- Tytuł:
-
Stan i proporcje ludności starszej w gospodarstwach zbiorowych w Polsce jako wyznacznik urbanizacji – 1988-2011
State and proportions of elderly population in collective accommodation in Poland as a determinant of urbanization – 1988-2011 - Autorzy:
- Cesarski, Maciej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/655310.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
- Tematy:
-
ludność starsza
obiekty zbiorowego zakwaterowania
Polska
starzenie się społeczeństw
urbanizacja
aging
collective accommodation
Polska
elderly population
urbanization - Opis:
-
Ageing which is one of the characteristics of contemporary urbanization process is considered to witness the progress and a high degree of advancement of the process. There is also the matter of civilization in bringing many socio-economic problems. An important goal of the state on this issue remains - in addition to the pursuit of socio-economic activating the older age population (active aging) - making housing and associated services, the primary area of social care for the elderly (aging in place). The problem of the elderly, especially in the cities, regardless of financial situation, is generally a reluctance to live in collective households, also in Poland. This confirms the need to develop suitable for elderly housing and settlement infrastructure services allowing for independent living. This type of housing and services are just beginning to emerge in Poland. Living in a total of unwanted by the older population collective households should therefore be treated - despite their different types and nature - as one of the determinants of disability contemporary urbanization. Therefore, the aim of this paper is to analyze and evaluate the status and changes in the number and proportion of elderly population contained in the collective households in Poland in the period 1988-2011 . The basis of the method of research is the analysis of published data from the National Census of 198 , 2002 and 2011 for the population aged 60 and older.
Starzenie się społeczeństw, stanowiące jedną z współczesnych cech procesu urbanizacji, uznawane jest za świadectwo postępu i wysokiego stopnia zaawansowania tego procesu. Jest zarazem cywilizacyjną kwestią przysparzającą wielu problemów społeczno-gospodarczych. Istotnym celem działań państwa dotyczących tej kwestii pozostaje – oprócz dążenia do społeczno-ekonomicznego uaktywniania ludności starszej wiekiem (active ageing) – czynienie mieszkania i usług towarzyszących podstawowym obszarem opieki społecznej nad osobami starszymi (ageing in place). Problemem osób starszych, zwłaszcza w miastach, bez względu na sytuację materialną, jest na ogół niechęć do zamieszkiwania w gospodarstwach zbiorowych, także w Polsce. Potwierdza to konieczność rozwoju przystosowanych dla osób starszych mieszkań i usług z zakresu infrastruktury osadniczej, pozwalających na samodzielne zamieszkiwanie. Tego typu mieszkania i usługi zaczynają dopiero powstawać w Polsce. Zamieszkiwanie w niechcianych przez starszą ludność gospodarstwach zbiorowych traktować zatem należy – mimo różnego ich typu i charakteru – jako jeden z wyznaczników ułomności współczesnej urbanizacji. W związku z tym, celem referatu jest analiza i ocena stanu oraz zmian liczby i proporcji ludności starszej znajdującej się w gospodarstwach zbiorowych w Polsce w okresie 1988-2011. Podstawą metodą badań jest analiza publikowanych danych Narodowych Spisów Powszechnych z lat 1988, 2002 i 2011, dotyczących ludności w wieku 60 i więcej lat. - Źródło:
-
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2015, 2, 312
0208-6018
2353-7663 - Pojawia się w:
- Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki