Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "”Różewicz”" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Różewicz and Bonhoeffer. On the Margin of the Poem Learning to Walk by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Dakowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648832.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Dietrich Bonhoeffer
learning to walk
Opis:
The departure point of the analysis presented in this article is a poem written by Tadeusz Różewicz learning to walk (nauka chodzenia). The protagonist of the poem is Dietrich Bonhoeffer, who created the theory of “religionless Christianity”. According to Bonhoeffer, a modern Christian has to immerse himself/herself in the “godless” world so that – in tandem with the Saviour – he/she can be experience the final abandonment. The author of this article tries to prove that the theology of Bonhoeffer had a great impact on Różewicz, making him reconsider his viewpoint on faith. Due to Dietrich Bonhoeffer, the poet also found a solution for a basic contradiction that was explicated in the famous poem entitled Bez (Without): “life without god is possible / life without god is impossible”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabrzeża poezji Różewicza
The embankment of Różewicz’s poetry
Autorzy:
Pertek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942779.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Różewicz
poezja
dekonstrukcja
Opis:
In this article, the author attempts to describe the dialectical relationship between poetry and poem. This distinction seems to be as clear, as ambiguous and contradictory. The purpose of this article is therefore to unravel the problem, approaching it from two perspectives. Based on the analysis of a fragment of the poem Woda w garnuszku, Niagara i autoironia (“Water in the Pot, Niagara, and Self-Irony”), the author formulates a thesis of its illusiveness, as poem writing is a transgressive gesture, not subject to the finalization, made on the basis of an endless movement of formation and destruction. Hence the assumption that Różewicz’s only option, and even necessity, is writing. The second part of the article is devoted to the analysis of the line on the na obrzeżach poezji (“outskirts of poetry”), which addresses the problem of writing, or writability of text. The relation between poetry and poem is supplemented here by a third element, the function of the subject, which bearing the mark of the “original” act of exclusion, defines the eponymous “outskirts of poetry”, on the one hand determining the ambiguous boundary of the work (poem), and on the other – maintaining the relevance of the poem being recorded now.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marcin Świetlicki a Tadeusz Różewicz. Dwa głosy o sacrum
Marcin Świetlicki and Tadeusz Różewicz. Two voices on the sacred
Autorzy:
Grzeszna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942511.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Marcin Świetlicki
Tadeusz Różewicz
sacrum
Opis:
Artykuł jest próbą pokazania różnych odniesień do sfery sacrum w oparciu przede wszystkim o poetyckie dokonania Tadeusza Różewicza i Marcina Świetlickiego. W pierwszej części przywołuję perspektywy, które pojawiły się w dotychczasowych książkowych ujęciach problemu sakralności w twórczości autora Niepokoju (chrześcijaństwo, tradycja apofatyczna oraz słaby nihilizm). Ich zestawienie uwydatnia nieuchwytność projektu Różewicza. Tezę tę wspiera przesłanie Ostatniej rozmowy oraz analogie do (prób) malarstwa wykluczającego udział szerszej publiczności. Część druga jest skrótowym ujęciem projektu sacrum Marcina Świetlickiego, uwzględniającym najważniejsze różnice w odkrywaniu sfery świętości w twórczości obu poetów. W odróżnieniu od Różewicza, Świetlicki zamyka swoje poszukiwania w ramach porządku metafizycznego. Jego twórczość można odczytywać jako z góry zaplanowaną opowieść, transformującą wybrane historie biblijne (stwarzanie świata, nadawanie imion nowo narodzonym wzorem prarodziców, wygnanie z raju, oczekiwanie na odrodzenie w Babilonie). Głosy Różewicza i Świetlickiego, choć brzmią podobnie, obwieszczają prawdy odnoszące się do różnych doświadczeń, w odmienny sposób kształtujące przesłanie pozornie spokrewnionej twórczości obu poetów.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figury zaprzeczonej przestrzeni (Różewicz, Celan, Staff)
Figures of a negated space (Różewicz, Celan, Staff)
Autorzy:
Wójcik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942506.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Paul Celan
przestrzeń
druga wojna światowa
Opis:
Przedmiot refleksji stanowi wiersz Tadeusza Różewicza Pomniki. Intertekstualna lektura utworu polega na odczytaniu go w kontekście poezji Leopolda Staffa i Paula Celana. Obecną w wierszu – wspólną dla wymienionych autorów – metaforykę przestrzenną interpretuje się jako formę diagnozy sytuacji duchowej po doświadczeniach ostatniej wojny.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)dokończony dialog w wierszu. Tadeusz Różewicz – Franz Kafka
(Un)finished dialogue in a poem. Tadeusz Różewicz – Franz Kafka
Autorzy:
Urbańska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942513.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Franz Kafka
dialog
„tajemnica”
przerwana rozmowa
Opis:
Przedmiotem refleksji jest poemat Tadeusza Różewicza przerwana rozmowa, który poświęcony jest Franzu Kafce. To utwór o charakterze pożegnalnym, będący w zamyśle poety przede wszystkim ostatnią próbą zmierzenia się z „tajemnicą” prozaika. Próbą, która zamknie tym samym wieloletnie „spotkania” z osobą i dziełem praskiego pisarza. Po 70 latach obcowania z twórczością Kafki Różewicz zdaje się twierdzić w przerwanej rozmowie, że wszystko co wiemy o pisarzu, to świadomość tego, że nigdy nie dotrzemy do fenomenu tej egzystencji i twórczości, zatrzymując się jedynie na poziomie niewyrażalnego.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Różewicz, Ciemne źródło
Tadeusz Różewicz, Ciemne źródło ("Dark Source")
Autorzy:
Przymuszała, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942512.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
szaleństwo w literaturze
mit artysty
choroba psychiczna
Opis:
Artykuł interpretujący Ciemne źródła Tadeusza Różewicza odsłania kulturowe problemy z postrzeganiem osób psychiczne chorych (widoczne zwłaszcza w kontekście romantycznego uwznioślenia choroby). W ujęciu poety cierpienie „szalonych” nie jest w żaden sposób „dowartościowywane”: pokazanie osób znajdujących się w trudnych, zagmatwanych sytuacjach nie stanowi powodu ich gloryfikowania (istotny w tym przypadku jest kontekst zdecydowanej niechęci poety wobec różnego typu artystycznych mitologii opartych na uwzniośleniu cierpienia). U Różewicza między wywyższaniem a piętnowaniem kryje się zwykłe ludzkie cierpienie – prowokujące do pytania o spychaną w nieświadomość przez „zdrowych” ludzką słabość. Różewicz piszący o psychicznie chorych jest poetą odsłaniającym obawy przed nieporadnością, zależnością, samotnością. Bywają one także „ciemnym źródłem” twórczości.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stary Różewicz czyta starego Staffa – i co z tego wynika?
Old Różewicz reads old Staff – and what that means?
Autorzy:
Pietrych, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942523.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Appendix z tomu szara strefa
antologia Kto jest ten dziwny nieznajomy
Opis:
Zawarty w tomie szara strefa (2002) cykl Appendix, w którym Tadeusz Różewicz daje swoistą replikę dziewięciu późnych wierszy Leopolda Staffa jest w artykule punktem wyjścia do krytycznego spojrzenia na stosunek Różewicza do twórczości i osoby autora Wikliny, stosunek daleki od jednoznaczności, mimo deklaracji uwielbienia dla „Starego Poety”, jak Różewicz Staffa nazywał. Jednocześnie podjęta zostaje próba weryfikacji utrwalonych w historii literatury polskiej przekonań na temat wpływu twórczości młodego Różewicza na ostatnie tomy poetyckie Staffa, przekonań ukształtowanych nie bez udziału samego Różewicza, szczególnie jako autora antologii wierszy Staffa Kto jest ten dziwny nieznajomy (1964), zawierającej Posłowie, które jest jedną z najważniejszych wypowiedzi Różewicza na temat poezji.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recycling Tadeusza Różewicza jako poemat satyryczny
Recycling by Tadeusz Różewicz as a satirical poem
Autorzy:
Sidoruk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942524.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
satyra
parodia
ironia
poemat satyryczny
Tadeusz Różewicz
Opis:
W artykule zanalizowane zostały sposoby przejawiania się satyryczności w poemacie recycling Tadeusza Różewicza. Wskazując na ścisły związek między dążeniem Różewicza do poszerzania granic poezji a postawą satyryka, autorka dowodzi, że poeta ten jest mistrzem satyry sarkastycznej, poważnej i zaangażowanej, a najlepsze efekty artystyczne jako satyryk osiąga wówczas, gdy przejawiająca się w jego utworach satyryczność znajduje kontrapunkt w liryczności. Zdaniem autorki różnorodność tonacji i środków, za pośrednictwem których manifestuje się w recyclingu satyryczność, a także ostentacyjne balansowanie na granic poezji, pozwala uznać ten poemat za przełomowy w procesie przemian, jakim ulegała satyra w poezji Różewicza.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie/mówienie/pisanie. Różewicz wobec oratury i tekstu (Czytanie książek z tomu Płaskorzeźba)
Reading/speaking/writing. Różewicz’s approach to orature and text (Czytanie książek (“The Reading of Books”) from the collection Płaskorzeźba (“Bas-Relief”))
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942509.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
wiersz "Czytanie książek"
oratura
tekstura
Opis:
Wiersz Tadeusza Różewicza Czytanie książek wpisuje się w krąg autotematycznych i autoreferencjalnych utworów poety. Refleksji zostaje poddana granica między rzeczywistością a literaturą. Poruszany przez autora problem reprezentacji omawiam poprzez kategorie lektury (punktem wyjścia czyniąc wieloznaczność tytułowego „czytania”), oratury i tekstury. Spopularyzowane przez antropologię literatury kategorie oralności i piśmienności przyłożone do Czytania książek pomagają w „bliskim czytaniu”, stając się poręczną kategorią interpretacyjną. Wywołane przez nie problemy hermeneutyczne (w rozumieniu siebie, świata i tekstu) niekiedy potwierdzają, niekiedy zaś modyfikują obecne w krytyce odczytania całego dzieła Różewicza.
Tadeusz Różewicz’s poem Czytanie książek (“The Reading of Books”) is part of a cy- cle of auto-thematic and self-referential works by the poet. The boundary between reality and literature is examined. I am discussing the problem of representation addressed by the author by categories of reading (making the starting point the am- biguity of the eponymous “reading”), orature and texture. Categories of orality and literacy, popularized by the anthropology of literature, applied to Czytanie książek facilitate a “close reading” and became a handy interpretive category. Hermeneutic problems caused by it (in understanding oneself, the world, and the text) some times confirm and sometimes modify the critical readings of Różewicz’s entire work.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Tadeusza Różewicza w radiu
The work of Tadeusz Różewicz on radio
Autorzy:
Zwolińska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649041.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Tadeusz Różewicz
radio
radio drama
dramatic arts
adaptations
poetics of collage and recycling
Opis:
In the article I focus on the works of Tadeusz Różewicz presented on Polish Radio, of which the most numerous are the works of dramatic art adapted for radio, such as: Akt przerywany [The Interrupted Act], Białe małżeństwo [White Wedding], Kartoteka [The Card Index], Kartoteka rozrzucona [The Card Index Scattered], Odejście Głodomora [The Starveling Leaves], Pogrzeb po polsku [Polish funeral], Stara kobieta wysiaduje [The Old Lady Sits Waiting], Śmieszny staruszek [The Funny Old Man], Świadkowie albo nasza mała stabilizacja [The Witnesses, or our little stabilisation], Wyszedł z domu [He Left Home]. Apart from this, Różewicz’s one acters have been broadcast as radio dramas titled Teatr niekonsekwencji [Theatre of Inconsistency]. His poetry have been utilised with varying degrees of success, forming the basis for such poetic programmes as Radio w radiu [Radio on radio], based on a selection of poems from the volumes Uśmiechy [Smiles], or Recykling [Recycling]. A separate group is constituted by programmes forming a kind of tribute to poetic masters: Prus (Rozmowy w Alei Zdrowia) or Staff (Tadeusz Różewicz pisze Staffa). Apart from this, I’m interested in programmes presenting the author’s prose in the collected work Matka odchodzi [Mother Leaves], and also the cycle of five interviews Dialogi poetów. Rozmowy o życiu [Poets’ Dialogue. Conversations about life], being the result of the meeting of Tadeusz Różewicz and Czesław Miłosz in the Teatr Słowacki in Kraków in July 1999. Comparing the radio versions of the texts of these dramas, I arrive at the conclusion that in the majority of cases the directors and engineers of these adapted dramas, falling back on the caveat “based on”, made bold choices, shortening individual scenes or omitting them entirely. In addition, I consider that the creators of these dramas were not attempting to excessively modernise Różewicz’s art, maintaining their climate, their specific rhythm, based on their fragmentary nature, the sequence of scenes as well as the poetics of collage and recycling.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 39, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From manuscript to first printed edition. On the early variants of the poem “Ranny” by Tadeusz Różewicz
Od rękopisu do pierwodruku. O wczesnych wariantach wiersza “Ranny” Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Woźniak-Łabieniec, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041990.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz – poezja
archiwum literackie
rękopisy
tygodnik „Odrodzenie”
Tadeusz Różewicz – poetry
literary archive
manuscripts
Odrodzenie weekly
Opis:
Tadeusz Różewicz was a poet for whom works of literature, poetry in particular, were never finite entities. He often changed his poems in consecutive editions. This article discusses the poem Ranny, several versions of which have survived, and which was included in Różewicz’s first poetic collection entitled Niepokój (1947). The discussion applies to the initial four versions of the poem: its evolution starting with the manuscript kept in the archive of the writer’s brother (Stanisław Różewicz), through two typescripts kept in the Archive of the “Odrodzenie” journal, to the first printed edition from that journal. The changes introduced by the poet, who in his actions seems true to the principles of the avant-garde, striving to fulfil the principle proposed by Julian Przyboś, whom he considered a master: the least words, the most content.
Tadeusz Różewicz był poetą, dla którego twórczość literacka, zwłaszcza poetycka traktowana była jak nie do końca zamknięty proces. Wielokrotnie zmieniał swe wiersze w kolejnych wydaniach. Tematem artykułu jest wiersz Ranny, którego zachowało się kilka wersji, a który wszedł do pierwszego tomu poetyckiego Niepokój (1947). Przedmiotem opisu są cztery pierwsze wersje wiersza – jego ewolucja, począwszy od rękopisu zachowanego w archiwum brata pisarza (Stanisława Różewicza), poprzez dwa maszynopisy zachowane w Archiwum czasopisma „Odrodzenie” po pierwodruk z tegoż pisma. Zmiany wprowadzane przez poetę, który w swych działaniach okazuje się wiernym uczniem awangardy, zmierzają do realizacji idei jego mistrza Juliana Przybosia: minimum słów, maksimum treści.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 201-216
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komizm a intertekstualia w późnej twórczości Tadeusza Różewicza
Comedy and intertextuality in the late works by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Kissin, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942507.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
intertekstualność
parafrazy komiczne
parodia
trawestacja
postmodernizm
Opis:
U Różewicza intertekstualność stanowiła zawsze ważną kategorią, związaną z imperatywem dialogowości - wielogłosowość ta stopniowo narasta w dziełach „poety z Radomska”. W późnej jego twórczości, już w latach 90., następuje zwrócenie się ku wzorcom estetycznym postmodernizmu. Pisarz ponadto wraca do projektów komiczności z początków swojej twórczości — tak na przykład w tomie Kup kota w worku pojawia się żywioł satyryczny. Parafrazy komiczne Różewicza, w zależności od tego czy modelem dla nich staje się wzorzec literacki czy rzeczywistość pozajęzykowa, zaliczyć można do parodii lub trawestacji. Różny jest też stosunek autora do wykorzystywanego tekstu, przebiega on od „pogodnych uśmiechów” (Staff, Filipowicz) do ostrza krytyki (Derrida, Masłowska). Niezależnie jednak od tego główną metodą jaką osiągany jest żart jest metoda komizmu degradacyjnego. Intertekstualność u Różewicza jest zawsze aktywna znaczeniotwórczo. Jego teksty reinterpretują prototyp, a przez to twórczo ingerują w teraźniejszość.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamościowe narracje Różewicza. Projekt (nie)dokończony. Rec. książki Wojciecha Browarnego, „Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość”, Universitas, Kraków 2013, ss. 582
Różewicz’s identity narratives. The (un)completed project
Autorzy:
Stankowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942819.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish modern literature
identity
anthropology literature
regionalism
polska literatura nowoczesna
tadeusz różewicz
tożsamość
antropologia literatury
regionalizm
Opis:
Książka Wojciecha Browarnego zatytułowana „Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość” to świetnie pomyślana, rzetelna źródłowo i inteligentna interpretacyjnie próba opisania prozy Różewicza jako arty-stycznego studium, świadectwa, refleksji nad tożsamością człowieka drugiej połowy XX wieku. Autor czyta opowiadania, publicystykę, szkice bio-graficzne i wspomnienia, reportaże, fragmenty dziennika, wybrane wypowiedzi metaliterackie twórcy „Ocalenia” jako wielogłos połączony osnową tożsamościowej narracji, sprofilowanej zarówno wobec losu współczesnego pisarzowi Polaka, jak i biografii własnej Różewicza. Tożsamościowa refleksja odczytana zostaje tu jako zapis „autokreacji w kulturze”, równo-znacznej z „indywidualną propozycją rozumienia tego, co zbiorowe i wspólne w jednostkowym doświadczeniu”, jako wyraz „interpretacji wzorców osobowych, opis związku między dawnymi i nowymi obrazami człowieka w kulturze, próby scalenia przeżyć osobistych z pamięcią historyczną i obecnymi w nowoczesności tradycjami”.
Wojciech Browarny’s book entitled “Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość” is an ingenious, reliable and intelligent attempt to interpret Różewicz’s prose as an artistic study, a testimony, or a reflection on the identity of the man the second half of the twentieth century. The author reads short stories, essays, biographical sketches and memoirs, reports, diary fragments, and selected meta-literary texts by the poet as a polyphony bound with the matrix of identity narrative, profiled both to the fate of a contemporary Pole and Różewicz’s own biography. The identity reflection is interpreted here as a record of “self-creation in culture,” synonymous with “individual proposal of understanding of the collective and the shared in the individual experience” as an expression of “interpretation of role models, a description of the relation between the old and new images of human culture, an attempt to merge personal experience with historical memory and traditions present in the modernity”.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notatki na marginesie dwóch wierszy Tadeusza Różewicza
Notes on the margins of two poems by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Brzozowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942517.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
poezja polska XXI wieku
Tadeusz Różewicz
wiersze o śmierci
późne wiersze starego poety
Opis:
Przedmiotem notatek są dwa późne wiersze Tadeusza Różewicza, wiersze o fundamentalnych Różewiczowskich problemach: o śmierci oraz o kondycji współczesnego człowieka. Pierwsza część notatek przynosi zwięzłą próbę określenia zasadniczych treści oraz kontekstów wiersza Wrota śmierci, poświęconego pamięci zmarłego w 2005 roku Henryka Bereski. Druga część — jest próbą interpretacji wiersza bez tytułu jako utworu, w którym poeta — na ład bilansu czy podsumowania — zapisał istotę swoich poglądów na naturę współczesnego człowieka.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia wstydu – wokół utworu przyj dziewczę przyj Tadeusza Różewicza
The problem of shame – on the poem przyj dziewczę przyj (“push girl push”) by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942520.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Różewicz
późna twórczość
ironia
wstyd
Opis:
W artykule została przeprowadzona interpretacja utworu Tadeusza Różewicza przyj dziewczę przyj z tomu Kup kota w worku (2008). Konteksty współczesnych przemian kulturowych pozwalają odczytywać utwór jako wyrazisty akt sprzeciwu wobec rozpadu więzi wspólnotowych i erozji reguł komunikacji. W przestrzeni wirtualnej zastępującej dziś wcześniej funkcjonujące obiegi komunikacyjne dochodzić może, zdaniem Różewicza, jedynie do kalekiej i podlegającej rozmaitym zafałszowaniem symulacji porozumienia.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies