Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "warunkowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Zatarcie skazania obejmującego kary orzeczone kumulatywnie
    Autorzy:
    Stefańska, Blanka J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147029.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-31
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    grzywna kumulatywna
    kara mieszana
    kumulatywna kara ograniczenia wolności
    warunkowe zawieszenie wykonania kary
    zatarcie skazania
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest problem zatarcia skazania, obejmującego orzeczoną obok kary pozbawienia wolności grzywnę lub karę ograniczenia wolności. W aktualnym stanie praw-nym nie jest możliwe jednoznaczne rozwiązanie tego problemu, z wyjątkiem kary grzywny orzeczonej obok kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w związku z tym zachodzi konieczność wprowadzenia do Kodeksu karnego przepisów okre-ślających warunki jednoczesnego zatarcia skazania na wszystkie orzeczone kary. Wykorzystu-jąc metodę formalno-dogmatyczną, opierającą się na analizie językowo-logicznej przepisów Kodeksu karnego, regulujących zatarcie skazania, zaproponowano rozwiązanie tych proble-mów, przyjmując, że zatarcie skazania następuje na mocy prawa z chwilą upływu okresu przewidzianego dla zatarcia skazania na karę pozbawienia wolności. Wyrażono pogląd, że co do zatarcia takiego skazania na mocy orzeczenia sądu zarówno kumulatywna grzywna, jak i kumulatywna kara ograniczenia wolności nie stanowią przeszkody do orzeczenia zatar-cia całego skazania. Jednocześnie zaproponowano, by dodać art. 107 § 5a k.k. w brzmieniu: „W razie skazania na podstawie art. 37b lub orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wol-ności, zatarcie skazania następuje z upływem okresów przewidzianych w art. 107 § 1, 4 i 4a”.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 1; 117-132
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakaz prowadzenia pojazdów i świadczenie pieniężne a warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec sprawcy przestępstw z art. 178a §1 k.k.
    Autorzy:
    Leżak, Kazimierz J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392163.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    ban on driving motor vehicles
    conditional discontinuance of a proceeding
    zakaz prowadzenia pojazdów
    warunkowe umorzenie postępowania
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest zagadnienie orzekania zakazu prowadzenia pojazdów i świadczenia pieniężnego w wyroku warunkowo umarzającym postępowanie karne w związku z popełnieniem przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. W artykule poruszono kwestie materialnoprawne dotyczące charakteru prawnego omawianych środków, zakresu i podstaw ich stosowania oraz okresu, na jaki można orzec te środki wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w razie zastosowania instytucji probacji w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego. Analiza została przeprowadzona w oparciu o normatywny kształt instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego nadany Ustawą z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz przepisy regulujące środki karne w postaci zakazu prowadzenia pojazdów i świadczenia pieniężnego w brzmieniu ustalonym Ustawą z 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, a także Ustawą z 20 lutego 2015 r., jak też w oparciu o dotychczasowe poglądy wyrażane w doktrynie i orzecznictwie sądowym.
    The article deals with the issue of ruling a ban on driving and compensation in a sentence conditionally discontinuing a criminal proceeding involving crime under Article 178a § 1 of the Criminal Code. The author focuses on substantive issues concerning the legal character of the discussed measures, the scope and bases for their application and the period for which the measures may be ruled against a perpetrator of a crime under Article 178a § 1 CC in case of the application of probation in the form of conditional discontinuance of a criminal proceeding. The analysis is conducted based on the normative form of conditional discontinuance of a criminal proceeding under the Act of 20 February 2015 amending the Criminal Code and some other acts and provisions regulating penal measures in the form of a ban on driving and compensation in the wording laid down in the Act of 20 March 2015 amending the Criminal Code and some other acts, and the Act of 20 February 2015, as well as based on the opinions of the doctrine and court decisions.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 3; 77-95
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Revocation of conditional release in the Polish Executive Penal Code
    ODWOŁANIE WARUNKOWEGO ZWOLNIENIA W POLSKIM PRAWIE KARNYM WYKONAWCZYM
    Autorzy:
    Stefańska, Blanka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390874.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    probation period
    legal order
    imprisonment
    conviction
    conditional release
    sentence
    okres próby
    porządek prawy
    pozbawienie wolności
    skazanie
    warunkowe
    zwolnienie
    wyrok
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest odwołanie warunkowego zwolnienia od odbycia kary pozbawienia wolności. Zwolnienie następuje na okres próby, w trakcie której sprawdzane jest zachowanie skazanego pod kątem jego przystosowania do życia w społeczeństwie. Naruszenie przez niego szeroko pojętego porządku prawnego skutkuje – w zależności od wagi jego naruszenia – obligatoryjnym lub fakultatywnym odwołaniem warunkowego zwolnienia. Szczegółowo omówione są przyczyny powodujące lub pozwalające na odwołanie warunkowego zwolnienia.
    The article discusses the revocation of conditional release from the imprisonment penalty. The release is for a probation period during which a convict’s behaviour is monitored in order to check if he has re-adjusted to life in the society. His violation of the legal order in its broad meaning, depending on the significance of this violation, results in the obligatory or optional revocation of the conditional release. The article presents thoroughly the circumstances that result or may result in the revocation of the conditional release.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 2; 44-60
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Substantive prerequisite for conditional relase: some reflections
    Autorzy:
    Szczygieł, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364634.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    warunkowe przedterminowe zwolnienie
    prognoza kryminologiczno-społeczna
    kara pozbawienia wolności
    conditional release form serving the full sentence
    criminal and social prognosis
    penalty of deprivation of liberty
    Opis:
    The subject matter of the article is the substantive prerequisite for conditional release from serving the full sentence. The analysis of literature and case law makes it possible to state that the quantifiers laid down in Article 77 §1 CC, which a court should take into account when developing a prognosis concerning a convict’s conduct after the release from prison, give rise to difficulties connected with their identification. As a result, in their justification for refusal to grant conditional release courts often indicate criteria which are not laid down in Article 77 §1 CC. However, it seems purposeful to give up taking into account circumstances considered by a court when issuing the sentence because of their static nature.
    Przedmiotem rozważań jest przesłanka materialna warunkowego przedterminowego zwolnienia. Analiza literatury przedmiotu i orzecznictwa pozwala na stwierdzenie, iż wskazane w art. 77 §1 k.k. kwantyfikatory, które sąd powinien uwzględnić przy formułowaniu prognozy co do zachowania skazanego po opuszczeniu zakładu karnego, rodzą trudności przy ich identyfikowaniu. W rezultacie sądy często w uzasadnieniu odmowy udzielenia warunkowego zwolnienia wskazują na przesłanki nie wymienione w art. 77 §1 k.k. Celowe więc wydaje się zrezygnowanie z uwzględniania tych okoliczności, które sąd oceniał przy wymierzaniu kary, zważywszy na ich statyczny charakter.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 2; 37-52
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności a ogólne dyrektywy wymiaru kary
    Autorzy:
    Kmąk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083124.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    prawo karne
    środki probacyjne
    dyrektywy wymiaru kary
    warunkowe przed-terminowe zwolnienie
    penal law
    probation measures
    directives of imposition of penalty
    conditional release from deprivation of liberty
    Opis:
    Artykuł dotyczy możliwości stosowania ogólnych dyrektyw wymiaru kary (w tym dyrektywy ogólnoprewencyjnej) w przypadku udzielania skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia kary pozbawienia wolności. Według jednego z poglądów art. 77 § 1 Kodeksu karnego określa przesłanki warunkowego zwolnienia w sposób enumeratywny, co uniemożliwia stosowanie art. 53–55 k.k. Zgodnie ze stanowiskiem opozycyjnym, art. 56 k.k. nakazuje uwzględnić również ogólne dyrektywy wymiaru kary. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 26 kwietnia 2017 r., I KZP 2/17, opowiedział się za pierwszą koncepcją. Autor tekstu podaje wiele argumentów przemawiających za przyjęciem przeciwnego poglądu. O ile sam art. 77 § 1 k.k. kładzie nacisk jedynie na osiągnięcie celu resocjalizacyjnego, to w art. 56 k.k. nakazuje się stosować również ogólne przepisy dotyczące wymiaru kary. Pomimo że udziele-nie warunkowego zwolnienia nie stanowi wymiaru kary, to jednak modyfikuje skutki orzecze-nia o karze, więc powinno respektować cele, zasady i dyrektywy wymiaru kary. Ustawodawca w art. 77 § 2 k.k. zezwolił sądowi w postępowaniu jurysdykcyjnym na zaostrzenie warunków co do korzystania ze zwolnienia. Sąd podejmuje decyzję w tym przedmiocie jedynie na pod-stawie art. 53–55 k.k. Nie może tego uczynić na podstawie art. 77 § 1 k.k., ponieważ sprawca nawet nie rozpoczął wykonywania kary.
    The article concerns the possibility of applying general directives of imposition of penalty (including general crime prevention) in the case of granting a sentenced person conditional release from deprivation of liberty. According to one of the views, Article 77 § 1 of the Penal Code sets out the grounds for conditional release an enumerative manner, which prevents the application of Articles 53–55 of the Penal Code. According to the opposition’s view, Article 56 of the Penal Code orders also to take into account the general directives of imposition of penalty. The Supreme Court in its resolution of 26 April 2017, I KZP 2/17, supported the first concept. The author of the text gives a number of arguments for adopting the opposite view. As far as Article 77 § 1 puts emphasis only on achieving the resocialization goal, Article 56 also orders the use of general directives of imposition of penalty. Although the granting of conditional release does not constitute a imposition of penalty, it modifies the effects of a penalty decision, so it should respect the objectives, principles and directives of the penalty. The legislator in Article 77 § 2 allowed the court in jurisdiction proceedings to tighten the conditions for using the releasing. The court makes a decision in this case only on the basis of Articles 53–55. He cannot do it pursuant to the Article 77 § 1, because the perpetrator did not even start the penalty.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 47-66
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o stosunku pomiędzy podstawowym typem czynu zabronionego a jego odmianami oraz o regule specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wielość ocen w prawie karnym
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083125.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    prawo karne
    środki probacyjne
    dyrektywy wymiaru kary
    warunkowe przed-terminowe zwolnienie
    interpretation of the law
    modified types of prohibited acts
    sanctioned norm
    sanctioning norm
    norm-shaping expression
    Opis:
    W artykule podjęto próbę ustalenie stosunku zasadniczego typu czynu zabronionego a jego odmianami oraz trafności sięgania do reguły specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wie-lość ocen w prawie karnym. Rozważania oparto na bazie wiedzy o strukturze tak zwanych norm sprzężonych, wyznacznikach reguł derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w powiaza-niu z poziomową interpretacją tekstu prawnego, techniką redagowania tekstów aktów praw-nych oraz w duchu poznańsko-szczecińskiej szkoły w teorii prawa i wypracowanej przez nią aparatury pojęciowej. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego wysłowia własną normę sankcjonowaną i sankcjonującą jako przepis zrę-bowy centralny. W tym sensie typy zmodyfikowane są modyfikatorami przepisów centralnych statuujących podstawowe typy czynów zabronionych. Modyfikatory te są niezbędnymi skład-nikami normy sankcjonowanej odtworzonej w przepisu typizującego typ zasadniczy, co nastę-puje w rekonstrukcyjnej fazie wykładni prawa. W rezultacie typy zmodyfikowane niczego nie modyfikują na płaszczyźnie norm sankcjonujących i pozostają w stosunku wykluczania z przepisami określającymi podstawowym typ czynu zabronionego. Pomiędzy normami sank-cjonującymi rekonstruowanymi z typu zasadniczego a jego odmianami, nie zachodzi kolizja. W sferze ustalania stosunku pomiędzy typami zasadniczymi a jego odmianami, nie jest wła-ściwe sięganie do reguły specjalności. Reguła specjalności w ogóle nie jest regułą wyłączania wielości ocen w prawie karnym.
    The article attempts to establish the basic relationship between the type of prohibited act and its varieties and the appropriateness of using the speciality rule as a mechanism to reduce the multiplicity of assessments in criminal law. The deliberations were based on the knowledge of the structure of the so-called conjugated norms, determinants of the rules of the derivational concept of interpretation of the law in connection with the horizontal interpretation of the legal text, the technique of editing the texts of legal acts and in the spirit of the Poznań–Szczecin school in the theory of law and the conceptual apparatus developed by it. Against this background, it was established that each typifying provision of the specific part of the penal code expresses its own sanctioned and sanctioning norm, as a central framework provision. In this sense, the types are modified by the central regulations that define the basic types of prohibited acts. These modifiers are essential components of the sanctioned norm reproduced in the provision typifying the basic type, which occurs at the reconstructive phase of interpretation of the law. As a result, modified types do not modify anything at the level of the sanctioning norms and remain in a relationship of exclusion with the provisions defining the basic type of a prohibited act. There is no collision between the sanctioning norms reconstructed from the basic type and its varieties. In determining the relationship between the basic type and its varieties, it is not appropriate to resort to the speciality rule. The speciality rule is not at all a rule excluding multiple assessments in criminal law.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 27-46
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dodatkowy okres do zarządzenia wykonania kary
    Autorzy:
    Stefańska, Blanka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361328.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kara pozbawienia wolności
    okres próby
    termin
    warunkowe zawieszenie
    zarządzenie wykonania kary
    penalty of deprivation of liberty
    operational period
    time limit
    conditional suspension
    decision on activating a suspended sentence
    Opis:
    The article analyses a legal nature of additional six-month since the end of the operational period foreseen to issue a decision on activating a suspended sentence (Article 75 § 4 CC), the method of calculating this time limit and the moment when the decision on executing the penalty is enforceable. The author considers that this time limit is of substantial nature, as it is regulated in the Criminal Code and it is related with substantial requirements for executing the penalty. To calculate the time limit, the computatio civilis method should be applied, which consists in counting its running on a day-to-day basis (dies a qua) as the beginning of operational period is determined by a final sentence, i.e. the institution regulated in criminal procedure law. The time limit for activating the suspended sentence is valid if in the case of the discretionary sentence activation (Article 75 § 2 and 3 CC) a decision is issued and it is final before the expiry of six months following the end of the operational period (Article 178 § 5 EPC), and in the case of mandatory activation of the sentence, it is sufficient that such decision is issued within the said time limit (Article 9 § 3 EPC).
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 1; 89-101
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konsekwencje wprowadzenia do Kodeksu karnego możliwości wymierzenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności w aspekcie stosowania ekstradycji i wykonywania europejskiego nakazu aresztowania
    Consequences of introducing the possibility of imposing an irreducible life sentence into the criminal code with regard to extradition and the execution of the European arrest warrant
    Autorzy:
    Tyburcy, Tomasz
    Rogoziński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407822.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dożywotnie pozbawienie wolności
    nieredukowalne dożywotnie pozbawienie wolności
    warunkowe zwolnienie
    zakaz warunkowego zwolnienia
    Europejski Nakaz Aresztowania
    ekstradycja
    life imprisonment
    life imprisonment without parole
    parole
    conditional release
    prohibition of conditional release
    European arrest warrant
    extradition
    Opis:
    Ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wprowadziła do Kodeksu karnego możliwość wymierzenia kary dożywotniego pozbawienia wolności z zakazem ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Ustawodawca przewidział dwie podstawy do fakultatywnego orzeczenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności. Pierwsza z nich (art. 77 § 3 k.k.) opiera się na przesłankach formalnych, tj. uprzednim skazaniu za określony rodzaj przestępstwa (przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, wolności seksualnej, bezpieczeństwu powszechnemu lub o charakterze terrorystycznym) na karę dożywotniego pozbawienia wolności lub karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 20 lat. Natomiast druga podstawa (art. 77 § 4 k.k.) operuje warunkiem materialnym, tj. stwierdzeniem, że charakter i okoliczności czynu oraz właściwości osobiste sprawcy wskazują, iż pozostawanie sprawcy na wolności spowoduje trwałe niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia, wolności lub wolności seksualnej innych osób. Tezą niniejszego artykułu jest, że w wyniku wprowadzenia przepisów art. 77 § 3 i 4 k.k. możemy, niestety, realnie spodziewać się odmów wydawania przez inne państwa ściganych za przestępstwa zagrożone taką karą albo skazanych na takie kary.
    The Act of 7 July 2022 amending the Act – Criminal Code and certain other acts introduced into the Criminal Code the possibility of imposing a sentence of life imprisonment without parole. The legislator provided for two grounds for the optional imposition of an irreducible life imprisonment sentence. The first of them (Article 77 § 3 of the Criminal Code) is based on formal grounds: previous conviction for a specific type of crime (against life and health, freedom, sexual freedom, public security or of a terrorist nature) to life imprisonment or imprisonment for a term of not less than 20 years. The second ground (Article 77 § 4 of the Criminal Code) operates on a substantive condition: that the nature and circumstances of the act and the personal characteristics of the perpetrator indicate that the perpetrator’s remaining at liberty will cause a permanent danger to the life, health, freedom or sexual freedom of others. The thesis of this article is that the provisions of Article 77 § 3 and 4 of the Criminal Code are incompatible with Article 3 of the ECHR, which prohibits torture and inhuman or degrading treatment or punishment and that, as a result of the introduction of this type of punishment in Polish law, we may unfortunately realistically expect the refusal of other states to hand over those prosecuted for crimes punishable by such punishment or sentenced to such punishment.
    Źródło:
    Ius Novum; 2023, 17, 4; 95-111
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń 2017 r.
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361310.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    designer drugs
    public function
    unlawful threat
    gambling
    aggregate penalty
    Supreme Court
    resolution
    maintenance evasion
    attempt
    more relevant statute
    conditional
    release
    dopalacze
    funkcja publiczna
    groźba bezprawna
    gry hazardowe
    kara
    łączna
    podatek
    Sąd Najwyższy
    uchwała
    uchylanie się od alimentów
    usiłowanie
    ustawa
    względniejsza
    warunkowe zwolnienie
    Opis:
    W artykule zostały poddane analizie uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego zapadłe w trybie rozstrzygania zagadnień prawnych w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa wykroczeń i prawa karnego skarbowego za 2017 r. Przedmiotem rozważań są: pojęcie „przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego”, będącego jednym z elementów usiłowania nieudolnego przestępstwa (art. 13 § 2 k.k.); przesłanki orzekania o warunkowym przedterminowym zwolnieniu z reszty kary pozbawienia wolności (art. 77 § 1 k.k.); znaczenie skazania za przestępstwo popełnione podczas korzystania przez skazanego z zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, (art. 138 § 1 pkt 8 k.k.w.) w aspekcie negatywnej przesłanki wymierzenia kary łącznej w trybie wyroku łącznego (art. 85 § 3 k.k.); rozumienie groźby karalnej określonej w art. 190 § 1 k.k., stanowiącej jeden z elementów definicji groźby (art. 115 § 12 k.k.); pełnienie funkcji publicznej przez osobę zatrudnioną w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej (art. 115 § 19 k.k.); odpowiedzialność za wprowadzanie do obrotu tzw. dopalaczy (art. 165 § 1 pkt 2 k.k.); znaczenie prawnokarne przerw pomiędzy okresami, w których sprawca uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby (art. 209 § 1 k.k.); stosowanie ustawy względniejszej dla sprawcy w razie jej zmiany (art. 4 § 1 k.k.) do orzekania warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w postępowaniu karnym wykonawczym (art. 152 k.k.w.); wykroczenie spożywania alkoholu w miejscu publicznym (art. 431 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi); przepisy techniczne w sektorze gier hazardowych a odpowiedzialność karno-skarbowa za przestępstwo z art. 107 § 1 k.k.s. (art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 612); określenie „w terminie płatności podatku” (art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
    The article analyses resolutions and rulings issued by the Criminal Chamber of the Supreme Court resulting from adjudication of legal issues concerning substantive criminal law, penalty execution law, misdemeanour law and fiscal penal law in 2017. The article discusses: the concept of “the object of a prohibited act”, which is one of the elements of an unsuccessful attempt to commit an offence (Article 13 § 2 CC); condition for ruling conditional release of a person sentenced to the penalty of deprivation of liberty from serving the balance of the penalty (Article 77 § 1 CC); the significance of a conviction for a crime committed by a convict released from prison without supervision (Article 138 § 1 (8) PEC) as a negative condition for ruling an aggregate penalty in the form of an aggregate sentence (Article 85 § 3 CC); interpretation of a punishable threat determined in Article 190 § 1 CC constituting one of the elements of the definition of a threat (Article 115 § 12 CC); performing a public function by a person employed in an independent public healthcare institution (Article 115 § 19 CC); liability for trafficking the so-called designer drugs (Article 165 § 1 (2) CC); legal significance of breaks between periods in which a perpetrator persistently evades the duty to take care by not providing maintenance for the next of kin or other persons (Article 209 § 1 CC); in case of change in legislation, application of a more relevant statute to a perpetrator (Article 4 § 1 CC) in order to rule a conditional suspension of the execution of the penalty of deprivation of liberty in a penalty execution proceeding (Article 152 PEC); the misdemeanor of alcohol consumption in a public place (Article 431 (1) Act of 26 October 1982 on upbringing in sobriety and preventing alcoholism); technical regulations in the gambling sector vs. fiscal penal liability for an offence under Article 107 § 1 FPC (Article 6 (1) and Article 14 (1) Act of 19 November 2009 on gambling (Dz.U. of 2015, item 612); the phrase ‘in tax payment term’ (Article 28 (4) Act of 26 July 1991 on personal income tax).
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 1; 65-88
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mixed penalty: a new penal law response instrument in Polish criminal law
    KARA MIESZANA – NOWY INSTRUMENT REAKCJI PRAWNOKARNEJ W POLSKIM PRAWIE KARNYM
    Autorzy:
    Melezini, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390873.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    mixed penalty
    sequence of penalties
    penalty of deprivation of liberty (imprisonment)
    penalty of limitation of liberty
    conditional suspension of the execution of a penalty
    amendment to the Criminal Code
    misdemeanour
    kara mieszana
    sekwencja kar
    kara pozbawienia wolności
    kara ograniczenia
    wolności
    warunkowe zawieszenie wykonania kary
    nowelizacja kodeksu karnego
    występek
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest nowatorskie w polskim porządku prawnym rozwiązanie przewidziane w art. 37b k.k., wprowadzone obszerną ustawą nowelizującą prawo karne z dnia 20 lutego 2015 r., zmodyfikowane następnie ustawą z dnia 11 marca 2015 r. Ujęta w art. 37b k.k. złożona konstrukcja prawna, którą określono terminem „kara mieszana”, stwarza możliwość jednoczesnego orzeczenia wobec sprawcy przestępstwa dwóch kar, tj. krótkoterminowej kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. O ile doktryna jest w pełni zgodna w kwestii uznania, że art. 37b k.k. stanowi instytucję sądowego wymiaru kary, o tyle zasadnicze rozbieżności związane są z charakterem tzw. kary mieszanej (określanej niekiedy terminem „sankcja sekwencyjna”). Prezentowane jest stanowisko, że przyjęte rozwiązanie tworzy jedną, ujmowaną całościowo tzw. karę mieszaną, stanowiącą formę reakcji karnej, składającą się z dwóch kar. Tego rodzaju zapatrywanie prezentuje autorka tekstu. Wyrażany jest także pogląd, że art. 37b k.k. stwarza możliwość jednoczesnego wymierzenia dwóch kar, które zachowują swoją autonomię. W opracowaniu autorka poddaje analizie złożoność konstrukcji prawnej kary mieszanej, omawia cele i funkcje nowej formy reakcji karnej, założenia kryminalno-polityczne, zasady i dyrektywy wymiaru kary mieszanej. Przedmiotem rozważań są także zagadnienia sporne, dotyczące m.in. warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczonej na podstawie art. 37b k.k. w pierwotnym brzmieniu i po zmianach.
    The article discusses an innovative in the Polish legal order solution envisaged in Article 37b of the Criminal Code introduced by the Act of 20 February 2015, which is a extensive amendment to criminal law, amended again by the Act of 11 March 2015. A complex legal construct laid down in Article 37b CC, called “mixed penalty”, allows simultaneous imposition of two penalties on the crime perpetrator, i.e. a short-term imprisonment sentence and a penalty of limitation of liberty. While the doctrine is fully compliant with respect to recognising that Article 37b CC constitutes an institution of judicial imposition of a penalty, there are basic differences connected with the nature of the mixed penalty (sometimes described as “a sequential sanction”). A position is presented that the adopted solution creates one, treated as a whole, mixed penalty that is a form of penal response composed of two types of punishment. The author shares this opinion. There is also a stand that Article 37b CC makes it possible to adjudicate two penalties, which are autonomous. The author analyses the complex legal construct of the mixed penalty, discusses the aims and functions of the new type of penal response, criminal policy assumptions, and principles and directives governing a mixed penalty imposition. The article also discusses controversial issues concerning, inter alia, conditional suspension of the execution of a penalty of deprivation of liberty adjudicated in accordance with Article 37b CC before and after the amendment.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 2; 29-43
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies