Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "time to failure" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przywrócenie terminu w postępowaniu administracyjnym
Restoration of the term in the administrative proceedings
Autorzy:
Muzyczka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964987.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
deadlines
principle of calculating time limits
failure to meet a deadline
application for restoration of a term
a competent authority
terminy
zasada obliczania terminów
uchybienie terminu
wniosek o przywrócenie terminu
właściwość organu
Opis:
W postępowaniu administracyjnym obowiązują dwa podstawowe rodzaje terminów. Pierwszy rodzaj terminów to te, które wynikają bezpośrednio z ustawy (terminy ustawowe z kolei dzieli się na zawite i instrukcyjne), drugi rodzaj terminów to terminy dodatkowe wyznaczone przez organ administracyjny prowadzący daną sprawę. Zasadnicza różnica pomiędzy terminami zawitymi i instrukcyjnymi sprowadza się do konsekwencji prawnych, które występują po ich przekroczeniu. W przypadku przekroczenia terminu zawitego przez stronę dochodzi do nieskuteczności podjętych czynności, natomiast przekroczenie terminu zawitego przez organ powoduje z kolei utratę przez niego kompetencji do rozpatrzenia danej sprawy. W przypadku przekroczenia terminu instrukcyjnego nie dochodzi do powstania tak doniosłych konsekwencji prawnych. Terminy instrukcyjne mogą być zarówno wydłużane, jak i skracane. Oznacza to, że strona nie traci definitywnie prawa do występowania z określonymi żądaniami. Warto zaznaczyć jednak że, jeżeli dojdzie do przekroczenia terminu zawitego, to istnieje jeszcze możliwość jego przywrócenia. Przywrócenie terminu następuje zawsze na wniosek strony. W myśl obowiązujących przepisów strona ma siedem dni na złożenie stosownego wniosku. Termin ten liczy się od momentu (od dnia) ustania przyczyny powstania uchybienia.
There are two basic types of terms in administrative proceedings. The first kind of terms concerns those which result directly from an act (these are in turn divided into final and instructional deadlines), the second type concerns extra periods and deadlines set by the administrative authority conducting the case. The main difference between the final and instructional terms boils down to the legal consequences that occur after non-compliance with them. In case of exceeding the limitation period by a party it comes to the ineffectiveness of the activities undertaken, while exceeding the limitation period by a body, in turn, causes a loss of its jurisdiction to rule in a matter. If you exceed the instructional term there are no such important legal consequences. Instructional deadlines can be either lengthened or shortened. This means that the party does not lose their right definitely to present specific requests. It is worth noting, however, that if you exceed the final deadline it is still possible to restore it. Restoration of term is always at the request of parties. Under binding provisions a party has seven days to present an application. This time limit begins from the moment (as of) cessation of a reason for failure.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2015, 75
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2021 roku, sygn. III KK 321/19
Comments to the decision of the Supreme Court of January 15, 2021 (III KK 321/19, LEX no. 3156190)
Autorzy:
Izydorczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123424.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
podatki
Kodeks karny skarbowy
nieodprowadzenia w terminie przez płatnika pobranego podatku
materialny charakter czynu podatkowego
taxes
fiscal penal code
failure to pay the tax collected on time by the payer
material nature of the fiscal crime
Opis:
Komentarz do orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczącego czynu karnoskarbowego – tzw. nieodprowadzenia w terminie przez płatnika pobranego podatku (art. 77 § 1 k.k.s.). Autor aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego potwierdzające, że wskazany czyn karnoskarbowy ma tzw. charakter materialny. Ponadto koncentruje się na problemie bezzasadnego ścigania karnego w sprawach podatkowych.
Commentary on the ruling of the Supreme Court concerning a criminal-fiscal act (k.k.s.), so-called failure to pay the tax collected on time by the payer (art. 77 § 1 k.k.s.); the author approves the opinion of the Supreme Court confirming that the above-mentioned fiscal crime has the so-called material nature. Additionally, the author focuses on the problem of unjustified criminal prosecution in tax matters.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2021, 1; 59-63
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies