Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "investment in education" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Measurement of the return on investment in education and in-house training
Mierzenie efektywności nakładów na edukację i szkolenia w przedsiębiorstwie
Autorzy:
Dziechciarz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/658570.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pomiar efektywności szkolenia
skuteczności szkolenia
szkolenie finansowane przez przedsiębiorstwo
training efficiency
training effectiveness measurement
in-house training
Opis:
W przedsiębiorstwach obserwuje się wzrost poziomu świadomości i akceptacji konieczności zwiększenia wolumenu i intensywności nakładów na edukację i szkolenia pracowników. Wspomniane zjawisko wynika z faktu, że w starzejących się społeczeństwach Europy, przy intensywnym postępie technologicznym i organizacyjnym pojawia się fenomen rozszerzenia zakresu i długości aktywności zawodowej oraz rozbudowę oczekiwań pracowników odnośnie jakości życia. Wzrostowi poziomu akceptacji konieczności zwiększenia nakładów na edukację i szkolenia pracowników towarzyszą nowe wyzwania, polegające głównie na konieczności przedefiniowania podejścia do finansowania i oceny wyników. Efektywnościowy punkt widzenia, przy ocenie celowości nakładów na edukację i szkolenia w przedsiębiorstwie rodzi konieczność odejścia od tradycyjnego systemu finasowania zasobów i przejście do proefektywnościowo zorientowanego finansowania efektów. Innymi słowy, zamiast dotychczasowego płacenia za uczenie, firmy chcą płacić za nauczenie. Oznacza to, że finansujący edukację i szkolenia oceniając szkolenie zadaje pytanie o poprawę efektywności firmy; o to, na ile wzrost kwalifikacji pracowników ułatwia osiąganie celów organizacji. Z drugiej strony, ocena od strony uczestników zawiera pytanie o skuteczność działań oferenta przedsięwzięć edukacyjnych i szkoleniowych. Dotychczasowa praktyka polegała na tym, że często ocena efektywności i skuteczności treningu nie wychodziła poza ankietowy pomiar poziomu satysfakcji i samooceny uczestników. To powoduje, że obserwuje się presję ilościową, której towarzyszy niedostateczna troska jakościowa oraz nieumiejętność stosowania nowoczesnych technik pomiaru efektu kształcenia. W efekcie, wielu przedsiębiorców traktuje szkolenia i edukację swoich pracowników, jako koszt i zakłócenie funkcjonowania. Jest to spowodowane tym, że nie widać bezpośredniego efektu inwestycji w przyszły rozwój firmy. Dodatkowo, obserwuje się obawę menedżerów przed zagrożeniami w postaci roszczeń płacowych, ucieczki wyszkolonych pracowników do firm konkurentów, lub nadmiernego usamodzielnienia pracownika. W opracowaniu zaprezentowano i przedyskutowano nowoczesne techniki pomiaru efektywności nakładów na edukację i szkolenia. Lista metod obejmuje analizę opartą o cele, ocenę ukierunkowaną, ocenę systemową, ocenę sądową, oraz ocenę poprzedzającą program.
The level of awareness and acceptance of the need to enhance volume and intensity of investment in education and in-house training is increasing. This phenomenon stems from the following facts: the aging of the European societies; an intense technological and organizational progress; and a noticeable process of extension of the scope and length of professional and personal development and activity; accompanied with employees' expectations for better quality of life. The increase in the level of acceptance of the need for increased investment in education and training of employees is accompanied by new challenges, including, in the first place, the need to redefine the approach to investment in training and to the evaluation of its results. The „High-Efficiency‟ point of view, alongside the assessment of the advisability of investment in education and training within a company, raises the need to move away from the traditional system of input oriented financing (i.e. financing resources) and to move towards output oriented funding (i.e. financing results). In other words, instead of paying for teaching, companies want to pay for teaching results. This means that the companies which finance education and training, rise - in the process of assessing the training results – fundamental questions about the improvement of the efficiency of the company; and how an increase in the qualifications of workers facilitates the achievement of organizational objectives. On the other hand, the training results assessment from the participant‟s point of view includes a question about the efficiency of the supplier of educational and training programs, and whether the supplier is able to achieve the promised results. The existing business reality is that the efficiency and effectiveness assessments often do not go beyond the survey measuring the level of satisfaction and self-esteem of the participants. This, in turn, causes a visible quantitative pressures, accompanied by insufficient care for quality and inability to use modern techniques to measure the impact of education and training on business performance. As a result, many entrepreneurs treat the investment in training and education of their employees solely as an expense and a disruption of operations. This is due to the fact that managers do not see a direct effect of the investments on the performance of the company. In addition, managers fear possible hazards in the form of expense claims; loss of trained personel to competitors‟ companies, or excessive self-empowerment of the employee. The study is devoted to presentation and discussion of modern techniques measuring the effectiveness of investment in education and training. The list of methods includes an analysis based on objectives, the targeted evaluation, systemic evaluation, judicial evaluation, and assessment prior to the program.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2016, 5, 325
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investment in Human Capital Within the Creative Economy Formation: Case of the Eastern and Central Europe Countries
Inwestycje w kapitał ludzki jako element kształtowania gospodarki kreatywnej: przypadek Europy Środkowo‑Wschodniej
Autorzy:
Londar, Sergiy
Lytvynchuk, Andrii
Versal, Nataliia
Posnova, Tatiana
Tereshchenko, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1024121.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kapitał ludzki
inwestycje w kapitał ludzki
edukacja
finansowanie edukacji
gospodarka kreatywna
innowacyjna gospodarka
human capital
investment in human capital
education
education funding
creative economy
innovation economy
Opis:
The purpose of the article is to determine the link between investing in human capital and the formation of the creative economy. Given that human capital is considered both a factor in the socio‑economic development of countries and a prerequisite for the formation of the creative economy and consequently, for the modernization changes in today’s economy, there is a need to study the areas of investment in human capital. The study is based on an analysis of a number of indicators in Eastern Europe (Ukraine and Moldova) and Central Europe (Poland, the Czech Republic, Romania, Hungary, and Lithuania): total expenditure on education, the analysis of which made it possible to determine the level of education funding in each country; the average cost per pupil/student, which allowed us to identify trends in spending by funding organizations; the share of total expenditure on education in GDP, depending on the level of education, which made it possible to determine the priority and sufficiency of education system funding; the cost allocation indicator by funding organizations; and the human development index, which measures living standards, literacy, education, and longevity. The study also focuses on analyzing data that determine the global innovation index, since its calculation is based on the assessment indicators of human capital and research (education, tertiary education, research, and development) and creative outputs (intangible assets, creative goods, and services, online creativity). Based on the results of the research, it was concluded that human capital is the main factor that boosts the creative economy, and enhancing human capital depends on the level of education and scientific progress in a country. Empirical evidence shows that directing investment in human capital contributes to the formation of the creative economy, improving the competitiveness of countries, and at the same time, ensuring the appropriate rates of their socio‑economic development.
Celem niniejszego artykułu jest określenie wpływu inwestycji w kapitał ludzki na kształtowanie gospodarki kreatywnej. Biorąc pod uwagę fakt, że kapitał ludzki jest dziś uważany zarówno za czynnik rozwoju potencjału społeczno‑gospodarczego krajów, jak i za warunek tworzenia gospodarki kreatywnej, a w konsekwencji zmian modernizacyjnych we współczesnej gospodarce, konieczne jest dokonanie analizy obszaru inwestycji w kapitał ludzki. Niniejsze badanie opierało się na analizie szeregu wskaźników dla krajów Europy wschodniej (Ukraina i Mołdawia) i środkowej (Polska, Czechy, Rumunia, Węgry i Litwa): całkowite wydatki na edukację, którego analiza umożliwiła określenie poziomu finansowania edukacji w kraju; średni koszt na ucznia/studenta, który pozwolił autorom zidentyfikować trendy w wydatkach według organizacji finansujących; udział całkowitych wydatków na edukację w PKB w zależności od poziomu wykształcenia, co umożliwiło określenie priorytetów i wystarczalności finansowania systemu edukacji; wskaźnik alokacji kosztów według organizacji finansujących; wskaźnik rozwoju społecznego, który mierzy poziom życia, umiejętności czytania, wykształcenie i długość życia. Analizie poddano również dane determinujące poziom globalnego wskaźnika innowacyjności, ponieważ podstawą jego obliczeń są w szczególności wskaźniki oceny kapitału ludzkiego i działalności badawczo‑rozwojowej (edukacja, szkolnictwo wyższe, badania i rozwój) oraz dóbr kreatywnych (wartości niematerialne i prawne, produkty i usługi kreatywne, kreatywność online). Wyniki badań pozwoliły na stwierdzenie, że we współczesnych warunkach rozwoju społeczeństwa głównym czynnikiem rozwoju gospodarki kreatywnej jest kapitał ludzki, a rozwój kapitału ludzkiego zależy od poziomu wykształcenia i rozwoju nauki w kraju. Zidentyfikowano główne obszary inwestycji w kapitał ludzki, w tym koszty edukacji i nauki. Dane empiryczne pokazują, że ukierunkowanie inwestycji na rozwój kapitału ludzkiego przyczynia się do tworzenia gospodarki kreatywnej, poprawia konkurencyjność kraju, a jednocześnie zapewnia odpowiednie tempo rozwoju społeczno‑gospodarczego. Dla rozwoju kapitału ludzkiego jako czynnika tworzenia kreatywnej gospodarki konieczne jest zapewnienie odpowiednich inwestycji – podniesienie poziomu wydatków na edukację, rozwój kompetencji zawodowych i talentów ludzkich. Tworzenie gospodarki kreatywnej wymaga dalszej reformy ukraińskiego systemu edukacji, która będzie w stanie zapewnić odpowiedni poziom specjalistycznego szkolenia.
Źródło:
Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe; 2020, 23, 4; 129-148
1508-2008
2082-6737
Pojawia się w:
Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies