Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Łach, Wiesław Bolesław." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Generał armii Iwan Czerniachowski – bohater czy zbrodniarz wojenny?
    Army General Ivan Czerniachowski, hero or criminal?
    Autorzy:
    Łach, Wiesław Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688058.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    dowódca 3 Frontu Białoruskiego
    Wileńszczyzna
    operacja wschodniopruska
    zabity
    pomnik
    commander of the Third Belarusian Front
    Vilnius region
    East Prussian operation
    killed
    monument
    Opis:
    Career of the general of the army of Ivan Czerniachowski, who was one of the youngest generals in military history, was quite brilliant. In connection with his person, many questions arise. Was he a hero or a criminal? Why did his monument at Pieniężno evoke such emotions? On April 24, 1944, Ivan Czerniachowski was appointed commander of the Third Belarusian Front. He commanded the Vilnius and Kaunas operation. However, for us, Ivan Czerniachowski is not a positive figure, because he led to the arrest of the command and soldiers of the Home Army in the Vilnius region. Although the operation was managed by the NKVD, the role of Czerniachowski in this story is clearly negative. In January 1945, the Third Belarusian Front took part in the East Prussian operation and broke up the German defense in the northern part of Prussia. The Third Belarussian Front, which was commanded by Czerniachowski, was given the task of liquidating the surrounded German armies. On February 18, Czerniachowski went on an inspection, despite many warnings about the shooting of the road. He ordered the driver to go in the direction of Pieniężno. The General was killed by a wounded artillery. After the Second World War, many residents of Vilnius region arrived in Warmia. Among them were soldiers of the Home Army, who perfectly remembered the role of Czerniachowski in the disarmament and arrest of Polish officers and soldiers in Vilnius. In 1971 a monument was erected commemorating the death of a general in Pieniężno at the intersection of roads. Until 1990, local party authorities organized rallies and folding flowers several times a year. In January 2014, the city council in Pieniężno decided to demolish the monument.
    Kariera generała armii Iwana Czerniachowskiego, który był jednym z najmłodszych generałów w historii wojskowości, była dość błyskotliwa. W związku z jego osobą rodzi się wiele pytań. Czy był on bohaterem czy zbrodniarzem wojennym? Dlaczego jego pomnik pod Pieniężnem wywołał aż takie emocje?. W dniu 24 kwietnia 1944 r. Iwan Czerniachowski został mianowany dowódcą 3 Frontu Białoruskiego. Dowodził operacją wileńską i kowieńską. Jednak dla nas nie jest on postacią pozytywną, ponieważ doprowadził do aresztowania dowództwa i żołnierzy Armii Krajowej na Wileńszczyźnie. Co prawda operacją kierowała NKWD, jednak rola Czerniachowskiego jest w tej historii jednoznacznie negatywna. W styczniu 1945 r. 3 Front Białoruski brał udział w operacji wschodniopruskiej i przełamał niemiecką obronę w północnej części Prus. Trzeci Front Białoruski, który był dowodzony przez Czerniachowskiego, otrzymał zadanie likwidacji otoczonych armii niemieckich. Dnia 18 lutego Czerniachowski udał się na inspekcję, mimo wielu ostrzeżeń o ostrzale drogi. Nakazał kierowcy jechać w kierunku Pieniężna. Generał zginął raniony odłamkiem artyleryjskim. Po II wojnie światowej na Warmię przybyło wielu mieszkańców Wileńszczyzny. Byli wśród nich żołnierze Armii Krajowej, którzy doskonale pamiętali rolę Czerniachowskiego w rozbrojeniu i aresztowaniu polskich oficerów i żołnierzy w Wilnie. W 1971 r. postawiony został pomnik upamiętniający śmierć generała w Pieniężnie na skrzyżowaniu dróg. Do roku 1990 miejscowe władze partyjne organizowały wiece i składanie kwiatów kilka razy w roku. W styczniu 2014 r. rada miejska w Pieniężnie zdecydowała o rozbiórce obelisku.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 155-171
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy kształtowania etosu artylerzysty w garnizonie Węgorzewo na przełomie XX i XXI wieku
    Basics of forming the artilleryman ethos in the Węgorzewo garrison at the turn of the 20th and 21st centuries
    Autorzy:
    Łach, Wiesław Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688190.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    etos
    artylerzysta
    garnizon Węgorzewo
    infrastruktura wojskowa
    tradycja
    ethos
    artilleryman
    the Węgorzewo garrison
    military infrastructure
    tradition
    Opis:
    The scientific problem of the paper is to define a soldier’s ethos while performing tasks in the Armed Forces at the turn of the 20th and 21st century. To this end, it was considered that place of serving, tradition and military education form the soldier’s ethos. This paper discusses the extent to which these values have become the basis for forming the artilleryman’s ethos in the Węgorzewo garrison at the turn of the 20th and 21st centuries. From 1949, a military unit existed in the Węgorzewo garrison. Over the years, its name, subordination and scope of tasks have changed. This influenced the formation of the artillery garrison with pedigree and combat experience. Research on the soldier’s ethos refers to the activities of the 1st Mazurian Artillery Brigade named after General Józef Bem, operating from September 3, 1993 to December 31, 2010. It was reformed by order of his superiors in the 11th Mazurian Artillery Regiment on January 1, 2011. It took over traditions its predecessor as well as earlier artillery brigades stationed in Węgorzewo. The Artillery Regiment is an independent unit of rocket and artillery subordinate directly to the Land Forces Commander and performs similar tasks as previous brigades.
    Problemem naukowym artykułu jest zdefiniowanie etosu żołnierskiego podczas wykonywania zadań w Siłach Zbrojnych na przełomie XX i XXI w. W tym celu uznano, że m.in. miejsce pełnienia służby, tradycja oraz wychowanie wojskowe kształtują etos żołnierski. W artykule podjęto próbę oceny, w jakim zakresie wymienione wartości stały się podstawą kształtowania etosu artylerzysty w garnizonie Węgorzewo we wskazanym okresie. Od 1949 r. w garnizonie Węgorzewo istnieje jednostka artyleryjska. Na przestrzeni lat zmieniała się jej nazwa, podporządkowanie i zakres realizowanych zadań. To wpłynęło na ukształtowanie się garnizonu artyleryjskiego z rodowodem i doświadczeniem bojowym. Badania nad etosem żołnierskim nawiązują do działalności 1 Mazurskiej Brygady Artylerii im. gen. Józefa Bema, funkcjonującej od 3 września 1993 r. do 31 grudnia 2010 r., która rozkazem przełożonych została przeformowana w 11 Mazurski Pułk Artylerii z dniem 1 stycznia 2011 r. Przejął on dalej tradycje swojej poprzedniczki oraz brygad artylerii, wcześniej stacjonujących w Węgorzewie. Pułk artylerii jest samodzielnym oddziałem wojsk rakietowych i artylerii, podległym bezpośrednio dowódcy wojsk lądowych i realizuje podobne zadania jak wcześniejsze brygady.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 209-233
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie fortyfikacji byłych Prus Wschodnich przez Wojsko Polskie po II wojnie światowej
    The Use of Fortifications of the Former East Prussia by the Polish Army after World War II
    Autorzy:
    Łach, Wiesław Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46188803.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    East Prussia
    Polish Army
    fortifications
    fortification lines
    engineering reconnaissance
    sappers
    Prusy Wschodnie
    Wojsko Polskie
    fortyfikacje
    linie umocnień
    rozpoznanie inżynieryjne
    saperzy
    Opis:
    Po zakończeniu działań militarnych w Prusach Wschodnich polska administracja, jak i Wojsko Polskie stanęły przed problemem dalszego wykorzystania poniemieckich fortyfikacji. Obok rozminowania ich terenu było to najważniejsze zadanie, jakie musiały wykonać jednostki wojsk inżynieryjnych. Do obowiązków Wojska Polskiego należało przeprowadzenie inwentaryzacji oraz określenie możliwości dalszego wykorzystania wszystkich obiektów fortyfikacyjnych. Dodatkowo Wojsko Polskie sprawowało nadzór nad ich dalszym wykorzystaniem w ramach nowo tworzonego systemu obronnego. Na terenie obecnego województwa warmińsko-mazurskiego, które zostało przejęte przez Polskę po II wojnie światowej, znajdowały się dwie niemieckie linie obronne. Pierwsza, biegnąca od Braniewa, wzdłuż rzeki Pasłęki do Bartoszyc, miała długość 58 km. Druga, biegnąca na odcinku Ostróda–Gołdap, liczyła 240 km. W latach 1945–1949, w związku ze zmianami geopolitycznymi, planowano pozostawić i utrzymywać te obiekty, które mogą przydać się do obrony w wypadku zagrożenia z kierunku zachodniego. W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, w wyniku zagrożenia zimnowojennego, część fortyfikacji utrzymywano, natomiast elementy możliwe do zdemontowania wykorzystano do rozbudowy tzw. długotrwałych rejonów obrony na Pomorzu.
    After the end of military operations in East Prussia, the Polish administration just like the Polish Army faced the problem of further use of post-German fortifications. In addition to demining their territory, this was the most important task that the units of the engineering forces had to perform. The duties of the Polish Army were to carry out an inventorisation and to determine the possibility of further use of all fortification facilities. In addition, the Polish Army supervised their further use as part of the newly created defence system. On the territory of the contemporary Warmian-Masurian Voivodeship, which was taken over by Poland after World War II, there were two German defensive lines. The first defensive line, running from Braniewo, along the Pasłęka River to Bartoszyce, was 58 km long. The second one, running on the section of Ostróda, Gołdap, was 240 km long. Between 1945–1949, in connection with geopolitical changes, it was planned to leave and maintain those objects that could be useful for defence in the event of a threat from the West. In the first half of the 1950s, as a result of the Cold War Threat, part of the fortifications was maintained, while elements that could be dismantled were used to expand the so-called long-term defence areas in Pomerania.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 114; 207-224
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies