Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "legal classification" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Cumulative legal classification and the statute of limitations
    Kumulatywna kwalifikacja prawna a przedawnienie karalności w prawie karnym
    Autorzy:
    Lachowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1360739.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    prawo
    prawo karne
    kumulatywna kwalifikacja prawna
    przedawnienie karalności
    law
    criminal law
    cumulative legal classification
    barring punishment by the statute of limitations
    Opis:
    The issue of the relation between the cumulative legal classification and barring punishment by the statute of limitations in criminal law is seldom a subject of broader considerations in literature. It concerns a situation in which provisions laying down different sanctions concur, and for one of the offences specified in them the limitation period has lapsed. This raises a question whether the provision specifying that act should be referred to in the grounds for sentencing or whether it should be eliminated. Two extreme opinions on the issue were developed in the practice of law enforcement, which inspired the First President of the Supreme Court to file a motion to the Supreme Court to adopt a resolution that shall make case law uniform. The Supreme Court adopted a resolution concerning the case I KZP 7/18 on 20 September 2018. The article aims to solve the problem in a different way from the one the Supreme Court proposed in its resolution.
    Zagadnienie relacji pomiędzy kumulatywną kwalifikacją prawną a przedawnieniem karalności w prawie karnym jest rzadko przedmiotem szerszych rozważań w literaturze. Chodzi o sytuację, w której zbiegają się ze sobą przepisy operujące różnymi sankcjami, a w stosunku do przestępstwa opisanego w jednym z nich upłynął już termin przedawnienia karalności. Rodzi się pytanie, czy przepis typizujący ten czyn należy powoływać w podstawie skazania, czy też trzeba go pominąć. W praktyce wymiaru sprawiedliwości wykształciły się dwa skrajne stanowiska w tym zakresie, co skłoniło Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do złożenia wniosku do SN o podjęcie uchwały w tym przedmiocie, która ujednolici orzecznictwo. Uchwała zapadła przed SN w dniu 20 września 2018 r. w sprawie I KZP 7/18. Celem niniejszego opracowania jest próba rozwiązania zasygnalizowanego problemu w sposób odmienny od tego, który zaproponował SN w swojej uchwale.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 2; 106-123
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invoice-related crimes: their significance, legal classification and place in the system of Polish criminal law
    PRZESTĘPSTWA FAKTUROWE: ICH ZNACZENIE, KLASYFIKACJA PRAWNA ORAZ MIEJSCE W SYSTEMIE POLSKIEGO PRAWA KARNEGO
    Autorzy:
    Konarska-Wrzosek, Violetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390931.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    VAT invoices
    material forgery
    intellectual forgery
    invoice-related crimes
    common crimes
    fiscal crimes
    legal classification
    perfect concurrence of common and fiscal crimes
    faktury VAT
    fałszerstwo materialne
    fałszerstwo intelektualne
    przestępstwa
    fakturowe
    przestępstwa powszechne
    przestępstwa skarbowe
    kwalifikacja prawna
    idealny
    zbieg przestępstwa powszechnego i skarbowego
    Opis:
    Treść artykułu została poświęcona nowo wprowadzonym do Kodeksu karnego, ustawą z dnia 10 lutego 2017 r. (Dz.U. poz. 244), typom przestępstw tzw. fakturowych, które usytuowano w dodanych art. 270a, 271a i 277a k.k. w rozdziale XXXIV k.k. grupującym przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Autorka analizuje ratio legis wprowadzenia tych nowych uregulowań do k.k., mając na uwadze bliższy i dalszy przedmiot ochrony tzw. przestępstw fakturowych, które są spenalizowane także w k.k.s. Wskazuje również na prawnokarne konsekwencje penalizacji wystawiania nierzetelnych faktur lub ich używania, zarówno w k.k., jak i w k.k.s., co nieuchronnie prowadzi w każdym wypadku do tzw. idealnego zbiegu przestępstw fakturowych skarbowych (z art. 62 § 1 i 62a §1 k.k.s.) i przestępstw fakturowych powszechnych (z art. 271a i 277a k.k.). Autorka krytycznie ocenia przyjęte rozwiązanie oraz nadanie tym nowym, bezskutkowym przestępstwom dodanym do k.k., mającym chronić wiarygodność wystawianych faktur (a de facto interesy i zasoby finansowe państwa), statusu przestępstw powszechnych i to w niektórych wypadkach o randze zbrodni, w tym zbrodni najcięższej, zagrożonej alternatywnie karą 25 lat pozbawienia wolności (zob. art. 277a k.k.). Autorka krytycznie ocenia także wprowadzenie w dodanych art. 277c i 277d k.k. specjalnych uregulowań przewidujących możliwość nadzwyczajnego złagodzenia kary sprawcom przestępstw fakturowych, którzy dokonali samodenuncjacji i/lub zdecydowali się na podjęcie współpracy z organami ścigania, gdyż premię w postaci nadzwyczajnego złagodzenia kary za akt samodenuncjacji uważa za iluzoryczną zachętę, a ustanowienie kompetencji dla sądu do nadzwyczajnego złagodzenia kary sprawcom, którzy po ujawnieniu ich działań sprzecznych z prawem zdecydowali się na współpracę z organami ściągania – za zbędną kazuistykę, ponieważ mogłoby to zostać odpowiednio doregulowane w art. 60 k.k.
    The article is devoted to the invoice-related crimes that the Act of 10 February 2017 (Journal of Laws [Dz.U.], item 244) recently introduced to the Criminal Code, incorporating them in the new Articles 270a, 271a and 277a CC in Chapter XXXIV, which lists crimes against reliability of documents. The author analyses ratio legis of those new amendments to the Criminal Code, taking into consideration a closer and further object of protection of invoice-related crimes that are also penalised in the Fiscal Penal Code. She also indicates legal consequences of penalisation of issuing false invoices or using them in both CC and FPC, which in every case inevitably leads to what is called the perfect concurrence of invoice-related fiscal crimes (under Articles 62 §1 and 62a §1 FPC) and fiscal-related common crimes (under Articles 271a and 277a CC). The author is critical of the adopted solutions and assigning the new ineffective crimes added to CC in order to protect reliability of issued invoices (and, in fact, the financial interests and resources of the State), a status of common crimes, and in some cases even a status of a felony, including aggravated felony alternatively carrying a penalty of deprivation of liberty for 25 years (see Article 277a CC). What the author also criticises in the added Articles 277c and 277d CC is the introduction of special regulations stipulating a possibility of extraordinary mitigation of punishment for perpetrators of invoice-related crimes who self-denounce and/ or decide to cooperate with law enforcement bodies, because she believes that a bonus of extraordinary mitigation of punishment for self-denunciation is an illusory incentive, and the decision that extraordinary mitigation of punishment for perpetrators who decide to cooperate with the law enforcement bodies after the detection of their illegal activities should be within the competence of a court is useless casuistry because it might be adequately amended in Article 60 CC.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 2; 83-96
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gloss on the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1341449.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    granice oskarżenia
    tożsamość czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku
    zmiana kwalifikacji prawnej czynu
    postępowanie wpadkowe
    zasada skargowości
    niezmienność przedmiotu procesu
    limits of the indictment
    identity of an act alleged in the indictment and attributed in the sentence
    change in the legal classification of an act
    incidental proceedings
    principle of accusatorial system
    immutability of the subject matter of a trial
    Opis:
    The author of the gloss approves of the thesis expressed in the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18, in accordance with which the framework of the jurisdictional proceedings are determined by a historical event described in the indictment and not by particular elements of this description. The time of an act commission is one of the elements of the subjective aspect of an offence. It is subject to determination by a court and may be specified in a different way from that in the description of an act alleged in the indictment, provided that the evidence taken at a trial justifies such a change. The sole finding that the event covered by the indictment took place at the time different from that specified in it is admissible and does not mean going beyond the limits of a prosecutor’s complaint. Having analysed the Supreme Court and appellate courts’ adjudication practice, the author highlights additional elements of an act description that do not lead to going beyond the limits of an indictment. The gloss also covers the issue of the obligation to inform the parties present at a trial about the possibility of changing the legal classification of an act (Article 399 CPC) and the so-called incidental proceedings in the context of the identity of the act alleged in the indictment and the one attributed in the sentence.
    W glosie autor zaaprobował tezę wyrażoną w postanowieniu SN z dnia 24 stycznia 2018 r., II KK 10/18, zgodnie z którą ramy postępowania jurysdykcyjnego są określone przez zdarzenie historyczne opisane w akcie oskarżenia, a nie przez poszczególne elementy tego opisu. Czas popełnienia czynu jest jednym z elementów strony przedmiotowej przestępstwa. Podlega on ustaleniu przez sąd i może być określony inaczej niż w opisie czynu zarzuconego w akcie oskarżenia, jeśli dowody przeprowadzone na rozprawie taką zmianę uzasadniają. Samo ustalenie, że zdarzenia objęte oskarżeniem nastąpiły w innym czasie niż przyjęto w akcie oskarżenia, jest dopuszczalne i nie świadczy wcale o wyjściu poza granice skargi oskarżyciela. Dokonując analizy praktyki orzeczniczej Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych, w glosie wskazano na dodatkowe elementy opisu czynu, które nie stanowią wyjścia poza granice oskarżenia. Poruszono także problematykę obowiązku pouczenia stron obecnych na rozprawie o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu (art. 399 k.p.k.) oraz tzw. postepowania wpadkowego w kontekście tożsamości czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 4; 196-209
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies