzienniku 1946-1949 ("Tagebuch 1946-1949"), zajmuje się Frisch Niemcami tego okresu, Zastanawia się, jak mogło dojść do tego, że naród, który zrodził tylu intelektualistów, tylu wielkich pisarzy i muzyków był zdolny do takich bestialstw. Frisch nie występuje przy tym jako oskarżyciel narodu niemieckiego, nie jest zwolennikiem odwetu. Swoimi, utworami chce Jedynie przestrzec przed niebezpieczeństwem przemocy. W swoich Dziennikach i publicystyce rozwija Frisch teorię winy niewinnych. Wszyscy ludzie są winni zbrodniom naszego stulecia. Bierność i milczenie też są przestępstwem, współwiną w zbrodni. W późniejszej twórczości, szczególnie w Dzienniku 1966-1971 ("Tagebuch 1966-1971") znów pojawia się u Frischa problem przemocy i gwałtu politycznego, pisze o wojnie w Wietnamie, o zabójstwie Martina Luthra Kinga, o terroryzmie. Frisch nie jest przy tym pisarzem walczącym, bezpośrednio zaangażowanym politycznie. Jego dzieła są ostrzeżeniem i nie próbują nawet rozwiązać problemów, które zawierają. Celem Frischa jest stawianie pytań. Czytelnik musi sam na nie znaleźć Odpowiedź.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1982, 6
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zum Schwerpunkt
Autorzy:
Jabłkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642540.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2019; 11-13
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies