Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nazar, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Kazirodztwo. Aspekty prawnokarne i kryminologiczne
    Incest. Penal-law and criminological aspects
    Autorzy:
    Nazar, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199779.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kazirodztwo
    przestępstwo
    badania empiryczne
    obcowanie płciowe
    członkowie rodziny
    Opis:
    W artykule omówiono ustawowe znamiona przestępstwa kazirodztwa w polskim Kodeksie karnym z 1997 r. (art. 201) oraz wyniki przeprowadzonych badań empirycznych. W doktrynie występują wątpliwości dotyczące racjonalizacji zakazu kazirodztwa oraz określeniaprzedmiotu ochrony tego przestępstwa. Analizie poddano również zachowanie stanowiące czynność sprawczą oraz stronę podmiotową przestępstwa kazirodztwa. Materiał badawczy stanowiły akta spraw z art. 201 k.k., zarejestrowanych we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce w latach 2013–2014 (389 spraw). Badania miały na celu przede wszystkim przedstawienie obrazu kryminologicznego przestępstwa kazirodztwa i jego skali na tle ogólnej liczby przestępstw w Polsce oraz polityki karania. Kolejnym celem badań była charakterystyka rodzin, w których dochodziło do czynów kazirodczych, a tym samym odpowiedź na zasadnicze w tym kontekście pytania: czy kazirodztwo jest czynnikiem determinującym tak zwaną patologię rodziny, czy może jest zjawiskiem przez nią uwarunkowanym oraz czy występuje spontanicznie, czy też jest związane z przemocą seksualną w rodzinie. Wyniki badań wskazują, że tak zwane kazirodztwo klasyczne (obustronnie dobrowolne), kwalifikowane jedynie z art. 201 k.k., jest stosunkowo rzadko spotykane w praktyce orzeczniczej. Większość przypadków kazirodczych stosunków płciowych łączyła się z typem przestępstwa wykorzystania seksualnego osoby małoletniej lub zgwałcenia. Wyniki te zdają się potwierdzać tezę, że kazirodztwo rzadko jest jedynym popełnianym przestępstwem, ale najczęściej jest związane z przemocą seksualną w rodzinie. Potwierdzają również tezę, że kazirodztwo jest zjawiskiem uwarunkowanym istniejącą już dysfunkcjonalnością rodziny, a nie jej przyczyną.
    The article discusses the statutory features of the offence of incest in the Polish Penal Codefrom 1997 (Article 201) and the results of empirical research carried out. Doubts were raised indoctrine about the rationalization of the prohibition of incest and the definition of the object ofprotection of this crime. The conduct that constitutes the actus reus as well as the subject andthe subjective side of the offence of incest were also analysed. The research material was thefiles of cases under Article 201 of the Penal Code registered in all public prosecutor’s officesin Poland in 2013–2014 (389 cases). Research was intended to was primarily to identify thecriminological picture of the offence of incest and its scale compared to total crime figuresin Poland and the policy of punishing. The next aim of the research was to characterise thefamilies, in which incestuous acts took place, and thus to answer the key questions in thiscontext: whether incest is a factor determining the so-called family pathology or maybe it isa phenomenon conditioned by it and whether it occurs spontaneously or is connected withsexual violence in the family. The results of the research show that the so-called “regularincest” (voluntary on both sides), qualified only under Article 201 of the Polish Penal Code,is relatively rare in the practice of the judiciary. Most cases of incestuous sexual relationswere combined with the crime type of sexual abuse of a minor or rape. These results seem toconfirm the thesis that incest is rarely the only committed offence, but is most often related todomestic sexual violence. They also support the thesis that incest is a phenomenon conditionedby already existing family dysfunctionality, not its cause.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 21-38
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kazirodztwo. Aspekty prawnokarne i kryminologiczne
    Autorzy:
    Nazar, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147031.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kazirodztwo
    przestępstwo
    badania empiryczne
    obcowanie płciowe
    członkowie rodziny
    Opis:
    W artykule omówiono ustawowe znamiona przestępstwa kazirodztwa w polskim Kodeksie karnym z 1997 r. (art. 201) oraz wyniki przeprowadzonych badań empirycznych. W doktrynie występują wątpliwości dotyczące racjonalizacji zakazu kazirodztwa oraz określeniaprzedmiotu ochrony tego przestępstwa. Analizie poddano również zachowanie stanowiące czynność sprawczą oraz stronę podmiotową przestępstwa kazirodztwa. Materiał badawczy stanowiły akta spraw z art. 201 k.k., zarejestrowanych we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce w latach 2013–2014 (389 spraw). Badania miały na celu przede wszystkim przedstawienie obrazu kryminologicznego przestępstwa kazirodztwa i jego skali na tle ogólnej liczby przestępstw w Polsce oraz polityki karania. Kolejnym celem badań była charakterystyka rodzin, w których dochodziło do czynów kazirodczych, a tym samym odpowiedź na zasadnicze w tym kontekście pytania: czy kazirodztwo jest czynnikiem determinującym tak zwaną patologię rodziny, czy może jest zjawiskiem przez nią uwarunkowanym oraz czy występuje spontanicznie, czy też jest związane z przemocą seksualną w rodzinie. Wyniki badań wskazują, że tak zwane kazirodztwo klasyczne (obustronnie dobrowolne), kwalifikowane jedynie z art. 201 k.k., jest stosunkowo rzadko spotykane w praktyce orzeczniczej. Większość przypadków kazirodczych stosunków płciowych łączyła się z typem przestępstwa wykorzystania seksualnego osoby małoletniej lub zgwałcenia. Wyniki te zdają się potwierdzać tezę, że kazirodztwo rzadko jest jedynym popełnianym przestępstwem, ale najczęściej jest związane z przemocą seksualną w rodzinie. Potwierdzają również tezę, że kazirodztwo jest zjawiskiem uwarunkowanym istniejącą już dysfunkcjonalnością rodziny, a nie jej przyczyną.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 2; 21-38
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crime of coercion (Article 191 CC) after amendments of 10 September 2015
    Autorzy:
    Mozgawa, Marek
    Nazar, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392595.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    zmuszanie
    przemoc
    groźba bezprawna
    wymuszenie
    wierzytelność
    coercion
    violence
    illegal threat
    extortion
    debt
    Opis:
    The provision of Article 191 § 1 CC of 1997, as far as its construction is concerned, is closer to its counterpart in the Penal Code of 1932 (Article 251) than to Article 167 CC of 1969. Following the example of the PC of 1932, criminalisation covers compelling another person “to act, desist from acting or submit to acting” in a specified manner and not “to conduct himself in a specified manner” as it was formulated in the CC of 1969. However, the scope of penalisation was narrowed by the use of a phrase “violence against a person” instead of formerly used “violence” understood broadly and a new aggravated type of the crime was added (if a perpetrator acts with the purpose of compelling the return of a debt – Article 191 § 2 CC). Act of 10 September 2015 introduced a new provision of Article 191 § 1a CC which reads: “Whoever with the purpose specified in § 1 uses violence of another type persistently or in a way substantially hindering another person from using an occupied apartment is subject to the same penalty.” This solution is assessed to be 62 MAREK MOZGAWA, KATARZYNA NAZAR IUS NOVUM 2/2016 pointless; the same effect can be achieved by reference to the wording of the provision of Article 167 § 1 CC of 1969 (without the use of unclear features such as “persistently”, “substantially hindering” and narrowing the scope the provision application only to apartments). De lege ferenda the provision of Article 191 § 1a should read: “Whoever uses violence or an illegal threat with the purpose of compelling another person to act, desist from acting or submit to acting in a specified manner…” and the provision of Article 191 § 1a should be repealed. It is also reasonable to reintroduce the mode of prosecution proposed for the basic type of coercion (with maintaining prosecution ex officio in case of the aggravated type).
    Przepis art. 191 § 1 k.k. z 1997 r. pod względem konstrukcji jest bardziej zbliżony do swojego odpowiednika z k.k. z 1932 r. (art. 251) niż do art. 167 k.k. z 1969 r. Wzorem k.k. z 1932 r. kryminalizacją objęto zmuszanie innej osoby do określonego „działania, zaniechania lub znoszenia”, a nie – jak było to w k.k. z 1969 r. – do „określonego zachowania się”. Zawężono natomiast zakres penalizacji poprzez użycie określenia „przemoc wobec osoby”, a nie – jak było to poprzednio – szerokiego sformułowania „przemoc” oraz dodano typ kwalifikowany przestępstwa (jeżeli sprawca działa w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności – art. 191 § 2 k.k.). Ustawą z dnia 10 września 2015 r. wprowadzono nowy przepis art. 191 § 1a k.k. w brzmieniu: „Tej samej karze podlega, kto w celu określonym w § 1 stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego”. Zabieg ten należy ocenić jako chybiony; ten sam efekt można by osiągnąć nawiązując do brzmienia przepisu art. 167 § 1 k.k. z 1969 r. (bez używania nieostrych znamion takich jak „uporczywie”, „w sposób istotnie utrudniający” i zawężania zakresu funkcjonowania przepisu jedynie do lokali mieszkalnych). De lege ferenda przepis art. 191 § 1 powinien uzyskać brzmienie: „Kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawna w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia…”, zaś przepis art. 191 § 1a winien zostać skreślony. Zasadne jest również przywrócenie wnioskowego trybu ścigania odnośnie do typu podstawowego zmuszania (przy pozostawieniu ścigania z urzędu w przypadku typu kwalifikowanego).
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 44-63
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gloss on the Supreme Court ruling of 14 September 2017, I KZP 7/17’
    Autorzy:
    Nazar-Gutowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364332.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    groźba bezprawna
    groźba karalna
    uzasadniona obawa
    wzbudzenie obawy
    : unlawful threat
    punishable threat
    justified fear
    eliciting fear
    Opis:
    The gloss presents comments on the ruling (issued by the Supreme Court on 14 September 2017, I KZP 7/17, LEX No. 2352165) concerning the issue of interpretation of the phrase “threat referred to in Article 190” contained in Article 115 §12 CC. The author tries to prove that eliciting a threatened person’s justified fear that the threat will be carried out constitutes an element of a punishable threat as a from of an unlawful one. Presenting her critical attitude to the thesis of the discussed ruling, she expresses her opinion that the phrase “threat referred to in Article 190” covers a perpetrator’s conduct as well as a result in the form of eliciting justified fear that the threat will be carried out. The effect, in accordance with the purpose-related interpretation, should be also referred to other types of threats (a threat of causing criminal proceedings and a threat of publicising a message insulting a threatened person or his/her close relation), which may constitute an efficient method of influencing another person’s motivational processes only in case they can really influence a threatened person’s psyche and persuade him/her to give in to the perpetrator’s will. In the face of different opinions of the representatives of the doctrine and case law concerning the issue, the author formulates respective de lege ferenda proposals.
    Przedmiotem glosowanego postanowienia (wydanego przez Sąd Najwyższy 14 września 2017 r., sygn. I KZP 7/17, LEX nr 2352165) jest problematyka dotycząca rozumienia zwrotu „groźba, o której mowa w art. 190”, zawartego w art. 115 §12 k.k. Autorka podjęła próbę wykazania, że wzbudzenie w zagrożonym uzasadnionej obawy spełnienia groźby stanowi element groźby karalnej jako postaci groźby bezprawnej. Krytycznie odnosząc się do tezy glosowanego postanowienia, wyraziła pogląd, że zwrot „groźba, o której mowa w art. 190”, obejmuje zarówno zachowanie sprawcy, jak i skutek w postaci wzbudzenia uzasadnionej obawy spełnienia groźby. Skutek ten, zgodnie z wykładnią celowościową, należy odnosić także do pozostałych postaci gróźb (groźby spowodowania postępowania karnego i groźby rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej), które mogą stanowić skuteczny sposób oddziaływania na procesy motywacyjne drugiej osoby tylko wtedy, gdy są w stanie realnie wpłynąć na psychikę zagrożonego i skłonić go do poddania się woli sprawcy. Wobec niejednolitości poglądów przedstawicieli doktryny i orzecznictwa sądowego, dotyczących przedmiotowego zagadnienia, sformułowano stosowne postulaty de lege ferenda.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 3; 194-204
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crime of trafficking in gametes or embryos
    PRZESTĘPSTWA ZWIĄZANE Z NIELEGALNYM OBROTEM KOMÓRKAMI ROZRODCZYMI LUB ZARODKAMI
    Autorzy:
    Nazar-Gutowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390052.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    nielegalny obrót
    komórka rozrodcza
    zarodek
    korzysć majątkowa lub osobista
    zbycie
    nabycie
    : illegal trading
    gamete
    embryo
    financial or personal benefit
    disposal
    acquisition
    Opis:
    The Act of 25 June 2015 on treating infertility came into force on 1 November 2015. The necessity of statutory regulation of in vitro fertilisation procedures resulted from the fact that Poland signed the Convention of 4 April 1997 for the Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine: Convention on Human Rights and Biomedicine. In fourteen provisions (Articles 76–89 ATI), the legislator penalised acts consisting in such significant offences as acquisition or disposal of, acting as a go-between in acquisition or disposal of and taking part in the application of a gamete or an embryo obtained in an illegal way (Article 77 and Article 79) as well as an offence of export of gametes or embryos from the territory of the Republic of Poland to the territory of a country that is not the EU Member State and import of gametes of embryos to the territory of the Republic of Poland from the territory of a country that is not the EU Member State without permission to perform those activities (Article 88 ATI). The paper presents an analysis of the statutory features of offences under Article 77 and Article 79, which are almost identical. The difference lies only in the object of an act (Article 77 – a gamete, Article 79 – an embryo) and the envisaged penalty. Attention is also drawn to Article 28(1) ATI, which stipulates that it is inadmissible to sell, purchase or act as a go-between in chargeable acquisition or disposal of a gamete or an embryo, and Article 76 ATI, which is significant in the context of the crimes discussed. This provision aims to prevent activities facilitating trade in gametes or embryos, which (publicising advertisements) will lead to chargeable disposal or acquisition, or acting as a go-between in sale or purchase of a gamete or an embryo. The author also discusses the problem that can occur in connection with the lack of penalisation of theft of appropriation of a gamete or an embryo. It seems that if it is possible to sell or purchase a gamete or an embryo, theft or appropriation of them is also possible. De lege ferenda penalisation of this type of acts should be considered. There is also an analysis of an offence under Article 88 ATI.
    1 listopada 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności. Konieczność ustawowego uregulowania procedury zapłodnienia in vitro wynikała z podpisania przez Polskę Konwencji z dnia 4 kwietnia 1997 r. o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w dziedzinie zastosowania biologii i medycyny. Ustawodawca, w czternastu przepisach (art. 76–89 u.l.n.), spenalizował czyny wśród których istotne znaczenie mają przestępstwa polegające na nabyciu lub zbyciu, pośredniczeniu w nabyciu lub zbyciu bądź braniu udziału w zastosowaniu pozyskanej wbrew przepisom ustawy komórki rozrodczej lub zarodka (art. 77 i art. 79) oraz przestępstwo polegające na dokonywaniu wywozu komórek rozrodczych lub zarodków z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej i przywozu komórek rozrodczych i zarodków na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej bez pozwolenia na wykonywanie tych czynności (art. 88 u.l.n.). W opracowaniu dokonano analizy ustawowych znamion przestępstw z art. 77 i art. 79, które są niemal identyczne, a różnica dotyczy jedynie przedmiotu czynności wykonawczej (art. 77 – komórka rozrodcza, art. 79 – zarodek) i zagrożenia karnego. Zwrócono też uwagę na art. 28 ust. 1 u.l.n., który stanowi, że niedopuszczalne jest odpłatne zbycie, nabycie lub pośredniczenie w odpłatnym zbyciu lub nabyciu komórki rozrodczej lub zarodka oraz na art. 76 u.l.n., który ma istotne znaczenie w kontekście omawianych przestępstw. Przepis ten ma na celu zabezpieczenie przed czynnościami umożliwiającymi (wspomagającymi) handel komórkami rozrodczymi lub zarodkami, które to czynności (rozpowszechnianie ogłoszeń) będą prowadziły do odpłatnego zbycia, nabycia lub pośredniczenia w zbyciu lub nabyciu komórki rozrodczej lub zarodka. Odniesiono się także do problemu, jaki może pojawić się w związku z brakiem penalizacji takich zachowań jak kradzież czy przywłaszczenie komórki rozrodczej lub zarodka. Wydaje się, że skoro możliwe jest zbycie czy nabycie komórki rozrodczej lub zarodka, możliwa jest również ich kradzież lub przywłaszczenie. De lege ferenda należałoby się zastanowić nad penalizacją tego rodzaju czynów. Analizie poddano także przestępstwo określone w art. 88 u.l.n
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 4; 58-73
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scope of the concept of a criminal threat in accordance with article 115 § 12 of the Criminal Code
    Autorzy:
    Mozgawa, Marek
    Nazar-Gutowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395256.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Opis:
    Artykuł dotyczy zakresu pojęcia groźby bezprawnej w rozumieniu art. 115 § 12 obowiązującego kodeksu karnego. Stosownie do definicji ustawowej groźba bezprawna zawiera w swojej treści trzy różne rodzaje gróźb, które zostały w artykule poddane szczegółowej analizie: groźbę karalną (w rozumieniu art. 190 § 1 k.k.), groźbę spowodowania postępowania karnego oraz groźbę rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej. Autorzy podnoszą, że pojęcie groźby bezprawnej nie jest dostatecznie jasno sformułowane i wskazują możliwe kierunki zmian tego przepisu
    The article deals with the concept of a criminal threat in accordance with Article 115 § 12 of the Criminal Code in force. The statutory definition of a criminal threat contains three different types of a threat that are thoroughly analysed in the article: a punishable threat (as specified in Article 190 § 1 of the Criminal Code), a threat to undertake steps to initiate criminal proceeding and a threat to disseminate information affronting the veneration of the threatened person or his close relation. The authors believe that the concept of a criminal threat is not formulated clearly enough and suggest possible ways of amending the provision.
    Źródło:
    Ius Novum; 2014, 8, 2; 36-52
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies