Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teatralna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Process of Becoming a Professional Actor
    Proces stawania się zawodowym aktorem
    Autorzy:
    Zimnica-Kuzioła, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812198.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    aktor teatralny
    motywacje wyboru zawodu
    znaczący inni
    edukacja teatralna
    theater actor
    motives for choosing a profession
    significant others
    theater education
    Opis:
    The article concerns the process of becoming a professional actor; the author investigates the motivations of young people who decide to study acting. She is particularly interested in the impact of their significant others at various stages of the career path. The text is also an attempt to look at the stereotypes related to education in public theater schools. The empirical basis of the work involves free interviews conducted by the author with actors from Polish public drama theaters (in the period of 2015–2017) as well as journalistic interviews with theater artists published in books and popular monthly magazines in the period of 2011–2016.
    Celem artykułu jest rekonstrukcja procesu stawania się zawodowym aktorem. Autorka stawia pytanie o motywacje, jakie kierują młodymi ludźmi decydującymi się na studiowanie aktorstwa. Interesuje ją także oddziaływanie znaczących innych na różnych etapach drogi prowadzącej do zawodu. Tekst stanowi też próbę przyjrzenia się stereotypom dotyczącym egzaminów wstępnych i edukacji w publicznych szkołach teatralnych. Bazę empiryczną pracy stanowią wywiady swobodne przeprowadzone przez autorkę z aktorami polskich publicznych teatrów dramatycznych (w latach 2015–2017) oraz wywiady dziennikarskie z artystami teatralnymi opublikowane w pozycjach książkowych i popularnych miesięcznikach w latach 2011–2016.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 76-95
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Goll et Witkacy : entre l’expressionnisme et le surréalisme
    Goll and Witkacy: between expresionism and surrealism
    Goll i Witkacy: między ekspresjonizmem a surrealizmem
    Autorzy:
    Kaczmarek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/966755.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Yvan Goll
    Witkacy
    theatrical aesthetics
    expressionism
    surrealism
    estetyka teatralna
    ekspresjonizm
    surrealizm
    Opis:
    Studiując dzieła, a nade wszystko teksty teoretyczne Yvana Golla i Stanisława Ignacego Witkiewicza, trudno nie zwrócić uwagi na wiele punktów wspólnych pomiędzy tymi wielkimi twórcami teatru. O ile Polak znał ponad wszelką wątpliwość surrealizm i wiele innych izmów panujących w Europie pierwszych dziesięcioleci XX wieku, o tyle Alzatczyk pochodzenia żydowskiego z pewnością nie miał możliwości zapoznania się z dokonaniami propagatora Czystej Formy. Niemniej, obaj stworzyli podobne, choć nieco różniące się między sobą, dwie estetyki teatralne, które wpisują się w Wielką Reformę Teatralną, i czynili to w tym samym czasie. Choć te dwie silne osobowości artystyczne nie znały się, to jednak wypracowały analogiczną nowatorską formułę ekspresji, zrodzoną w tyglu wielokulturowości, jakim była w owych czasach awangardowa Europa.
    Studying works, especially theoretical texts of Yvan Goll and Stanisław Ignacy Witkiewicz it is difficult not to pay attention to many common points between these two great creators of the theatre. Supposing the Pole knew beyond a reasonable doubt surrealism and many other “isms” prevailing in Europe in the first decades of the twentieth century, it is quite sure that the Alsatian with Jewish origins did not have the opportunity to get acquainted with the achievements of the initiator of the Pure Form. Nevertheless, they both created the two similar, but slightly different from each other, theatrical aesthetics, which constitute a part of the Great Theatre Reform and they did it at the same time. Although these two strong artistic personalities did not know each other, they have developed an analogous innovative formula of expression, created in the crucible of multiculturalism, which at that time was the avant-garde Europe.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doświadczenie konwersji przez studentów Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie. Wpływ instytucji edukacyjnych.
    The experience of conversion by the students of the Faculty of Acting Theatre Academy in Warsaw. The impact of educational institutions.
    Autorzy:
    Hernik, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623296.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    aktor
    szkoła teatralna
    kariera
    transformacja tożsamości
    metody jakościowe
    actor
    theater school
    career
    identity transformation
    qualitative methods
    Opis:
    The Monograph presents the issues of identity transformation in the institutional context, in relation to the students of the actors and their passage through a specific institution, which is a theater school. The author shows how the structural aspects of studying acting (the school itself, the people working there, producing climate and organizational culture) are associated with subjective aspects, conditioning the production of a particular self-identification. The author wanted to capture experienced by students of the impact of institutions on their own lives and self-definition, and get a image of their educational career.
    Praca monograficzna poświęcona problematyce transformacji tożsamości w kontekście instytucjonalnym, w odniesieniu do studentów wydziału aktorskiego i do ich przejścia przez bardzo specyficzną instytucję, jaką jest szkoła teatralna. Autorka pokazuje jak strukturalne aspekty studiowania aktorstwa (sama szkoła, ludzie tam pracujący, wytwarzający klimat i kulturę organizacyjną tego miejsca) wiążą się z aspektami subiektywnymi, warunkując wytwarzanie określonej autoidentyfikacji. Autorka pragnęła uchwycić doświadczany przez studentów wpływ instytucji na ich własne życie i autodefinicje oraz uzyskać obraz ich edukacyjnej kariery.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2007, 3, 3; 1-122
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Teppiche sind aus Geschichten gewoben“. Problematisierungen generationalen Erzählens in NINO HARATISCHWILIS Das achte Leben (Für Brilka) und JETTE STECKELS Inszenierung am Thalia Theater Hamburg
    “Carpets are woven from stories”. Problems of generational storytelling in NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) and JETTE STECKEL’S adaptation at the Thalia Theater Hamburg
    „Dywany utkane są z historii”. Problematyzaja narracji pokoleniowych w powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) oraz inscenizacji JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu
    Autorzy:
    Lempp, Felix
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032396.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    NINO HARATISCHWILI
    JETTE STECKEL
    powieść pokoleniowa
    adaptacja teatralna
    niemiecka literatura współczesna
    niemiecki teatr współczesny
    Family Saga
    Theatrical Adaptation
    Contemporary German Literature
    Contemporary German Theatre
    Generationenroman
    theatrale Adaption
    deutschssprachige Gegenwartsliteratur
    deutschsprachiges Gegenwartstheater
    Opis:
    In NINO HARATISCHWILIS Roman Das achte Leben (Für Brilka) versucht die Erzählerin Niza vergeblich, die sowjetische Geschichte Georgiens und die individuelle Geschichte ihrer Familie zwischen 1900 und 2006 aufeinander bezogen darzustellen. Der Aufsatz argumentiert, dass in den Defiziten des Erzählprogramms Nizas Widersprüche einer für den Generationenroman typischen Erzählpoetik produktiv gemacht werden, der es nicht gelingt, individuelle, familiäre und politische Geschichte zu einem sinnstiftenden Narrativ zu verbinden. Am Ende des Romans steht deshalb ein Medienwechsel von der literarischen Geschichtsdarstellung zu ihrer performativen Verkörperung im Tanz, in dem die theatrale Adaption des Romans, wie sie JETTE STECKEL 2017 am Thalia Theater Hamburg inszenierte, bereits angelegt ist.
    In NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) the novel’s narrator, Niza, unsuccessfully attempts to relate Georgia’s Soviet history and her family’s history between 1900 and 2006. The paper argues that the deficits in Niza’s narrative programme are actually productive contradictions, which are typical of the narrative poetics of the generational novel, in that it does not succeed in synthesising the individual, familial and political histories into one meaningful narrative. The end of the novel therefore changes to a new medium: from the literary representation of history, to its performative embodiment in dance. This anticipates the theatrical adaptation of the novel by JETTE STECKEL at the Thalia Theater Hamburg in 2017.
    W powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) (Ósme życie – dla Brilki) narratorka Niza podejmuje nieudane próby przedstawienia radzieckiej historii Gruzji oraz związanej z nią indywidualnej historii swojej własnej rodziny w latach 1900-2006. Artykuł dostrzega w deficytach opowiadania Nizy sprzeczności. Wynikają one z wykorzystania poetyki narracyjnej, charakterystycznej dla powieści pokoleniowej, której nie udaje się powiązać ze sobą historii indywidualnej, rodzinnej i politycznej w jedno, mające wspólny sens opowiadanie. Koniec powieści posługuje się w związku z tym nowym medium: rezygnuje z literackiego opowiadania o historii i przechodzi do jej performatywnego ucieleśnienia w tańcu. Antycypuje ono adaptację teatralną, jaką była w 2017 r. inscenizacja JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 91-107
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies