Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ": Second Polish Republic" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Free Cossacks and the Second Polish Republic
Wolne Kozactwo i II Rzeczpospolita
Autorzy:
Komar, Vołodymyr
Szymanowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050694.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Poland 1918–1939
USSR
Cossacks
military intelligence (Poland)
Prometheism
Polska 1918–1939
ZSRR
Kozacy
wywiad wojskowy (Polska)
prometeizm
Opis:
Począwszy od XVI w. Kozacy byli jednym z narzędzi ekspansji Imperium Rosyjskiego. Służyli również do tłumienia antyrosyjskich i antycarskich powstań oraz buntów. Jeszcze w trakcie wojny domowej w Rosji Kozacy byli przez bolszewików poddawani represjom, a często i eksterminacji. Po zakończonej wojnie rozpoczął się proces rozkozaczania społeczności kozackiej i likwidacji jej odrębności. Nic zatem dziwnego, że Kozacy szukali sojuszników, w tym również w nowo odrodzonej Rzeczypospolitej. W latach 1919–1920 do Warszawy przyjeżdżali przedstawiciele wojsk kozackich w celu nawiązania współpracy wojskowej przeciwko Armii Czerwonej. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej u boku Wojska Polskiego walczyło około 6000–7000 Kozaków. Po zakończonej wojnie tysiące Kozaków pozostały na emigracji w Polsce. Inne większe ich skupiska znajdowały się we Francji, w Niemczech, Jugosławii, a także w Czechosłowacji. Jednym z najaktywniejszych działaczy kozackich był Ignat Biłyj. Dzięki jego zabiegom władze polskie udzieliły wsparcia finansowego kozackiej akcji niepodległościowej, która uzyskała większą przychylność po dojściu do władzy marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1927 r. w stolicy Czechosłowacji – Pradze powstał Komitet Wolnego Kozactwa złożony z Kozaków dońskich i kubańskich. Organizacja ta miała swym zasięgiem objąć możliwie najszerzej emigrację kozacką rozsianą w różnych państwach Europy, a nawet poza nią, w celu zjednoczenia jej do walki przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Pomoc udzielana tej emigracji była jednym z elementów akcji prometejskiej zainicjowanej przez Józefa Piłsudskiego. Patronat nad akcją prometejską objął Oddział II Sztabu Generalnego / Głównego Wojska Polskiego (czyli organ wywiadu i kontrwywiadu wojskowego II Rzeczypospolitej), przy współpracy z Ministerstwem Spraw Zagranicznych i innymi instytucjami.
In the 19th and early 20th centuries, the Cossacks were used to suppress anti-Russian and anti-tsarist uprisings and revolts. However, during the Civil War in Russia, the Cossacks were subjected to repression and often extermination by the Bolsheviks. After the end of the war, the process of decossackization and elimination of the Cossack separateness began. It is therefore not surprising that the Cossacks sought allies, also in the newly reborn Republic of Poland. In the years 1919–1920, Cossack army representatives came to Warsaw in order to establish military cooperation against the Red Army. About 6–7 thousand Cossacks fought in the Polish-Soviet War. After the end of the war, thousands of Cossacks remained in exile in Poland. Other major clusters of Cossacks were found in France, Germany, Yugoslavia and Czechoslovakia. One of the most prominent Cossack activists was Ignat Bilyi. Thanks to his efforts, the Polish authorities gave financial support to the Cossack independence campaign, which gained more favour after the coming to power of Marshal Józef Piłsudski. In 1927, in Prague, the capital of Czechoslovakia, the Free Cossacks Committee was established, consisting of Kuban and Don Cossacks. This organization was meant to cover as widely as possible the Cossack emigration scattered across Europe and even beyond, in order to unite it in the fight against the Soviet Union. The help given to this emigration was one of the elements of the Promethean action initiated by Józef Piłsudski. The Promethean campaign was held under the patronage of the Second Department of Polish General Staff (i.e. the body of military intelligence and counterintelligence of the Second Polish Republic) in cooperation with the Ministry of Foreign Affairs and other institutions.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 1; 169-203
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja regulacji prawnych kąpielisk w II Rzeczypospolitej
Evolution of legal regulations for bathing areas in the Second Polish Republic
Autorzy:
Bobkier, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19969540.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kąpielisko
prawo wodne
zakłady kąpielowe
zakłady kąpielowe rytualne dla ludności żydowskiej
uzdrowiska
bathing beach
water law
bathing establishments
ritual bathing establishments for the Jewish population
health resorts
Opis:
Po odzyskaniu przez Polskę w 1918 r. niepodległości podjęto szereg działań legislacyjnych mających na celu unormowanie zagadnień związanych z kąpieliskami. W polskim języku prawnym termin kąpielisko posiadał w okresie międzywojennym dwa znaczenia: sanitarne – zakładów kąpielowych (publicznych łaźni, miejsc utrzymania higieny) oraz miejsc, miejscowości wypoczynku nad wodą. Regulacje prawne miały w szczególności na celu unifikację pięciu pozaborczych systemów prawnych w jeden system. Wyjątkowe opóźnienia cywilizacyjne występowały na obszarze dawnego zaboru rosyjskiego. Szczególne przepisy obowiązywały w zakresie zakładów kąpielowych rytualnych dla ludności żydowskiej. Ustawa o uzdrowiskach z 1922 r. przewidywała szczególny reżim prawny dla kąpielisk morskich. Kolejnym źródłem regulacji było rozporządzenie o urządzeniu i utrzymywaniu zakładów kąpielowych publicznych z 1922 r., które regulowało, w ramach jednego aktu prawnego, tak „kąpieliska” w dzisiejszym znaczeniu tego słowa, jak i zespoły urządzeń sanitarnych służące utrzymaniu higieny. Kolejny ważny krok stanowiła ustawa wodna z 1922 r., która nie zawierała definicji legalnej terminu „kąpielisko”, ustanawiając jedynie zasadę powszechnego dostępu do wód publicznych. Ustawa ta wprowadziła, obowiązującą do dziś w kolejnych ustawach Prawo wodne, zasadę uzyskania zgody organów wodnoprawnych na otwarcie kąpieliska. Najpełniejsza w II Rzeczypospolitej regulacja kąpielisk w zbiornikach słodkowodnych i słonowodnych zawarta została w przepisach rozporządzenia o zakładach kąpielowych z 1936 r. Ten akt prawny obowiązywał już na obszarze całego kraju i regulował wszelkie instytucje kąpielowe, przeznaczone do publicznego użytku dla celów higienicznych, sportowych, a także rytualnych. W porządku prawnym Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej oraz III RP kąpielisko występowało jako pojęcie wieloznaczne, odnoszące się zarówno do urządzenia sanitarnego, jak i miejsca do pływania do roku 1998.
After Poland regained independence in 1918, a number of legislative measures were taken to regulate bathing-related issues. In the Polish legal language, the term bathing had two meanings in the interwar period: sanitary – bathing establishments (public baths, places of hygiene) and places to rest by the water. The legal regulation was aimed, in particular, at the unification of five post-partition legal systems into one system. Exceptional civilization delays occurred in the area of the former Russian partition. Special provisions were in force in the field of ritual bathing establishments for the Jewish population. The Act on health resorts of 1922 provided for a special legal regime for sea bathing areas. Another source of regulation was the Ordinance on the organization and maintenance of public bathing establishments of 1922, which regulated, within a single legal act, both „bathing areas” in the present meaning of the word as well as sets of sanitary facilities for maintaining hygiene. The next important step was the Water Act of 1922, which did not contain a legal definition of the term „bathing beach” also established the principle of universal access to public waters. This act introduced the principle of obtaining the consent of the water-legal authorities to open a bathing water, which is still binding in subsequent acts of the Polish Water Law. The most complete regulation of bathing sites in freshwater and saltwater reservoirs in the Second Polish Republic was contained in the Provisions of the regulation on bathing establishments of 1936. This legal act was already in force throughout the country and regulated all bathing institutions intended for public use for hygiene, sports, and also ritualistic. In the legal order of the Polish People’s Republic and the Third Republic of Poland, the bathing facility appeared as an ambiguous term, referring to the sanitary facilities and the place for swimming until 1998.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2021, 24; 47-79
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Moraczewska (1873-1958). Kobieta-polityk II Rzeczypospolitej
Zofia Moraczewska (1873-1958). The Woman-Politician of the Second Polish Republic
Autorzy:
Florczak, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104579.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The general aim of this article is to present Zofia Moraczewska (1873-1958) as a socialist, fighter for Polish independence, a leader of many Polish feminine movements in Austrian sector of partitioned Poland and in the Second Republic and as member of a Parliament in 1919-1922, 1928-1930 and 1930-1935. From 1896 she was member of Polish Social-Democratic Party of Galicia and Silesia (Polska Partia Galicji i Śląska - PPSD) in which she concentrated on equality of women and workers’ rights. During the First World War Zofia Moraczewska as the President of League of Women Galicia and Silesia (Liga Kobiet Galicji i Śląska), which was connected with Leading National Committee (Naczelny Komitet Narodowy), stood up for Polish rights to independence. She, like her husband Jędrzej Moraczewski, was a follower of Józef Piłsudski group composed of activists, aiming for regaining of the indcpedence of Poland. After regaining the independence, Zofia Moraczewska was elected, in 1919, to Legislative Sejm as the only one female representative of the socialist movement. She was the first woman who spoke in Polish parliament. As a parliamentarian she continued fighting for equality of women and workers rights. After dissolving the Parliament in 1922 she resigned from political activity for the next four years. After coup d ’etat of May she joined new politic group supported J. Piłsudski’ s governments. She became the president of new pro-government women organisation Women’ Civil Work Union (Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet - ZPOK). In 1928 and 1930 she was elected to the Parliament from the list of Non-party Block of Co-operation with the Government (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem - BBWR). During the cadences of 1928-1930 and 1930-1935 she was a member of parliamentarian club of BBWR and she usually supported political ideas of the club. In 1932 and 1933 after passing ‘the uniting laws’ there arose a conflict between Z. Moraczewska and the President of BBWR Walery Sławek. As a result of the conflict Z. Moraczewska had to resign from the position of the president of ZPOK. In 1935 she and her followers left the Union and created new organisation the Social Mutual Aid of Women (Samopomoc Społeczna Kobiet - SSK). From 1935 she was staying away from mainstream political life in Poland. Until she died she was faithful to her social political ideas, which were the same as her husband’s, Jędrzej Moraczewski the first Prime Minister of the Second Republic. The most important aims of her activity were connected with equality of women and workers rights. Zofia Moraczewska died the 19 of November 1958. She left a few versions of her memoirs, which are useful sources for studying feminine movements in Poland between wars.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2003, 77; 125-145
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Striving for modernity: The jewellery making in The Second Polish Republic (1918–1939)
Ku nowoczesności: jubilerstwo w II Rzeczypospolitej (1918–1939)
Autorzy:
Lipczik, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142131.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
biżuteria
historia biżuterii
polska biżuteria
międzywojenna Polska
przemysł jubilerski
biżuteria art déco
Powszechna Wystawa Krajowa
jewellery
jewellery history
Polish jewellery
interwar Poland
jewellery industry
art déco jewellery
The Polish General Exhibition
Opis:
The article attempts to describe the condition of jewellery making in interwar Poland and to indicate the major problems hampering its development. While discussing the jewellery exhibition at the Polish General Exhibition in 1929, the main trends in the commercial vein, as well as the most important representatives of the industry were indicated. Attention was also paid to the jewellers, whose works might be an example of the search for the Polish Art Déco style. Based on the content published in the domestic trade press, which was the main communication platform for the craftsmen and merchants in Poland, the influence of the world’s leading French industry was highlighted. It was noted that even though the jewellers in Poland faced many difficulties throughout the interwar period, they tried to learn from the experiences of their colleagues from Paris. This applied to issues related to the design and manufacturing of jewellery as well as running businesses. As one of the first devoted to the topic, the paper may serve as reference for further research related to jewellery making in the 1920s and 30s, not merely in Poland, but also in East-Central Europe.
Artykuł stanowi próbę opisania sytuacji jubilerstwa w międzywojennej Polsce oraz wskazania głównych problemów hamujących jego rozwój. Omawiając wystawę biżuterii na Powszechnej Wystawie Krajowej w 1929 r., wskazano główne trendy w produkcji, a także najważniejszych przedstawicieli branży. Zwrócono również uwagę na jubilerów, których prace mogą być przykładem poszukiwań polskiego stylu art déco. W oparciu o treści publikowane na łamach krajowej prasy branżowej, która stanowiła główną platformę komunikacji dla rzemieślników i kupców w Polsce, uwypuklono wpływ czołowego na świecie przemysłu francuskiego. Zauważono, że choć jubilerzy w Polsce napotykali w okresie międzywojennym wiele trudności, starali się czerpać z doświadczeń swoich kolegów z Paryża. Dotyczyło to zagadnień związanych z projektowaniem i produkcją biżuterii oraz prowadzeniem działalności gospodarczej. Jako jeden z pierwszych poświęconych tej tematyce, artykuł może stanowić punkt odniesienia dla dalszych badań związanych z biżuterią w latach 20. i 30. XX wieku, nie tylko w Polsce, ale także w Europie Środkowo-Wschodniej.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2021, 7; 119-133
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza statystyczna wybranych aspektów handlu zagranicznego II Rzeczypospolitej
The Statistical Analysis of Selected Aspects of the Foreign Trade of the Second Polish Republic
Autorzy:
Bębnowski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687728.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
handel zagraniczny
II Rzeczypospolita
analiza statystyczna
foreign trade
Second Polish Republic
statistical analysis
Opis:
Economic history is an interdisciplinary science, developing in the contact between history and economics, although this kind of studies often needs to refer to the achievements of other disciplines. In the economic history research it seems to be inspiring to use for example economic methods. The aim of this article is to present the results of statistical analysis which was about selected aspects of the Polish foreign trade in the interwar period. The data are obtained from ‘The Small Statistical Yearbook’ for years 1930–1939 and cover the period 1922–1939. The tests were conducted using statistical program ‘Gretl’ and the results were confronted with the selected literature. The analysis concerned the following dependences: import and export in Poland; import and domestic trade turnover in Poland; export and domestic trade turnover in Poland; Polish global import and import through the port of Gdynia; Polish global import and import through the port of Gdansk; Polish global export and export through the port of Gdynia; Polish global export and export through the port of Gdansk. There were also researched: the share of import through the ports of Gdynia and Gdansk in Polish global import, the share of export through the ports of Gdynia and Gdansk in Polish global export, the commodity composition of Polish import and export. For that purpose there were constructed the simple econometric models, based on the method, which is Pearson correlation coefficient. There were used basic descriptive statistics (arithmetic mean and median) and constructed the corresponding graphs and tables.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2016, 16; 157-188
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inteligencja polska w służbie państwowej II Rzeczypospolitej (zarys problematyki)
Polish intelligentsia in the state service of the Second Polish Republic (outline of the problem)
Autorzy:
Litwiński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687518.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
inteligencja
„państwowa służba cywilna”
Druga Rzeczpospolita
intelligentsia
“state civil service”
the Second Polish Republic
Opis:
Polish intelligentsia shaped over the nineteenth century was to fulfill various tasks. One of the most important was the “state service”, implemented, among others, by working on stateowned posts. The euphoria of the independence regained in 1918 accompanied the concern for the proper organizationof a state that did not even have a nationwide government, and several political centers pretended to be in power. The country was destroyed and famished, and the borders had to be marked out by armed forces, despite the fact that there was actually no uniform army. There was no administrative apparatus that would turn economic and social-political life into peaceful work. It is not surprising that the Polish intelligentsia had an important role to play in this case, and the functioning of the state depended primarily on the number and quality of personnel it could have at its disposal. It should be noted that certainly the process of building the state and creating its apparatus have activated a fairly wide circle of professionals and activists among the intelligentsia, who did even titanic work in the difficult conditions of the interwar period, which was visible in the reconstruction and organization of the new Polish state and ensuring conditions for peaceful existence.
Inteligencja polska ukształtowana na przestrzeni XIX w. miała spełniać różnorodne zadania. Jednym z najważniejszych była „służba państwowa”, realizowana między innymi poprzez pracę na państwowych etatach. Euforii z odzyskanej w 1918 r. niepodległości towarzyszyła troska o odpowiednie zorganizowanie państwa, które nie miało nawet ogólnopolskiego rządu, a kilka ośrodków politycznych pretendowało do władzy. Kraj był zniszczony i wygłodzony, a do tego granice trzeba było wytyczać drogą zbrojną, pomimo tego, że właściwie nie było jednolitej armii. Brakowało aparatu administracyjnego, który przestawiłby życie gospodarcze i społeczno-polityczne na pracę pokojową. Nic dziwnego, że polska inteligencja miała w tym przypadku do odegrania istotną rolę, a funkcjonowanie państwa zależało przede wszystkim od liczebności i jakości kadr, jakimi mogło dysponować. Należy zaznaczyć, że z pewnością proces budowy państwa oraz tworzenie jego aparatu zaktywizowały do działania dość szerokie grono fachowców i działaczy wśród inteligencji, którzy wykonywali tytaniczną wręcz pracę, w trudnych przecież warunkach dwudziestolecia międzywojennego, co było widoczne w odbudowie i organizacji nowego państwa polskiego oraz zapewnieniu warunków do pokojowej egzystencji.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2018, 19; 81-99
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy społeczne Galicji Zachodniej w początkach II Rzeczypospolitej (wybrane zagadnienia)
Social Problems in Western Galicia at the beginning of the Second Polish Republic (selected issues)
Autorzy:
Przeniosło, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19963894.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
In the first months of the regained independence Polish lands experienced serious social and economic problems. So it was in Western Galicia. The most urgent issues were to secure food supplies and take organized care of the people who found themselves in a difficult situation (poverty, unemployment). In Western Galicia the responsibility for social assistance was largely taken by the Polish Liquidation Committee which closely collaborated on a number of issues with local governments and various organizations. The main obstacles in providing active assistance were limited financial resources and the difficulties in gathering the required amount of food. Despite the rather serious food shortages in West Galicia there were no cases of prolonged shortages of basic foodstuffs, such that could jeopardize life and health of the public on a larger scale. The disorganized labor market needed a lot of intensive initiative. Similarly to other Polish lands, at the beginning of independence Western Galicia had to face high crime rate. It partly resulted from the weakening of the security service and the ineffectiveness of judicial authorities. Another issue which destabilized the social order were ethnic conflicts.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2013, 12; 87-102
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obchody świąt państwowych w Rudzie Pabianickiej w okresie międzywojennym (1923–1939)
Celebrations of national holidays in Ruda Pabianicka in the interwar period (1923–1939)
Autorzy:
Stawiszyńska, Aneta Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19984689.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
obchody
święta państwowe
Ruda Pabianicka
Druga Rzeczpospolita
celebrations
public holidays
the Second Polish Republic
Opis:
Ruda Pabianicka jako miasto funkcjonowała jedynie przez 16 lat, a mianowicie w latach 1923–1939. Przez ten stosunkowo krótki okres władze miasta oraz jego mieszkańcy starali się wypracować własne tradycje, wśród których wymienić warto obchody świąt narodowych. Na obchody te składały się uroczystości religijne zarówno w kościele katolickim, jak i ewangelickim, a ponadto uroczystości kulturalne, czyli przedstawienia, projekcje filmów czy koncerty, a także imprezy sportowe. Wspomniane działania miały też na celu budowanie tożsamości miasta i wzbudzanie lokalnego patriotyzmu.
Ruda Pabianicka functioned as a town only for 16 years, namely in the years 1923–1939. During this relatively short period, the city authorities and its inhabitants tried to develop their own traditions, including the celebration of national holidays. These celebrations included both religious ceremonies, both in the Catholic and Evangelical churches, as well as cultural celebrations, i.e. performances, film screenings, concerts, and sports events. The aforementioned activities were also aimed at building the city’s identity and arousing local patriotism.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2021, 24; 131-144
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z regionalnej historii więziennictwa II Rzeczypospolitej. Więzienie karne w Drohobyczu na Górce w latach 1918-1939. Wybrane zagadnienia
From the regional history of the prison system of the Second Polish Republic. Prison in Drohobycz on Górka in 1918–1939. Selected issues
Autorzy:
Razyhrayev, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050736.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Second Polish Republic
Drohobycz
prison
prisoner
organization
security guard
II Rzeczypospolita
więzienie
więzień
organizacja
dozorca
Opis:
Artykuł jest próbą zaprezentowania regionalnej historii więziennictwa II Rzeczypospolitej na przykładzie więzienia w Drohobyczu. Omówiono jego powstanie oraz proces włączenia do polskiego systemu penitencjarnego. Opisano strukturę organizacyjną kadrową, przedstawiono wybrane elementy życia codziennego więźniów, choć bez charakterystyki grupy więźniów politycznych, gdyż jest to zagadnienie wymagające osobnego ujęcia. W okresie międzywojennym zakład karny w Drohobyczu (Więzienie karne w Drohobyczu na Górce) należał do więzień I klasy i był jedną z największych tego typu jednostek II Rzeczypospolitej, przeznaczonych dla najbardziej niebezpiecznych przestępców, odsiadujących kary długoterminowego i dożywotniego pobytu w więzieniu. Więzienie, mające zastąpić lwowskie Brygidki, rozpoczęło działalność w 1913 r. Poniosło poważne straty materialne w okresie Wielkiej Wojny (1914–1918). Prace remontowe w latach dwudziestych pozwoliły na uruchomienie nowoczesnego zakładu karnego, którego infrastruktura rozwijała się intensywnie w kolejnym dziesięcioleciu. W tym czasie na jego terenie powstał okręgowy szpital dla nerwowo i psychicznie chorych więźniów, który obsługiwał osadzonych z apelacji krakowskiej oraz lwowskiej. Ponadto na obszarze więzienia istniała duża szkoła ogrodnicza. Jednocześnie w tym czasie placówka borykała się z problemem przeludnienia – pod koniec 1934 r. przebywało w niej ponad 1450 osób. Więźniowie nie tylko wykonywali różnego rodzaju prace w warsztatach i gospodarstwie zakładu karanego, ale też mieli dostęp do opieki duchownej oraz życia kulturalno-oświatowego.
The article is an attempt to present the regional history of the prison system of the Second Polish Republic on the example of the prison in Drohobycz. The establishment and the process of integration of the above-mentioned prison into the Polish penitentiary system were characterized, the specificity of its organization and staffing were determined, and selected elements of everyday life of prisoners were presented. At the same time, the author did not take up the issue of the characteristics of political prisoners, believing that it was a topic for a separate approach. In the interwar period, the prison in Drohobycz (Drohobycz Prison on Górka) belonged to the 1st class and was one of the largest penal units of the Second Polish Republic intended for the most dangerous criminals sentenced to long-term and life imprisonment. The prison, which was to replace the Lwów “Brygidki”, was opened in 1913. It suffered serious material losses during the Great War (1914–1918). Renovation works, carried out in the 1920s, allowed for the launch of a modern prison, the infrastructure of which developed intensively in the next decade. At that time, in Drohobycz prison was established a district hospital for mentally ill prisoners, serving prisoners from the Kraków and Lwów appellations. Moreover, there was a large gardening school there. At the same time, the prison was suffering from severe overcrowding, and at the end of 1934, it had more than 1,450 people. The prisoners did not only perform various types of work in the workshops and on the farm of the prison, but also had access to spiritual care as well as cultural and educational life.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 159-189
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intellectual limitation of freedom? The issues of libertas in the nationalistic reception of Italian fascism in the Second Polish Republic (based on the examples of journalistic publications)
Autorzy:
Sobczak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650106.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fascism
nationalism
ideology
freedom
interwar period
Opis:
The limiting of personal freedom in interwar Italy resulted directly from the fascist approach to the state-individual relationship. The idea of leaving the citizens the broadest individual freedom, and limiting state law activities to the minimum was completely alien to fascist ideologies. The goal of the article was to consider how the problem of freedom in a fascist state was treated by right-wing supporters of that ideology in Poland. For the analysis, I use, e.g. the journalism of W. Jabłonkowski (Amica Italia), R. Rybarski (articles published in Myśl Narodowa), A. Łaszowski (Analiza łez krokodylich), K. Zbyszewski (a column series Ryżową szczotką), A. Nowaczyński (Sempre avanti), J. Waldorff (Sztuka pod dyktaturą), and F. Goetel (Pod znakiem faszyzmu). As the interpretative context, I also used the poetry of A.M. Swinarski, and a play by Nowaczyński entitled Cezar i człowiek.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 45, 7
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gospodarka Kresów Północno-Wschodnich II Rzeczypospolitej uwarunkowania rozwoju, reformy ekonomiczne
The economy of North-Eastern Kresy in the Second Polish Republic: conditions for development, and economic reforms
Autorzy:
Kirwiel, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944814.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The North-Eastern Kresy region of the interwar Polish Republic was the most economically backward region in Poland, and was often referred to as Poland B. Many factors contributed to that state of affairs, among them historical, geographical, agrarian and climatic and related to transport infrastructure. The serious underdevelopment of agriculture and industry, as well as the lack of wider investment opportunities on the part of State and private investors, made the economic reforms which started at that time have very little impact on the existing economic situation. This state of affairs, in connection with the repercussions of the great economic crisis, resulted in the advancing process of pauperisation, the breaking up of farms, and the stagnation of industry.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2012, 10; 181-193
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niewola kobiet” jako przedmiot refleksji ruchu młodowiejskiego w II Rzeczypospolitej
The captivity of women as the subject of reflection of the youth rural movement in the Second Polish Republic
Autorzy:
Lech, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46170612.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kobieta wiejska
agraryzm
ruch młodowiejski
patriarchat
II Rzeczpospolita
rural woman
agrarianism
patriarchy
youth rural movement
Second Polish Republic
Opis:
Celem artykułu jest ustalenie roli ruchu młodowiejskiego, jako autonomicznej części polskiego ruchu ludowego, w działaniach emancypacyjnych na rzecz kobiety wiejskiej w okresie II Rzeczypospolitej. Ruch ten zintegrowany wokół Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej („Wici”) w latach 1928–1939, podjął pionierskie w środowisku społecznym wsi działania na rzecz wydobycia kobiety z tzw. niewoli tradycyjnego patriarchatu. Było to trudne zadanie w rzeczywistości zacofanej cywilizacyjnie międzywojennej wsi. Na treść artykułu składają się trzy części merytoryczne. Najpierw zaprezentowano materiał pozwalający na charakterystykę wizerunku krzywdzonej niewiasty. Następnie opisano wpływ patriarchatu na jej uprzedmiotowienie, m.in. poprzez stosowanie wobec niej przemocy fizycznej i psychicznej. Na koniec poddano analizie dokumenty programowe ruchu młodowiejskiego dotyczące rozwiązania tzw. kwestii kobiecej w wizji agrarystycznej. Ich celem było doprecyzowanie kierunku działalności emancypacyjnej, przejętych nadzieją, że kobieta wiejska stanie się jednostką w pełni kreatywną, świadomą swej podstawowej roli w życiu rodziny, wsi i państwa, że będzie dobrze przygotowana do twórczego udziału w budowie nowej, sprawiedliwej społecznie i demokratycznej, ludowej Polski.
The aim of the article is to determine the role of the youth rural movement as an autonomous part of the Polish rural movement in emancipation activities for the benefit of rural women in the times of the Second Polish Republic. This movement, integrated around the Union of Rural Youth Polish Republic (“Wici”) between the years 1928–1939, undertook pioneering actions in the social environment of the village to extract women from the so-called bondage of traditional patriarchy. This was very difficult in the socio-economic reality of the backward interwar village society. The article consists of three parts. First, the material allowing for the description of the image of the abused woman is presented. Then, the influence of patriarchy on their objectification is described, including using physical and mental violence. Finally, the program documents of the youth rural movement are analyzed, in particular concerning the solution for the women’s issue in the agrarian vision. They were prepared to determine directions of emancipation actions in the hope of helping a rural woman to become a creative individual, aware of her role in family, village and state. Women were to be prepared for active participation in the creation of a new, democratic and socially just Polish People’s Republic.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 313-346
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Grobicki (1891–1972). Od Legii Cudzoziemskiej do generała WP. Biografia kawalerzysty
Jerzy Grobicki (1891–1972). From the Foreign Legion to the Polish Army General. A Cavalryman’s Biography
Autorzy:
Dubicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129741.pdf
Data publikacji:
2022-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jerzy Grobicki
II Rzeczpospolita
I wojna światowa
II wojna światowa
Second Polish Republic
World War I
World War II
Opis:
Artykuł omawia postać Jerzego Grobickiego (1891–1972), który służył jako oficer armii cesarsko-królewskiej i został pułkownikiem Wojska Polskiego w II RP. Brał udział w I i II wojnie światowej, a po wojnie wyemigrował do Kanady.
The article discusses the figure of Jerzy Grobicki (1891–1972) who served as an officer of the imperial and royal army and became the Polish Army colonel in the Second Polish Republic. He participated in World Wars I and II and after the war migrated to Canada.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2021, 27, 1; 37-51
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan ostrego pogotowia. Łódzki garnizon wojskowy wobec demonstracji pierwszomajowych w II Rzeczpospolitej
On highest alert. The military garrison of Łódź and the May Day demonstrations in the Second Polish Republic
Autorzy:
Kuprianis, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129979.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Święto Pracy
komuniści
wojskówka
propaganda
armia
wojsko
garnizon
koszary
Labour Day
communists
army
military
garrison
barracks
Opis:
Święto Pracy było w II Rzeczpospolitej polem rywalizacji między Polską Partią Socjalistyczną a Komunistyczną Partią Polski. Ponieważ w Łodzi stacjonował bardzo duży garnizon wojskowy, tego dnia wiele działań komunistów skierowanych było przeciwko armii. Prowadził je Centralny Wydział Wojskowy Komitetu Centralnego KPP, nazywany potocznie „wojskówką”. Władze wojskowe doskonale orientowały się w zamierzeniach komunistów i skutecznie im przeciwdziałały, m.in. podczas manifestacji pierwszomajowych. Największe tego typu obchody współorganizowane przez KPP, miały miejsce w 1936 r. Wzięło w nich udział około 25 tys. osób. Z tego powodu łódzki garnizon postawiono w stan gotowości bojowej. Na szczęście nie doszło do eskalacji wydarzeń i wojsko nie musiało być użyte.
Labour Day was a competitve feature between the Polish Socialist Party (PPS) and the Communist Party of Poland (KPP) in the Second Polish Republic. Since there was a very big military garrison in Łódź, many actions of the communists were directed against the army on that day. They were run by the Central Military Division of the Central Committee of the Communist Party of Poland (CWW KC KPP), commonly referred to as “wojskówka”. The military authorities were fully aware of the intentions of the communists and were effective in opposing them, among others during May Day manifestation. The largest of that sort of celebrations co-organized by the KPP took place in 1936. Around 25 000 people took part. For this reason, the Łódź garrison was put onhighest alert. Fortunately, there was no escalation in violence and it was unnecessary to use the army.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 1; 223-247
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies