Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "naprawienie szkody." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Termin do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – analiza i uwagi de lege ferenda
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338281.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zdarzenie medyczne
wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego
termin zawity prawa materialnego
naprawienie szkody
medical incident
application for determining a medical incident
substantive-law final time limit
compensation for damage
Opis:
Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości – wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego – jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem.
The aim of this article is to critically assess the time limit for submitting an application for determining a medical incident. The starting point for the evaluation of Article 67c paras 2 and 4 of the Act on patients’ rights and Patient Ombudsman is the inference that this time limit should be qualified as final. This conclusion in particular impacts the effects of its expiry and the lack of possibility – contrary to the individual rules of procedure of voivodship committees deciding on medical incidents in which the time limit is defined under procedural law – for its restoration. The analysis of the solution adopted by the legislator is also conducted through the prism of its comparison with the statutory period of limitation in claims for compensation for damage caused by a wrongful act (Article 4421 § 3 Civil Code). This comparison leads to the conclusion that the time limit for submitting an application for determining a medical incident significantly limits access to this alternative method of redressing damage caused by medical treatment.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 142-159
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liability for unlawful making protected works available to the public and for providing hyperlinks to such works on social networking websites
Autorzy:
Piesiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363808.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Internet
hiperlink
prawo autorskie
prawo europejskie
przedmiot ochrony
prawa autorskiego
utwór
ochrona autorskich praw majątkowych
naprawienie szkody
media
społecznościowe
hyperlink
copyright
European law
subject of copyright
work
protection
of author’s economic rights
redress for the inflicted damage
social media
Opis:
Users of social networking sites post more and more materials that may be subject to copyright and related rights. As a result, these activities quite often constitute a breach of law. The article describes what activities – carried out as part of the functionality of social networking websites – can result in copyright infringement. The analysis covers not only the issue of posting a specific material protected by copyright on the website by its user, but also subsequent activities consisting in making the material available (re-posting) by providing reference (hyperlinks). The author puts forward a hypothesis that in some cases not only the person who places material on a social networking website but also the person who makes the material available by posting a hyperlink to it is liable for the infringement of copyright.
Użytkownicy serwisów społecznościowych zamieszczają coraz więcej materiałów, które mogą stanowić przedmiot ochrony prawem autorskim. W konsekwencji niejednokrotnie na skutek takiego umieszczenia dochodzi do naruszenia prawa. Niniejszy tekst opisuje, jakie czynności – realizowane w ramach funkcjonalności portali społecznościowych – mogą stanowić źródło naruszenia prawa autorskiego. Analizie poddano nie tylko zagadnienie związane z umieszczeniem określonego materiału objętego ochroną prawa autorskiego na portalu przez użytkownika, lecz także czynności kolejne, polegające na dalszym udostępnianiu tego materiału (re-post) poprzez umieszczenie odsyłaczy (hiperlinków). Autor stawia tezę, iż w niektórych przypadkach odpowiedzialnym za naruszenie prawa autorskiego będzie nie tylko osoba, która umieściła określony materiał na portalu społecznościowym, lecz także osoba, która ten materiał dalej udostępniła poprzez zamieszczenie hiperlinku.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 4; 131-144
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies